نقل‌قول از احمدی‌نژاد: بیچاره‌ها نمی‌دانند چه سرنوشتی در انتظار کشور است!

نقل‌قول از احمدی‌نژاد: بیچاره‌ها نمی‌دانند چه سرنوشتی در انتظار کشور است!

تعداد سیاست‌ورزانی که با شنیدن خبر نامزدی آقای هاشمی رفسنجانی دچار بهت و شوک شده‌اند، کم نیست و اتفاقاً بخش عمده‌ای از اینان مدعیان اصولگرایی هستند که طی یک سال گذشته در تمام نشست‌های محفلی و مکتوبات تحلیلی خود با اطمینان تمام به مخاطبان‌شان می‌گفتند: هاشمی نمی‌آید!

بسیاری از دوستان اصولگرا در طول این مدت با این تصور خام که دیگر امکان حضور آقای هاشمی رفسنجانی در صحنه‌ای نظیر نامزدی انتخابات ریاست جمهوری وجود ندارد، بخت خود را برای کسب کرسی ریاست جمهوری یازدهم گشوده دیده و ... چون تنها مانع را پدیده‌ای به نام «ادامه احمدی‌نژاد» می‌دانستند، لذا با تمام توان و انگیزه برای تخریب و اثبات منحرف شدن وی از آرمان‌های دینی و انقلابی کوشیدند، غافل از این‌که با مسدود کردن مسیر «ادامه احمدی‌نژاد» نه‌تنها لقمه دندان‌گیری نصیب شان نمی‌شود، بلکه دچار وضعیتی می‌شوند که روزی هزار بار آرزوی مرگ کنند.

ساعت ۱۸ روز شنبه مورخه ۲۱/۲/۹۲ که سپری شد، اخبار پراکنده‌ای از پریشان‌حالی عده‌ای به گوش می‌رسید که حالشان به دو علت بد شده بود.

یکم: باید به هزاران مخاطب خود درباره تحلیل و پیش‌بینی غلط شان توضیح می‌دادند و اعتبار از دست رفته خود را به گونه‌ای ترمیم می‌کردند.

دوم: با انتخاباتی که حالا آقای هاشمی رفسنجانی نامزد آن شده، چه کنند؟ این جماعت که به رغم ساعت‌ها بحث و تبادل نظر راجع به سناریوهایی نظیر «اگر هاشمی رد صلاحیت شود»، «اگر مشایی رد صلاحیت شود»، «اگر هاشمی و مشایی رد صلاحیت شوند»، «اگر مشایی و هاشمی تایید صلاحیت شوند» اینک جز سردرگمی و یا خیالبافی‌های کودکانه درباره وزن و پایگاه اجتماعی خود، به نتیجه‌ای مشخص و قابل اعتماد نرسیده‌اند.

در مقابل، از دو سال پیش دکتر احمدی‌نژاد با قاطعیت اظهار می‌کرد آقای هاشمی رفسنجانی برای انتخابات ریاست جمهوری نامزد خواهد شد و زیر فشار «اگر» و «اما»هایی که در نقض این پیش‌بینی مطرح می‌شد، کمترین نرمش و انفعالی نشان نمی‌داد.

ایشان در اوج بداخلاقی‌های گسترده و همه جانبه مدعیان وفاداری به ولایت فقیه، همواره تاکید می‌کرد «این بیچاره‌ها نمی‌دانند چه سرنوشتی در انتظار کشور است» یا می‌گفت «همین ماها که متهم به مخالفت با رهبری هستیم، آخرش باید از ولایت و رهبری دفاع کنیم».

اما اصولگراها وقتی از تاکید دکتر احمدی‌نژاد بر قطعیت نامزدی آقای هاشمی رفسنجانی خبردار می‌شدند، با نوعی ریشخند اظهار می‌کردند: می‌خواهد خطر هاشمی را مطرح کند تا مشایی را به ما تحمیل نماید! بعضی از آن‌ها نیز البته با طرح موضوع «انحراف خطرناک‌تر از فتنه» درصدد برآمدند تا به زعم خود پاسخ قاطعی به دکتر احمدی‌نژاد بدهند و در واقع بر عزم خویش برای جلوگیری از تداوم مدیریت احمدی‌نژاد بر کشور و رقم زدن پیروزی خود در مسیری هموار و بی‌دردسر تاکید کنند اما این عده در وضعیت فعلی باید چه کنند؟ اصولگراها، ناامید از رد صلاحیت آقای هاشمی رفسنجانی، در حال تجمیع نفرها و عددهای خود هستند تا بلکه در این شرایط پرمخاطره، فرصتی برای کشور فراهم و تهدیدی را از این مملکت دورسازند.

ای کاش به جای آنکه آقای هاشمی رفسنجانی کشور را به شرایط سال ۸۴ بازگرداند، اصولگراها غیرت و درایت به خرج دهند و خطای چهار سال گذشته خود را در همین فرصت کوتاه جبران کنند. در غیر این صورت همه نگاه‌ها به نیروی فداکار انقلاب اسلامی یعنی محمود احمدی‌نژاد دوخته خواهد شد تا در این پیچ تاریخی، نقش ماندگاری را - به فضل الهی - ایفا کند. چنین باد./بهارنیوز

محسن هاشمی: اگر مصلحت کشور نبود احمدی نژاد امکان اتمام دوره پیدا نمی کرد

محسن هاشمی در گفت و گو با خبرآنلاین ضمن انتقاد از عملکرد احمدی نژاد اظهار داشت: به نظر من از زمان مادها تابحال فردی مانند احمدی‌نژاد در تاریخ پیدا نشده است که بتواند با اتهام‌زنی به رقبایش اعتماد برخی از مردم را بدست آورد. احمدی‌نژاد خود از بزرگ اتهام‌زنندگان و افشاگران در کشور است. هنر قابل توجهی در سوار شدن بر موج شایعات دارد تا از این طریق برای وجهه خود استفاده کند. او مانند کسی است که در طول 7 سال گذشته بر سر شاخه نشسته بوده است و برای منافع کوتاه مدت خود شاخ می‌بریده است و حال که شاخه با تلاش او در حال شکستن است و اتهامات متوجه خود و یارانش شده است، داد و فریادش برآمده است که وای به آنها که اتهام می‌زنند و افشاگری ثابت نشده می‌کنند.

وی افزود: تیم مطبوعاتی و رسانه‌ای و کسانی که از سفره او متنفع می‌شدند، با استفاده از بودجه بیت‌المال خدمت‌گذاران به انقلاب، ایران و اسلام را در طول این چند سال تخریب جدی کردند و اعتماد مردم را نیز از بین بردند. حال هم به دنبال تخریب دین مردم هستند که خوشبختانه بزرگان موضوع را درست فهمیدند و به میدان آمدند. دست آنها رو شده است، اگر مصلحت کشور و انقلاب نبود، قطعاً امکان اتمام دوره را پیدا نمی‌کردند..../تحلیل:انتخاب