مصطفی زمانی: شهرزاد 2 جذاب تر است

مصطفی زمانی بازیگر نقش فرهاد در سریال «شهرزاد» تحلیلی از رابطه‌های عاشقانه‌ای که در دو زندگی فرهاد و شهرزاد و قباد و شهرزاد شکل گرفت، ارائه داد.

خبرگزاری مهر: مصطفی زمانی بازیگر نقش فرهاد در سریال «شهرزاد» تحلیلی از رابطه‌های عاشقانه‌ای که در دو زندگی فرهاد و شهرزاد و قباد و شهرزاد شکل گرفت، ارائه داد.

مصطفی زمانی بازیگر سریال «شهرزاد» درباره زمان تولید فصل دوم این سریال که قرار است به کارگردانی حسن فتحی ساخته شود به ما گفت: پیش از این به ما گفته شده بود که ۱۰ تا ۱۵ تیرماه تولید فصل دوم آغاز خواهد شد اما هنوز صحبتی جدی در این باره نشده است.

وی درباره موفقیت این سریال و جذب مخاطب بیان کرد: یکی از دلایل موفقیت سریال «شهرزاد» قصه خوب و کارگردانی آن بود. اکثر آثار حسن فتحی پربیننده است و همین باعث می شود که یک اعتماد اولیه شکل بگیرد و «شهرزاد» هم از ابتدا فروش خوبی داشته باشد.

بازیگر فیلم «خط ویژه» در واکنش به اینکه سایر آثار شبکه نمایش خانگی پیش از این از موفقیت چندانی برخوردار نبوده اند، گفت: پروژه های دیگر شبکه نمایش خانگی هم بازیگران خوبی داشتند. به طور مثال سوپراستارهای زیادی در سریال «قلب یخی» جمع شدند با این حال خود من هم نمی دانم که چرا این پروژه ها در انتها با موفقیت های لازم مواجه نشدند. با این حال مردم با قصه ای که آن را دوست داشته باشند ارتباط برقرار می کنند و می فهمند که برای یک کار زحمت کشیده شده است.

سیناپس فصل دوم و سوم «شهرزاد» جذاب است

بازیگر فیلم سینمایی «آل» اضافه کرد: همه ما تا زمانی که این سریال در شبکه نمایش خانگی توزیع شد استرس داشتیم که چقدر کار می گیرد و بعد از پخش و استقبال از آن غافلگیر هم شدیم. بسیاری از دوستان خود من که علاقه چندانی به سریال نداشتند این اواخر می پرسیدند که دوشنبه ها را چگونه باید سر کنند.

وی درباره اینکه فصل های دوم و سوم سریال «شهرزاد» چقدر می تواند مخاطبانش را نگه دارد، یادآور شد: زمانی که من سیناپس فصل دوم و سوم سریال را خواندم برایم بسیار جذاب تر از فصل اول بود که البته نمی دانم چقدر این قصه ها تغییر کرده اند. با این حال با توجه به توقعاتی که بین مردم بوجود آمده است فکر می کنم باید بسیار مراقب باشیم که فصل های بعدی هم انتظارات مخاطب را برآورده کند.

زمانی درباره شخصیت فرهاد در سریال «شهرزاد» توضیح داد: زندگی کردن مثل شخصیت فرهاد برای من بسیار سخت است، اینکه سعی کنید زندگی سیاسی و عاطفی او را داشته باشید و از طرفی هم به باورهای خانواده احترام بگذارید همه چیز را سخت می کند. ما معمولا دوست داریم آزاد باشیم و اشتباهات زیادی را مرتکب شویم.

