نه پوتین خروشچف است، نه اوباما کندی/این دو سر ماست هم بایکدیگر اختلاف دارند!

اخبار بین الملل - نه پوتین خروشچف است، نه اوباما کندی/این دو سر ماست هم بایکدیگر اختلاف دارند!

ایل جورناله نوشت: آمریکا و روسیه در خصوص همه چیز، از ماجرای اسنودن گرفته تا سوریه با هم اختلاف دارند، حتی در خصوص ماست!. این دو کشور به طور بی وقفه همدیگر را تحریک می کنند.

به گزارش تیک ، خبری از جنگ سرد نیست، قبول. جو مملو از تنشی نیز که بر روابط میان آمریکا و روسیه حاکم است و نورافکن های سوچی آن را پررنگ می نمایند، به طور قطع همان جوی نیست که بین ماه های اکتبر و دسامبر 1962میلادی یعنی به عبارتی در دوران بحران موشکی کوبا بر جهان سنگینی می کرد.

در ضمن، پوتین خروشچف نیست و اوباما نیز کندی نیست. اما موشک ها همیشه هستند، اگر چه موشک هایی که از دو پایتخت به شکل مجازی به سوی «دشمن» شلیک می شوند، فقط مجازی اند و مملو از گلوله های تبلیغاتی هستند. زیرا رقابت میان آنهایی که خود را شاگرداول کلاس می دانند (آمریکا) و آنهایی که در مقایسه با هیچکس خود را دوم نمی دانند و از هیچکس درس نمی پذیرند (روسیه) همچنان شدید باقی می ماند.»

در خصوص روابط میان این دو رهبر، پای شیوۀ رفتاری نیز در میان است که مرزی را در میان دو جهان ایجاد می کند. باراک اوباما با لبخندی متواضعانه و با اشاره به رهبر روسیه گفت: «جدی بودن، بخشی از شخصیت او است.

 

اما زمانی که در حال ملاقات با یکدیگر هستیم، همواره با نهایت احترام با من رفتار کرده است. بین ما مسائل زیادی ردوبدل می شود و حتی شوخی هم در این میان وجود دارد. شیوۀ رفتاری او در ملاءعام تغییر می کند، به طوری که در خلال مصاحبه های مشترک فاصله می گیرد و کسالت خود را نشان می دهد.» دقیقاً همان گونه که رجزخوان ها انجام می دهند.

اخیراً پوتین می تواند به خود اجازۀ چنین کاری را بدهد، زیرا هرگز مانند این یک سال اخیر برگ برنده در دستش نبوده است.

 

درگیری بر سر سوریه یا بهتر بگوئیم بر سر رژیم اسد که آمریکا برنامه ریزی کرده بود با بمب آنجا را صاف کند؛ جنگ اعصاب در رابطه با قضیۀ اسنودن جاسوس آمریکایی تحت محافظت مسکو و سرانجام بحث و جدل پیرامون همجنس بازان ،تنها آخرین ماجراهای جنجالی از یک جنگ بی وقفۀ اعصاب هستند که در آنها آمریکایی ها قطعاً برنده نبوده اند.

 

اگر چه اوباما دقیقاً درخصوص همجنس بازان هدف تسویه حساب با پوتین را بعد از شکستی که در قضیۀ جنجالی دیتاگیت متحمل شد، دنبال می کند و بدین منظور، از تصمیم به اعزام هیأتی از همجنس بازان برای شرکت در مراسم افتتاحیه بازی ها شروع کرد.

اکنون عرصۀ جدید که در آن باید با رقیب ابدی شوروی سابقش به تقابل بپردازد، امنیت نام دارد. این همان چیزی است که روی دستکشی که اخیراً به نشانۀ چالش به سمت پوتین انداخته، نوشته شده است و از آن جایی که آمریکایی ها اعتماد نمی کنند، از نظر رسانه ای تا بالاترین حد ممکن این شدت عمل را برجسته نمایی می کنند (از نظر امنیتی که در مورد مسافرانی که از روسیه پرواز می کنند یا به مقصد این کشور می روند، اعمال می شود). مسافران به منظور جلوگیری از خطر اختفای مواد منفجره در بسته بندی کالاها، اجازۀ حمل ژل، خمیر دندان یا اسپری در چمدان هایشان را ندارند.

