«پوهای» سیاست ایران؛ بی‌اختیار، لوس و ...!

 

اخبار سیاسی - تشابهات «پو» با برخی سیاسیون وطنی؛
«پوهای» سیاست ایران؛ بی‌اختیار، لوس و ...!

مدتی است که یک بچه مجازی با نام «پو» در قالب یک بازی ساده در تبلتها و گوشی‌ها خودنمایی می‌کند. "پل سالامه" وقتی این نرم افزار را ارائه کرد مخاطبین خاصی برای آن در نظر نگرفت و در مورد جامعه هدف آن توضیحی نداد اما همین بازی ساده و آن موجود کوچک و تپل قهوه‌ای رنگ فارغ از سن و جنسیت، افرادی را به خود مشغول نمود.

مهمترین مشخصه «پو» این است که سازندگان و بوجود آوردگانی دارد که وی را طبق اهدافی خاص و با برنامه ریزی هدفمندی پدید آورده‌اند و البته علاوه بر درآمدی که از این راه بدست می‌آورند یکسری اهداف اجتماعی و اخلاقی و روانشناسانه و سیاسی را دنبال می‌کنند. «پو» طوری طراحی شده است که اختیاری از خود ندارد و کاملاً تنهاست و در انتظار بسر می‌برد تا پدر و مادری پیدا کند.

 

وقتی کسی پدر یا مادر «پو» می‌شود فقط باید نیازهای مادی او را برآورده سازد، سیری ناپذیر است، عشق و عاطفه ایی ندارد، معنای دوست داشتن را نمی داند، درک و فهم و شعوری ندارد، لهو و لعب و خور و خواب از مشخصات دیگر این موجود بازیگوش است. هر گاه گرسنه می‌شود فریاد می‌کند، مرتب خود را خراب و آلوده و کثیف می‌کند، جای خاصی برای مزبل ندارد، صاحبش باید مکرر او را تمیز کند، برایش غذا آماده کند، با او بازی کند و توقعاتش را برآورده سازد تا از فریادهای او در امان باشد. و نیز «پو» در برابر اعمال خود پاسخگو نیست.

آنچه که «پو» از خود به نمایش می‌گذارد بی شباهت به نمایشهای برخی سیاسیون وطنی ایران نیست! اینان مانند همان بچه (پو) هستند که توسط کارگردانانی برای اهداف خاصی پدید آمده‌اند و اختیاری از خود ندارند، در اعمال و رفتاری که از آنان سر می‌زند باید بدنبال یافتن اهداف برنامه ریزان و طراحان آنها بود که اصل آن بر پایدار ماندن در قدرت است.

متاسفانه این گروه بی اختیار در سطح جامعه یله و رها شده‌اند و مرتب به خرابی و آلودگی می‌پردازند و صاحبان آنها باید مداوم برایشان هزینه کنند، تمیزشان کنند، خور و خوابشان را تامین کنند.

 

در دوره‌ای که دولت قبل عنان کار را در دست داشت، هرگاه خراب كاری می‌کرد، تمیزش می‌کردند، هم تیمی آنها شده بودند و با آنها بازی می‌کردند، مخارجشان را بعهده داشتند، خوراکشان و خوابشان را تامین می‌کردند... بعد هم كه علی‌رغم تمام تحلیل‌ها و ترفندهایشان، انتخابات را واگذار کردند باز هم خیلی لوس، از كسانی كه در حال تمیز كردن بوی گنداب خرابی‌هایشان هستند، طلبكار شده و... اکنون این گروه که خود را در آن خرابی‌ها غوطه ور بودند، همچنان در حال خراب‌كاری‌اند، اما چون دیگر مانند قبل کسی نیست که تمیزشان کند هر از گاهی فریادی بر می‌آورند تا کسی را بیابند تا به این مهم بپردازند...!

رفتارهای لجام گسیخته و خارج از اراده و بدور از انسانیت این گروه کاملاً نشان می‌دهد که در باتلاقی از خشم و انزجار جامعه و قاطبه مردم ایران گرفتار شده‌اند، هرچه هم بیشتر دست و پا می‌زنند بیشتر فرو می‌روند، لذا می‌خواهند همه را با خود به ورطه نابودی بکشانند. ابزار قرار دادن دین از سوی این گروه جز نفرت در جامعه نمی‌پراکند و گرچه سازندگان و طراحان و کارگردانانشان هم متوجه شده‌اند که در جامعه‌ برای این لوس بازی مسخره‌ دیگر مخاطبی ندارد و باعث انزجار بیشتر ملت می‌شوند، دستور شکستن جامعه و مردم را داده‌اند و ابایی هم ندارند که دین مردم را مستمسک قرار دهند و به سخره گیرند.