دلیل علاقمندی مخاطب به ازدواج قباد و شهرزاد

بازیگر نقش فرهاد درباره اینکه چرا بسیاری از مخاطبان علاقه مند بودند که «شهرزاد» همچنان با قباد زندگی کند، بیان کرد: شهاب حسینی بازیگر نقش قباد شخصیتی فوق العاده دوست داشتنی دارد و واقعیت این است که کسی نمی تواند از دست او ناراحت باشد. اگرچه قباد شخصیت منفی این سریال بود با این حال نگاه او برای مخاطب آزاردهنده نیست، او نسبت به سرنوشت خودش مسئول نبوده است و حتی از زمانی که «شهرزاد» وارد زندگی او می شود، قباد را متحول می کند. از طرف دیگر ما از زندگی عاشقانه «شهرزاد» و فرهاد کنش و واکنش خاصی ندیدیم. ارتباط میان آنها عشقی کلاسیک و اسطوره ای بود اما عشق قباد و «شهرزاد» امروزی تر بود و مخاطب توانست شاهد زندگی عاشقانه آنها باشد.

وی با اشاره به شهاب حسینی و ترانه علیدوستی که در چند فیلم با یکدیگر همبازی بوده اند، گفت: حسینی و علیدوستی از زمان ساخت فیلم «درباره الی» در چند اثر با یکدیگر همکاری داشته اند و یک زوج سینمایی محسوب می شوند بنابراین بسیار طبیعی است که عده ای طرفدار این باشند که قباد و شهرزاد با یکدیگر باقی بمانند با این حال پیچیدگی های قصه ایجاب می کند که اتفاقات دیگری رخ بدهد و کلیشه ها بشکند.

بازیگر سریال «یوسف پیامبر» در بخش دیگری از سخنان خود درباره تفاوت عشق قباد و فرهاد به شهرزاد توضیح داد: فرهاد عشق خود را آزادگی معنا می کند ولی قباد اینگونه نیست، او عشقش را نوعی مالکیت می داند و کنش ها و واکنش های این دو نسبت به ازدواج شهرزاد به دلیل تفاوت نگاه آنهاست.

شخصیت فرهاد کمی منفعل بود

زمانی در واکنش به اینکه مخاطب به خاطر شخصیت فرهاد نمی تواند او را به عنوان یک عاشق در نظر بگیرد و به او اطمینان کند، پاسخ داد: حسن فتحی شخصیتی از فرهاد در ذهن داشت که دوست داشت من همان شخصیت را بازی کنم و از آنجایی که من به او اعتماد داشتم شخصیت مورد نظر او را بازی کردم چون با خودم فکر کردم ممکن است ادامه این شخصیت در فصل های دوم و سوم همین ویژگی های فعلی را بطلبد. با این حال فکر می کنم شخصیت فرهاد کمی منفعل و تخت بود. یکی از مسائلی که باعث شد مخاطب احساس کند این شخصیت کمی بی عرضه است زمانی بود که جمشید هاشم پور در نقش سرگرد کیف و وسایل خود را به او سپرد و او این کیف را در کافه جا گذاشت. به نظر من شخصیتی که می خواست با شهرزاد ازدواج کند لازم بود محکم تر از آنچه نشان داده شد، رفتار کند. با این حال این نکات به فیلمنامه مربوط می شود و من تنها مسئول اجرای این نقش بودم. من تجربه همکاری دیگری با آقای فتحی داشتم و او هر چه بگوید با چشم گفتن پاسخ می دهم.

بازیگر فیلم سینمایی «آه ای عبدالحلیم» درباره ضعف های سریال «شهرزاد» نیز عنوان کرد: به نظر من کم پیش می آید که بتوان پروژه ای به این سنگینی را در طول ۸ ماه و نیم به تولید رساند. اگر ما همین کار را با یک تمرکز دو تا سه ساله در تلویزیون تولید می کردیم و فرصت کافی داشتیم مطمئنا اثر بسیار فاخرتری می شد. با این حال فکر می کنم در زمانی که شرایط تلویزیون و سینما برای تولید بسیار سخت است و بخش خصوصی پولی هزینه نمی کند ساخت این سریال، خودش کار بسیار بزرگی بود.

