اخبار
2 دقیقه پیش | عکس: استهلال ماه مبارک رمضانهمزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ... |
2 دقیقه پیش | تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریموزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که میتواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام میشود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ... |
ماجرای مصاحبه با دانشمندان در دولت قبل
سفیر پیشین ایران در مقر اروپایی سازمان ملل می گوید ۱۲۴ کشور دنیا پیش و بیش از ما نگرانی ها در خصوص پروتکل الحاقی را برطرف کرده اند.
قابل انتظار بود هر چه به مراحل پایانی گفتگوهای هسته ای نزدیک شویم و سر و صدا و اختلاف نظر در هر دو طرف ماجرا جدی تر شود. در میدان ایران مسئله نظارت بر اماکن هسته ای و نظامی جار و جنجال زیادی به پا کرده و حتی وزیر خارجه کشورمان هم به همراه معاونینش به مجلس شورای اسلامی رفت تا نگرانی های بهارستان نشینان را بر طرف کند. موضوعی که هرچند محقق شد اما تندی چند از نمایندگان پایداریِ مجلس، فضا را به تنش کشاندند و با نقل قول های غیر معتبر و همچنین طرح اتهام علیه دکتر ظریف فضای تازه ای را پدید آوردند و باعث شدند تحلیل ها از مسائل فنی و کلیدی به موضوعات حاشیه ای کشیده شود.
اما شاید کلیدی ترین پرسش پیرامون نگرانی های ایران مقایسه موضوع با نمونه های مشابه کشورهای خارجی باشد. امری که علی خرم معتقد است تفاوتی در آن وجود ندارد و ۱۲۴ کشور دیگری که قبل از ایران پروتکل الحاقی را امضا کرده اند پیش و بیش از ما همه این نگرانی ها را ملحوظ داشته اند. در ادامه مشروح گفتگوی خبرآنلاین با سفیر پیشین ایران در مقر اروپایی سازمان ملل (ژنو) را می خوانید.
موضوع نظارت برای اماکن نظامی و هسته ای ایران سر و صدای زیادی به پا کرده است. اساسا چنین روشی برای دیگر کشورها هم مرسوم است؟
موضوع پروتکل الحاقی این است که کشورهای مختلف جهان در سال ۱۹۹۵ به ساز و کاری رسیدند که از سال ۱۹۹۷ هم اجرایی شد و ۱۲۴ کشور جهان هم آنرا پذیرفتند و امضا کردند. در نتیجه این ۱۲۴ کشور قبل از ما این نگرانی ها و حساسیت ها را داشته اند و بیش از ما نگران فاش شدن اسرار نظامی و اطلاعات کلیدی خود بوده اند. در عین حال برای این مسئله و نگرانی هایی که وجود دارد راهکارهایی هم پیش بینی شده است.
به این ترتیب که مثلا اگر آژانس بگوید از نقطه الف یک کشور می خواهد بازرسی کند و کشور میزبان بگوید این مکان امنیتی و حساس است روش های جایگزینی برای این موضوع مورد توجه قرار گرفته است. به عنوان مثال اگر آژانس بخواهد وجود مواد رادیو اکتیو را در آن مکان را ارزیابی کند می تواند حتی پشت درهای بسته آن پادگان هم این کار را انجام دهد و نیازی نیست نمونه برداری درست در درون آن مرکز انجام گیرد و حتی تا فاصله چند ده کیلومتری از خارج آن مرکز هم می توان با نمونه برداری به این نتیجه رسید که مواد رادیو اکتیوی وجود دارد یا خیر.
این البته تنها راه حل نیست و باز هم راهکاری دیگری مورد توجه قرار گرفته است. به عنوان مثال اشاره شده که اگر کشور میزبان اجازه چنین بازرسی را ندارد ظرف ۲۴ روز می تواند با تماس با آژانس اعلام کند که بازرسی آژانس را می پذیرد یا خیر. در این صورت هم پیش بینی شده که آژانس و کشور میزبان، کشور سومی را به عنوان حکم تعیین می کنند تا او بین آنها داوری کند و موضوع به نحوی رفع و رجوع شود.
