فوران نفت در سفره‌های مردم!

دولت به «گران کردن» عادت کرده است؛

فوران نفت در سفره‌های مردم!

و اما این گرانی گذرنامه که نگارنده این مقال ، تاکید ویژه ای بر روی آن دارد ، یک نماد است . نماد اینکه بسیاری از گرانی ها نه به تورم و رکود جهانی مربوط است ، نه به قیمت جهانی ارز و طلا ، نه به تحریم ها ، نه به هدفمندی یارانه ها ، بلکه مثل همین چند برگ گذرنامه که هر سال با مصوبه مجلس در قانون بودجه افزایش می یافت و امسال به دلخواه دولتیان افزایش یافته و رقم فضایی برای آن تعیین شده، تنها به خواست و سلیقه دولت محمود احمدی نژاد گران می شود

 

 

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی اعتدال ، در  این روزها که سر همه گرم گران شدن مایحتاج اولیه مردم نظیر مرغ ، گوشت ، میوه و مایحتاج اولیه خود بودند و از سویی بالاخره بانک مرکزی از انفعال کامل در آمده و خبر از گرانی 18 تا 146 درصدی 33 قلم کالای اساسی و مواد غذایی و از سویی افزایش بی ضابطه قیمتها و گرانی صدای همه را درآورده و دولت هم که پیش از این گرانی ها را به گردن رسانه ها انداخته بود، به تازگی از برخورد جدی مسئولان با گرانی ها خبر داد حتی رییس احمدی نژاد هم از گرانی گله کرد و مردمان از گله خویش به وجد آمدند ، خبری منتشر شد که در هیاهو ها گم شد.

 

درست در همین چند روز گذشته که بنا بر گزارش بانک مرکزی ، قیمت گوشت گوسفندی با استخوان از کیلویی 15644 تومان در فروردین 90 به 22739 تومان در فروردین 91 افزایش یافته و رشد 45.3 درصدی را نشان می داد و احمدی نژاد و معاون اولش داد از گرانی سر داده و از عزم دولت برای نجات ساکنان ایران زمین خبر دادند ، صدور یک گذرنامه چند برگی که هر ساله افزایشی 0 تا 20 درصد داشت ، با مصوبه دولت احمدی نژاد و ابلاغ توسط معاون اولش ، 100 درصد افزایش یافت و هزینه صدور و تعویض گذرنامه یک میلیون و ۲۶۰ هزار ریال، صدور شناسنامه ۲۳۸ هزار ریال و تعویض شناسنامه ۲۳۸ هزار ریال تعیین و ابلاغ شد!

 

روزنامه های 2 اردیبهشت با آب و تاب چنین تیتر زدند که «اعتراف احمدی‌نژاد به گرانی‌ها» و در 3 اردیبهشت همگان رییس جمهور را تحسین کردند که بالاخره وجود گرانی را در مملکت پذیرفت و این خبر در هیاهوها گم شد که بنا بر اطلاع رسانی پایگاه اطلاع رسانی دولت فخیمه ، هیئت وزیران بنا به پیشنهاد وزارت امور خارجه و تایید معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهور و به استناد ماده(۶۸) قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت - مصوب ۱۳۸۰- تصویب کرد: بر این اساس، نرخ تعرفه صدور و تصدیق اوراق و اسناد مربوط به اشخاص و خدمات کنسولی شامل؛ صدور شناسنامه ۲۳۸هزار ریال، تعویض شناسنامه، ۲۳۸ هزار ریال، نخستین شناسنامه المثنی، ۴۹۰ هزار ریال، دومین شناسنامه المثنی، ۹۸۰ هزار ریال، تغییر نام و نام خانوادگی، ۴۹۰ هزار ریال، حل اختلاف سند سجلی، ۳۰۸ هزار ریال، الصاق عکس، ۱۴۰ هزار ریال تعیین می شود.

