كفه ریاست به نفع لاریجانی یا عارف؟

اكنون كه مردم كشورمان از حماسه هفتم‌‌اسفند و پیروزی میانه‌روها راضی و خشنود هستند برخی با طرح موضوعاتی درصدد كسب جایگاهی برای خود هستند مثلا در شرایطی كه هنوز شكل‌گیری مجلس دهم مشخص نیست بر سر ریاست آن به گمانه‌زنی‌هایی مشغول هستند كه تنها رنگ احساسی دارد. از جمله این موارد می‌توان به اظهارات علی تاجرنیا اشاره كرد كه گفته است: «هم آقای عارف و هم آقای لاریجانی واجد صلاحیت برای مدیریت مجلس آینده هستند و قابلیت‌های مربوطه را دارند اما در این باره طبیعتا بنده ارجحیتی برای آقای عارف قائل هستم.» وی در بیان دلایل خود مبنی‌بر ارجحیت عارف نسبت به لاریجانی برای ریاست مجلس دهم اظهار کرد: «اول اینكه آقای عارف با بیشترین آرا در بین حوزه‌های انتخابیه سراسر كشور به مجلس راه یافتند و این یك ویژگی خاص است. دوم اینكه آقای لاریجانی در حوزه انتخابیه خود نتوانست عنوان اول را كسب كند و شاید اگر قرار باشد احترامی به افكار عمومی بگذاریم آقای عارف از این جهت و جایگاهی كه در لیست تهران دارند شرایط بهتری برای ریاست مجلس دارند.»

تاجرنیا اظهار كرد: «دلیل سوم اینكه با وجود اینكه تركیب مجلس آینده تركیب معتدلی خواهد بود و ممكن است تعداد زیادی از اصولگرایان هم در آن حضور داشته باشند اما نوع مواجهه‌ای كه در مجلس نهم با لاریجانی شكل گرفت و مخالفت‌هایی كه از داخل اصولگرایان با ایشان شد؛ شاید این حساسیت‌ها نسبت به آقای عارف با اینكه اصلاح‌طلب است كمتر باشد.» آنچه تاجرنیا بیان كرده دیدگاه خودش است و نسبتی با منافع اصلاح‌طلبان و معتدلان ندارد. درباره اینكه عارف بیشترین آرا را در تهران اخذ كرد باید دانست لاریجانی از قم كاندیدا شده بود و اگر از تهران در‌ انتخابات حضور پیدا می‌كرد به‌طور قطع اصولگرایان میانه‌رو پایتخت رای خود را به نام او به صندوق می‌انداختند. تاجرنیا به دوم شدن علی لاریجانی در قم اشاره و آن را دلیل برتری عارف كه در تهران اول شد، می‌داند اما باید این سوال را مطرح كرد كه آیا فضای سیاسی تهران و قم یكسان است؟ مگر در روز هجمه به لاریجانی در حرم حضرت معصومه(س) روحیه و مشی برخی در قم بر همگان آشكار نشد كه برخی توقع دارند در چنین فضایی وفاداری لاریجانی به شهر قم را نادیده بگیرند و تنها چشم خود را بر آثار تبلیغ تندروها علیه لاریجانی بگشایند؟

منافع جمعی ارجح بر منافع فردی
اگر قرار بر ترجیح منافع جمعی بر منافع فردی باشد بدون‌شك همانطور كه پیش از این‌ با وجود انتقاداتی كه به لاریجانی داشته‌ایم بارها تاكید كردیم كه ایشان گزینه مناسب ریاست مجلس دهم است چراكه در دوره قبل با وجود اینكه می‌دانست عدالت ومیانه‌روی‌اش سبب هجمه برخی تندروها در مجلس به او خواهد شد اما همگان دیدند چگونه در قم از او انتقام گرفتند. اگر برخی افراد در این روزها اذعان می‌كنند كه لاریجانی یك اصولگرا بود كه مورد حمایت اصلاح‌طلبان قرار گرفته است، باید این موضوع را افتخاری برای اردوگاه اصلاح‌طلبی دانست كه شخصیتی میانه‌رو به نام علی لاریجانی جلوتر از آنها در صف مقابله با تندروی حضور دارد. اگر یك فعال سیاسی می‌گوید كه «آقای لاریجانی از آن طرف بریده بودند. جبهه پایداری در مقابل آقای لاریجانی ایستاد.»