کشمکش ها، آزار و اذیت و بازی نوبت به نوبت برای تأکید بر برتری خود که روس ها قدم به قدم به آن پاسخ می دهند و در این راستا بهانه ها نیز به خوبی جور می شوند. از جمله ماستی که قرارست به دست ورزشکاران آمریکایی برسد. تعداد پنج هزار قوطی که منتظرند توسط شرکتی که مقرش در نیویورک است به دهکدۀ المپیک ورزشکاران آمریکایی ارسال شوند. قوطی هایی که توسط مقامات گمرک روسیه توقیف گردیدند، زیرا با قوانین و مقررات فدراسیون منطبق نیستند.

دقیقاً همان ناسزایی را که ویکتوریا نولاند، دستیار وزیر خارجۀ آمریکا در خلال مکالمۀ تلفنی اش با سفیر آمریکا در اوکراین برزبان آورد، کم داشتیم. «ضربه ای خطرناک از سوی سیستم جاسوسی روسیه» که بعد از شنود این گفتگوی تلفنی آن را منتشر ساخته و بدون نام در یوتیوب نیز گذاشت. این اتهامی است که آمریکایی ها وارد ساخته اند. باری، شاید موشکی در کار نباشد، اما این به طور قطع المپیک آزار و اذیت است.
اخبار بین الملل - تیک

 

ویدیو مرتبط :
پاسخ قاطع پوتین به اوباما

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

اختلاف پوتین و اوباما بر سر ایران و سوریه: روس ها کوتاه بیایند ، باخته اند

گزارش اکونومیست از دعوای منطقه ای دو قدرت جهانی

اختلاف پوتین و اوباما بر سر ایران و سوریه: روس ها کوتاه بیایند ، باخته اند

در آن سوی میدان، اوباما به پوتین هشدار داد که مخالفت روسیه بیش از این اعتباری ندارد و اگر روسیه به زودی در سیاست‌هایش نرمش نشان ندهد به حاشیه رانده می‌شود و اقدام نظامی در برابر دمشق اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.

 

 

عصرایران - "باراک اوباما" بار دیگر رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا شده است ؛ او که یک سال پر چالش را سپری کرده است، زمانی برای استراحت ندارد. اوباما اکنون باید برای مسائل مهمی نظیر پرونده هسته‌ای تهران، کره شمالی و از همه مهم‌تر نوع ارتباط با روسیه تصمیم گیری کند.

در جولای ۲۰۰۹ میلادی و پیش از آنکه "ولادیمیر پوتین" عنوان ریاست جمهوری روسیه را از آن خود کند، این دو فردِ مدعی هدایت و کنترل اوضاع بین‌المللی جهان، با یکدیگر دیدار کرده بودند ؛ دیداری که در آن پوتین آشکارا رئیس‌جمهوری آمریکا را سرزنش کرد که چرا مسکو از سیاست‌های واشنگتن مرتبا آسیب دیده است.

پوتین معتقد است که گام‌های مثبتی که در دوران نخست ریاست‌جمهوریش به ویژه پس از واقعه ۱۱ سپتامبر برداشت، باعث شده که آمریکا تهاجمی‌تر عمل کند؛ انقلاب نارنجی در اوکراین، حمایت‌های غربی از "میخائیل ساکاشویلی" رئیس‌جمهوری گرجستان، و استقرار سپر موشکی.از همین رو است که "فیودور لوکیانف" سردبیر "گلوبال‌افرز" در روسیه می‌گوید که اکنون پوتین کاملا ضدآمریکایی شده است؛ این نگرش البته به این دلیل به وجود نیامده که او در گذشته در "کاگ‌ب" فعالیت می‌کرده است، تجربه‌های او در دوران زمامداری "جورج بوش" سلف اوباما، علت اصلی این رفتار است.

چالش دو قدرت بر سر ایران و سوریه

"بازنگری" واژه‌ای است که دولت اوباما در اوایل سال ۲۰۰۹ میلادی در باره رابطه با روسیه استفاده کرد.

این در حالی است که این بازنگری همچنان در سایه‌ای از ابهام قرار می‌گیرد، مگر اینکه معاهده جدیدی برای کاهش تسلیحات هسته‌ای امضا شود، تحریم‌های همگاهنگی علیه تهران به اجرا درآید و طی توافق جدیدی کالاهای مورد نیاز در افغانستان از طریق روسیه و آسیای میانه به این کشور ارسال شود.آمریکا و متحدان اروپایش از روسیه می‌خواهند از راه‌حل انتقالی در دمشق حمایت کنند تا "بشار اسد" رئیس‌جمهوری این کشور، به صورت مسالمت‌آمیز قدرت را به فرد دیگری محول کند اما مسکو تاکنون کوچک‌ترین واکنشی به این درخواست نداده است و آشکارا از باقی ماندن اسد در قدرت حمایت می‌کند.