در مورد مصاحبه با دانشمندان هم چنین مباحثی مطرح شده است. در این مورد قوانین چه می گوید؟
دانشمندان هم به همین شکل است. به عنوان مثال آژانس درخواست مصاحبه با ۵ دانشمند ما را می دهد و ما می توانیم اجازه مصاحبه با سه نفر آنها را صادر کنیم و برای دو نفر دیگر به صورت های دیگری ارتباط بگیرند. به این ترتیب که مثلا به صورت ایمیلی و چت با آنها صحبت شود و یا اساسا با کسانی که با آنها کار کرده اند مصاحبه شود. باید توجه داشته باشیم که در این ۱۸ سال سابقه نداشته یکی از ۱۲۴ کشور با این موضوع به مشکل برخورد و این موضوع تازه ای نیست. در نتیجه این تصورهای نگرانی ما تنها یک تصور است و خیلی واقعی نیست.
آقای دکتر ظریف اشاره داشتند که در دوره پیشین هم مصاحبه هایی با دانشمندان هسته ای ایران صورت گرفته است، در حالی که آقای احمدی نژاد در بیانیه ای این امر را تکذیب کرده اند.
هم در زمان آقای البرادعی و هم در دوران آقای آمانو چنین گفتگوهایی صورت گرفته و حتی در گزارش های آژانس هم به نقل قول های آنها استناد شده است. بدین ترتیب که در زمان مسئولیت آقای احمدی نژاد کارشناسان آژانس با دانشمندان هسته ای ایران مصاحبه کردند و حتی در گزارش های آژانس هم به این مصاحبه ها استناد می شد.
سوالی که در این میان مطرح می شود موضوع مقایسه تطبیقی میان ایران و کشورهای دیگر است. به عنوان مثال آفریقای جنوبی و برزیل پروتکل را امضا نکرده اند. منتقدان بر این اساس استدلال می کنند ما چرا باید پروتکل را امضا کنیم؟
ما هم می توانیم این پروتکل را امضا نکنیم و به صورت داوطلبانه این ده سال بازه زمانی اعتمادسازی را تحت بازرسی ها قرار بگیریم. ضمن اینکه آفریقای جنوبی و برزیل هرگز وارد باتلاقی به نام قطعنامه های شورای امنیت نشدند. آن زمان که هشدار می دادند نباید به ورطه قطعنامه های شورای امنیت بیفتیم باید این موضوعات را ملاحظه می کردیم. ما به دلیل اینکه در چنین شرایطی قرار گرفته ایم مجبوریم اقدامات بیشتری برای اعتماد سازی انجام دهیم. اما نه برزیل و نه آفریقای جنوبی مورد تحریم شورای امنیت سازمان ملل قرار نگرفتند و ساده تر از ما موضوع را حل و فصل کردند.
موضوع سطح بازرسی ها هم همچنان مورد بحث است. اساسا آژانس چندین سطح بازرسی همچون عادی، ویژه و خاص دارد که در شرایط مختلف موضوعیت پیدا می کند. نظارتی که آژانس برای ایران مد نظر دارد از کدام نوع است؟
کلا ما یک روش بازرسی بر اساس ان.پی.تی و اساس نامه آژانس داریم که این بازرسی عادی نامیده می شود و برای مواد و دستگاه های اعلام شده مثل نیروگاه بوشهر، نطنز، فردو و ... صورت می پذیرد. این بازرسی ها کاملا معمول است و به صورت دوره ای صورت می پذیرد. اما پروتکل الحاقی برای دستگاه ها و مواد اعلام نشده است. اساس شکل گیری این روش از بازرسی ها به موضوع عراق و فعالیت های صدام حسین مربوط می شود. به این ترتیب که در اوایل دهه ۹۰ میلادی جهان به این نتیجه رسیده بود که صدام حسین به صورت مخفیانه در حال ساخت تجهیزات هسته ای است.