این اظهارات تنها یك نظر شخصی است و به رسانه و گروه دیگر تعلق نمی‌گیرد. چنانكه یك فعال سیاسی دیگر می‌گوید: «لاریجانی شخصیتی است كه اگر رئیس مجلس شود، مجلس دهم با توجه به افزایش حضور میانه‌روها به بهترین مجلس تبدیل می‌شود.» این نكته كه رابطه لاریجانی با اصلاح‌طلبان بیشتر شده است را باید افتخاری برای این جناح سیاسی دانست چون همین مشی اعتدالی بود كه بارها به داد اصلاح‌طلبان رسید و نگذاشت حقی از آنها ضایع شود پس بهتر است حماسه دیگر با انتخاب ریاست مجلس دهم از سوی منتخبان اصلاحات و اعتدال شكل بگیرد تا برخی كه پذیرای شكست سختی در هفتم اسفند شدند، سعی نكنند با ایجاد اختلاف از آب گل آلود ماهی بگیرند.

نظر سیاسیون به ریاست مجلس دهم
دیروز نظرسنجی یك سایت از ۲۵۰۰ فعال در عرصه‌های مختلف منتشر شد و نتایج آماری به دست آمده حاكی از آن است كه اكثریت مطلق پاسخ‌دهندگان به نظرخواهی نسیم آنلاین معتقدند كه روحانی تلاش خواهد كرد لاریجانی را به كرسی ریاست مجلس آینده رسانده و تمایل ذاتی او با وجود همراهی‌های ظاهری، آن است كه عارف از گردونه كسب كرسی ریاست مجلس خارج شود. براساس داده‌های آماری به دست آمده، بیش از ۷۷ درصد مخاطبین معتقدند كه روحانی، لاریجانی را بر عارف ترجیح خواهد داد. ضمن آنكه تنها حدود ۱۵ درصد از مخاطبین شركت‌كننده در نظرخواهی معتقدند كه تمایل روحانی برای كسب ریاست مجلسی عارف بیش از لاریجانی است. همچنین حدود ۸ درصد از مخاطبین هم معتقدند كه روحانی به هر دو نفر به یك میزان علاقه‌مند است و هركدام از آن دو بتوانند به ریاست مجلس دست یابند برای روحانی فعالیت نموده و تفاوتی برای روحانی ندارد.

البته نسیم كه این نظرسنجی را منتشر كرده یك رسانه اصولگراست كه به طور طبیعی ریاست عارف برایش شاید خوشایند نیست. بخش بعدی این نظر سنجی هم جالب است كه نتیجه آن چنین است: «آن دسته از مخاطبان نظرخواهی كه معتقدند روحانی، لاریجانی را به عارف ترجیح می‌دهد در بیان علت این ترجیح، دلایلی همچون، همراهی جدی لاریجانی با روحانی در دو ساله گذشته به ویژه موضوع برجام، احتمال رای آوری بیشتر لاریجانی، عدم رقابت لاریجانی با روحانی، اهل معامله دانستن لاریجانی، سرشكن شدن مشكلات و ناكارآمدی مجلس آینده بر اصولگرایان به جای اصلاح‌طلبان و احتمال گزینه شدن عارف در صورت كسب ریاست مجلس برای ریاست‌جمهوری۹۶ را ذكر كرده‌اند.» درنهایت این نمایندگان مجلس دهم هستند كه رئیس را انتخاب می‌كنند. مصطفی كواكبیان منتخب تهران در این باره می‌گوید: «هرچند گزینه اصلاح‌طلبان برای ریاست مجلس دهم آقای دكتر عارف است اما ما تابع عقل جمعی فراكسیون اصلاح‌طلبان اعتدالگرا خواهیم بود.»

و علی یونسی مشاور رئیس‌جمهور كه به مشی و اخلاق عارف آشناست، می‌گوید: «بنده معتقدم قطعا همكاری میان آقای عارف و لاریجانی در مجلس آتی خواهد بود. به نظر من به همان دلیل كه مصلحت بود آقای عارف به سود آقای روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری كناره‌گیری كند در مجلس دهم نیز مصالح اصلاح‌طلبی و مجلس را در ارتباط با مدیریت آن در اولویت قرار خواهند داد.» وی درباره لاریجانی نیز ادامه می‌دهد: «آقای لاریجانی در شرایط كنونی هم در حال ایفای یك نقش تاریخی برای جریان اصلاحات و كشور است. مهم‌ترین خدمت علی لاریجانی به كشور و جریان‌های سیاسی در مجلس نهم حمایت از تصویب برجام بود. این كار را هیچ اصلاح‌طلبی نمی‌توانست به خوبی و تاثیرگذاری علی لاریجانی انجام دهد.» صادق خرازی هم نظری مشابه دارد و می‌گوید: «این حق نمایندگان است و ما نیز باید درباره ریاست مجلس صبر كنیم و گمانه‌زنی و حدس‌های ما خیلی در این زمینه منطقی نیست كه بگوییم.»