"رابرت مالی" مدیر گروه بحران‌های بین‌المللی، در این‌باره می‌گوید که مسکو همچنان سخت‌گیرانه به حمایت از اسد ادامه می‌دهد و به گونه‌ای عمل می‌کند که کاخ‌کرملین در مرکز این بحران قرار بگیرد؛ گویی که اکنون تنها ارزش کرملین به سوریه محدود می‌شود.

روسیه اکنون به خوبی می‌داند که اگر آنان در مقابل فشارهای غرب کوتاه بیایند، بدون شک نقش آنان بسیار کم‌رنگ خواهد بود و کنترل این بحران از دستان کرملین خارج می‌شود.اکنون اینطور به نظر می‌رسد که صبر روسیه به پایان رسیده است.

در آن سوی میدان، اوباما به پوتین هشدار داد که مخالفت روسیه بیش از این اعتباری ندارد و اگر روسیه به زودی در سیاست‌هایش نرمش نشان ندهد به حاشیه رانده می‌شود و اقدام نظامی در برابر دمشق اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.

در مورد ایران نیز منافع هر دو کشور به طور یکسان در گرو آن است که تهران به تجهیزات هسته‌ای دست پیدا نکند و اسرائیل نیز از فکر حمله به تهران منصرف شود.

در این میان، ادامه مذاکرات هسته‌ای ، این دو کشور را به یکدیگر نزدیک کرده است اما روسیه در این مسیر نیز چند بار صبر خود را از دست داده و سیاست‌های تندی را علیه تهران اتخاذ کرده است.

هر چند که تحلیل‌گران معتقدند روسیه قادر است هم در قبال تهران و هم در قبال سوریه سیاستی متفاوت را در پیش بگیرد اما دیپلمات‌ها در مسکو بر این باورند که آنان نسبت به همتایان آمریکایی خود درک بهتری از مسائل منطقه‌ای دارند.

روزنامه انگلیسی "گاردین" در گزارش خود درباره نخستین دیدار اوباما و پوتین در حاشیه اجلاس "جی 20" آورده است که اگر چه اوباما و پوتین، خواهان پایان فوری خشونت‌ها در سوریه شدند اما اوباما با وجود تلاش فراوان نتوانست پوتین را به همراهی بی‌چون و چرای مسكو با واشنگتن بر سر پرونده سوریه متقاعد كند.

در گزارش این روزنامه انگلیسی آمده است كه هر دو رئیس‌جمهور در لحظاتی كه خبرنگاران در اتاق حاضر بودند حاضر به خندیدن و ارتباط چشمی با یكدیگر نشدند.

در چنین شرایطی و در میان تمامی ناسازگاری‌ها بین مسکو و واشنگتن، کاخ‌سفید فهرستی از اقداماتی را تهیه کرده است که انتظار دارد روس‌ها آنان را عملی کنند اما برای روس‌ها، آمریکا وسیله‌ای ویژه‌ای به شمار نمی‌رود بلکه آنان به این کشور تنها برای حفظ پرستیژ و رابطه‌های جهانی احتیاج دارند؛ اما اوباما نیاز دارد تا روسیه به تحقق اهداف سیاست‌خارجی آمریكا در خاورمیانه كمك كند و یا دست‌كم از مانع‌تراشی در مقابل آنها خودداری كند.پوتین نیز به آمریكا نیاز دارد تا حرف خود را درباره این كه روسیه به عنوان "یك ابرقدرت به حق خود نرسیده" ، به كرسی بنشاند.

حال در میان مقام‌های آمریکایی، افراد زیادی وجود دارند که از پوتین و سیاست‌هایش دل‌زده شده‌اند و تاکنون منتظر برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا بودند تا سیاست‌های جدیدی را به کاخ‌سفید دیکته کنند.

"استفان استانویچ" یکی از اعضای شورای روابط خارجی آمریکا می‌گوید: "نمی‌توان مخالفان پوتین را در کاخ‌سفید نادیده گرفت اما در واشنگتن بسیاری دیگر بر این باورند که پوتین کارت‌های زیادی در دست دارد و در میز مذاکره، نقش مهمی را ایفا می‌کند."/عصرایران