بر این اساس از سال ۹۳ تا ۹۵ مجموعه گفتگوهایی برای تدوین پروتکل الحاقی ان.پی.تی صورت پذیرفت که در آن زمان به پروتکل ۹۳+۲ هم معروف شد. در آن مذاکرات ایران هم حضور داشت. بعد از آن همه کشورهای عضو به این نتیجه رسیدند که این روند را برای کشورهای دیگر هم ادامه دهند. بر آن اساس قرار شد بازرسی های محرمانه و سرزده هم صورت گیرد. در این بازرسی ها البته کشور میزبان می تواند اعلام کند که آمادگی پذیرش کارشناسان آژانس را ندارد که البته نباید به این نتیجه منتج شود که در حال انجام فعالیت های مخفیانه است.
در متن این پروتکل بازرسی از اماکن نظامی هم آمده است؟
بله. هر جایی که مورد تردید باشد چه مکان صنعتی باشد، چه مسجد باشد و چه مکان نظامی می تواند مورد بازرسی قرار گیرد.
بر این اساس چرا جایی مثل پارچین را با بازدید خارج از محدوده و نمونه برداری از دور انجام نمی دهند؟
برای اینکه تردید در مورد پارچین در مورد مواد رادیو اکتیو نیست. بلکه آنها مدعی هستند ما در حال ساخت کلاهک در این مرکز هستیم. در نتیجه می خواهند از درون پارچین هم بازرسی کنند. اما این هم بدون راه حل نیست و می توان با مذاکرات و رایزنی های مختلف راه میانه و سومی برای حل نگرانی های طرف غربی پیدا کرد.
مثلا چه راه حلی در این رابطه وجود دارد؟
من نمی توانم در این خصوص نظر دهم و مراکز نظامی باید با در نظر گرفتن حساسیت های مورد توجه خودشان در این راستا عمل کنند. ضمن اینکه در مورد آب سنگین اراک هم همه شواهد و قرائن حاکی از این بود که هیچ راه حلی برای حل این اختلاف وجود ندارد اما دیدیم که پس از مذاکرات فراوان راه جایگزینی پدید آمد که هم آب سنگین حفظ شد و هم نگرانی ها در خصوص پلوتونیوم طرف غربی بر طرف شد.
ویدیو مرتبط :
ماجرای چهار برابر شدن سه روزه قیمت دلار در دولت هاشمی/دولت سازندگی: به هر حال سیاست تعدیل ایجاب می كند عده
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
مستندات مصاحبه با دانشمندان هسته ای در دولت قبل
محمدجواد ظریف سینه پررازی دارد؛ گاه سخن میگوید و گاه برمیآشوبد از آنان که به او اتهام ناروا میزنند.اما اینروزها کسبوکار اتهامزنندگان پررونق است.
او که یکشنبه نهچندانخوشی را در مجلس گذرانده، در گفتوگویی با «خانه ملت» نکتهای از تاریخ نهچنداندور مذاکره هستهای را مطرح کرده است. او گفته که در دولت قبل اجازه مصاحبه با دانشمندان هستهای صادر و مصاحبههایی هم با آنها توسط مأموران آژانس انجام شد. محمدجواد ظریف با اشاره به مخالفت مقاممعظمرهبری با خواسته کشورهای غربی مبنیبر مصاحبه با دانشمندان هستهای کشور، گفت: «بهطورحتم، رویکرد همه ارکان نظام پیروی از دستورات رهبرمعظمانقلاب است».وزیر امور خارجه کشور ادامه داد: «موضوع مصاحبه با دانشمندان هستهای، ارتباطی به اصل مذاکرات هستهای ایران با گروه ١+٥ ندارد و این یک مسئله کناری و فرعی بوده و حدود ١٠ سال است که کشور برای حل این ادعاها و بهانهها اقداماتی انجام داده است.
