مقام های غربی: شاید مذاکره کنندگان ایرانی همه چیز را ندانند!

 

اخبار سیاست خارجی - ادعای برخی مقام های آمریکایی و اروپایی
شاید مذاکره کنندگان ایرانی همه چیز را ندانند!

سومین دور از مذاکرات کارشناسی  و آخرین دور از مذاکرات هسته ای ایران و گروه 1+5 در سال 2013 در حالی در ژنو به پایان رسید که باز هم تاریخی برای اجرای توافق هسته ای مقدماتی 24 نوامبر تعیین نشد. هرچند برخی دیپلمات های ایرانی می گویند این توافق در دهه سوم ماه جاری میلادی اجرا می شود، هنوز طرف غربی آن را تایید نکرده است.

 

با این حال برخی گمانه زنی ها تاریخ 20 ژانویه را برای اجرای این توافقنامه مطرح می کند، زیرا پیش از آن یک نشست در اتحادیه اروپا برگزار می شود که می تواند با بررسی روند لغو تحریم هایی ایران به اجرایی شدن توافق ژنو کمک کند.

گزارش ها حاکی از آن است که مانند گذشته اختلاف نظرهایی بین دیپلمات های ایرانی و غربی وجود دارد و باوجود نزدیک تر شدن مواضع در پاره ای از موضوعات دیپلمات ها موارد مورد اختلاف را به پایتخت ها بازگردانده اند. پیش از نشست ژنو نیز زمان آن یک روزه تعیین شده بود، چرا که پیش بینی می شد اختلاف نظرهای موجود به بررسی های بیشتر در پایتخت ها نیاز داشته باشد.

روزنامه وال استریت ژورنال در گزارشی با اشاره به  اینکه شش ماه آینده نقش تعیین کننده ای در پرونده هسته ای ایران خواهد داشت می نویسد: در حالی که مذاکرات در جریان است، مشخص می شود آیا این مجادله راه حل مسالمت آمیز دارد یا خیر. به گزارش این روزنامه آمریکایی، دیپلمات های اروپایی و آمریکایی پس از توافق مقدماتی 24 نوامبر که بین ایران و گروه 1+5 در ژنو منعقد شد، دریافته اند که  موضوعات متعددی به مذاکرات بیشتر نیاز دارند.

یکی از این موضوعات راکتور آب سنگین اراک و توسعه آن است. تهران می گوید به این راکتور برای تولید ایزوتوپ های دارویی نیاز دارد اما مقامات آمریکایی دچار تردید هستند. آنها می گویند ایران تاسیسات دیگری در اختیار دارد که می توانند ایزوتوپ دارویی تولید کنند.

همچنین مذاکره کنندگان به دنبال کاهش ظرفیت تولید سوخت هسته ای ایران از طریق اورانیوم غنی شده هستند. ایران حدود 20 هزار سانتریفوژ را نصب کرده و به گفته مقامات آمریکایی، ذخایر اورانیوم غنی شده با خلوص پایین در ایران نیز برای ساخت سه یا چهار بمب هسته ای کفایت می کند، البته در صورتی که فرآوری های بیشتری روی این ذخایر انجام شود.

از سوی دیگر ایران می گوید قصد دارد تاسیسات غنی سازی جدیدی احداث کند. تاسیساتی علاوه بر سایت های فوردو و نطنز که هم اکنون نیز بحث بر سر محدود کردن فعالیت  آنها ادامه دارد. اما برخی تحلیلگران انتظار دارند تهران در نهایت روند تولید در تاسیسات هسته ای خود را متوقف کند، همان چیزی که کنگره آمریکا و متحدان واشینگتن از جمله اسرائیل روی آن تاکید دارند. رابرت آینهورن، کارشناس موسسه بروکینگز که مسائل منع اشاعه را دنبال می کند، می گوید:مشخص نیست آیا ایران سرانجام وسعت به عقب بازگرداندن زیرساخت هسته ای خود برای دستیابی به توافق هسته ای نهایی را درک می کند یا خیر.

آنها می گویند مشکل اینجاست که شاید دیپلمات های ایرانی که در مذاکرات حضور دارند، در جریان این برنامه ها قرار نداشته باشند. آنها ادعا می کنند این سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است که برنامه های هسته ای را کنترل می کند و هم اکنون نیز مخالفت خود را با روند دیپلماسی کنونی اعلام کرده است

یکی دیگر از موضوعات اختلاف برانگیز، اتهاماتی است که از سوی آژانس بین المللی انرژی اتمی مطرح می شود. آژانس ادعا می کند ایران برخی تحقیقات مرتبط با توسعه تسلیحات هسته ای و موشک های دوربرد حامل آنها را انجام داده است. ایران این اتهام را رد می کند و در عین حال به بازرسان آژانس اجازه نمی دهد از تاسیساتی که ادعا می شود در آن این تحقیقات انجام شده، بازدید کنند.

شکست یا موفقیت دیپلماسی با جمهوری اسلامی نقش تعیین کننده ای در اهداف گسترده تر دولت اوباما در خاورمیانه دارد. اهدافی نظیر پایان دادن به بحران سوریه و عراق و برقراری صلح بین اعراب و اسرائیل. مقامات آمریکایی و اروپایی امیدوارند توافق جامع هسته ای با ایران ریسک اشاعه هسته ای در منطقه را کاهش داده و به همکاری بیشتر با تهران در زمینه های دیگر منجر شود. اما ایران درحال ایفای نقش هایی در منطقه است که کار را برای این ابتکار عمل آمریکا دشوار می کند.

از سوی دیگر بی اعتمادی عمیقی بین دو طرف وجود دارد. توافق هسته ای مقدماتی ژنو در مقابل محدود ساختن بخشی از برنامه های هسته ای ایران، بخشی از تحریم ها را لغو می کند. با ایران حال اجرای این توافق پس از گذشت یک ماه و اندی همچنان دشوار است. در جریان مذاکرات کارشناسی به منظور بررسی نحوه اجرای این قرارداد، یک بار خزانه داری آمریکا فهرست تحریم ها علیه ایران را طولانی تر کرد و یک بار دیگر نیز 26 سناتور آمریکایی طرح تحریم های بیشتر ایران را در سنا به گردش درآورند.

مقامات آمریکایی و اروپایی می گویند ایران باید ثابت کند به دنبال ساخت سلاح هسته ای نیست. آنها می گویند مشکل اینجاست که شاید دیپلمات های ایرانی که در مذاکرات حضور دارند، در جریان این برنامه ها قرار نداشته باشند. آنها ادعا می کنند این سپاه پاسداران انقلاب اسلامی است که برنامه های هسته ای را کنترل می کند و هم اکنون نیز مخالفت خود را با روند دیپلماسی کنونی اعلام کرده است.

اخبار سیاست خارجی - دیپلماسی ایرانی

 

ویدیو مرتبط :
تحقیر مذاکره کنندگان ایرانی توسط جک استراو

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

کیهان: توافق ژنو یک ساعت دوام آورد/جمهوری اسلامی: مذاکره کنندگان ایرانی امتیاز گرفتند اما...

کیهان: توافق ژنو یک ساعت دوام آورد

در حالی که دکتر ظریف وزیر امور خارجه کشورمان تاکید می‌کند که حداقل در 2 بند از توافقنامه ژنو بر حق غنی‌سازی ایران تصریح شده است، جان کری وزیر امور خارجه آمریکا ادعا می‌کند که 5+1 حق غنی‌سازی ایران را تایید نکرده و در توافقنامه ژنو به این حق هیچ اشاره‌ای نشده است.

 

این اظهارنظرهای متضاد که از سوی دو مقام رسمی طرف مذاکره مطرح شده است، یکی از اصلی‌ترین محور مورد اختلاف ایران و کشورهای 5+1 را در هاله‌ای از ابهام فرو برده است.