 

همچنین، معاون اول احمدی‌نژاد که در روز پایانی فروردین ماه خواستار مقابله تمام‌عیار با گرانفروشی و برخورد قاطع با متخلفین شد و در جلسه کارگروه کنترل بازار، اظهار داشت: متخلفین به دنبال فرصت هستند تا با سوءاستفاده از شرایط، اقدام به گرانفروشی کنند که در این میان کسانی که حقوق‌شان پایمال می‌شود، مردم هستند؛ درست 3 روز بعد مصوبه ای را برای اجرا ابلاغ کرد که بنا بر ایران ، مردمانی که از گرانی در همه چیز به ستوه درآمده اند ،  در بخش امور مربوط به گذرنامه شامل؛ صدور و تعویض گذرنامه یک میلیون و ۲۶۰ هزار ریال، صدور گذرنامه مخدوش و آبدیده، یک میلیون و ۵۴۰ هزار ریال، استعلام تاریخ آخرین خروج از کشور، ۲۱۰ هزار ریال و در بخش امور مربوط به تابعیت؛ اظهارنامه بقاء به تابعیت پدر، ۱۴۰ هزار ریال، سند بقاء به تابعیت پدر، ۳۵۰ هزار ریال، اظهاریه تحصیل تابعیت، ۷۰۰ هزار ریال، درخواست اختیار تابعیت زوج، ۲۸۰ هزار ریال به دولت مهر بپردازند!

 

جالب آنجاست که محمد رضا رحیمی  از مسئولان ذی‌ربط می خواهد مصالح کشور و حقوق مردم را در اولویت امور قرار داده و برای حفظ تعادل و برخورد با گرانفروشی به صورت همه‌جانبه تلاش کنند؛ و در این میان مصوبات گرانی را یکی یکی اعلام می کند و اینجاست که باید گفت: آهای بچه ها ، مارادونا را ول کنید و ...

 

درست در روزهایی که مجلس دلش را خوش کرده که ترمز دولت را کشیده و فاز دوم هدفمندی یارانه ها را موقتا متوقف کرد ، دولت بی صدا و بی اعلام همه چیز را گران می کند ، تعرفه بیمه دوبرابر می شود و یک گذرنامه چند برگی برای مردم 130 هزار تومان آب می خورد ، تا مردم نه تنها سفره های خویش را غرق در نفت ببیند ، بلکه کلیه شئوناتشان ، از بوی نفت خام آکنده گردد.

 

و اما این گرانی گذرنامه که نگارنده این مقال ، تاکید ویژه ای بر روی آن دارد ، یک نماد است . نماد اینکه بسیاری از گرانی ها نه به تورم و رکود جهانی مربوط است ، نه به قیمت جهانی ارز و طلا ، نه به تحریم ها ، نه به هدفمندی یارانه ها ، بلکه مثل همین چند برگ گذرنامه که هر سال با مصوبه مجلس در قانون بودجه افزایش می یافت و امسال به دلخواه دولتیان افزایش یافته و رقم فضایی برای آن تعیین شده، تنها به خواست و سلیقه دولت محمود احمدی نژاد گران می شود.

 

باید گفت که با عملکرد دولت مهرورز ، گرانی و تورم کلمات آشنایی برای افکار عمومی است. این روزها به نظر می رسد اسب گرانی بیش از پیش می تازد و سرپرستان خانوارها را تحت فشار قرار داده است. کار به جایی رسیده که روحانیت و ائمه جمعه نیز به گرانی اعتراض می کنند .

 

 

اعتراض به گرانی و تورم اما از آیت الله مکارم شیرازی آغاز شد.  آیت‌الله مکارم‌شیرازی با بیان این که تورم و گرانی در جامعه غوغا می‌کند، تاکید کرد: مسوولان باید برای مشکلات فکری کنند. امروز مشکل تورم و گرانی در جامعه غوغا می‌کند، مسوولان نباید ساده از کنار آن بگذرند، باید فکری کنند تا مشکلات مردم کم شود.

 

حالا هم که موج انتقادات به گرانی به ائمه جمعه نیز رسیده است.

امام جمعه قم با انتقاد از گرانی افسارگسیخته در کشور گفت: مردم و مراجع عظام تقلید از این گرانی‌ها نگران هستند.حجت‌الاسلام والمسلمین سید محمد سعیدی در خطبه‌های ا نماز جمعه قم اظهار داشت: پدیده گرانی به طور افسارگسیخته خودش را نشان می‌دهد و گرانی‌های اخیر موجب نگرانی مراجع تقلید و مردم شده است.