ناگفته پیداست که دولت، ملت، اصلاح‌طلبان و تحول‌خواهان باید در دام نیفتند و در بازی آنها حتی بعنوان رقیب سیاسی شرکت نجویند که اینها سیاسی هم نیستند فقط فرصت‌طلبان و منفعت‌جویانی هستند که بر اساس برنامه ریزی و طراحی که برایشان شده است عمل می‌کنند.

 

فقط باید طراحان این گروه مشابه «پو» شناسایی و بی ملاحظه به مردم معرفی شوند. «پوهای» سیاست ایران تقریبا همه خصوصیات و مشخصه‌های پوی فضای مجازی را دارند. بی‌اراده، لوس، از خود راضی، وابسته به دیگران، بی عاطفه و بی ادراك و ... در نهایت باید پرسید نباید برای این برهه تاریخ كشورمان با این گونه به اصطلاح‌ سیاسیونش افسوس خورد؟

اخبار سیاسی - بهار

 

ویدیو مرتبط :
سیاست ما ، سیاست ما عین دیانت ماست ، سیاست روز ، سیاست ما ، دنیای سیاست

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

آیا سیاست های اوباما در برابر ایران تغییر می یابد؟

 

 

پس از شکست دموکرات ها در انتخابات اخیر آمریکا

آیا سیاست های اوباما در برابر ایران تغییر می یابد؟

"تونی کارون" تحلیلگر آمریکایی در گزارشی با عنوان " آیا انتخابات، سیاست اوباما درباره ایران را تغییر می دهد؟ " در مجله تایم نوشت: قرار است مذاکرات درباره برنامه هسته ای ایران اواخر ماه جاری میلادی در اروپا از سر گرفته شود اما انتظار نمی رود که تهران آنچه را که آمریکا ، خواهان شنیدن آن است، بگوید."

در انتخابات اخیر کنگره آمریکا، حزب دموکرات که باراک اوباما نیز عضو آن است، از حزب جمهوری خواه شکست خورد.

در ادامه این مقاله می خوانیم: مقامات آمریکایی از مذاکرات هسته ای پیش رو با ایران انتظارات بسیاری ندارند. هم اکنون تنها امید اوباما برای پیروزی در انتخابات آینده ریاست جمهوری، یکپارچه کردن کشور آمریکا در پشت سر خود به بهانه مقابله با ایران است.

هیچ نشانه ای از تردید اوباما یا تصمیم گیران آمریکایی در به کار گیری راه حل نظامی برای ایران وجود ندارد البته آنها درک می کنند که موضوع جنگ علیه ایران چالشی بزرگتر از تهدید  فعلی ایران است.

"دنیس روس" نماینده وزارت خارجه آمریکا در امور ایران نیز گفته است ایران در موضوع هسته ای عقب نشینی نخواهد کرد مگر اینکه موضوع تهدید نظامی را به صورت جدی حس کند. این در حالی است که چارچوبی برای اقدام نظامی علیه ایران وجود ندارد. کشورهای حامی تحریم ها علیه ایران، موضوع اقدام نظامی علیه این کشور را رد می کنند. در این باره اجماعی وجود ندارد و همین مسئله باعث احساس راحتی ایران می شود.

مقامات آمریکایی از اینکه موافقت ایران با دور جدیدی از مذاکرات را به عنوان پیروزی سیاسی قلمداد کنند، خودداری می کنند. آنها به رغم اینکه معتقدند تحریم ها تاثیرات بسیار بیشتر از آنچه که تهران فکرش را می کرد، داشته است ولی می دانند ایران همچنان میزبان حجم بسیار زیادی از فعالیت های بازرگانی و سرمایه گذاری از سوی کشورهایی منطقه مانند چین است.

این وضعیت باعث می شود ایران با نگاه مصلحت آمیز به مذاکرات هسته ای با غرب وارد شود.

تاثیرات پیروزی جمهوری خواهان درانتخابات کنگره بر سیاست های اوباما در برابر ایران

علاوه بر مواد مطرح شده در این گزارش مجله تایم، باید گفت پس از این پیروزی جمهوری خواهان و نشانه واضح از کاهش محبوبیت باراک اوباما و حزب دموکرات در مقابل حزب جمهوری خواه، قطعا با تغییراتی در سیاست های آوباما در برابر روبه رو می شویم.

