نگاهی دقیق به ماشین تشریفاتی اوباما+تصاویر

نگاهی دقیق به ماشین تشریفاتی اوباما+تصاویر

حفاظت از جان اشخاص اول مملکت یا خانواده‌های آنها یکی از اولویت‌های هر سیستم محافظتی و اطلاعاتی است. این پدیده وقتی شکل حساس‌تری به خود می‌گیرد که این افراد قصد عبور از محل‌‌های عمومی مانند خیابان‌ها را داشته باشند.
 
خودرو یکی از بهترین طعمه‌ها برای تروریست‌ها و خرابکاران است.
 
بر همین اساس دولت آمریکا یکی از ایمن‌ترین ساخته‌های صنعت اتومبیل را به عنوان خودروی تشریفاتی باراک اوباما تدارک دیده است. این خودرو در ظاهر همان کادیلاک لیموزین است ولی در باطن یک تانک زرهی را پنهان کرده است.
 
این محصول جنرال موتورز به دلیل متعلقات محافظتی که روی خود دارد به وزنی معادل 6 هزار و 800 کیلوگرم رسیده است. درست به همین خاطر است که مصرف سوخت آن به رقم باورنکردنی 63.5 لیتر در هر 100 کیلومتر رسیده است.
 
ضخامت هر کدام از شیشه‌های این خودرو 12.7 سانتی‌متر است. این شیشه‌ها تا انتها پایین نمی‌آیند. 
 
درون درب‌ها نمونه‌ای از خون اوباما نیز برای مواقع ضروری قرار گرفته است.
کادیلاک فوق تقریباً ضد هر گلوله‌ای است. حتی گفته شده در برابر راکت‌‌ها و موشک‌های سبک نیز مقاومت می‌کند.
با درزگیری کامل بدنه در حملات شیمیایی نیز ایمن نشان می‌دهد.
 
تنها به اندازه‌ای باز و بسته می‌شوند که راننده بتواند نامه و مدارک را از آن رد و بدل کند.
 
شرکت سازنده به توصیه سیستم‌های امنیتی از انتشار اطلاعات فنی بیشتر خودداری کرده است.
 
فقط 12 دستگاه از این خودرو ساخته شده که قیمت هر نمونه آن 1.5 میلیون دلار است. البته این خودرو به افراد عادی فروخته نمی‌شود.
 

 

 

بازار خبر                                                                                                    

 

ویدیو مرتبط :
ماشین تشریفاتی شیک و عجیب.

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

نگاهی به درون بزرگ‌ترین ماشین حفاری تونل جهان+تصاویر

نگاهی به درون بزرگ‌ترین ماشین حفاری تونل جهان+تصاویر

 هدف از این پروژه جایگزین‌کردن یک پل بتنی است که در زمین‌لرزه سال 2001 آسیب دید.
نخستین ویژگی که توجه هر فردی را به خود جلب می‌کند، اندازه این تونل است، زیرا 99.3 متر طول و 17.5 متر عرض دارد.

چکیدن آب قهوه‌ای‌رنگ موجود در بین شکاف‌های دیوارهای حائل بتنی و فولادی موقت این ماشین عظیم حکایت از آن دارد که سامانه مزبور در زیر شبکه آبرسانی محلی قرار گرفته است.

مسوولیت این ماشین که «برتا» نام گرفته، حفاری‌کردن جایگزین برای پل بتنی SR 99 Alaskan Way اعلام شده که اسکلت سیاتل را دور می‌زند.

این پل که در دهه 1950 ساخته شده، در واقع، بزرگراهی دو طبقه است که بیش از نیم قرن روزانه 110 هزار خودرو را حمل می‌کند و محبوب و همزمان مورد انزجار ساکنان محلی بوده است.

برای تعدادی از ساکنان این بزرگراه فرصتی است که می‌توان از نماهای زیبای Puget Sound در طول مسافرت روزانه لذت برد و برای تعدادی دیگر، بزرگراه هیولایی بتنی است که بر فراز اسکله قرار گرفته و آن را از شهر جدا می‌کند.

در تاریخ 28 فوریه سال 2001، زمین‌لرزه‌ای به بزرگی 6.8 در مقیاس امواج درونی زمین در ناحیه Puget Sound رخ داد که 400 مجروح، یک مرگ در اثر حمله‌قلبی و خسارت قابل‌توجهی به ساختمان‌های قدیمی را به دنبال داشت.

تلاش گسترده‌ای برای مقاوم‌سازی پل‌های این بزرگراه با استفاده از حلقه‌های بتنی در مقابل بلایای طبیعی آتی انجام شد، اما این سازه به شدت‌ آسیب دیده بود.

گرچه این بنا مرمت شد و بخش عظیمی از آن قابل‌استفاده باقی ماند، مهندسان اطمینان داشتند که طراحی پایه آن بیش از اندازه سبک بوده و این که پی آن که بر روی ستون‌بندی‌های شناور در خاک قرار گرفته بود، بسیار بی‌ثبات بود.

همچنین این ترس وجود داشت که زمین‌لرزه دیگری این پل را به کلی ویران کند، همان طور که زمین‌لرزه عظیم هانشین در سال 1995 چنین خسارتی را به ژاپن وارد کرد.

مسئولان بیش از 90 جایگزین را مدنظر قرار دادند که از این میان می‌توان به جایگزین‌کردن پل‌قدیمی با یک تونل اشاره کرد و طرح نهایی به منظور حفاری تونلی جدای از اسکله ارائه شد که در زیر مرکز شهر و در عمق 61 متری قرار می‌گیرد تا از انباشتی از ستون‌بندی‌ها، کابل‌ها و لوله‌های متعلق به 160 ساختمان بالاتر اجتناب شود.

مهندسان بر برتا و ساختمان‌های بالاتر از آن برای شناسایی هر حرکت مهمی نظارت می‌کنند.

خود تونل‌ یک بزرگراه دو طبقه چهار لینی خواهد بود که در طرفین آن فضای عابرپیاده اضطراری وجود دارد.

به دلیل عرض تونل و ماهیت طبیعی خاکی که سیاتل بر روی آن ساخته شده، یک TBM ویژه برای این هدف لازم بود.

برتا به صورت سفارشی توسط شرکت «هیتیچا زوسن» ژاپن ساخته و آزمایش شد و ساخت آن پیش از شکستن به 41 قطعه و حمل به سیاتل، بیش از یک سال زمان برد. در سیاتل این سازه با استفاده از جرثقیل‌های ویژه از کشتی پیاده شد.

نام این فناوری در رقابتی توسط دانشجویان مدرسه ابتدایی پولسوبو و به افتخار «برتا نایت لندز» که در سال 1926 شهردار سیاتل شده بود، انتخاب شد.

 

 

برتا

 

بدنه سپر

 

پل Alascan Way که تونل جایگزین آن می‌شود

 

 بخشی از ماشین تونل‌زنی برتا

 

 سیستم سپر پشتیبانی و لوله ماده آبکی

 

نمایی دیگر از برتا

 

نمایی دیگر از برتا

 

عرض تونل SR99

 نمایی زیرزمینی از تونل SR99

جداکردن cutterhead در ژاپن

 

جک‌هایی که برای حرکت‌دادن برتا به کار رفتند

 

جرثقیل‌هایی که برای پیاده‌کردن برتا به کار رفتند

 منبع:ایسنا