رئیس شورای مركزی حزب ندای ایرانیان در پاسخ به این پرسش كه با توجه به اینكه گفته می‌شود گزینه اصلاح‌طلبان برای ریاست مجلس دهم محمدرضا عارف است، آیا این درست است، تاکید می‌کند: «بستگی دارد؛ تصور من این است كه عقل سیاسی اصلاح‌طلبان به گونه‌ای است كه اگر لازم باشد حاضر هستند انعطاف‌های بزرگی را از خود نشان دهند. البته این انعطاف‌ها به منزله واگذاری موقعیت نیست و باید ببینیم كه آینده چه می‌شود.» وی در پاسخ به این پرسش كه آیا ممكن است اصلاح‌طلبان علی لاریجانی را به عنوان رئیس مجلس بپذیرند، خاطرنشان كرد: «من نمی‌دانم و این را باید از محمد رضا عارف سوال كنید.» برخی فعالان سیاسی اما از موضع جناحی و حزبی به ریاست مجلس نگاه كرده و خواهان آن هستند كه عارف بر این كرسی بنشیند از جمله تاجرنیا كه پیشنهاد ریاست عارف را مطرح کرد که چندان مورد قبول حتی اصلاح طلبان هم نیست تا چه رسد به اعتدالگرایان وحامیان دولت.

درنهایت...
در نهایت به محمدرضا عارف كه با رای مردم تهران درصدر منتخبان پایتخت قرار گرفت باید این نكته را یادآور شد همانطور كه در گذشته تحت‌تاثیر اظهارات و ادعاهای احساسی قرار نگرفت اكنون نیز پس از بررسی شرایط در این خصوص تصمیم‌گیری كند. البته دكتر عارف خود معتقد به مصلحت‌اندیشی به نفع كل جریان است و بیش از دیگران بر این مساله اشراف دارد. عارف همیشه شیخوخت‌پذیر، مصلحت‌اندیش و تكلیف‌گرا بوده است و دلسوزان باید بدانند كه حفظ ائتلاف به مراتب بالاتر از رسیدن به ریاست مجلس است. نکته دیگر اینکه همراه كردن آقای عارف با خود از سوی روحانی در سفر به یزد نشانه مثبتی بود و روحانی نشان داد به دنبال تعامل است و نمی‌خواهد در انتخاب رئیس مجلس دهم مداخله كند.

لذا برای معتدلین و اصلاح‌طلبان مهم‌تر از انتخاب رئیس مجلس باید حفظ ائتلاف باشد. اگر ائتلاف حفظ نشود حتی اگر ریاست مجلس را هم به دست آوریم هیچ به دست نیاورده‌ایم. به عقیده بسیاری از تحلیلگران سیاسی اگر لاریجانی رئیس شود قدرت مقابله با تندروهای داخل و بیرون را دارد اما توانایی دكتر عارف دراین مقوله متفاوت است. باید از دوران گذشته پارلمان عبرت گرفت و براساس عقلانیت جمعی تصمیم‌گیری كرد و نه بر اساس خوشایند افراد، آن‌هم خوشایندی كوتاه‌مدت كه مشكلات زیادی به همراه خواهد داشت.

اخبار سیاسی - آرمان /یاسمین طالقانی

علی یونسی : عارف برای ریاست لاریجانی مصلحت اندیشی می‌كند

وی در گفت‌وگوی تفصیلی با «آرمان»به مسائل مهمی در فضای سیاسی ایران اشاره كرده كه احتمالا بازتاب زیادی خواهد داشت.

وزیر سابق اطلاعات در این گفت‌وگو درباره نقش محمد‌رضا عارف و علی لاریجانی در مجلس آینده خاطرنشان می‌كند: « محمد رضا عارف كه در سال92 به سود حسن روحانی از انتخابات كنار كشید در مجلس آینده نیز با شخصیت‌هایی مانند علی لاریجانی در مدیریت مجلس همكاری خواهد كرد. به نظر من عارف باید دوباره نقش تاریخی خود را ایفا كند. اما از سویی در شرایط كنونی بهترین فردی كه می‌تواند مطالبات اصلاح‌طلبان را در مجلس آینده رهبری كند و به نتیجه برساند علی مطهری است. اصلاح‌طلبان با حمایت از حسن روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری به این نتیجه رسیدند كه در مقطع كنونی یك چهره اصولگرا ومعتدل كه مشی اصلاح‌طلبی دارد بهتر می‌تواند مطالبات این جریان را در قوه مجریه و كشور مدیریت كند. این در حالی است كه بسیار از افراد شاخص و موثر اصلاح‌طلب؛ به دنبال تكرار همین مدل در مجلس دهم هستند.»

