چه کسی مسئول حمایت از خانواده‌های ۱۱۳ محیط‌ بان کشته‌شده است؟

محیط‌ بانی شغلی بسیار پرخطر و البته پردردسر است. محیط بانان و حافظان رسمی محیط زیست باید در کنار اینکه مراقب گونه‌های جانوری منطقه تحت حفاظت خود باشند باید در یک نبرد رو در رو و گاهی با دست خالی به جنگ شکارچیان بی‌رحم محیط زیست بروند.

شکارچیانی که مثل آب خوردن جان حیوانات زبان بسته را بی‌هیچ دلیل موجهی می‌گیرند از گرفتن جان انسان‌ها هم ابایی ندارند و اگر منافعشان در خطر بیفتد با همان گلوله‌ای که حیوان را به کام مرگ می‌برد جان انسانی را می‌گیرند.

بسیاری از محیط‌ بانانی که به جنگ و مقابله با شکارچیان می‌روند کشته می‌شوند و شاید تعدادی هم بر آنها غلبه کنند. اما این غلبه کردن گاه با جان دادن در این راه حاصل می‌شود و گاه با دستگیری شکارچیان.

چه بسیار محیط بانان پرتلاش و بی پناهی که از روی عشق و احساس وظیفه در راه پاسبانی از محیط زیست خود کشته شدند و خونشان پایمال شد و یا اگر توانستند شخص خاطی را به کام مرگ بفرستند که حقیقتا مستحق آن هستند، الان در گونه زندان منتظر جاری شدن حکم اعدام خود نشسته‌اند.

طبق گفته معصومه ابتکار، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست در سه دهه گذشته 113 محیط بان توسط مهاجمان به منابع طبیعی کشور کشته شده‌‌اند و در 10 سال گذشته، 8 محیط بان هم به دلیل شلیک به شکارچیان در زندان به سر می‌برند.

البته این آمار با آمارهایی که مسئولان دیگر اعلام کرده‌اند مغایرت دارد و به گفته برخی از مسئولان هم‌اکنون 11 محیط بان زندانی هستند و 116 محیط بان کشته شده‌اند.

گاهی شنیده می‌شود هنرمندان برای آزادی این زندانیان تلاش می‌کنند، گاهی مردم برای تهیه دیه آنها پول جمع‌اوری می‌کنند و گاهی هم در یک سریالی به وضعیت آنها پرداخته می‌شود. اما سوال اینجاست که آیا حمایت اصلی از این افراد و خانواده‌های آنها به عهده مردم و هنرمندان است؟

قطعا سازمان حفاظت محیط زیست باید از محیط بانان زندانی و خانواده‌های آنها و همینطور از خانواده‌های شهدای محیط بانی حمایت شایسته بکند؛ حمایتی از نوع مادی و معنوی.

روز گذشته رئیس سازمان حفاظت محیط زیست از آزادی 6 نفر از 8 محیط بان زندانی خبر داده بود و گفته بود که تلاش برای آزادی 2 زندانی دیگر نیز در حال انجام است.

این خبر خوبی است ولی چه کسی از حال و روز خانواده‌هایی که سرپرست‌‌شان را در راه حفاظت از محیط زیست فدا کردند خبر دارد؟

کمتر از سه هزار محیط بان(آخرین رقم رسمی 2 هزار و 700 تن بوده) مسئول حفاظت از محیط زیست کل ایران اند و این در حالیست که طبق استاندارد جهانی باید از هر 2 هزار هکتار عرصه ی خشکی و هر یک هزار هکتار عرصه ی تالابی، یک محیط بان حفاظت کند که با توجه به چنین استانداردی، جغرافیای ایران نیاز به 11 هزار محیط بان دارد.

این افراد دارای جایگاهی فرودست در هرم اداری سازمان های متبوع خود هستند و بسیاری از ایشان صرفاً به علت علاقه ای که به جنگل ها و حیات وحش دارند، این شغل را انتخاب کرده‌اند و به دور از خانه و خانواده ی خود و با امکانات و تجهیزات بسیار ناچیز زندگی و کار می کنند.

 

 

محیط بانان به علت زندگی در زیستگاه حیوانات، با رفتار آنان آشنایی کافی دارند؛ به همین خاطر بیش ترین خطرات جانی که ایشان را تهدید می کند، نه از سوی حیوانات که از سوی انسان‌ها است.