اوباما با وجود در پیش گرفتن مسیر دیپلماسی و اعمال تحریم های متنوع از سوی شورای امنیت و کشورهای مختلف از جمله آمریکا، اتحادیه اروپا، ژاپن ، کره جنوبی و استرالیا (که با پیگیری های آمریکا محقق شده اند) ولی در روند فعالیت های هسته ای ایران تغییری ایجاد نشده است.

ایران ضمن پافشاری بر مواضع اش، فعالیت های هسته ای را ادامه می دهد بدون اینکه کمترین و کوچکترین تغییری را در این روند اعمال کند.

این در حالی است که در این مدت آمریکا ضمن نادیده گرفتن پیش شرط خود، نماینده ای را برای حضور در مذاکرات 5+1 به ایران اعزام کرد.

آمریکا همچنین ضمن موافقت با ارائه پیشنهاد مبادله سوخت هسته ای با اورانیوم کم غنی شده ایران، به طور تلویحی در برابر غنی سازی اورانیوم در ایران چشم پوشی کرد و برخلاف قطعنامه های شورای امنیت درباره تحریم ایران، به داد و ستد هسته ای با این کشور پرداخت.

آمریکا در دوره اوباما برای همراه کردن روسیه، چین ، هند ، ژاپن، کره جنوبی و دیگر هم پیمانان آمریکا در منطقه امتیازات گسترده و مهمی را به این کشورها ارائه کرد اما نتیجه مطلوب را در عملکرد هسته ای ایران مشاهده نکرد.

از سوی دیگر اسرائیل نیز از مجموعه فعالیت آمریکا و شخص اوباما برای متوقف کردن برنامه هسته ای ایران راضی نیست و در کنار آن، فشارهای اوباما بر تل آویو در موضوع فلسطین و لزوم تعلیق فعالیت های شهرک سازی، بر شدت این نارضایتی افزوده است.

در همین حال حزب جمهوری خواه آمریکا با در نظرگرفتن مجموعه این شرایط، انتقادات از سیاست های اوباما را در برابر ایران را افزایش داده است. جمهوری خواهان به تهدیدات شدیدتر و جدی تر ایران برای بازداشتن این کشور از ادامه روند هسته ای اش  معتقدند.

همچنین نگاه سران حزب جمهوری خواه به گزینه نظامی در برابر ایران، پررنگ تر است.

هم اکنون با افزایش شمار اعضای حزب جمهوری خواه در کنگره آمریکا، قطعا اوباما تحت فشار بیشتری از سوی جمهوری خواهان قرار می گیرد و مطالبات آنها در سیاست های اوباما نیز پررنگ خواهد شد.

کمترین تاثیر این است که قطعا اوباما سیاست نرمش را در مقابل ایران ادامه نخواهد داد البته از آن سو ظرفیتی برای اقدامات شدید علیه ایران نیز وجود ندارد و توقف و ایستایی در چنین وضعیتی ، قطعا به معنی شکست سیاست های رئیس جمهور دموکرات آمریکاست.

نگاهی به کنگره آمریکا

کنگره آمریکا یا همان قوه مقننه و نهاد قانون گذاری این کشور از دو مجلس سنا و نمایندگان تشکیل شده است.

مجلس نمایندگان از 435 عضو تشکیل شده که همه  با رای مستقیم مردم برای دوره دو ساله انتخاب می شوند و وظیفه قانون گذاری دارند.

مجلس سنا نیز از 100 عضو تشکیل شده که برای دوره شش ساله و با رای مستقیم مردم انتخاب می شوند. با این حال یک سوم اعضای سنا هر دو سال یک بار انتخاب می شوند لذا اعضای سنا هر دو سال یک بار ، با تغییر یک سوم اعضای خود روبه رو می شوند.

مجلس سنا حق قانون گذاری ندارد بلکه مصوبات و قانون گذاری های مجلس نمایندگان را تایید می کند. مجلس سنا در مقابل، وظیفه دادن رای اعتماد به وزرای کابینه آمریکا را برعهده دارد.

رئیس مجلس سنا براساس قانون، معاون اول رئیس جمهور است که بدون حق رای ، مدیریت جلسات سنا را عهده دار است. رئیس مجلس نمایندگان نیز، رئیس فراکسیون اکثریت در این مجلس است.

در انتخابات میاندوره ای اخیر آمریکا، در مجلس سنا، شمار اعضای دموکرات از 56 به 51 نفر و در مجلس نمایندگان نیز از 255 به  190  نفر کاهش یافت.

در مقابل، اعضای حزب جمهوری خواه در مجلس سنا از 41  به 46 نفر و در مجلس نمایندگان از 178 به 236 نفر افزایش یافت...../تحلیل:عصرایران