این روحانی برجسته اصلاح‌طلب همچنین با اشاره به اینكه تندروهای امروزی مانند كسانی هستند كه كتاب‌هایی مانند «جمهوری» را در زمان دولت اصلاحات نوشتند عنوان می‌كند: « كسانی كه در دوران انقلاب با مشی انقلابی‌گری مخالف بودند و از مبارزه طفره می‌رفتند امروز مدعی انقلابی‌گری و حراست از انقلاب شده اند». درادامه متن گفت‌وگوی «آرمان» با حجت‌الاسلام والمسلمین علی یونسی را از نظر می‌گذرانید:
 
نظر شما درباره رد صلاحیت چهره‌های اصلاح‌طلب درانتخابات مجلس دهم چیست؟
انتخابات در ایران زیربنای امنیت، توسعه و رفاه مردم است و نظام جمهوری اسلامی به عنوان یك حكومت مردمسالار همواره آرای مردم را عامل اصلی ادامه حیات خود قلمداد كرده است. بااین وجود انتخابات مجلس دهم به چند دلیل از اهمیت بیشتری نسبت به انتخابات گذشته برخوردار است. نكته اول اینكه در اسفندماه جاری دو انتخابات خبرگان و مجلس شورای اسلامی به صورت همزمان برگزار می‌شود و همین مساله اهمیت انتخابات را بیشتر از گذشته كرده است. نكته دوم اینكه انتخابات اسفندماه پس از برجام به عنوان یك اتفاق بسیار بزرگ جهانی، منطقه‌ای و ملی برگزار می‌شود. در شرایط كنونی مساله برجام به سرنوشت اقتصادی و امنیتی همه كشورهای منطقه گره خورده است.

در نتیجه برای مدیریت منطقی برجام باید یك دولت و مجلس قوی در داخل كشور حضور داشته باشند و برجام را در راه صحیح خود هدایت كنند. در صورتی كه چنین اتفاقی رخ ندهد مخالفان داخلی و خارجی برجام اجازه نخواهند داد منافع برجام نصیب ملت ایران و كشورهای منطقه شود. مثلث قدیمی دشمنان خارجی ایران متشكل از آمریكا، اسراییل و وهابیت تلاش زیادی كردند كه برجام به نتیجه نرسد. این در حالی است كه در داخل ایران نیز افراد و گروه‌هایی وجود داشتند كه علاقه نداشتند برجام این طوربه نتیجه برسد.

با این وجود دولت تدبیرو امید به رغم مخالفت‌های صورت گرفته در خارج و داخل ایران و با تلاش شبانه روزی؛ برجام را به سود ملت ایران به نتیجه منطقی رساند. در شرایط كنونی مساله مهم چگونگی مدیریت و هدایت برجام درآینده است. برخی تلاش می‌كنند برجام را در داخل ایران كم ارزش جلوه دهند و در صورت امكان آن را خنثی كنند و از بین ببرند. برای جلوگیری از خنثی شدن برجام باید یك دولت و مجلس قوی مدیریت كشور را برعهده داشته باشد. این دولت قوی در سال92 شكل گرفته و در شرایط كنونی مدیریت اجرایی كشور را به دست گرفته است.

در نتیجه ادامه راه اعتدال و میانه روی با تشكیل یك مجلس معتدل و كارآمد میسر خواهد شد. این در حالی است كه در شرایط كنونی مهم‌ترین مشكل مردم مسائل اقتصادی است و دولت اغلب برنامه‌های خود را معطوف به مسائل اقتصادی كرده تا هر چه زودتر مشكلات مردم را حل كند. آقای جهانگیری معاون اول محترم رئیس‌جمهور به تازگی عنوان كردند «در طول تاریخ هیچ دولتی به اندازه دولت تدبیر و امید با دست خالی تلاش نكرده مشكلات مردم را حل كند و به خصوص در سال جاری دولت دستش كامل خالی است». نكته دیگر اینكه مجلس قوی و كارآمد زمانی شكل می‌گیرد كه اكثر مردم و طیف‌های فكری در آن نماینده داشته باشند.

هنگامی كه اكثر مردم در مجلس نماینده داشته باشند دو اتفاق مهم رخ خواهد داد. نخست اینكه براساس فرمایش رهبر معظم انقلاب نوعی حمایت ملی از نظام جمهوری اسلامی در انتخابات صورت می‌گیرد و دوم اینكه همه طیف‌های فكری و سیاسی در مجلس نماینده خواهند داشت و نوعی امید اجتماعی در جامعه شكل می‌گیرد و در نتیجه مجلس شكل قدرتمند و كارآمدتری به خود می‌گیرد. به همین دلیل مسئولان برگزاری انتخابات باید زمینه حضور حداكثری جریان‌های سیاسی را در انتخابات مهیا كنند و فضای انتخابات را رقابتی كنند تا مردم در یك فضای بانشاط سیاسی بهترین افراد را انتخاب كنند. باید به مردم فرصت و قدرت انتخاب داد. همه مردم باید بتوانند نماینده‌ای انتخاب كنند كه دغدغه‌های آنان را نمایندگی كنند و در راستای مطالبات آنها حركت كند.

