وکیل مردم یا اسیر توهمات خود؟

اخبار  سیاسی  - به بهانه گفتار عجیب و رفتار غریب برخی نمایندگان مجلس شورای اسلامی

وکیل مردم یا اسیر توهمات خود؟

 نظارت مجلس بر همه امور کشور ، وظیفه ای است که بر دوش نمایندگان مردم گذاشته است. ایران هم کشوری است که هزاران مشکل و مساله حل نشده دارد و طبیعی است که باید بر اساس اهمیت و اولویت به آنها پرداخت تا مسیر پیشرفت کشور هموار شود. بدیهی است که اگر اولویت ها رعایت نشود و بدتر از آن، موضوعاتی که اساساً مسأله نیستند، دغدغه اصلی نمایندگان شود، کارهای اصلی بر زمین خواهند ماند و در جا خواهیم زد و یا حتی عقب خواهیم رفت.

یک مثال توسعه ای در این باره می زنیم: وقتی ماهاتیر محمد ، اداره امور کشور عقب افتاده مالزی را در حدود سه دهه پیش بر عهده گرفت ، از میان هزاران کاری که باید برای رشد کشور انجام می داد ، "احداث راه" را به عنوان زیر ساخت توسعه در اولویت قرار داد و هماهنگ با رشد شبکه مواصلاتی این کشور ، برنامه ریزی برای سایر بخش ها ( مانند توریسم ، صنعت ، تجارت و ... ) را در دستور کار قرار داد.

این موضوع ساده اما در مجلس ایران جدی گرفته نمی شود و متأسفانه ، شاهد آن هستیم که بخش مهمی از مجلسی ها بدون در نظر گرفتن شأن جایگاهی که دارند ، مسائل اصلی و مهم کشور را رها کرده و به موضوعات بی اهمیت چنان می پردازند که گویا کشورمان مشکلی جز آنچه آنان مشکل "می پندارند"، ندارد.

به عنوان مثال می توان به بازگشت به تحصیل دانشجویانی که در دوران احمدی نژاد از دانشگاه ها اخراج شده بودند اشاره کرد که از نظر تعدادی از مجلسی ها ، معضلی بزرگ پنداشته شده و آنان را به تکاپو واداشته که مجدداً این افراد را از تحصیل محروم کنند!

واقعاً شرم آور است که کسی نماینده مردم باشد و به جای آن که در برابر تعدی احتمالی دولت به شهروندان ، مدافع حقوق موکلانش باشد ، خود را به آب و آتش بزند تا بلکه او هم نمکی بر زخم مردم بپاشد.

واقعاً این هایی که اخراج شده اند، مگر چه کرده بودند؟ چه جنایتی(!) از آن دانشجویان سر زده بود؟ گیریم که در دانشگاه ، تندروی هایی که مقتضای سن جوانی و دوران دانشجویی است انجام داده باشند. آیا سزایشان این است که با آینده شان که فرزندان و برادران و خواهران خودمان هستند این گونه بازی شود؟

بله ، ممکن است زمانی جرمی رخ بدهد و دادگاه صالح بر مبنای قانون ، حکمی بدهد که لازم الاجراست و کسی در این مورد ، نمی تواند گریز از قانون را تجویز کند اما این که چند نفر در دوران احمدی نژاد ، آینده تعدادی دانشجو را بر باد داده اند ، نمی تواند ملاک عمل باشد و اتفاقاً خود این اخراج کنندگان باید جوابگو باشند که چرا ناراضی تراشی و بردن آبروی نظام را در دستور کار خود قرار داده بودند؟

آخر در کجای دنیا ، نمایندگان مجلس ، دور می افتند که نگذارند چند دانشجو ادامه تحصیل دهند؟ واقعاً تنگ نظری و بی ظرفیتی و حقیر اندیشی تا کی و کجا؟ باور کنید زور گفتن چند نماینده که قدرت قانونی زیادی دارند به چند دانشجوی بی پشت و پناه و عمدتاً غریب ، هنری نیست که بتوان بدان بالید.