دلخوری از شبکه های اجتماعی و توهین به دلیل حمایت از یک سامانه برای سینماگران

وی درباره «شهرزاد ۲» نیز گفت: زمانی که «شهرزاد» به من پیشنهاد شد همه ما بازیگران و عوامل در درجه اول به این فکر کردیم که کار خوبی تحویل دهیم و مسائل مالی در درجه دوم قرار داشت حالا هم «شهرزاد» مثل خانه ما است و ما سعی می کنیم این خانه را با آرامش بیشتری نگه داریم و حتی «شهرزاد ۲» را بهتر از فصل اول آن جلو ببریم. در اینجا لازم است به صدای خوب محسن چاووشی هم اشاره کنم که باعث شد هواداران او نیز به سریال اضافه شوند.

این بازیگر با دلخوری از شبکه های اجتماعی عنوان کرد: من بنا به موقعیت های کاری خود همیشه سعی کردم که از شبکه های اجتماعی دور باشم و به اندازه ظرفیتشان از آنها استفاده کنم اما اخیرا حمایت من در شبکه های اجتماعی از یک سامانه سینمایی که به شکل رسمی به خانه سینما تعلق داشت، باعث شد توهین ها و تهمت های بسیاری را بشنوم. من از یک رویداد حمایت کردم که فکر کردم به طور کلی می تواند به نفع آینده سینماگرانی باشد که حتی از بیمه هم برخوردار نیستند و در عین حال اطلاع رسانی کردم که اگر مردم برای حمایت از این هنرمندان پیامکی ارسال کنند ۲۰۰ تومان به وسیله این پیامک از آنها کسر خواهد شد. طبق قانون حتی یک ریال از این مبلغ به من تعلق نمی گرفت اما با این حمایت جملاتی شنیدم که تحمل آنها برایم سخت بود؛ جملاتی که نشان می داد اختلاف نگاه من با بسیاری از مخاطبانم در شبکه های اجتماعی چقدر زیاد است.

وی در پایان گفت: من معمولا از چنین برنامه هایی فراری هستم اما چون این اقدام به بیمه هنرمندان مربوط شد و به من گفتند که به عنوان سفیر این حرکت باشم من هم فکر کردم شاید بتوانم تاثیرگذار باشم. با این حال زمانی که آن سامانه را اطلاع رسانی کردم نظرهایی شنیدم که واقعا شرم کردم. من آن زمان احساس کردم لزومی ندارد حتما به دعواهایی که در شبکه اجتماعی رخ می دهد پاسخ داد و بهتر است من پایم را از این دعوا بیرون بکشم. حتی بسیاری از دعواهایی که مردم در نظرهایشان مطرح می کردند با عنوان طرفداران فرهاد و قباد بود درحالیکه باید بدانند ما همه با هم دوست هستیم و فقط کار خود را به صورت حرفه ای انجام می دهیم.

مصطفی زمانی، از «یوسف پیامبر» تا «شهرزاد»

مصطفی زمانی، بازیگری که با سریال «یوسف پیامبر» معروف شد، حالا یکی از بازیگران جوان گزیده کار و محتاط است. او هنوز هم موفقیتش را مدیون این سریال می داند، اما نمی خواهد برای حضور دوباره اش در تلویزیون، بی گدار به آب بزند. بازیگر عجیبی است. تحلیل ها متفاوت و در عین حال صادقانه ای نسبت به مسائل و اتفاقات پیرامون و نقش هایش دارد. حتی به اندازه یک صفحه کتاب، برای تحلیل هایش مثال می زند تا ما را قانع کند.

وقتی ازش می پرسیم کتاب می خواند یا نه، می گوید: «من به لحاظ دانش، آدم کم سوای هستم! ممکن است از فلان نویسنده یا فلان موسیقی دان کتابی خوانده یا موسیقی گوش کرده باشم، اما اسم هایشان یادم نمی ماند. شاید چون زیاد اهل دسته بندی کردن نیستم.» او برخلاف بازیگران و همکاران هم سن و سالش صادق است، از خودش تعریف نمی کند و حتی انتخاب های نادرستش را در بازیگری، گردن کسی نمی اندازد. انگار این ها گریز او از شهرت است!