به همین دلیل بنده رد صلاحیت‌های گسترده را در راستای حضور حداكثری مردم ارزیابی نمی‌كنم و آن را به ضرر فضای انتخابات می‌دانم. البته هر چند تصور این است كه ردصلاحیت‌ها تا حدودی حضور مردم و جریان‌های سیاسی در انتخابات را تحت الشعاع داده قرار داده است اما شور و نشاط ایجاد شده در هفته‌های اخیر نشان می‌دهد كه عزمی از سوی مردم، برای این حضور به رغم برخی رد صلاحیت ایجاد شده است و قطعا تاكیدات موكد ریاست‌جمهوری برای حضور حداكثری مردم؛ نقش موثری برای حضور و مشاركت مردم داشته است.

به نظر من تنوع و كثرت ثبت نام‌كنندگان در انتخابات مجلس و خبرگان بسیار ارزشمند بود و امید و هیجان بسیار زیادی را در فضای جامعه به وجود آورد. نقطه آغاز این امید نیز درانتخابات ریاست‌جمهوری سال92 كلید خورده بود. این در حالی است كه در انتخابات ریاست‌جمهوری نیز ردصلاحیت‌های مهمی چون ردصلاحیت آیت‌ا... هاشمی صورت پذیرفت شاید همین ردصلاحیت نیز تكلیف انتخابات ریاست‌جمهوری را مشخص كرد و حامیان بسیار زیاد آیت‌ا... هاشمی با حمایت از آقای روحانی ایشان را به ریاست‌جمهوری برگزیدند تا راه اعتدال و عقلانیت كه آیت‌ا... هاشمی پیشرو و پیشگام آن بود ادامه داشته باشد.

به نظر من موفقیت دولت آقای روحانی در عملی كردن وعده برداشته شدن تحریم‌ها باعث شد چهره‌های مختلف سیاسی برای انتخابات مجلس ثبت‌نام كنند و زمینه را برای خدمت رسانی به مردم مهیا ببینند. با این وجود برخی این اقبال عمومی و حضور گسترده در ثبت نام‌ها را بدبینانه تلقی كرده‌اند. آنها گمان می‌كنند برخی جریان‌های سیاسی كه مخالف جمهوری اسلامی‌اند با حضور گسترده در انتخابات به دنبال قبضه كردن مجلس آینده هستند. به نظر من این نوع نگاه و تصور مبتنی بر نوعی بدبینی است.

ارزیابی شما از عدم تایید صلاحیت سید حسن آقا خمینی چیست؟
شورای نگهبان عنوان می‌كند سید حسن خمینی ردصلاحیت نشده و تنها به دلیل عدم حضور در امتحان اجتهاد مشمول عدم احراز صلاحیت شده است. كمتر كاندیدهایی برای مجلس خبرگان به اندازه یادگار امام راحل تایید علمی داشته و ایشان مورد اعتماد اغلب مراجع و علمای بزرگ اسلام قرار داشته است. برخی از حضور سید حسن تفسیرهای جناحی و مغرضانه داشتند. البته شنیدیم كه دو نفر از فقها نسبت به این مساله گلایه داشته‌اند.

یكی از اصول گفتمان اصلاحات بازتولید این گفتمان در مقاطع مختلف زمانی با توجه به مقتضیات زمانی است. چرا گفتمان اصلاحات در دو سال اخیر مجبور شده در جغرافیای مشترك گفتمانی با اعتدالگرایان و اصولگرایان معتدل زیست كند؟چرادر شرایط كنونی گفتمان اصلاحات به جای اینكه به درون نگاه كند به بیرون نگاه می‌كند و آینده خود را در بیرون از گفتمان اصلاح‌طلبی جست‌وجو می‌كند؟آیا گفتمان اصلاحات نیازمند بازنگری و تئوریزه شدن به شكلی جدید است؟
جریان‌های سیاسی همواره دارای نقاط ضعف و قوتی بوده‌اند و در طول تاریخ تاوان اشتباهات خود را پرداخته‌اند. هیچ جریان سیاسی وجود ندارد كه در گذشته خود اشتباه نكرده باشد. هرچه جریان‌های سیاسی بزرگتر و فراگیرتر باشد به همان نسبت اشتباهات بزرگتری نیز رخ خواهد داد. با این وجود جریان‌های سیاسی باید عیوب ومشكلات خود را در طول زمان اصلاح كنند. بزرگترین اشتباه جریان اصولگرایی حمایت بی‌دریغ از محمود احمدی‌نژاد بود وبه همین دلیل هزینه بسیاری زیادی برای این مساله پرداخت كردند.

