گرایش به دكتر شدن به هر قیمتی

بها و ارزشی كه به بعضی از رشته‌های علوم تجربی داده می‌شود از یك سو و مزایای اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی‌ای كه این رشته‌ها با خود به همراه دارند از سوی دیگر، باعث گرایش سیل عظیمی از داوطلبان علوم تجربی به این رشته‌ها شده است.

 

این بها دادن و ارزش‌گذاری به بعضی از رشته‌ها در حالی در جامعه صورت می‌گیرد كه تنها درصد كمی از داوطلبان شانس قبولی در این رشته‌ها را دارند.
 
به گزارش آرمان، برای درك بیشتر این موضوع فقط كافی است دفعه بعد كه لغات «آقای دكتر» یا «خانم دكتر» را به كار بردید به معنایی كه برای این واژه‌ها در پستوی مغزتان نهان است كمی دقت كنید.

 

وقتی كه صحبت از دكترها می‌شود قبل از هر چیزی درآمدهای بالای آنها در مغز تداعی می‌شود.شأن و منزلت و بهایی كه به این رشته‌ها داده می‌شود تنها معطوف به بعد اقتصادی نیست. از نظر اجتماعی و فرهنگی هم این رشته‌ها مزایای ویژه خود را به همراه دارند.

 

همین باعث شده است كه تاكید بسیاری از داوطلبان و بسیاری از خانواده‌ها در علوم تجربی روی سه رشته «پزشكی»، «دندانپزشكی» و «داروسازی» باشد، به نحوی كه بعضی از خانواده‌ها فرزندان خود را از همان سالیان آغازین ورودشان به مدرسه در موسسه‌های مختلف ثبت‌نام می‌كنند و آنها را در فشرده‌ترین برنامه‌های آموزشی قرار می‌دهند تا فرزندشان بتواند سال‌ها بعد در ماراتن كنكور پیروز شود و شانس تحصیل در سه رشته مذكور را پیدا كند.

اما جالب است بدانید كه از ۴۹۸ هزار و ۸۲۲ نفر داوطلب رشته تجربی در خوشبینانه‌ترین حالت ممكن تنها حدود هفت هزار نفر از آنها شانس تحصیل در این رشته‌ها را پیدا می‌كنند. به نظر می‌رسد كه توجه به این رشته‌ها حتی بیشتر از آن است كه به نظر می‌آید و كار به جایی رسیده كه بیشتر دانش‌آموزان علاقه به تحصیل در رشته تجربی پیدا كرده‌اند.

 

نیمی از داوطلبان كنكور در رشته تجربی ثبت‌نام كرده‌اند و این در حالی است كه آمار شركت‌كنندگان در رشته‌های تجربی و انسانی هر كدام به نصف شركت‌كنندگان در رشته تجربی هم نمی‌رسد.

 

اما زمانی كه فقط هفت هزار نفر شانس قبولی در سه رشته مذكور را پیدا می‌كنند با تعداد زیادی از داوطلبان مواجه می‌شویم كه برای دو، سه سال و حتی بیشتر به جنگ غول كنكور می‌روند. بعضی از این داوطلبان با اینكه امكان قبولی در رشته‌های دیگر علوم تجربی را دارند اما همه زندگی آنها در پزشك شدن خلاصه شده است.

 رشته‌های مهم هم در حال اشباع شدن هستند
صائب، 20 ساله، یكی از هزاران داوطلبی است كه در رشته تجربی تحصیل كرده است و او هم مانند بسیاری از داوطلبان دیگر به «دكتر شدن» می‌اندیشیده است. پسر باهوش، باسواد و خوش‌زبانی است كه معلوم است شرایط جامعه را به خوبی درك می‌كند.

 

او به «آرمان» می‌گوید: هر كس كه در رشته تجربی تحصیل می‌كند هدفش قبولی در سه رشته پزشكی، دندانپزشكی و داروسازی است و بسیاری از داوطلبان به جز این سه رشته به چیز دیگری نمی‌اندیشند. هر چند كه بعضی از داوطلبان از روی ناچاری رشته‌های پیراپزشكی را هم انتخاب می‌كنند اما اولویت اصلی همیشه آن سه رشته است.