یک مثال دیگر نیز دفن دو هنرمند ایرانی مقیم آمریکا در قطعه هنرمندان بهشت زهراست. چند وقت پیش دو هنرمند جوان رشته موسیقی در آمریکا به قتل رسیدند و اجساد آنها بعد از انتقال به ایران ، در قطعه هنرمندان دفن شد و اینجا بود که تعدادی از مجلسی ها ، بار دیگر احساس کردند

 

که یکی از کارهای اولویت دارشان این است که مسوولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را به مجلس احضار کنند و از آنان انتقاد و سوال کنند که چرا این دو هنرمند را در آن قطعه دفن کردید و کلی هم جار و جنجال رسانه ای در این باره به پا کنند؟

یا نماینده دیگری ، به "ویچت" - نرم افزاری که برای ارتباط افراد بر روی موبایل نصب می شود - گیر داده که چرا مردم دارند با "ویچت" با یکدیگر گفت و گو می کنند و نظایر این ها.

البته باید گفت وقتی بسیاری از مجلسی ها ، در امور مهم و اصلی کشور سر رشته ندارند و حتی عضو همیشه مخالف کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی ، بعد از سال ها هنوز بلد نیست ان.پی.تی را درست بنویسد، باید هم خود را به امور غیر مهم وپیش پا افتاده مشغول سازند و یا اگر نمی توانند گره از کار خلق بگشایند ، لااقل برایشان مشکل ایجاد کنند تا روزگارشان سپری شود و کاری هم کرده باشند!
اخبار سیاسی -  عصرایران

ویدیو مرتبط :
وکیل یعنی وکیل دکتر پنجه طلا

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

بازار وکیل یکی ازبازار های سنتی و تاریخی

بازار وکیل شهر شیراز یکی از مشهورترین بازارهای سنتی و تاریخی ایران است.

این بازار که به فرمان کریم خان زند (۱۱۷۲- ۱۱۹۳ ه.ق) ساخته شده اکنون در مرکز شهر شیراز (شرق میدان شهدا) قرار گرفته است. مسجد و حمام تاریخی وکیل نیز در کنار این بازار قرار دارند.

معماری این بنا برگرفته از بازار قیصریه لا رو همچون بازارچه بلند اصفهان ساخته شده در دوره شاه عباس است، اما عرض بازار وکیل بیش از سایر بازارهاست هم چنین ۷۴ دهانه طاق ضربی بازار با ارتفاع بیش از ۱۱ متر مرتفع تر از طاق سایر بازارهاست.

این بازار که از نظر معماری دارای سه فضای عبور و مرور (فضایی برای گذر مشتریان) حریم مغازه (به ارتفاع تقریبی ۲پله بالا تر از سطح زمین) فضای مغازه (محل فروش) است دارای پنج در بزرگ است که در چهار سوی آن قرار گرفته است.

هم چنین شامل دو رشته شمالی- جنوبی و شرقی - غربی است که چون صلیبی یکدیگر را قطع می کنند در تقاطع این دو رشته چهارسوق قرار گرفته است که بر روی یک هشتی قرار دارد این چهار سوق دارای طاق بزرگ ضربی محکمی است و در پای طاق نیز چند ترنج آجر کاری شده است.

ضلع شمالی -جنوبی بازار از دروازه اصفهان شروع می شود و تا کوچه جنوبی سرای مشیر ادامه می یابد. در دو طرف این راسته هر قسمت ۴۱ جفت (۸۲ باب) مغازه وجود دارد که درجلوی هر یک سکویی از قطعات سنگی بزرگ که بر روی آن ترنجهایی برجسته حجاری شده است.

در این بازار برای مصونیت از رطوبت، مغازه ها را در حدود یک متر فراتر از سطح زمین ساخته اند. مغازه ها اغلب دارای پستو بوده و در دو طبقه طراحی شده اند. قسمت شرق چهارسوق که آن را بازار علا قه بندان می نامند دارای ۱۹ جفت مغازه است که هم اینک مرکز فرش است و مغازه های عطاری نیز در این قسمت قرار دارد.