بدون شك هزینه‌ای كه اصولگرایان برای احمدی‌نژاد پرداخت كردند از هزینه اشتباهات اصلاح‌طلبان بسیار بیشتر بوده است. حمایت اصولگرایان از احمدی‌نژاد برای همیشه در تاریخ ایران به عنوان یك نقطه تاریك و منفی باقی خواهد ماند. این در حالی است كه اصلاح‌طلبان نیز هزینه زیادی برای تندروی‌های برخی از بخش‌های خود پرداخت كرده‌اند. برای مثال مجلس ششم با اینكه مجلسی قوی بود اما نباید برای حاكمیت نگرانی و تشویش ایجاد می‌كرد. وارد شدن این مجلس به برخی مسائل كلی نظام به هیچ عنوان به مصلحت نبود. در سال88 نیز اصلاح‌طلبان با نوعی بردباری سیاسی می‌توانستند از بسیاری از آسیب‌هایی كه نظام و جریان اصلاحات با آن مواجه شد جلوگیری كنند.

با این وجود اصلاح‌طلبان در سال92 با خارج كردن گزینه اصلی خود از صحنه انتخابات به نوعی «گزینش شجاعانه سیاسی» كردند و نشان دادند كه منافع ملی برای آنها از منافع گروهی و جریانی مهم‌تر است. اصلاح‌طلبان با حمایت از آقای روحانی اعتقاد و التزام خود را به اصول قانون اساسی و نظام نشان دادند. در انتخابات ریاست‌جمهوری سال92 افرادی مانند آیت‌ا... هاشمی و آقای روحانی به عنوان اصولگرایان واقعی رفتار اصلاح‌طلبانه از خود نشان دادند و اصلاح‌طلبان نیز با حمایت از این دو شخصیت «اصولگرایی» خود را نشان دادند. این یك اتفاق مبارك بود كه در فضای سیاسی ایران رخ داد. ما باید این الگو از وحدت و ایثار را سرلوحه خود قرار بدهیم و هرزمان كه كشور با مشكل سیاسی روبه رو شد از آن برای باز كردن مسیر پیش رو استفاده كنیم.

حسن روحانی در كجای بازی اصلاح‌طلبان قرار گرفته است؟وی در تاریخ اصلاح‌طلبی چه نقشی خواهد داشت؟آیا وی یك ابزار برای عبور جریان اصلاحات از موانع كنونی است یا اینكه یك هدف به شمار می‌رود؟
شخصیت‌هایی مانند آقای روحانی در شرایطی كه جریان‌های سیاسی اعم از اصولگرا و اصلاح‌طلب مسیر طبیعی خود را طی كنند مورد توجه جریان‌های سیاسی قرار نمی‌گیرند چون ایشان شخصیتی مستقل از احزاب متعارف كشور است. مگر اینكه شرایط ویژه آنان را به سمت شخصیت‌هایی ملی و فراجناحی همچون دكتر روحانی هدایت كند. شخصیت‌هایی مانند آقای روحانی كه منادی گفتمان وحدت ملی و مشی اعتدالی هستند تنها در «موقعیت‌های ویژه» مورد اقبال عمومی قرار می‌گیرند.

جریان‌های سیاسی در شرایط عادی به سراغ چنین افرادی نمی‌روند و تنها زمانی كه با مشكلات مهم و اساسی روبه رو می‌شوند و به بن بست می‌رسند؛ تلاش می‌كنند چنین بازیگرانی را به صحنه سیاست بكشانند. افرادی مانند آقای روحانی «ذخیره ملی» برای «نجات‌ملی» هستند. در شرایطی كه كشور از افراط و تفریط‌های چپ و راست و اصولگرایان و اصلاح‌طلبان آسیب دیده، افرادی مانند آقای روحانی می‌توانند كلید حل مشكلات مردم باشند. در شرایط كنونی آقای روحانی آینده كشور را به سمت توسعه پایدار هدایت کرده و این مساله یكی از نقاط عطف تاریخ معاصر ایران خواهد بود.