 

بهایی هم كه به رشته‌های مختلف پیراپزشكی داده می‌شود یكسان نیست، برای نمونه بینایی‌سنجی و فیزیوتراپی بعد از سه رشته اول بیشترین انتخاب داوطلبان هستند. او ادامه می‌دهد: من سال اولی كه كنكور شركت كردم رتبه‌ام دو هزار و 400 شد ولی در انتخاب رشته‌ام فقط آن سه رشته اول و بینایی‌سنجی و فیزیوتراپی را زدم و قبول نشدم.

 

سال دومی كه كنكور دادم با تغییراتی كه در آیین‌نامه كنكور داده شد و قطعی شدن درصد معدل، با وجود درصدهای بالایی كه داشتم ولی رتبه‌ام هزار و 700 شد. سال دوم هم همان انتخاب رشته سال اول را با اضافه كردن چند رشته دیگر از پیراپزشكی و به ویژه رشته علوم تغذیه انجام دادم.

 

الان هم در رشته علوم تغذیه در دانشگاه شهید بهشتی تحصیل می‌كنم. با توجه به اینكه ورودی بهمن بودم به دلیل قبول نشدن در این سه رشته یك سال و نیم از زندگی‌ام تلف شد.

 

صائب ادامه می‌دهد: تمام این تلاش‌ها و به آب و آتش زدن‌ها در شرایطی رخ می‌دهد كه آن سه رشته اصلی پزشكی هم در حال اشباع شدن هستند و به نظر می‌رسد كه در سال‌های بعد ظرفیت آنها هم پر شود و بازار كار مورد نظر را  نداشته باشند.

 ورود به محیط كار اوضاع را بدتر می‌كند
سیمین 23 ساله در رشته علوم آزمایشگاهی تحصیل كرده و در حال حاضر كارشناس علوم آزمایشگاه در یك بیمارستان دولتی است

 

. او به «آرمان» می‌گوید: من به دلیل علاقه به رشته پزشكی یك سال پشت كنكور ماندم و سال دوم با وجود اینكه رتبه‌ام هزار و 600 بود ولی در سه رشته اصلی قبول نشدم و اولویت بعدی من علوم آزمایشگاهی شد.

 

او ادامه می‌دهد: تا زمانی كه فرد دانشجو است تفاوت‌ها را با رشته‌های دیگر زیاد احساس نمی‌كند اما زمانی كه به محیط كار وارد می‌شود این تمایزها هزار برابر می‌شوند.

 

او ادامه می‌دهد: پرستارها، كارشناسان علوم آزمایشگاهی و سایر فارغ‌التحصیلان رشته‌های پیراپزشكی با وجود كار سخت‌تری كه دارند، از مزایا و احترام كمتری نسبت به پزشكان برخوردارند.

 

او می‌افزاید: وقتی فردی كه در رشته‌های پیراپزشكی تحصیل كرده است می‌بیند زحماتش دیده نمی‌شود و تقدیر و تشكر لازم از او نمی‌شود، علاقه‌اش را به شغلش از دست می‌دهد و دچار فرسودگی شغلی می‌شود.

 

او ادامه می‌دهد: بسیاری از دانشجویانی كه در رشته‌های پیراپزشكی تحصیل كرده‌اند بعد از مدتی كه وارد محیط كار می‌شوند دوباره شروع به درس خواندن برای كنكور می‌كنند تا بتوانند در رشته‌های پزشكی قبول شوند.

 

من خودم یكی از این داوطلبانی هستم كه می‌خواهم دوباره در كنكور ثبت‌نام كنم چون می‌بینم حتی از نظر اقتصادی هم حقوق پزشكان عمومی چندین برابر ماست، بقیه موارد كه جای خود دارند.