دراینرابطه روشهایی برای رفع ابهامات صورت گرفت و حتی در دولت سابق مصاحبههایی با دانشمندان هستهای کشورمان از سوی مأموران آژانس انجام شد. در آن دوران با افراد مختلف در ایران مصاحبه شد و حتی آنها از مراکز و اماکن مربوطه بازدید کردند، اما هیچ ابهامی پیدا نشد که این موضوع نشاندهنده بهانهجویی غربیهاست».وزیر امور خارجه کشور با اشاره به ادعاهای مقامات آمریکایی مبنیبر موافقت ایران برای مصاحبه با تعدادی از دانشمندان هستهای کشورمان، تصریح کرد: «آنها هرچه که میخواهند بگویند، زیرا مقامات این کشورها در سالهای گذشته انواع صحبتها و مطالب را مطرح کردند، اما قطعا تیم مذاکرهکننده، نظر رهبرمعظمانقلاب را در تمام موارد مذاکرات هستهای عینا اطاعت میکند».میتوان سابقه این مصاحبهها را در مروری بر مستندات موجود و رسمی پیشین دید.
سابقه مصاحبهها
شواهد نشان میدهد مصاحبه با دانشمندان هستهای، سابقه دیرینهای دارد. عمده این سابقه هم به دوران مدیریت علی لاریجانی بر مذاکرات هستهای بازمیگردد؛ نکتهای که البته هنوز در درخواستهای مذاکراتی از ایران مطرح است. اما جواد ظریف میگوید اجازه این مصاحبهها در دولت قبل داده شده و مصاحبههایی هم در این مورد انجام شده است؛ مصاحبههایی که برخی از سیاسیون معتقدند شهادت برخی از دانشمندان هستهای توسط عوامل اسرائیلی جزء تبعات این مصاحبهها بود.
روز گذشته رسول سناییراد، مسئول اداره سیاسی سپاه، در گفتوگو با «شبکه اطلاعرسانی راه دانا» با تأکید بر غیرقابلاعتمادبودن آژانس بینالمللی انرژی اتمی، درمورد مصاحبه با دانشمندان هستهای، به تصریح گفته «شهادت دانشمندان هستهای ما ناشی از همین مصاحبههایی بود که در قالب پادمانها گرفته شد و بعدها اطلاعات این دانشمندان در اختیار گروههای تروریستی قرار گرفت و منتهی به شهادت تعدادی از دانشمندان هستهای ما شد». مسعود علیمحمدی، مجید شهریاری، مصطفی احمدی روشن و داریوش رضایینژاد جزء دانشمندان هستهای ایران بودند که در فاصله سالهای ٨٨ تا ٩٠ ترور شدند. سایت مشرق، ٢١ دی ١٣٩٠ نوشته بود بازرسان آژانس بینالمللی انرژی اتمی چندی پیش از بهشهادترسیدن مصطفی احمدیروشن با وی ملاقاتی داشتهاند. کد اصلی مطرحشده توسط جواد ظریف، صادرشدن اجازه مصاحبه توسط دولت قبل و انجام آنها در آن زمان است. مصاحبههایی که اجازه انجام آن در دولت محمود احمدینژاد و دوره مدیریت علی لاریجانی و سعید جلیلی بر مذاکرات هستهای داده شده است. حتی برخی مقامات سازمان انرژی اتمی در آن زمان نسبت به وقوع ترور اعضای خانواده هستهای ایران و ارتباط آن با مصاحبهها هشدار داده بودند.