آیا تاكنون در اتاق فكر اصلاح‌طلبی برای پس از دوران آقای روحانی تدابیری اندیشیده شده است؟ به نظر شما آیا پس از دولت حسن روحانی یك دولت اصلاح‌طلب بهتر می‌تواند منافع اصلاح‌طلبان را تامین كند یا یك دولت اعتدالگرا؟
بنده هیچ تفاوتی اساسی بین اصلاح‌طلبی و اعتدال نمی‌بینم. به نظر من اگر تندروی را از جریان اصلاحات حذف كنیم به فردی مانند آقای روحانی دست پیدا می‌كنیم. ما برسر اسامی با كسی دعوا نداریم. آقای روحانی در عمل نشان داده از بسیاری از اصلاح‌طلبان، اصلاح‌طلبانه‌تر رفتار می‌كند. اصرار آقای روحانی برای مبارزه با فساد در داخل كشور بزرگترین شاخص اصلاح‌طلبی است. اصلاح‌طلب كسی نیست كه به دنبال ساختارشكنی باشد.

اصلاح‌طلبی به معنای امنیت اقتصادی و ایجاد انگیزه برای حضور گسترده مردم در انتخابات است. اصلاح‌طلبی به معنای شعار تند نیست بلكه به معنای عمل صحیح و درست است. بنده آقای ناطق نوری را یك اصولگرای واقعی می‌دانم. آقای لاریجانی نیز در مسیر صحیح اصولگرایی قرار گرفته و حساب خود را از تندروهای این جریان جدا كرده و به همین دلیل مورد اقبال اصلاح‌طلبان قرار گرفته است. آقای لاریجانی به چشم خود مشاهده كرد كه برخی از تندروهای اصولگرا كه از دینداری سخن می‌گفتند چگونه حرمت حرم مطهر حضرت معصومه (س) را نگه نداشتند و به سمت رئیس مجلس شورای اسلامی كفش ومهر پرتاب كردند.

رفتار كسانی كه به رئیس‌جمهور توهین می‌كنند، علیه برجام سخن می‌گویند و فضای سیاسی كشور را متشنج می‌كنند به مراتب از كسانی بدتر است كه در دولت اصلاحات كتاب «جمهوری» را نوشتند و هم‌اكنون در خارج از كشور هستند. تندروهای اصلاح‌طلب و اصولگرا همگی دو روی یك سكه هستند. بعضا از سخنانی كه درباره برجام در داخل عنوان كردند متاسفانه ناخواسته به مواضع مخالفان خارجی به نتیجه رسیدن برجام شباهت داشت. البته حساب آن دلسوزانی كه نقد به‌دور از بغض به مفاد برجام داشتند و آن را تنها در فضای نقد و اصلاح مطرح می‌كردند باید از سایر مخالفان جدا كرد. همه ما باید بپذیریم كه توافق هسته‌ای و برجام به سود همه اعم از ملت ایران، كشورهای منطقه و همچنین مردم جهان است.

با این وجود بنده امیدوارم پس از آقای روحانی كشور در مسیر اعتدال حركت كند و نقش گروه‌های تندرو به مرور زمان كمرنگ شود و به گونه‌ای دیگر فرصت نكنند در مسیر مدیریت كلان و توسعه مانع ایجاد كنند. آقای روحانی باید تلاش كند پس از پایان دوران هشت ساله ریاست جمهوی اش شرایطی را برای جریان‌های سیاسی مهیا كند كه جریان‌های سیاسی به صورت طبیعی با هم رقابت كنند و هیچ نیازی به دولت وحدت ملی با ویژگی‌های دولت تدبیر و امید وجود نداشته باشد. اگر رقابت سیاسی وجود نداشته باشد فضای سیاسی با انسداد روبه رو می‌شود. انسداد سیاسی نیز به معنای مرگ سیاسی است. آقای روحانی وظیفه تاریخی خود را به خوبی انجام داده و قطارمدیریت كشور را دوباره به ریل اصلی بازگردانده است.

برخی عنوان كرده‌اند كه حسن روحانی نخستین رئیس‌جمهور چهارساله ایران باشد. آیا در دولت درباره این مساله تدبیری صورت گرفته و برنامه‌ای در نظر گرفته شده است؟
این فقط یك آرزو برای این عده خواهد ماند. بنده به این افراد توصیه می‌كنم همه برنامه‌های خود را برای پس از دوران هشت ساله ریاست جمهموری آقای روحانی تدوین كنند و به هیچ عنوان به فكر چهارساله شدن دوران ریاست‌جمهوری ایشان نباشند !! آقای روحانی هر روز موفق‌تر از روز گذشته خواهد بود. در سال‌های آینده و به خصوص انتخابات ریاست‌جمهوری سال96 هیچ كس توانایی رقابت با آقای روحانی را نخواهد داشت. مجلس آینده شاید مجلس ایده آل اصلاح‌طلبان نباشد اما به مراتب از مجلس نهم بهتر و قوی‌تر خواهد بود و با محوریت اعتدال گرایان تشكیل خواهد شد. در مجلس دهم تنها یك علی مطهری حضور نخواهد داشت و تعداد زیادی علی مطهری حضور خواهد داشت. در مجلس آینده تندروهای كمتری نسبت به مجلس نهم حضور خواهند داشت و اداره این مجلس برای رئیس آن سهل‌تر و راحت‌تر از مجلس فعلی خواهد شد.