 

استناد ظریف به ماده 4 معاهده NPT است و معتقد است، تفسیر آمریکا از متن این ماده یک تفسیر منحصربفرد است که با تفسیر جامعه بین‌الملل از این ماده متفاوت است. از سوی دیگر جان کری می‌گوید؛ نه فقط در ماده 4 معاهده NPT بلکه در هیچیک از چهار گوشه معاهده مزبور، هیچ اشاره‌ای نشده است که حاکی از حق غنی‌سازی برای کشورهای عضو این پیمان باشد!

در همان حال آلن ایر، سخنگوی فارسی‌زبان وزارت خارجه آمریکا در تماس با شبکه رادیو تلویزیونی فارسی زبان آمریکا VOA اظهارات جان کری را تایید کرد و در پاسخ به این پرسش که آیا مفاد توافقنامه ژنو می‌تواند روی قطعنامه‌‌های شورای امنیت سازمان ملل علیه برنامه هسته‌ای ایران تاثیر بگذارد؟ گفت؛ قطعنامه‌های شورای امنیت به قوت خود باقی است و ایران ملزم به رعایت مفاد قطعنامه‌های شورای امنیت و اجرای آن است.

 

این تفاوت نظر در تفسیر یکی از اصلی‌ترین محورهای تفاهمنامه از یکسو می‌تواند اعتبار توافقنامه یاد شده را کاهش بدهد و از سوی دیگر چنانچه حریف در جریان مذاکرات بر حق غنی‌سازی ایران تاکید کرده و بعد از امضای توافقنامه این تایید شفاهی را نفی کرده باشد، بار دیگر این واقعیت تایید شده است که آمریکا قابل اعتماد نیست و نباید از لبخندهای فریبکارانه دیپلمات‌ها و مقامات آمریکایی فریب خورد.

تنها چند ساعت پس از به نتیجه رسیدن مذاکرات هسته‌ای ایران و 5+1 در ژنو، وزیر امور خارجه آمریکا در یک کنفرانس خبری گفت: توافق حاصل شده یک گام اول است که برنامه هسته‌ای ایران را به عقب می‌برد، فاصله مدت زمانی که ایران احتیاج دارد که به بمب برسد، به عقب می‌برد، متحدان ما همچون اسرائیل را امن‌تر می‌کند این فرایند مشکل و دشواری بوده است و این فرایند سختی برای ما و متحدان ما بوده است و برای دولت ایران هم سخت بوده است.

وی در بخش بعدی سخنانش مدعی شد، این توافق گام اول نمی‌گوید که ایران حق غنی‌سازی دارد و در این سند به هیچ عنوان به این مسئله اشاره نشده است. در چهار گوشه ان‌پی‌تی چنین چیزی مطرح نشده است و این سند هم نمی‌گوید که ایران حق غنی‌سازی دارد، این موضوع مورد توافق طرفین است و تحت توافق دو طرف است که معلوم شود این غنی‌سازی ادامه داشته باشد یا خیر.

وی به برخی مخالفت‌هایی که ممکن است با این توافق وجود دارد اشاره کرد و گفت: آنهایی هستند که معتقدند این توافق کامل نیست. آنها نیز مسئول هستند که بگویند که چه جایگزینی بهتر است.

 

شاید بگویند افزایش فشارها را آنقدر باید زیاد می‌کردیم که در نهایت ایران به سوی فروپاشی سوق پیدا کند اما تحت هیچ شرایطی و طبق نظر کارشناسان این امر این طور نیست اگر ما تحریم‌ها را بیشتر کنیم ایران پیشرفت هسته‌ای بیشتری پیدا می‌کند و اسرائیل بیشتر تهدید می‌شود و ایران می‌توانست سانتریفیوژهای بیشتری بسازد و اوباما معتقد است که این راه‌حل موفق نیست.

کری سپس مثالی آورد و گفت: در سال 2003، ایران 164 سانتریفیوژ داشت و در آن زمان ایران پیشنهادی داد که با آن موفق نشد و هم‌اکنون تعداد سانتریفیوژهای ایران پیشرفت زیادی داشته است. اگر تحریم‌ها را افزایش می‌دادیم و به سیاست خود و انجمن جامعه بین‌المللی هیچ کمکی نمی‌شد و اتحاد بین‌المللی ضعیف می‌شد و اگر به تحریم‌ها در حالی که ایران تمایل به مذاکره دارد، ادامه بدهیم، اتحاد بین‌المللی از بین می‌رود.

-----------------------------

روزنامه جمهوری اسلامی: مذاکره کنندگان ایرانی امتیاز گرفتند اما از خط قرمز عبور نکردند

 

 

امضاء توافق نامه هسته‌ای ژنو میان ایران و کشورهای عضو گروه 1+5 بدون شک یک موفقیت برای ملت ایران است که البته در فرآیند حاکمیت جریان اعتدال به دست آمده است. به همین دلیل، این موفقیت را باید "پیروزی منطق" نامید.

چنین توافقی را ما می‌توانستیم در سال‌های گذشته نیز داشته باشیم اما به دلیل عدم برخورداری دولت گذشته از منطق و استفاده مدیران ارشد آن دولت به ویژه شخص رئیس‌جمهور دولت‌های نهم و دهم از ادبیات خشن، مذاکرات پیشرفتی نداشت و نه تنها به نتیجه نمی‌رسید بلکه همواره تنگناها افزایش می‌یافت و دیوار بی‌اعتمادی بلندتر و ضخیم‌تر می‌شد.

 

مسئولان ارشد دولت جدیداز شخص رئیس‌جمهور گرفته تا وزیر خارجه و گروه مذاکره کننده، از همان ابتدا با تکیه بر منطق وارد صحنه شدند و با منطق قانون و استفاده از راهکارهای حقوقی شناخته شده به گفتگو با طرف مقابل پرداختند و سرانجام توانستند به موفقیتی برسند که در مقطع کنونی نه تنها برای ایران بلکه برای منطقه و جهان آثار مثبت و مفیدی به همراه خواهد داشت.

ویژگی مهم توافق ایران با 1+5 اینست که غنی‌سازی در ایران، چه در بیان و چه در عمل ادامه خواهد یافت، تحریم جدیدی وجود نخواهد داشت، تحریم‌های گذشته کاهش خواهد یافت و در آینده تحریم‌ها از بین خواهند رفت. علاوه بر اینها در شرایط کنونی نیز مقداری از دارائیهای بلوکه شده ایران در آمریکا آزاد شده و بقیه نیز آزاد خواهد شد و راه برای بازگشت پول‌های نفت کشورمان که به خاطر تحریم‌ها در خارج مانده بود باز خواهد شد.

توجه به این نکته نیز مهم است که این امتیازات را گروه مذاکره کننده ایرانی درحالی به دست آورده که از خطوط قرمز ترسیم شده عبور نکرده، از حقوق هسته‌ای ایران ذره‌ای عقب نشینی ننموده و هیچیک از تأسیسات هسته‌ای نیز تعطیل نخواهند شد.

 

در این توافق، تعهداتی برای ایران در نظر گرفته شده که با حقوق قانونی شناخته شده در مقررات آژانس بین‌المللی انرژی اتمی منافات ندارد. خودداری از ادامه بعضی فعالیت‌ها برای مدت 6 ماه، بازرسی‌های گسترده توسط بازرسان آژانس و تبدیل نمودن مواد غنی سازی شده به موادی که در داخل کشور کاربرد دارند نیز خدشه‌ای به حقوق شناخته شده ایران در زمینه هسته‌ای وارد نمی‌کنند.

در مقابل، با امتیازاتی که ایران از امضاء توافق نامه هسته‌ای به دست آورده، زمینه برای گشایش‌های اقتصادی در کشور فراهم خواهد شد و نیرو، وقت و امکاناتی که در سال‌های گذشته برای شکستن بن‌بست هسته‌ای صرف می‌شد، از این پس برای امور دیگری که ضرورت اقتضائات کشور است بکار گرفته خواهند شد.