جالب است بدانید که نزدیک چهاربرابر محیط بانانی که در این مسیر کشته شده‌اند دچار نقص عضو و یا معلولیت شده‌اند.

محیط بانان در حالی به دلیل عدم وجود قوانین حمایتی، از سوی دستگاه قضایی و معمولاً به تشخیص قاضی به اعدام محکوم می شوند که بر اساس ماده 32 آئین نامه اجرایی قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست، افراد گارد محیط زیست‌ به‌ سلاح‌ مناسبی‌ که‌ نوع‌ آن‌ با موافقت‌ وزارت‌ دفاع‌ تعیین‌ می شود، مجهز می گردند.

 

در ماده‌ ی 33 همین آیین نامه نیز آمده است: سازمان‌ مکلف‌ است‌ دوره‌ های‌ آموزشی‌ لازم‌ برای‌ مامورینی‌ که‌ باید در گارد محیط‌ زیست‌ انجام‌ وظیفه‌ نمایند، دایر کند. با این همه، قضات پرونده های مذکور می گویند: محیط بانان ضابط دادگستری نیستند و چون ضابط نیستند نمی توانند از اسلحه استفاده کنند.

 

 

تناقض موجود در قانون در زمینه  مسلح بودن محیط بانان و چرایی صدور احکامی از این دست مسئله ای مبهم و سوال برانگیز است.

امیدواریم با قانونگذاری صحیح و مایت بیش‌از پیش سازمان حفاظت محیط زیست زمینه‌ای برای آسوده زیستن این قشر فداکار و خانواده‌هایشان ایجاد شود.

اخبار اجتماعی - فارس

ویدیو مرتبط :
نوری زاده: مسعود رجوی مسئول کشته های لیبرتی است

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

دستور وزیر آموزش وپرورش برای حمایت از خانواده معلم بروجردی که به دست دانش آموزش کشته شد

 

اخبار اجتماعی - دستور وزیر آموزش وپرورش برای حمایت از خانواده معلم بروجردی که به دست دانش آموزش کشته شد

به گزارش خبرآنلاین و به نقل از پایگاه اطلاع رسانی دولت،علیرضا جدایی گفت: روز گذشته متاسفانه در حادثه ای باور نکردنی دانش آموز یکی از دبیرستان های شهرستان بروجرد دبیر فیزیک مدرسه ی خود را مورد حمله قرار داد که متاسفانه بر اثر ضربه چاقوی این دانش آموز معلم بروجردی در بیمارستان درگذشت

به گزارش مرکز اطلاع رسانی و روابط عمومی وزارت آموزش وپرورش، رئیس مرکز اطلاع رسانی وروابط عمومی وزارت آموزش وپرورش درباره جزئیات این حادثه افزود: براساس بررسی های اولیه صورت گرفته این دانش آموز به همراه ولی خود به مدرسه مراجعه می کند و با مشاهده نمره درس فیزیک، به کلاس درسی معلم که در حال تدریس بود رفته و با ضربه چاقو به وی حمله می کند.

وی از پی گیری این حادثه به صورت ویژه به منظور روشن شدن ابعاد قضیه و صیانت از حقوق این معلم خبرداد و گفت: انتظار می رود مراجع انتظامی و قضایی نسبت به واکاوی ابعاد مختلف حادثه وپی گیری حقوق این همکار شایسته فرهنگی در کوتاه ترین زمان، اقدامات جدی به عمل آورند.

جدایی همچنین گفت: به دستور وزیر آموزش وپرورش معاونت حقوقی این وزارتخانه مامور شده است در همه مراحل رسیدگی به این پرونده حمایت قضایی ویژه از خانواده مرحوم محسن خشخاشی را معمول نماید.

رئیس مرکز اطلاع رسانی وروابط عمومی وزارت آموزش وپرورش با اشاره به اهمیت اخبار آموزش وپرورش و تاثیر آن در سطح جامعه از اصحاب رسانه خواست همانند گذشته، در تنظیم و توزیع اخبار دقیق این حادثه دقت و صحت را مورد عنایت ویژه قرار دهند.

وی، درگذشت این معلم گرامی را به جامعه فرهنگیان فرهیخته استان لرستان و شهر بروجرد و خانواده معزز آن مرحوم تسلیت گفت.
اخبار اجتماعی - خبرآنلاین