اگر آقای عارف نیز كاندیدای ریاست مجلس شدند چه شرایطی پیش خواهد آمد؟
بنده معتقدم قطعا همكاری میان آقای عارف و لاریجانی در مجلس آتی خواهد بود. به نظر من به همان دلیل كه مصلحت بود آقای عارف به سود آقای روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری كناره‌گیری كند در مجلس دهم نیز مصالح اصلاح‌طلبی و مجلس را در ارتباط با مدیریت آن در اولویت قرار خواهند داد.

سخن شما به معنای این است كه آقای لاریجانی نیز مانند آقای روحانی باید یك نقش تاریخی را برای جریان اصلاحات بازی كند؟
آقای لاریجانی در شرایط كنونی نیز در حال ایفای یك نقش تاریخی برای جریان اصلاحات و كشور است. مهم‌ترین خدمت علی لاریجانی به كشور و جریان‌های سیاسی در مجلس نهم حمایت از تصویب برجام بود. این كار را هیچ اصلاح‌طلبی نمی‌توانست به خوبی و تاثیرگذاری علی لاریجانی انجام دهد. اصلاح‌طلبان با حمایت از حسن روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری به این نتیجه رسیدند كه در مقطع كنونی یك چهره اصولگرا ومعتدل كه مشی اصلاح‌طلبی دارد بهتر می‌تواند مطالبات این جریان را در قوه مجریه و كشور مدیریت كند. این در حالی است كه اصلاح‌طلبان به دنبال تكرار همین مدل در قوه مقننه و مجلس دهم هستند. دكتر لاریجانی هم‌اكنون تحت فشار گروه خود یا همان اصولگرایان است و باید از طرف اصلاح‌طلبان حمایت شود. این حمایت باید هم در زمان برگزاری انتخابات و رای دادن و هم در زمان حضور در مجلس صورت پذیرد.

برخی از منتقدان براین باورند حمایت‌های آیت‌ا... هاشمی از سید حسن خمینی بی‌دلیل نیست. ارزیابی شما چیست؟
آیت‌ا... هاشمی در طول تاریخ انقلاب از یك شخصیت ثابت برخوردار بوده است. ایشان فرمانده جنگ و همچنین سردار سازندگی و از نزدیكترین یاران امام راحل و نمونه‌ای از علاقه‌مندی به رهبر معظم انقلاب و تبعیت از ایشان بودند و هیچ تردیدی نیز در این مورد وجود ندارد. و همچنین؛ به تعبیری فرمانده جنگ و صلح مردم ایران بوده‌اند. ایشان با مشی معتدل خود همواره منادی این گفتمان بوده كه اسلام فرهنگ جنگ و دعوا و تنش نیست بلكه فرهنگ زندگی و صلح و مودت است. آیت‌ا... هاشمی تنها رئیس‌جمهور ایران بود كه در دولتش از مخالفان خود استفاده می‌كرد.

هشت سال دوران ریاست‌جمهوری آیت‌ا... هاشمی كه پس از جنگ تحمیلی بود مهم‌ترین مقطع تاریخ انقلاب بود. تدبیر آیت‌ا... هاشمی در مدیریت وضعیت پس از جنگ و سیاست‌های توسعه‌ای و سازندگی و بازسازی ویرانه‌هایی ناشی از جنگ، كه در آن مقطع زمانی اجرا كرد كشور را در مسیر توسعه قرار داد. بدون شك اگر این اقدامات صورت نمی‌گرفت كشور هیچ‌گاه روی آرامش، ثبات و توسعه یافتگی به خود نمی‌گرفت. كسانی كه آیت‌ا... هاشمی را تخریب می‌كنند كسانی هستند كه خود سهم اندكی در تاریخ انقلاب داشته‌اند. نكته جالب اینجاست كسانی كه در دوران انقلاب با مشی انقلابی‌گری مخالف بودند و از مبارزه طفره می‌رفتند امروز مدعی انقلابی‌گری شده‌اند. این افراد در آن مقطع زمانی عنوان می‌كردند هیچ كس نباید به جرم فعالیت سیاسی وارد زندان شود؛ اما جالب اینجاست كه این افراد امروز مدافع حریم انقلاب شده‌اند و خود را انقلابی معرفی می‌كنند.

اخبار سیاسی  -  آرمان