نخستین حضور شما به عنوان بازیگر، در سریال «یوسف پیامبر» شکل گرفت که سر و صدای زیادی به پا کرد و شما را در مرکز توجه قرار داد. اما بعد از آن، مسیر دیگری را طی کردید و حتی پیشنهاد بازی در چند سریال را هم رد کردید، مثل سریال «قلب یخی». چه شد که بازی در سریال «شهرزاد» را پذیرفتید؟

سریال «قلب یخی»، اولین تجربه شبکه نمایش خانگی در عرصه سریال سازی بود و من کمی تردید داشتم که در آن بازی کنم. همه چیز این سریال خوب بود و کارگردان و فیلمنامه خوبی داشت، حتی نقشم را هم دوست داشتم، اما می ترسیدم که در آن بازی کنم.

شاید دلیل ترسم، نقشی بود که در ابتدای بازیگری آن را تجربه کرده بودم و اگر بلافاصله، در کار دیگری حضور پیدا می کردم، نمی توانستم برای مخاطب جذاب و پذیرفتنی باشم. البته من پذیرفته بودم که یک بازیگر آماتور هستم، چون نقش یوسف اقبالی بود که براساس زمان و مکان نصیبم شد. اما در آن دوره، بیشتر ترجیح می دادم که در سینما بازی کنم و در آن جا نقش های مختلف را آزمون و خطا کنم.

سینما این امکان را می داد تا نقش ها را ژانرهای مختلفی را تجربه کنم و بازی ام، جزئی تر و دقیق تر و قابل نقدتر قضاوت شود. نمی توانستم هیجان زده عمل کنم و با تعریف یک منتقد از بازی ام، زود خودم را ببازم و مسیر انتخاب هایم را به آن سمت پیش ببرم. سعی کردم بیشتر روی اجرایم کار کنم تا درکم از نقش. نقش ها را خوب می فهمیدم، اما به دلیل بی تجربگی ام در سینما و تئاتر، در اجرایم مشکل داشتم و باید آن را قوی تر می کردم.

بازی در نقش فرهاد، روزنامه نگار عاشق پیشه و شکست خورده در اهداف، شخصیتی که حتی مخاطب هم به دلیل شکستی که از او عشقش می خورد، دلش برایش می سوزد و با او هم ذات پنداری می کند، چه سختی هایی داشت؟

چون قبلا با حسن فتحی در فیلم «کیفر» همکاری کرده بودم و او را می شناختم، بنابراین بازی در این سریال برایم دشوار و سخت نبود. من بیشتر به فیلمنامه و نقشم وفادار بودم و به کمک های کارگردان اعتنا می کردم. چون حسن فتحی خودش اهل ادبیات و شعر است و آدم هایی از جنس فرهاد و دغدغه هایشان را خیلی خوب می شناسد. تاکیدات بسیار هوشمندانه ای نسبت به نقش فرهاد داشت و همیشه در زمان بازی می گفت: «نجابت نقش را حفظ کن.» این پسر آدم سمج و پی گیری است، ولی هیچ وقت اخلاق را زیر پا نمی گذارد.

فکر می کنم یکی از مسائل مهمی که به نقش فرهاد کمک کرده، ویژگی اصلی شخصیت او، یعنی همان عشقش است. به نظرم همه ما یک جورایی عشق و جوهره اصلی آن را می شناسیم و برایمان ناآشنا نیست. فرهاد ادبیات تو عشق را خوب می شناسد، ولی سیاست را نه. خودش را درگیر یک سری از مسائلی می کند که ارتباطی به شخصیت او ندارد.