 

اما این پایان ماجرا نبود.در همین زمینه امام جمعه طبس هم به گرانی‌های این روزها و عدم کنترل این موج از سوی دولت اشاره کرد و گفت: گران شدن مداوم قیمت کالاها موجب نارضایتی مردم شده است و متأسفانه اقدامات دولت هم در این زمینه کافی نیست.حجت‌الاسلام سید ابراهیم مهاجریان در خطبه‌های این هفته نماز جمعه با اشاره به گرانی‌های اخیر و نیز اجرای مرحله دوم هدفمندی یارانه‌ها در آینده نزدیک، اظهار داشت: گرانی‌های نگران‌کننده اخیر صدای مردم را درآورده است که البته دشمنان نیز با دست داشتن در این زمینه، می‌خواهند به واسطه این گرانی‌ها مردم را ناراضی کنند.

 

از سوی دیگر اردبیل نیز شاهد انتقاد به گرانی از تریبون نماز جمعه بود و خطیب نماز جمعه اردبیل هم یکی دیگر از خطیبانی بود که به موضوع گرانی اشاره کرد و کنترل قیمت مایحتاج مردم را کاری ساده عنوان کرد که متاسفانه مسئولان از انجام آن ناتوانند. حجت‌الاسلام سیدحسن عاملی با انتقاد از گرانی‌های اخیر به ویژه در تأمین مایحتاج مردم خاطرنشان کرد: این کار سختی نیست که مسئولان ما چند قلم کالای اساسی و مایحتاج مردم را نتوانند، کنترل کنند و روز به روز با افزایش قیمت آنها مردم در نگرانی و مضیقه افتاده‌اند.

 

علم‎الهدی امام جمعه مشهد نیز با تاکید بر این‌که گرانی کالای اساسی در این مملکت هیچ توجیه اقتصادی و سیاسی ندارد، گفت: این کالاها باید در کنترل دولت باشد.وی خاطرنشان کرد: این دولت باید بداند کارنامه‌اش برای مردم با افتتاح‎های پیاپی و نمایشگاه‎های نمادین فایده‎ای ندارد.

 

به قول ظریفی دولت نمی خواهد چیزی گران شود اما به گرانی همه چیز عادت گرده ، همانطور که به اعتراض مراجع عظام ، ائمه جمعه ، نمایندگان مجلس ، کارشناسان و مردم عادت کرده است./اعتدال

ویدیو مرتبط :
فوران آنی چاه نفت حین حفاری چاه نفت در چین

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

تقلید انتخاباتی چاوز از احمدی نژاد: پول نفت را بر سر سفره مردم می آورم

در ونزولا، پول بنزین 5 تومان است!

تقلید انتخاباتی چاوز از احمدی نژاد: پول نفت را بر سر سفره مردم می آورم

این شعار آشنا، شاه بیت وعده های محمود احمدی نژاد رییس جمهور ایران است که 7 سال پیش در رقابت های انتخاباتی 84 مطرح شده بود، هر چند این شعار حیاتی و عاملی مهم در پیروزی وی، سالها بعد از سوی او تکذیب شد.

نیمه تارک زندگی چاوز، بیماری سرطانی است که در دو سال گذشته به بزرگ‌ترین چالش او بدل شده است. هرچند رئیس جمهوری ونزوئلا مدعی است که پس از دو عمل جراحی کاملا معالجه شده، اما بسیاری از کار‌شناسان بر این باورند که بیماری از قدرت جسمی او کاسته است. شاید چیزی که چاوز را هنوز سرپا نگه داشته نه معالجه سرطان بلکه عشق او به قدرت و سیاست است.

 

 

 انتخاب : "سوسیالیسم قرن بیست و یکم" ؛ این اصلی ترین شعار هوگو چاوز در کارزار انتخابات ریاست جمهوری ونزوئلاست ، چاوز که 14 سال است ، عنوان رییس جمهور این کشور را یدک می کشد ، یک شعار بحث انگیز دیگر هم دارد: " آوردن نفت بر سر سفره مردم"

به گزارش  «انتخاب» به نقل از بی بی سی ؛ این شعار آشنا، شاه بیت وعده های محمود احمدی نژاد رییس جمهور ایران است که 7 سال پیش در رقابت های انتخاباتی 84 مطرح شده بود، هر چند این شعار حیاتی و عاملی مهم در پیروزی وی، سالها بعد از سوی او تکذیب شد.

