اخبار
2 دقیقه پیش | عکس: استهلال ماه مبارک رمضانهمزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ... |
2 دقیقه پیش | تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریموزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که میتواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام میشود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ... |
فریدمن: گرهی که بوش نتوانست با دندان باز کند ، اوباما با دست باز کرد
توماس فریدمن ستوین نویس مشهور روزنامه نیویورک تایمز با نگارش مقاله ای در این روزنامه توافق نهایی هسته ای در شرف امضا بین ایران و گروه 1+5 را یک تحول بسیار بزرگ در خاورمیانه دانست.
به گزارش عصر ایران فریدمن با اشاره به اینکه توافق نهایی هسته ای پس از حمله آمریکا به افغانستان و عراق مهم ترین تحول خاورمیانه در 14 سال گذشته محسوب می شود نوشت: توافق هسته ای با ایران اگر تحولی بزرگتر از حمله آمریکا به افغانستان و عراق نباشد به همان اندازه می تواند منجر به زلزله ای سیاسی در خاورمیانه شود با این نکته مشترک که ایالات متحده آمریکا خود را برای مدیریت پیامدهای این دو تحول بزرگ (توافق نهایی و حملات آمریکا به افغانستان و عراق) آماده نکرده است.
این ستون نویس نیویورک تایمز که از این توافق با عنوان " توافق بد خوب" یاد می کند، می نویسد: توافق هسته ای در حالی منعقد می شود که جهان عرب تقریبا وزن ژئوپلتیک خود را از دست داده است. قدرت مصر به شدت تضعیف شده است. عربستان سعودی فاقد ظرفیت نمایش قدرت است و در عمل دیگر عراقی وجود ندارد و با این توافق چشم انداز ایرانی رها از قید وبند تحریم با در اختیار گرفتن بیش از 100 میلیارد دلار از اموال و دارایی های بلوکه شده پس از این حتی می تواند در موازنه قدرت با همسایگان عرب خود در منطقه برتری بیشتری داشته باشد."
فریدمن به دولت اوباما توصیه می کند که پس از توافق باید موازنه را بین ایران و همسایگان عرب تضعیف شده این کشور و نیز اسراییل حفظ کند. فریدمن تاکید می کند در صورت عدم انجام این کار ، توافق نهایی هسته ای می تواند سنگ بنای یک جنگ منطقه ای گسترده باشد.
فریدمن در این یادداشت به نکته دیگری نیز اشاره می کند و به نقل از " مایکل مندلبوم" متخصص سیاست خارجی در دانشگاه جان هاپکینز می نویسد در مذاکرات هسته ای بین ایران و آمریکا ، با وجودی که واشنگتن می توانست دست بالا را داشته باشد اما بیشترین عقب نشینی ها از سوی آمریکا بود. به نوشته این کارشناس آمریکایی : مذاکرات هسته ای آمریکا و ایران با درخواست واشنگتن به منظور بسته شدن تمامی تاسیسات هسته ای و متوقف کردن تمامی فعالیت های ایران آغاز شد اما در نهایت آمریکا رضایت داد تاسیسات هسته ای و فعالیت های هسته ای ایران در چارچوبی مورد توافق دو طرف به فعالیت خود ادامه دهد.
این استاد دانشگاه در آمریکا در مقاله خود در نشریه "آمریکن اینترست" دلیل این عقب نشینی با وجود دست بالای آمریکا در مذاکرات را چنین تشریح کرده است:" چطور چنین اتفاقی افتاد؟ چطور در حالی که آمریکا از موضع قدرت وارد مذاکرات شد در نهایت عقب نشینی کرد ؟ بخشی از دلیل این رویداد به باور شخصی باراک اوباما مبنی بر تاثیر استفاده از قدرت تحول یافته اقتصادی در اقتصاد بین الملل کنونی است اما مهم ترین دلیل این مساله بود که دولت اوباما می توانست از تمام ظرفیت ها و ابزارهای قدرت در اختیار خود در مقابل ایران استفاده کند اما چنین کاری را نکرد و به مذاکره (از موضع برابر) رو آورد و رهبران ایران این واقعیت را درک کردند.
فریدمن سپس با نتیجه گیری از مقاله مایکل مندلبوم می نویسد: کافی است نتیجه بخشی سیاست اوباما در قبال ایران را با سیاست هشت ساله دولت جورج دبلیو بوش مقایسه کنید. در آن زمان فعالیت های هسته ای ایران در سطح کنونی نبود در حالی که بوش هم در سطح نظامی و هم در سایر سطوح به ایران فشار وارد می کرد اما ایران نه تنها از موضع خود عقب ننشست بلکه برنامه های هسته ای خود را توسعه داد.
فریدمن در عین حال در پایان مقاله خود هشدار می دهد دولت اوباما پس از این توافق باید مراقب توازن قوا بین ایران و همسایگان عرب و نیز اسراییل باشد، چون هم تل آویو و هم برخی همسایگان عرب ایران از پیامدهای این توافق به شدت نگرانند.
