چه موقعی غیبت کردن واجب می شود؟

نماینده مجلس خبرگان رهبری با انتقاد از كنار گذاشتن برخی اصطلاحات اصیل فرهنگی، فرهنگ موجود در جامعه را در برخود با فرهنگ‌های الحادی آسیب پذیر دانست.

غسلهای واجب ویژه دختران

غسلهاى واجب هفت غسل هستند. يكى از آنها ((غسل حيض)) است.

غسل حيض:

1- حيض خونى است كه غالبا در هر ماه چند روزى از رحم زنها خارج مى شود, و زن را در موقع ديدن خون حيض حائض مى گويند.

2- خون حيض (1) در بيشتر اوقات غليظ و گرم و رنگ آن (2) سرخ مايل به سياهى يا سرخ تيره است و با فشار و كمى سوزش بيرون مىآيد.

3- مدت حيض كمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نمى شود, و اگر مختصرى هم از سه روز كمتر باشد حيض نيست .(3)

4- بايد (4) سه روز اول حيض پست سر هم باشد, پس اگر مثلا دو روز خون ببيند و يك روز پاك شود و دوباره يك روز خون ببيند حيض نيست.

توجه

هنگامى كه خون حيض بيرون مىآيد, دختر و يا زن در حالت ((رِگل)) يا ((عادت ماهانه)) و يا ((پِريود)) به سر مى برد. پس از آنكه دختران از عادت ماهانه و خون حيض پاك شدند, بايد براى كارهايى مانند نماز كه نياز به طهارت و پاكيزگى داند غسل كنند و وضو هم بگيرند.

نمازهاى يوميه اى (5) كه زن در حال حيض نخوانده قض ندارد, ولى روزه هاى واجب را بايد قضا نمايد.

چيزهايى كه بر حائض حرام است

چند چيز بر حائض حرام است. برخى از آن ها عبارتند از:

اول: رساندن جايى از بدن به خط قرآن يا به اسم خدا و اسامى مباركه پيامبران و امامان (6)عليهم السلام كه بنابر احتياط واجب(7) حكم اسم خدا را دارد. (8)

دوم: رفتن در مسجد الحرام (در مكه) و مسجد پيغمبر صلى الله على و اله (در مدينه) (9) اگر چه از يك در داخل و از در ديگر خارج شود.(10)

سوم: توقف (11) در مساجد ديگر, ولى اگر از يك در داخل و از در ديگر خارج شود, يا براى برداشتن چيزى برود (12) مانعى ندارد. و احتياط واجب آن است كه در حرم امامان هم توقف نكند.(13)

چهارم: (14) گذاشتن چيزى در مسجد.(15)

پنجم: خواندن (16) سوره اى كه سجده واجب دارد و آن چهار سوره است:

اول: سوره سى و دوم قرآن (,, (=الف, لام, ميم, تنزيل يا همان سوره سجده)).

دوم: سوره چهل و يكى (حم سجده (=حائ, ميم, سجده يا همان سوره فصلت)).

سوم: سوره پنجاه و سوم (و النجم (يا همان سوره نجم)). و اگر يك حرف (17) از اين چهار سوره را هم بخواند حرام است.

ششم: عبادتهايى كه مانند نماز بايد ب وضو يا غسل يا تيمم به جا آورده شود, (18) ولى به جا آوردن عبادتهايى كه وضو و غسل و تيمم براى آن ها لازم نيست, مانند نماز ميت مانعى ندارد .

براى دانستن موارد ديگر به رساله ی توضيح المسائل مرجع تقليد خود مراجعه كنيد.

1- زنجانى: خون حيض در بيشتر اوقات, زياد و گرم و تازه و رنگ آن سياه يا سرخ تيره است و با فشار و سوزش بيرون مىآيد.

2- بهجت: رنگ آن سرح مايل به سياه يا سرخ است.تبريزى: رنگ آن سياه يا سرخ است. مكارم: رنگ آن تيره يا سرخ است.

3- زنجانى: و مراد از روز در اينجا مدت 24 ساعت است, نه روز در مقابل شب .

4- زنجانى: در اين مسائله توضيح مفصلى دارند كه مقلدان ايشان به مسائله 447 رساله شان مراجعه كنند.

5- نمازهاى يوميه, نمازهاى شبانه روزى كه در پنج نوبت صبح, ظهر, عصر, مغرب, عش خوانده مى شود.

6- بهجت: و اسم حضرت زهرا 3 به طورى كه در وضو گفته شد

7- تبريزى: قيد (احتياط واجب) را ندارد, بلكه تمام مسائله به صورت فتواست.

8- زنجانى: رساندن جايى از بدن خود به خط قرآن و بنا بر احتياط به اسم خدا و صفات خاصهئ او (مانند رحمان) به هر لغت كه باشد, مگر پولى كه بر آن, نام خدا نوشته شده باشد كه دست زدن به آن اشكال ندارد, و احتياط مستحب آن است كه به اسم پيغمبران و امامان و حضرت زهر عليه السلام نيز نرساند.

9- زنجانى: و حرم امامان عليهم السلام... و مراد از حرم امامان محوطه اى است كه ضريح مقدس و قبر مطهر در آن قرار دارد نه تمام رواقها يا صحنه ها.

.

10- بهجت: و همچنين داخل شدن به آنجا براى برداشتن چيزى بنا بر احوَط .

11- زنجانى: داخل شدن در مساجد ديگر مگر از يك در داخل و از در ديگر خارج شود.

12- تبريزى: عبارت (براى برداشتن چيزى برود) را ندارد .

13- بهجت: بلكه (در حرم امامان) عبور نيز ننمايد و همچنين در رواقها(ى حرم).

14- مكارم: داخل شدن در مسحد براى گذاشتن چيزى در آن.

15- تبريزى: يا داخل شدن در آن براى برداشتن چيزى.

16- تبريزى: خواندن هر يك از آيات سجده واجب .مكارم: خواندن يكى از آيات سجده, ولى خواندن غير آيه سجده از سورهئ سجده مانعى ندارد. زنجانى: خواندن هر يك از آيات سجدهئ واجب و آن در چهار سوره است:

اول: سوره 32, آيه ;15

دوم: سوره 41, آيه 37 ;

سوم: سوره 53, آيه آخر ;

چهارم: سوره 96, آيه آخر. بلكه بنا بر احتياط خواند آيات ديگر يا قسمتى از يك آيه سوره سحده نيز جايز نيست.

17- بهجت: اگر يك كلمه از اين چهار سوره را هم بخواند حرام است.

18- زنجانى: و در مدتى كه حائض مى باشد يا محكوم به حائض بودن مى باشد, اگر عبادتى - ولَو رَجائَ - به جا آورد معصيت كرده است.