دلیل ارجاعات و گرایش فرهاد به مسائل سیاسی چیست؟

سیاست یک نوع ریاضیات غیرقابل منطق دارد که پیچیدگی های زندگی را، برای فرهاد حل می کند. این خاصیت سیاست است و به دلیل جذابیت هایش، انسان های پیچیده دنیا را هم درگیر خودش می کند. فرهاد فکر می کند که با سیاست، می تواند دنیا را تغییر دهد و جهان را انسانی کند.

 اما این تفکر اشتباهی است که او می کند. اگر نگاهی به تاریخ بیندازیم، می بینیم اغلب آدم هایی که مثل فرهاد، اهل ادبیات و شعر بودند، ناخودآگاه سر از سیاست درآوردند و ذوق ادبی و هنری شان، سیاست زده شد. اما هنر ارزشمندتر از سیاست است و هنرمند باید خودش را بالاتر از سیاست ببیند. سیاست یک بی رحمی عجیبی دارد و فورا یک چیز خوب را یک ساعت بعد، به بدترین چیز دنیا تبدیل می کند، اما هنرمند تحمل این بی رحمی را ندارد.

البته نه سیاست، بلکه تصمیم گیری آدم هایی امثال بزرگ آقا برای زندگی فرهاد، باعث شده او به نوعی قربانی حوادث تلخ زندگی اش باشد. آیا فرهاد یک قربانی است؟

اگر با نگاه سطحی بخواهیم شخصیت فرهاد را قضاوت کنیم، بله، فرهاد یک قربانی است، اما همه ما قربانی تصمیماتی هستیم که برایمان گرفته شده، که یا مفتخریم و به آن می بالیم، یا با آن مشکل داریم. حتی از کودکی پدر و مادر بهمان می گویند چه چیز بد است و چه چیز خوب.

چقدر آدم هایی از جنس فرهاد را می شناختید؟

خیلی زیاد. دوستان زیادی دارم که شبیه فرهاد هستند، ولی اکثرا دچار نوعی گوشه گیری و تنهایی شدند، توان پذیرش شکست را نداشتند و زجر را به غم تبدیل کردند. حتی یک سری از آن ها، به سمت سیاست کشیده شدند و متاسفانه یا خوشبختانه از بازی بیرون رفتند. اما فرهاد، چنین برخوردی نمی کند. اتفاق های دیگری برای این شخصیت می افتد که در قسمت های بعد، در جریان آن ها قرار خواهید گرفت.

اگر در زندگی واقعی جای فرهاد بودید، در مواجهه با چنین اتفاقی و از دست دادن عشقتان چه کار می کردید؟ تلاش، فرار یا گوش کردن به حرف بزرگ ترها برای حفظ جان.

اگر جای فرهاد بودم، برای رسیدن به انتخابم تلاش و اصرار خردورزانه ای می کردم. شاید منتظر آینده نمی شدم و صبر نمی کردم. سعی می کردم قدر این اتفاق را بدانم و منتی های کاذبم را از بین ببرم. البته عمل کردم به این چیزها، خیلی سخت است و نمی دانم اگر یک زمانی در موقعیت فرهاد قرار بگیرم، می توانم از پس آن بربیایم یا نه، اما تمام سعی ام را می کنم تا بدهکار لحظه ام نشوم. چون عشق به شکل لحظه ای در انسان به وجود می آید و با گذشت زمان، شوری در وجود معشوق ایجاد می شود که تصمیم می گیرد با یک نفر دیگر، یک مسیری را برود.

تا زمانی که آن شور هست، باید تا انتهای مسیر عشق رفت و اگر آن شور نیست، نباید رفت.شور با هیجان فرق دارد. هیجان مثل مواد مخدر و مصنوعی می ماند، ولی شور یا عشق، جوششی است که تو دلت می خواهد با یکی بروی و ببازی! عشق باختن است، برد ندارد! و این باختش آسان است که آن را شیرین می کند. بنابراین با هم بودن و رسیدن یا نرسیدن، خیلی مهم نیست.