 این مساله ریشه فرهنگی دارد
یك كارشناس آموزش و پرورش با بیان اینكه بهایی كه به بعضی از رشته‌های علوم تجربی داده می‌شود یك مساله ریشه‌دار فرهنگی است، به «آرمان» می‌گوید: این پدیده یك عمر طولانی در كشور ما دارد و می‌توان گفت از همان سال‌های آغازین ورود آموزش عالی به كشور ما وجود داشته است.

 

محمدرضا نیك‌نژاد می‌افزاید: به دلیل ریشه‌دار بودن این مساله در كوتاه‌مدت و طی چند دهه نمی‌توان آن را از بین برد. او تصریح می‌كند: امروزه ملاك‌های برخی جوانان و خانواده‌ها به سمت مادی‌گرایی تمایل پیدا كرده‌ است. به همین دلیل گرایش به سمت شغل‌هایی است كه مزایای مادی بیشتری دارند.

 

او ادامه می‌دهد: از بین بردن این پدیده احتیاج به فرهنگ‌سازی دارد. نهادهای موثر در آموزش مانند آموزش و پرورش و آموزش عالی در كنار خانواده‌ها باید نگاه و رویكرد خود را به آموزش، رشته و تحصیلات تغییر دهند.

 

نیك‌نژاد می‌گوید: تقریبا همه بچه‌هایی كه رشته تجربی می‌خوانند امید دارند كه در رشته‌های پزشكی، دندانپزشكی و داروسازی قبول شوند و این در حالی است كه ظرفیت این رشته‌ها محدود است و فقط تعداد كمی از آنها می‌توانند در این رشته‌ها قبول شوند و از عواقب این قضیه سرخوردگی، ناامیدی از درس و گریز از آموزش است.


اخبار اجتماعی - آرمان

ویدیو مرتبط :
معرفی گرایش های مهندسی پزشكی توسط دكتر ستاره دان

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

چرا بعضی به شکلات گرایش زیادی دارند؟

 

 

 

 

آیا افرادی که به شکلات گرایش زیادی دارند دارای مریضی خاصی هستند؟چرا و به چه علت؟
افراد مبتلا به افسردگی، بیشتر شكلات می‌خورند.
متخصصی به همراه دستیاران خود رابطه بین مصرف شكلات و خلق وخوی افراد را در بین 931 زن و مرد كه از داروهای ضد افسردگی استفاده نمی‌كردند مورد مطالعه و آزمایش قرار دادند.
شواهد علمی نشان داده است كه تمایل افراد به مصرف شکلات در زمان بروز نشانه‌های افسردگی به مراتب بیشتر است، چون ظاهرا شکلات، خلق آنها را بهبود داده و احساس بهتری در این افراد ایجاد می‌كند.
در پایان این تحقیقات معلوم شد كه افراد افسرده دو برابر بیشتر از افراد سالم شکلات مصرف می‌کردند. گفتنی است، این یافته‌ها در بین زنان و مردان شركت كننده یكسان بوده است.

بر اساس این گزارش، همه ما در طول زندگی در دوره‌های کوتاه یا طولانی مدت احساس غم و اندوه را خصوصا در هنگام از دست دادن همسر و یا نزدیکان، هنگام کار و یا از دست دادن آن تجربه کرده‌ایم و قادر به مقابله با این حوادث هستیم. اما زمانی که این اندوه، بیش از اندازه و پایدار و عمیق باشد، ممکن است منجر به بروز بیماری افسردگی شود.
امروزه علم شناخت فعل و انفعالات بیوشیمیایی در مغز یا تغییرات شیمیایی در مسیرهای عصبی که اصطلاحا انتقال دهنده‌های عصبی نامیده می‌شوند، در ایجاد آثار بیماری افسردگی نشان داده است که این تغییرات شیمیایی خود را بصورت علائمی‌ همچون تغییر خلق، کاهش اشتهاء، تحریک پذیری، خستگی مفرط و بی‌علاقگی نمایان می‌سازد.
گفتنی است، دانشمندان علم ژنتیک نیز ژن خاصی را كه عامل بروز این بیماری باشد، معرفی نمی‌کنند بلکه معتقدند؛ ترکیبی از ژنهای مختلف، شخص را مستعد ابتلا به این اختلال می‌كند.