ضلع شمالی - جنوبی بازار از دروازه اصفهان شروع می شود و تا کوچه جنوبی سرای مشیر ادامه می یابد. قسمت غربی چهار سوق که آن را بازار ترکش دوزها می نامند و دارای ۱۰ جفت مغازه است هم اینک مرکز فروش فرش های ایرانی است. با گردش در این بازار می توانید تعداد زیادی گردشگران خارجی را ببینید که از صنایع دستی ایران سوغات به کشور خود می برند.

در شمال شرقی این بازار چند کاروانسرای قدیمی به نام های روغنی، گمرک و احمدی ساخته شده است که بازار ترمه فروش هاست هر یک از این کاروانسرها دارای چندین حجره هستند. راسته شمالی - جنوبی را بازار بزازان نیز نامیده اند - سرای مشیر مجرای چارسوها سرای مشیر یا سرای گلشن از آثار دوره قاجاریه در شیراز است که در انتهای جنوبی بازار وکیل در گوشه شرقی آن قرار گرفته است این سرا که دارای طرح و نقشه ای دایره ای (هشت گوش) است توسط میرزا ابوالحسن خان مشیر الملک احداث شده است.

سر در ورودی سرای مشیر دارای دو طبقه کاشی کاری شده است که در زیر آن کتیبه ای کاشی کاری شده با زمینه لا جوردی و خط نستعلیق عبارت سرای گلشن بنای مرحمت پناه حاجی میرزا ابوالحسن خان مشیرالملک شیرازی را نشان می دهد.

حجره های طبقه یا اشکوب اول تودرتو می باشد و به وسیله راهرویی به حیاط متصل می شوند. این حجره ها دارای درهای چوبی منبت و مشبکی هستند که از چوب ساج ساخته شده اند.

در وسط حیاط حوض بزرگ هشت ضلعی قرار دارد که لبه و پاشویه آن از سنگ های مختلف یکپارچه ساخته شده است و در آن سه فواره وجود دارد در چهار طرف این حوض باغچه هایی وجود دارد کف پوش سرای مشیر قطعات کوچک سنگ هستند در ضلع شرقی و غربی حیاط مغازه ها و راهروهایی وجود دارد که در مغازه ها همگی ارسی های چوبی است که با شیشه های رنگی تزئین شده است.

معماری این بنا بر گرفته از معماریکاروانسرای صفوی است. این بنا با رنگ زرد و طرح های گلدانی معرف سبک اختلاط است که در زمان قاجاریه رایج شده بود. درهشتی نیز مغازه هایی چهارگوش در دوطبقه وجود دارد در ضلع جنوبی چهار سوق در موازات با بازار ترکش دوزها بازار دیگری قرار دارد که مدخل آن در جلوی سر در مسجد وکیل است و به بازار شمشیرگرها معروف است.

این بازار نیز دارای ۱۱ جفت مغازه است در زیر چهار سوق حوض بزرگی از سنگ مرمر قرار داشته که آب آن از مجرایی که از زیر بازار ترکش دوزها می گذشته تامین می شده است. این مجرا به صورت طاق ضربی است و از آجر و ساروج ساخته شده است و هم اینک نیز وجود دارد اما حوض مرمری به علت بالا آمدن کف بازار از بین رفته است سیستم تهویه هوا به علت ارتفاع زیاد سقف طاق و تویزه ای بازار کامل بوده این امر به وسیله بادگیرهایی ساده انجام می گرفته همچنین دریچه ها و روزنه هایی به نام جامخانه یا هورنور در زیر سقف تعبیه شده بود.

هوا و نور کافی را به بازار می رسانند اما هم اینک پس از مرمت این روزنه ها بسته شده اند هم اینک در بالا ی مغازه ها مشبک هایی جهت تهویه هوا و روشنایی وجود دارد. سازمان میراث فرهنگی بازار وکیل را در تیر ماه ۱۳۱۵ با شماره ۹۲۴ به ثبت رسانده است.