اخبار سیاست خا جی - عصر ایران
ویدیو مرتبط :
آمریكا باز هم نتوانست
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
گره حق پخش را با دست باز کنید نه دندان
رئیس فدارسیون فوتبال تهدید کرده در هفته دوازدهم لیگ برتر اجازه حضور دوربینهای تلویزیونی را نخواهد داد؛ تهدیدی که بعید است عملی شود اما نیازمند انعطاف مدیران صدا و سیما برای حل این مشکل هستیم.
علی کفاشیان رئیس فدراسیون فوتبال و مهدی تاج رئیس سازمان لیگ تمام تلاش خود را برای عقد قرارداد انجام دادند اما رایزنیهای پشت پرده تاج و تهدیدهای علی کفاشیان جواب نداد و آنها به همراه 16 مدیرعامل باشگاه لیگ برتری نتوانستند حق مسلم خود را از سازمان صدا و سیما بگیرند.
پیش از این مدیران عامل باشگاهها در نامهای به رئیس سازمان صدا و سیما خواستار دریافت حق پخش تلویزیونی بر اساس قیمتهای واقعی شدند اما موضع صدا و سیما تغییر نکرد.
مدیران فوتبالی خواهان دریافت حق پخش 160 میلیارد تومانی هستند اما مسئولان صدا و سیما میگویند بیشتر از 24 میلیارد تومان برای هر سال پرداخت نمیکنند.
همین اختلاف قیمت باعث شد که علی کفاشیان به نفع باشگاهها و سازمان لیگ وارد عمل شود و رسما اعلام کند که در هفته دوازدهم لیگ برتر اجازه ورود دوربینهای تلویزیونی را به ورزشگاهها نمیدهد. یعنی سهشنبه و چهارشنبه آینده مسابقات لیگ برتر از تلویزیون پخش نخواهد شد.
تهدیدی که بعید است عملی شود زیرا پیش از این یکبار باشگاهها در هفتههای ابتدایی لیگ هم از طریق سازمان لیگ اعلام کردند در صورت عدم دریافت حق پخش واقعی اجازه پخش تلویزیونی را نخواهند داد تهدیدی که عملی نشد و این مرتبه هم بعید است که علی کفاشیان بتواند حرفش را به کرسی بنشاند و مانع از حضور دوربینهای تلویزیونی در ورزشگاهها در هفته دوازدهم لیگ برتر شود.
شاید بهتر است با نرمش بیشتر مدیران سازمان صدا و سیما این قرارداد زودتر امضا شود و تعامل مدیران ارشد فوتبال و صدا و سیما این گره با دست باز شود نه دندان! اینکه مدیران صدا و سیما علیه کفاشیان و مهدی تاج مصاحبه کنند مشکلی حل نمیشود. زیرا تاج و کفاشیان فقط خواهان دریافت حق پخش واقعی فوتبال از صدا و سیما برای باشگاهها هستند نه خودشان!
مگر صدا و سیما برای ساخت سریالها و برنامههای پربیننده و حتی گاهی کم مخاطب خود هزینه پرداخت نمیکند؟ پس چرا مسابقات فوتبال که از پرمخاطبترین برنامههای صدا و سیماست باید از دریافت حقوق مسلم خود محروم شود؟ مگر همه فریاد نمیزنند که نباید پول بیتالمال را خرج فوتبال کرد و باشگاهها باید خصوصی شوند؟ یکی از شرایط اصلی خصوصی سازی باشگاهها پرداخت حق پخش تلویزیونی است اگر حق واقعی فوتبال پرداخت شود این رشته ورزشی به دلیل طیف گسترده مخاطبانش نه تنها نیازی به کمک دولت ندارد بلکه میتواند تبدیل به یک رشته پولساز و کارآفرین شود.
یکی از روزنامههای اقتصادی گزارشی قابل توجه در مورد درآمد یکی از برنامههای ورزشی تلویزیون منتشر کرد و مدعی شد که درآمد سالیانه صدا و سیما از برنامه نود، 370 میلیارد تومان است. یعنی رقمی بیش از دو برابر حق پخش درخواستی باشگاهها برای یک فصل پخش مستقیم فوتبال!
این در حالی است که برنامه 90 تنها برنامه فوتبالی صدا و سیما نیست و ساعتها برنامه در رادیو و تلویزیون اختصاص به مسابقات لیگ برتر فوتبال دارد.
بنابراین بهتر است مدیران صدا و سیما کمی انعطاف داشته باشند. شاید آنها به دلیل اینکه تنها خریدار حق پخش تلویزیونی فوتبال ایران هستند مطمئن هستند که مدیران فوتبال مجبور به پذیرش شرایط آنها خواهند شد اما بهتر است نگاهی منصفانه داشته باشیم.