درخواست مصاحبه در گزارشهای آژانس
کنکاش در نامههای ردوبدل شده و مصاحبه مقامات وقت نشان میدهد اجازه مصاحبه با مذاکرهکنندگان هستهای از سالهای پیش داده شده بود. از این دست اطلاعات، در فاصله سالهای ٢٠٠٥ تا ٢٠٠٧ دیده میشود. آبان ٨٦ در گزارش مدیرکل وقت آژانس بینالمللی انرژی اتمی، بارها بر لزوم دستیابی به مکانها و مصاحبه با افراد تأکید شده و حتی این مصاحبهها اعضای شبکه تأمین مواد اولیه را هم شامل میشد. همچنین تصریح شده «١٥ سپتامبر ٢٠٠٧ آژانس به صورت کتبی سؤالات را به صورت مکتوب در زمینه معدن گچین و درخواست دسترسی به اسناد، افراد و تجهیزات مربوطه به ایران ارائه کرد... مطابق برنامه کار، ایران باید پاسخ به سؤالات و دسترسیها را ظرف چند هفته بدهد».
همچنین در نتیجهگیری این گزارش آمده است «ایران دسترسی کافی به افراد را فراهم ساخته، بهموقع، به سؤالات پاسخ داده و به ارائه توضیحات درخصوص موضوعات مطرحشده در چارچوب برنامه اقدام، شتاب بخشیده است».اسفند ٨٦ باردیگر آژانس در گزارش خود اذعان میکند «ایران همچنین به سؤالات طراحیشده در مدالیته پاسخ داده است، به استثنای مطالعات نسبتدادهشده، همچنین دسترسی آژانس به افراد درخواستشده را فراهم کرده است. گرچه دسترسی مستقیم برای افرادی که مرتبط با مطالعات ادعایی بودهاند فراهم نشده و پاسخها از سوی آنها به صورت مکتوب در اختیار آژانس قرار گرفته است».
چند دسترسی و مصاحبه با چند نفر
٢١ بهمن ٨٦ علی لاریجانی، مذاکرهکننده ارشد وقت، به ایسنا گفته بود: «همکاری ایران برای اجازه مصاحبه بازرسان با برخی اشخاص، با چارچوبهای پروتکل الحاقی شباهت دارد». او که بهعنوان دبیر شورایعالی امنیت ملی، طرحی با عنوان مدالیته را در جریان مذاکرات دنبال میکرد، توضیح داده بود که «در داخل پروتکل الحاقی تعریف شده است که هروقت بازرسان آژانس اراده کنند، با هرکسی که بخواهند میتوانند مصاحبه کنند، اما من اینجا چنین اجازهای را در مدالیته نمیدهم، بلکه برای حل آن مسئله از آنها توضیح میخواهم و بعد از بررسی و در صورت تمایل اجازه میدهم.
بنابراین تنها همکاریهای ایران در اجازه مصاحبه بازرسان آژانس با برخی اشخاص در چارچوب مدالیته با چارچوبهای پروتکل الحاقی شباهت دارد».او افزوده بود: «مسائل گذشته حل شده و مسائل حال در حال اتمام است و درواقع فرش قرمز نقزدن آنها (غرب) از زیر پایشان کشیده شده است، در مقابل چهچیزی به آنها دادیم؟ چندتا دسترسی، مصاحبه با چندنفر و ارائه اطلاعات و از مسئله عبور کردیم، اما تعهد حقوقی (در چارچوب پروتکل الحاقی) نداشتیم»,١٦ آبان ٨٨ که سعید جلیلی ریاست تیم مذاکرهکننده هستهای را برعهده داشت و دو هفته بعد از بازرسی بازرسان آژانس از تأسیسات غنیسازی اورانیوم فردو، محمد البرادعی، مدیرکل وقت آژانس، در گزارشی نوشت: «مأموریت و هدف بازرسان، مقایسه نقشههای فنی ارائهشده توسط ایران با تأسیسات ساختهشده، مصاحبه با دانشمندان و کارکنان تأسیسات و نمونهبرداری از خاک برای مقایسهکردن آن با فعالیتهای غنیسازی برای تولید بمب هستهای بوده است».