روز یکشنبه، ۷ اکتبر (۱۶ مهر) بار دیگر هوگو چاوز، رئیس جمهوری ونزووئلا قصد دارد شانس خود را بیازماید و در صورت پیروزی برای یک دوره ۶ ساله دیگر در کاخ ریاست جمهوری بماند. او از سال ۱۹۹۹ بر این کشور نسبتاً کلیدی آمریکای لاتین حاکم است.

رفراندوم تغییر در قانون اساسی که مطابق با خواست چاوز در سال ۲۰۰۹ برگزار شد محدودیت دو دوره برای رئیس‌جمهورشدن را لغو کرد و چاوز اینک اجازه دارد که به طور نامحدود در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کند.

این بار اما چاوز رقابتی دشوارتر را پیش رو خواهد داشت. دو سال پیش، او به سرطان مبتلا شد و سه بار در کوبا جراحی شد. گرچه چاوز می‌گوید که خطر رفع شده، ولی جراحی‌ها و شیمی‌- درمانی‌های پس از آن توان جسمی او را تا حدی تحلیل برده‌اند، امری که در حضور کمتر او در کارزارهای انتخاباتی جاری و اندک‌تر بودن صحبت رو در روی او با مردم به خوبی محسوس است.

اما بنا به آمار سازمان ملل نابرابری در ونزوئلا در ۱۴ سال گذشته کمتر شده و شمار فقرا از ۴۹ درصد به ۲۸ درصد کاهش یافته است. خدمات پزشکی و آموزشی در دسترس مردمی قرار گرفته که پیوسته از آن محروم بوده‌اند. بسیاری از خانواده‌های فرودست جامعه صاحب خانه‌‌های ولو کم‌کیفیت شده‌اند و صدها هزار محل اشتغال در بخش عمومی ایجاد شده است. عرضه مواد غذایی ارزان در محلات فقیرنشین نیز از دیگر سیاست‌های دولت چاوز بوده است. اعطای حقوق فرهنگی به اقلیت‌های قومی و بومی نیز بخش‌ دیگری از کارنامه چاوز را تشکیل می‌دهد.

پول بنزین: 5 تا تک تومانی!

با بیرون‌کردن هیجانی و بی‌حساب و کتاب شرکت‌های نفتی خارجی و بازپس‌گیری بعضا نسنجیده امتیاز استخراج برخی از میادین نفتی از آنها عملا سرمایه‌گذاری در امر استخراج و گسترش میادین نفتی با دشواری روبرو شده و تولید نفت ونزوئلا کم وبیش ثابت مانده است. ضعف نیروی متخصص بومی هم بعضا صنایع نفت را با مشکلات فنی و ایمنی فاحشی روبرو کرده که بروز انفجارها و حوادث بعضا پرتلفات و خسارت از پیامدهای آن است. این در حالی است که نیاز داخلی به انرژی هم روز به روز در حال فزونی است. به ویژه سوبسید گسترده‌ای که به بنزین و برق و آب داده می‌شود عملا پیامدهای منفی محسوسی برای کشور به همراه داشته است.

در ونزوئلا قیمت هر لیتر بنزین تقریبا یک بولیوار یا حدوداً هشت‌هزارم دلار است، بهای بسیار نازلی که در جهان کم‌نظیر است و بخشی بزرگ از درآمدهای دولت را می‌بلعد. مصرف بالای این سوخت که به حیف و میل بیشتر شبیه است، هم شهرها را به لحاظ ترافیک دچار سکته کرده و هم دولت را مجبور کرده که بخش عمده‌ای از بنزین مصرفی را وارد کند. ساخت وسازهای بیشتر خانه‌های اجتماعی و نیز قیمت پایین برق به علاوه پیامدهای خشکسالی‌های اخیر و عدم سرمایه‌گذاری کافی در گسترش نیروگاه‌ها نیز تامین برق را با مشکل روبرو کرده، به گونه‌ای که قطع برق پدیده نادری نیست.