به نظرتان فرهاد و شهرزاد برای آن دوران از تاریخ، بیش از اندازه روشن فکر نشان داده نشده اند؟

نه، چون اگر تاریخ آن دوران را به لحاظ ادبی مطالعه کرده باشید، می فهمید که یکی از باشکوه ترین و جذاب ترین دوران تاریخ ایران، دهه 30 بوده. آدم های فرهیخته زیادی در آن دوران زیست می کردند و سطح شعور و سواد نویسندگان و شعرای آن برهه از تاریخ، بالا بوده. مثلا در دهه 50، اگر کسی سیکل هم داشت، می توانست ناظم یا معلم مدرسه بشود، اما دهه 30، این خبرها نبوده!

همان طور که در سریال هم می بینیم، شهرزاد پزشکی می خواهند و فرهاد ادبیات دانشگاه تهران، و آن ها در آن دوره، از سواد، شعور و غنای زیادی برخوردار بودند. بنابراین شک نکنید در هر تاریخ و دورهای، انسان اگر از سواد و هنر جامعه خودش، خصوصا ادبیات و هنرمندان واقعی، خبر داشته باشد، به این نتیجه می رسد که باید دور از هیجان زندگی اش را اداره کند و حتی گاهی روشن فکر باشد.

چقدر با آدم های سال های 33-32 معاشرت و مشورت کردید تا به این نقش برسید؟

بستری که در «شهرزاد» روایت می شود، دهه 30 است، اما روی این دهه تاریخی فوکوس نشده و ما اصلا در قصه، دنبال تاریخ و اتفاقات آن دوران نرفتیم. اگر این قصه، در آن دوره دارد روایت می شود، به این دلیل است که برای نویسنده و کارگردانش دوره جذاب تری بوده. بنابراین تنها اطلاعات من از تاریخ، به مطالعات مختصری که در گذشته داشتم، بر می گشت.

گرچه فیلمنامه این سریال و خود آقای فتحی، برای من کفایت می کردند. حتی وقتی استادم، آقای نصیریان، از اتفاقات آن دوران برایمان تعریف می کردند، تا حدودی در جریان برخی از اتفاقات آن دوران قرار می گرفتیم. اما من در این سریال بیشتر وظیفه داشتم روی بخش ادبی شخصیت فرهاد کار کنم که کار سختی هم نبود. چون از بچگی در کنار پدرم شعر زیاد می خواندم، مثل اکثر جوان های ایرانی هم نسلم، که شعرخوانی شان خوب است.

برخی از منتقدین، معتقدند که شما و شهاب حسینی باید جای نقش هایتان در سریال تغییر می کرد و به دلیل سابقه ای که در ارائه نقش دارید، باید قباد را شما بازی می کردید و فرهاد را شهاب حسینی بازی می کرد. این موضوع را شنیده اید؟ چه نظری درباره اش دارید؟

نه نشنیده ام، ولی یادم است اوایل که آقای فتحی پیشنهاد بازی در «شهرزاد» را به من دادند، صحبت های کوتاهی هم راجع به نقش قباد کردند، اما در نهایت، به این نتیجه رسیدند که بیننده با بازیگر دیگری، نقش قباد را می پذیرد. از نظر خودم هم قباد پیچیدگی های شخصیتی زیادی داشت که بازی کردن آن، در عین حال که سخت بود، به تجربه بازیگر هم ربط داشت. نمی دانم اگر قباد را من بازی می کردم، می توانستم به خوبی شهاب بازی کنم یا نه، چون ممکن بود به ریسک بسیار بزرگی برای آقای فتحی تبدیل شود. اما به نظرم شهاب، انتخاب بسیار درستی برای نقش قباد بود که خیلی خوب و حرفه ای این نقش را بازی کرده.