ترورها و مصاحبهها
١٢ آذر ٨٩ نیز علیاصغر سلطانیه، نماینده ایران در آژانس بینالمللی انرژی اتمی، در سخنرانی خود در شورای حکام با انتقاد از عملکرد آژانس در افشای اطلاعات دانشمندان هستهای ایران گفت: «آژانس با انتشار اسامی دانشمندان و متخصصان ایرانی، آنان را در معرض ترور گروههای تروریستی و نیز سرویسهای جاسوسی رژیم اسرائیل و آمریکا قرار داده است. اسامی دانشمندان و متخصصان ایرانی که طی بازرسیها و مصاحبهها، همکاری متعهدانهای با آژانس داشتهاند، از مجرای آژانس به بیرون درز کرده و در فهرست غیرقانونی تحریم اتحادیه اروپا و شورای امنیت سازمانملل قرار گرفته است»,٢١ دی ٩٠ نیز سعید جلیلی، دبیر وقت شورای امنیت ملی، گفته بود که «آژانس نباید اسامی دستاندرکاران برنامه هستهای ایران را فاش میکرد». ٢٥ اردیبهشت ٩١ که مصادف است با ماههای آخر دولت احمدینژاد، هرمان ناکارتس، معاون مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی، گفته بود: «ایران باید به بازرسان، اجازه دسترسی به افراد، اطلاعات و مکانها را بدهد».
حلقه مفقوده
شواهد نشان میدهد موضوع درخواست مصاحبه با دانشمندان هستهای هنوز نیز مطرح است؛ برای مثال تیر ٩٣ که مذاکرات هستهای در اولین ضربالاجل دستیابی به توافق جامع در دوران دولت یازدهم به سر میبرد، روزنامه «نیویورکتایمز» در مطلبی درباره دانشمندان هستهای ایران نوشت: «درحالیکه ایران و کشورهای عضو ١+٥ مشغول مذاکرات فشرده هستند، هیچ خبری از یک «چهره مرموز» برنامه هستهای ایران نیست». این فرد، که نیویورکتایمز مدعی است، مقامات امنیتی غربی وی را با رابرت اوپنهایمر (پدر بمب هستهای آمریکا) مقایسه میکنند. ستوننویس نیویورکتایمز در تأیید ادعای خود، به بخشی از اظهارات یوکیا آمانو، مدیرکل فعلی آژانس بینالمللی انرژی اتمی، اشاره کرده که: «آگاهییافتن از همه موارد امکانپذیر نیست... برخی اسناد ناپدید شده است. برخی افراد از دنیا رفتهاند. در برخی موارد نیز ایران به ما اجازه دسترسی نمیدهد».
٢ساعت جلسه غیرعلنی، ٢روز حاشیه
روز یکشنبه محمدجواد ظریف و عباس عراقچی در صحن علنی مجلس توضیحاتی از آنچه در جریان مذاکره بین ایران و کشورهای ١+٥ میگذرد، مطرح کردند، اگرچه اکثریت نمایندگان از این توضیحات راضی بودند، اما جدال لفظی مهدی کوچکزاده، نماینده عضو جبهه پایداری مجلس، با محمدجواد ظریف، وزیر خارجه ایران، جلسه غیرعلنی را به یک جلسه حاشیهای تبدیل کرد. براساس اطلاعات منتشرشده از این جلسه، دو موضوع محور اصلی چالش بود؛ بازرسی از اماکن نظامی و مصاحبه با دانشمندان هستهای. هر دو نکته در آخرین اظهارات مقاممعظمرهبری جزء خطوط قرمز مذاکرات تعیین شدهاند.