رقیب چاوز کیست؟

ن در حالی است که رقیب او، انریکه کاپریلس است که ۴۰ سال بیشتر سن ندارد و همچنان مجرد زندگی می‌کند. هم این تجرد و هم اصل ونسب یهودی کاپریلس دستمایه‌ای است برای رسانه‌های نزدیک به دولت که تلویحا او را به "همجنس‌گرایی"، "نزدیکی به محافل صهیونیستی" و نیز دوری از مذهب اکثریت مردم (کاتولیک) "متهم" کنند. گرچه کاپریلس خود را کاتولیک می‌داند، ولی این "اتهام ها" در نزد لایه‌هایی از اقشار مذهبی جامعه بی‌اثر هم نیست.

کاپریلس در سن ۲۶ سالگی به عنوان جوانترین نماینده به مجلس نمایندگان کنگره راه یافت و دو سال بعد رئیس آن شد. سال ۲۰۰۸ هم به فرمانداری یکی از ایالات مهم ونزوئلا انتخاب شد.چه کسی پیروز می شود؟

هوگو چاوز، در آستانه چهاردهمین سال زمامداریش، همچنان پر شور و پر حرارت مانند یک خواننده راک، جولان می‌دهد و ظاهرا از پیروزی در انتخابات پیش رو مطمئن است.

به گزارش سرویس بین الملل انتخاب ؛ هرچند در این دوره، ائتلاف مخالفانش به رهبری اینریکه کاپریلِس، پر توان‌تر و محبوب‌تر از دوران گذشته به نظر می‌آید. کاپریلس ۴۰ ساله که پیش‌تر، شهردار، فرماندار و رئیس مجلس عوام بوده است، خود را نزدیک به تفکرات چپ میانه رو می‌داند و مدافع خصوصی سازی و حفظ برنامه‌های رفاه اجتماعی است.

کاپریلس که وکیلی کارکشته است از رویارویی مستقیم با چاوز طفره رفته و نبرد انتخاباتی خود را به مبارزه داوود با جالوت تشبیه کرده است. او قول داده که در صورت پیروزی در انتخابات، فساد را ریشه کن کند و روابط کشورش با ایران و بلاروس را کاهش دهد. مشکل اساسی کاپریلس، اما کارنامه اقتصادی نسبتا موفق چاوز است.

نکته قابل توجه اینکه ۹۰ درصد اقتصاد ونزوئلا وابسته به صادرات نفت است. و بر اساس آمار دولتی، ونزوئلا روزانه تنها ۳ میلیون بشکه نفت تولید می‌کند، در حالی که ذخیره نفتی این کشور نزدیک به ۳۰۰ میلیارد بشکه تخمین زده شده است. ونزوئلا صاحب بزرگ‌ترین میدان‌های نفتی جهان است.

رئیس جمهوری جنجالی ونزوئلا، طی این سال‌ها و به لطف افزایش روز افزون بهای نفت، بر ثروت کشور افزوده است. هرچند کشورش با بیش از ۹۵ میلیارد دلار مقروض‌تر از آغاز زمامداری او است، اما میزان رشد اقتصادی در این سال‌ها چشمگیر بوده و از میزان بیکاری و فقر نیز به اندازه قابل توجهی کاسته شده است.

هوگو چاوز خود مدعی است که این کشور به اندازه کافی از افزایش بهای نفت سود نبرده و قول داده دولتش، بعد از انتخابات، بیشتر از گذشته در این زمینه کوشا باشد.

نیمه تارک زندگی چاوز، بیماری سرطانی است که در دو سال گذشته به بزرگ‌ترین چالش او بدل شده است. هرچند رئیس جمهوری ونزوئلا مدعی است که پس از دو عمل جراحی کاملا معالجه شده، اما بسیاری از کار‌شناسان بر این باورند که بیماری از قدرت جسمی او کاسته است. شاید چیزی که چاوز را هنوز سرپا نگه داشته نه معالجه سرطان بلکه عشق او به قدرت و سیاست است./انتخاب