اگر دوباره کار تاریخی بهتان پیشنهاد شود، بازی می کنید؟
مهم ترین چیزی که مرا به سمت بازی در یک فیلم یا سریال می کشاند، فیلمنامه است. (همان طور که «شهرزاد» فیلمنامه درخشانی داشت.) فیلمنامه ای که فضایش صرفا شبیه کتاب نباشد و با توجه به محدودیت هایی که در سینما داریم، قابلیت اجرا را داشته باشد. علاوه بر این، کارگردان و نقش هم برایم خیلی مهم هستند.

برایم مهم است که کارگردان به کارش مسلط باشد و خودم توانایی اجرای نقش را داشته باشم. بنابراین هیچ فرقی نمی کند که آن کار تاریخی باشد یا درام. حتی لوکیشنش هم برایم مهم نیست. چون قبلا هم تجربه حضور در لوکیشن های متعدد و سخت را داشته ام و اغلب فیلم هایی که در این دو، سه سال اخیر بازی کردم، فیلم های خیابانی و جاده ای بودند.

شما این روزها دو فیلم «جامه دران» و «ماهی سیاه کوچولو» را در حال اکران دارید که هر دو، از کارهای اول فیلم سازانش هستند. اما برخی از منتقدین نگاه های متفاوتی نسبت به این دو فیلم دارند و معتقدند «ماهی سیاه کوچولو» مولفه ها و قواعد یک کار سینمایی را ندارد. چرا در این فیلم بازی کردید؟

من قرارداد بازی در سریال «شهرزاد» را در مردادماه سال گذشته امضا کردم. قرار بود فیلم برداری کار از شهریور آغاز شود، اما به دلایلی به تعویق افتاد. با این حال، من اجازه کار را در سینما نداشتم، چون از 15 مهرماه، برای «شهرزاد» مبلغ دریافت می کردم و نسبت به آن تعهد داشتم. یکی، دو کار قبل از «شهرزاد» پیشنهاد شده بود و با این که با تهیه کننده هایش صحبت کرده بودم، اما آقای عفیفه که در آن زمان مسئولیت تهیه کنندگی «شهرزاد» را به عهده داشت، اجازه بازی در این آثار را به من نداد.

اما سریال در زمان پیش تولید، دچار مشکلاتی شد و فیلم برداری چیزی حدود یک ماه و 20 روز، به تعویق افتاد. در آن فرصت محمدرضا شفیعی پیشنهاد بازی در «ماهی سیاه کوچولو» را مطرح کرد. وقتی فیلمنامه را تعریف کرد، تا حدودی متقاعد شدم که در فیلم بازی کنم. اما مشکل این جا بود که هنوز فیلمنامه را نخوانده بودم، چون فیلمنامه کامل نوشته نشده بود و آقای شفیعی آن را به من نداد.

با کارگردان هیچ صحبتی نکردید؟
چرا، یکی، دو ساعت هم با مجید اسماعیلی حرف زدم. اما چیزی که بیشتر آزارم می داد، فیلمنامه بود. ما در زمان دورخوانی هم با یک فیلمنامه نصفه و نیمه مواجه بودیم، حتی در بین همه عزیزانی که آن جا حضور داشتند، گفتم که نسبت به فیلم و پایان آن تردید دارم. اما چاره ای نبود، کاری بود که خودم قبول کرده بودم و نمی توانستم پا پس بکشم. باید دو دو تا چهار تای بازیگری را کنار می گذاشتم و خودم را برای بازی در این فیلم آماده می کردم.

اما من هم مثل خیلی ها، وقتی فیلم را دیدم، از خروجی اش راضی نبودم. نمی خواهم چیزی را گردن کسی بیندازم، چون هم چنان معتقدم که مجید اسماعیلی آدم باهوش و فهیمی است، اما یک کم زود تصمیم گرفته که کارش را در سینما شروع کند.

اخبار فرهنگی - هفته نامه چلچراغ