نکته متمایزکننده دیگر جلسه مجلس این بود؛ عهدشکنی دیگرباره تعدادی از نمایندگان مجلس که اطلاعات مطرح شده در این جلسه را که به صورت غیرعلنی برگزار شد، به رسانههای خاص درز دادند. برخی دیگر هم در رسانههای مجازی و صفحات شخصی خود این کار را کردند. اگرچه انتشار اطلاعات جلسات غیرعلنی مجلس جرم است، اما برخی نمایندگان حاشیه امنی دارند که بیمحابا اقدام به چنین اقدامی میکنند. از انتشار فیلم جدال لفظی ظریف و کوچکزاده در رسانهها که مشخص است به طور مخفی توسط یکی از حاضران ضبط شده، تا مصاحبه کریمیقدوسی پیش از پایان جلسه غیرعلنی با خبرگزاری «فارس» که مدعی بود تیم مذاکرهکننده بازرسی از مراکز نظامی را پذیرفتهاند و آخرین آن انتشار دوباره اطلاعاتی از جلسه غیرعلنی مجلس توسط حمید رسایی در سایت شخصیاش که بار دیگر خبرگزاری فارس رسالت بازنشر آن را برعهده گرفت.
افشای جلسه غیرعلنی
حمید رسایی، نماینده تهران در مجلس، در سایت شخصیاش در مورد آنچه در جلسه غیرعلنی مجلس گذشته، نوشت «آقای عراقچی نکاتی در جلسه با نمایندگان بیان کرد که در حقیقت بهمعنی توجیه عبور از خطوط قرمز بود، اما وقتی با اعتراض نمایندگان و رسانهها مواجه شد، ضمن تکذیب ادعای درست نمایندگان و رسانههای منتقد، آنها را به دروغگویی متهم کرد. ای کاش روابطعمومی مجلس این بخش از اظهارات عراقچی را - که تازگی هم نداشت- در دفاع از جایگاه نمایندگان منتشر میکرد».
اشاره حمید رسایی به سخنانی است که کریمیقدوسی نماینده هممسلک او در مجلس به نقل از عباس عراقچی مطرح کرده بود؛ او به فارس گفته بود «عراقچی در جلسه غیرعلنی گفته بازرسی از مراکز نظامی از سوی ما پذیرفته شده، اما درخصوص دسترسی به دانشمندان هستهای اگرچه فهرست اسامی دانشمندان از سوی طرف مقابل به ما داده شده، اما ما نپذیرفتهایم که آنها بتوانند به دانشمندان ما دسترسی داشته باشند». عباس عراقچی ساعتی بعد از خروج از مجلس در اینستاگرام خود زیر عکس صفحه فارس نوشت: «جز آنکه آقای کریمیقدوسی و خبرگزاری فارس را به خداوند بزرگ واگذار کرد چه میتوان کرد؟... الهی لا تکلنی الی نفسی طرفه عین ابدا».
رسایی به توضیحات عراقچی در مورد نحوه بازدید از اماکن نظامی پرداخته و آن را بازی کودکانه چشمگذاشتن و قایمشدن توصیف کرده است. به نوشته رسایی عراقچی در مورد دسترسی مدیریتشده بازرسان آژانس توضیح داد که «اگر خواستند از مرکزی بازدید کنند چه نظامی و چه غیرنظامی... کشور مربوطه میتواند راههای جایگزین پیشنهاد کند و اگر نپذیرفتند، نقطهای را که مدعی هستند کار خلاف هستهای در آن... در حال رخدادن است، آن نقطه مشخص میشود و بازرسان آژانس را بهصورت چشمبسته به آن نقطه میبرند و چشمانشان را باز میکنند و اگر تأسیساتی هست که نمیخواهید بازرسان ببینند، روی آن را میپوشانید و آژانس آنجا را نمونهبرداری محیطی میکند یعنی؛ یک دستمالی آژانس دارد که میکشد به دستگاه یا به سقف و کف و میبرند تا در وین ببینند مواد هستهای در آن هست یا نه». درحالیکه توضیح مشابه عراقچی توسط علیاکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران نیز در برنامه تلویزیونی مطرح شده بود.
اخبار سیاسی - شرق