 

به عبارت دیگر، موفقیت دولت در سامان دادن به مسأله هسته ای، حلقه تکمیل کننده شعار سال 1392 می‌باشد که با عنوان "سال حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی" توسط رهبر معظم انقلاب اعلام شد. بخش اول این شعار در24 خرداد امسال با انتخابات ریاست جمهوری و روی کار آمدن دولت اعتدال محقق شد و مقدمات تحقق بخش دوم آن نیز با امضاء موافقت نامه هسته‌ای میان ایران و 1+5 توسط دولت اعتدال فراهم شده است و در ماه‌های آینده خود حماسه اقتصادی نیز محقق خواهد شد.

تردیدی نیست که توافق هسته‌ای ایران با 1+5 مخالفانی نیز در داخل و خارج دارد. در خارج از کشور، سران رژیم صهیونیستی و سران رژیم‌های مرتجع عرب از سحرگاه دیروز خشم خود را از این توافق نامه بروز دادند و با ناراحتی و بی‌تابی شدید هرچه توانستند گفتند و هرچه خواستند کردند.

 

بعضی از سران مرتجع عرب بقدری خشمگین هستند که با صراحت اعلام کرده‌اند خطر اصلی منطقه برای اعراب، نه رژیم صهیونیستی بلکه ایران است! سران رژیم صهیونیستی نیز با افشای هماوائی رژیم‌های مرتجع عرب با خود در سنگ اندازی علیه توافق هسته‌ای ایران و 1+5 بر عزم خود برای کارشکنی در این زمینه تأکید کرده‌اند.

روشن است که سران ارتجاع عرب به دلیل اینکه جایگاهی در میان ملت‌های خود ندارند، از وجود هر کشوری که دارای پشتوانه مردمی باشد در منطقه نگران هستند. روابط پنهانی رژیم‌های مرتجع عرب با صهیونیست‌ها چیز تازه‌ای نیست و همین رابطه است که ماهیت مشترک آنها را نشان می‌دهد.

 

هم سران رژیم صهیونیستی و هم سران ارتجاع عرب، از وجود یک نظام مردمی در منطقه برای خود احساس خطر می‌کنند زیرا آن را الگوی حاکمیت مردم می‌دانند و این واقعیت را درک می‌کنند که وجود چنین نظام مردمی قدرتمندی موجب بیداری ملت‌ها و سست شدن پایه‌های حاکمیت عناصر غیرمردمی خواهد شد.

مخالفان داخلی توافق هسته‌ای ژنو البته حق نقد آن را دارند ولی آنچه غیر قابل قبول است سنگ اندازی آنها و تبلیغات غیرواقعی علیه این توافق است.

 

اکنون که رهبر انقلاب نیز در پاسخ به نامه رئیس جمهور، توافق هسته‌ای ژنو را تأیید کرده‌اند، مخالف خوان‌های بی‌منطق البته چاره‌ای غیر از سکوت نخواهند داشت، ولی مخالف خوانی‌های هفته‌ها و ماه‌های گذشته آنها که همنوائی‌شان با مخالفان خارجی را به اثبات رساند، برگ سیاهی در کارنامه سیاسی آنها بر جای خواهد گذاشت.

برخلاف فضاسازی‌های دشمنان و مخالفان بی‌منطق داخلی، به فرد فرد اعضا و هیأت مذاکره کننده کشورمان به خاطر تلاش‌های مدبرانه‌شان خسته نباشید می‌گوئیم و این واقعیت را یادآور می‌شویم که مقاومت مردم ایران و هوشمندی سیاسی آنها که در انتخابات 24 خرداد با رأی دادن به جریان اعتدال آن را به اثبات رساندند، مهم‌ترین عوامل این موفقیت بودند و از این پس نیز همین عوامل می‌توانند موفقیت‌های بعدی را تضمین نمایند.
کیهان/جمهوری اسلامی