مصرف شیشه برای تقویت میل جنسی

وقتی طبقات مختلف اجتماعی را مورد بررسی‌ قرار می‌دهیم، متوجه می‌شویم موادهای محرک مانند شیشه ابتدا به عنوان یک کالای لوکس وارد کشور شد و میان طبقات مرفه جامعه طرفدار پیدا کرد.

 شیشه از جمله مواد محرکی است که به خاطر مزایای خاصی که دارد، در میان قشر مرفه و دانشجو به‌شدت رونق گرفت. تبلیغات اولیه در مورد شیشه این‌طور بود که وزن را کاهش می‌دهد، حافظه را تقویت می‌کند و قوای جنسی را بالا می‌برد.

 بنابراین میان دانشجویان و زنان و مردان مرفه بسیار طرفدار پیدا کرد. شیشه که با قیمتی بسیار‌گران وارد بازار شد، به‌غیر از تبلیغات گفته‌‌شده یک مزیت مهم دیگر هم داشت، آن هم اینکه بوی خاصی نداشت.

 بوی تریاک و موادمخدر سنتی دیگر آنقدر زیاد است که در صورت استفاده، همه اطرافیان و همسایه‌ها متوجه می‌شوند اما شیشه این‌طور نیست و تا وقتی فردی به آن آشنا نباشد، نمی‌تواند بوی آن را تشخیص دهد. بنابراین یک حاشیه امنیت برای فرد معتاد درست می‌کند.

مدتی پس از ورود شیشه به بازار به دلیل مزایایی که نسبت به سایر مواد داشت، مصرف آن رونق یافت.

 پس از آن در جامعه این‌طور جا افتاد که افراد ثروتمند شیشه مصرف می‌کنند، بنابراین جوانان طبقات پایین جامعه هم برای اینکه بتوانند خود را مدرن نشان دهند به سمت شیشه کشیده ‌شدند و در نهایت با بالا رفتن تقاضا لوازم ساخت آن وارد کشور شد و قیمت‌ها پایین آمد به این ترتیب بود که شیشه همه‌گیر شد. البته نباید از این مساله که نشئگی در شیشه بسیار زود و زیاد است، غافل بود.

 موادمخدر سنتی این‌طور نیست ضمن اینکه استفاده از موادمخدر سنتی وسایل خاصی می‌خواهد و سخت‌تر است در حالی‌که با یک پایپ حتی در خودرو هم می‌توان از شیشه استفاده‌ کرد.

منبع: شرق

دکتر سپیده شفائی، پزشک و دستیار دکترای تخصصی طب سنتی ایران در روزنامه شهروند نوشت: گیاه شنبلیله، یك گیاه معطر یكساله است كه طول آن، به ۶٠سانتی‌متر می‌رسد و دارای یك ریشه اصلی عمودی طویل و ریشه‌های خزنده و شاخه‌دار بسیار و یك ساقه شاخه‌دار و مدور است. برگ‌ها، مركب از ٣ برگچه و دارای یك دمبرگ هستند كه از یك نقطه، منشعب می‌شوند و برگچه‌ها، به شكل تخم‌مرغ وارونه یا دوك مانند و كشیده هستند و حدود نصف بالای پهنک آنها دندانه‌دار است.

افعال و قوا در طب سنتی ایران:

موارد ذیل جهت آشنایی با گیاه شنبلیله عنوان شده و مصرف آن جهت درمان باید با مشاوره و زیرنظر پزشک متخصص طب‌سنتی صورت گیرد.

- از برگ آن، به‌عنوان ملین، ادرارآور، قاعده‌آور، اختلالات كبد (سوءالقنیه و استسقاء)، ورم طحال، درد كمر، جگر و رحم و رفع سردی مثانه و قطره‌قطره آمدن ادرار و از تخم آن نیز به‌عنوان ملین، مدر، اشتهاآور، قاعده‌آور، مقوی‌سینه، ریه و معده نام برده شده است.

جوشانده تخم آن به تنهایی یا همراه با عسل: جهت دفع مواد حبس شده و بلغم غلیظ و لزج از سینه و رفع سرفه، تنگی‌نفس و گرفتگی صدا و نیز جهت رفع بواسیر و شقاق، تحلیل ورم‌های سرد و سخت، تنقیه امعاء، درمان زخم‌های امعاء و دردهای شكمی، رفع شكستگی استخوان و سستی اعضا و نیز به‌عنوان بادشكن و مسهل مورد استفاده قرار می‌گیرد.


شست‌وشوی سر با آب جوشانده یا خیسانده آن، در از بین بردن شوره سر و تقویت مو مفید است. شست‌وشوی صورت با آب جوشانده یا خیسانده آن و استفاده از مخلوط شنبلیله كوبیده شده با عسل، به صورت ماسك روی پوست صورت، باعث رفع چروك و نیكویی رنگ چهره می‌شود و تكرار آن، جهت از بین بردن كك و مك و لك‌های تیره پوست مفید است.

نشستن در جوشانده آن، جهت درمان ورم، چسبندگی و ترشحات رحمی، نرم‌كردن رحم سفت و ورم‌های سفت آن، بازكردن دهانه رحم و تسهیل زایمان و دفع جفت، مفید است خوردن جوشانده آن با عسل، قبل از غذا، اثر ملینی دارد؛ ولی مصرف آرد تخم شنبلیله، سبب سفت‌شدن شكم و رفع اسهال می‌شود.همچنین شنبلیله سبب افزایش میل و قدرت جنسی می‌شود.

موارد استفاده در طب نوین:

از مهم‌ترین اثرات این گیاه، كنترل قندخون افراد دیابتیك است كه این اثر به دلیل كاهش جذب موادغذایی به‌خصوص قند به‌دلیل محتوای بالای فیبری آن است. همچنین باعث افزایش اشتها و افزایش وزن می‌شود؛ به همین دلیل در قدیم، برای كسانی كه بسیار لاغر و ضعیف بودند یا در دوران نقاهت از بیماری به سر می‌بردند، تجویز می‌شده است.

همچنین، در درمان ریزش مو و آكنه، پیشگیری از كانسر پروستات، كولون و درمان كموتراپیك كانسر پستان نیز مورداستفاده قرار می‌گیرد. دارای اثرات آنتی‌اكسیدان، ضدالتهابی، ضدمیكروبی، تحریك‌كنندگی ایمنی، ضدملانوژنز (تیره‌شدن رنگ پوست) و مهار مسمومیت‌های كبدی و كلیوی نیز است. موسیلاژ (لعاب) موجود در دانه آن، جهت موارد زیر مورداستفاده قرار می‌گیرد:

١- به عنوان اكسپكتورانت و نرم‌كننده در برونشیت و گلودرد.

٢- به‌عنوان نرم‌كننده و ملین، جهت رفع یبوست و كاهش نفخ.

٣- به صورت ضماد نرم‌كننده در ضایعات پوستی، لب‌ها و ناخن‌های ترك‌دار و سوختگی‌ها.

همچنین به دلیل داشتن اثرات ضدالتهابی و ضدمیكروبی آن، به صورت ضماد در درمان سلولیت (التهاب پوست)، كورك، جوش، فیستول و زخم‌ها و به صورت قرقره در گلودرد نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد.