فرصت اندک برای پیوند دستان "داماد ۱۵روزه بجنوردی"+ تصاویر

 می‌گویند در کودکی دیوار راست را بالا می‌رفته و درختی در بجنورد نبوده که علی از آن بالا نرفته باشد. تا همین پارسال بین دوست و اقوام مچی نبوده که او آن را در یک‌لحظه به زمین نزده باشد.

می‌گویند علی در کودکی کمک‌حال پدر کارگرش بوده و آجر و سیمان و گچ و تیر و تخته را با همین دستانش به‌سخره گرفته بود.

دو هفته پس از نامزدی کمر همت را بست تا با کار و تلاش بیشتر، هزینه‌های ازدواجش را تأمین کند و به همین دلیل شغل سخت آماتودربندی را انتخاب کرد.

اواخر شهریور پارسال بود و پس از یک روز کار سخت وقتی در طبقه سوم ساختمان، میل‌گردها را جمع می‌کرد، به‌یک‌باره دنیا برایش تیره‌وتار شد و وقتی چشمانش را باز کرد همسر و مادر گریانش را بر بالینش دید.

درد زیادی داشت اما نمی‌دانست چه به‌روزش آمده است، کمی که به خود آمد فهمید ماجرا از چه‌قرار است.

کارگرها، دیده بودند پس از جرقه‌ای علی از طبقه سوم به طبقه دوم پرتاب شد. سر و صورت او خونی بود و بدتر از همه دستانش بود که تا آرنج کامل سوخته بود. پس از انتقال علی به بیمارستان، پزشکان تصمیم گرفتند هر دو دست او را قطع کنند.

حالا «علی» مانده است با یک کوله‌بار اندوه و درد و درماندگی در دانشگاه و زندگی که اکنون در انجام هریک درمانده است.

 

 
فرصت برای پیوند دست اندک است...
می‌گویند، اگر زمان بگذرد و علی عمل پیوند دست را انجام ندهد به‌دلیل ضعف عصب‌ها دیگر این امکان برایش وجود ندارد.

به‌سراغ علی رفتیم تا حال‌ و روز او را پس از هفت ماه جویا شویم. آن‌طور که اطرافیانش می‌گویند: «یکی دو ماه بیشتر نیست که او حال‌ و روزش کمی بهتر شده است».

مادر علی می‌گوید: «علی در این مدت برای آنکه روحیه دیگران خراب نشود، بسیار عادی برخورد می‌کرد اما صبح وقتی بالشت و رختخواب‌های او را مرتب می‌کردم، متوجه اشک‌های او می‌شدم و این موضوع برای یک مادر خیلی سخت است».

داماد 15روزه هنوز امیدوار است...
"«علی تیموری پایین‌ده»، 22ساله دانشجوی رشته مشاوره دانشگاه دولتی بجنورد و ساکن شهرک شهید رجایی مشهد هستم." او خود را برایمان این‌گونه معرفی کرد.

هنوز در چهره‌اش امید وجود دارد. هنوز خنده بر لبانش خشک نشده است و تمام این‌ها به‌خاطر امیدی است که دارد. می‌گوید: «اگر هرچه زودتر هزینه‌های پیوند را تأمین کنم امکان اینکه پیوند دست طبیعی و یا مصنوعی داشته باشم برایم وجود دارد».

 

درباره مشکلات روزمره‌اش می‌گوید: «زمانی با همین دو دستانی که الآن ندارم، به خیلی‌ها کمک می‌کردم و علاوه بر تمام‌کارهای خودم کارهای دیگران را نیز انجام می‌دادم اما الآن؛ خدا را بازهم شکر...».

همسری دلسوز دارم که همواره به من روحیه داده است. می‌دانم او هم حال‌ و روزش از من بهتر نیست اما همیشه به من امید داده است.

نمی‌دانم چطور این اتفاق افتاد و نمی‌دانم خودم چقدر مقصر هستم اما امیدم به خداست. دو دوست به‌نام عقیل و مصطفی دارم که در دانشگاه کارهای روزمره من را انجام می‌دهند و همیشه از آن‌ها سپاسگزارم.

 
«نمی‌خواهم آدم مصرف کننده باشم و باری بر دوش خانواده بگذارم. نمی‌خواهم دستم جلوی دیگران دراز باشد و امیدوارم اگر دستانم بازگشت مثل سابق کار کنم».

 راستش را بخواهید دیگر آن روحیه قبل را ندارم و کمتر به دانشگاه و اجتماع می‌روم اما خدا را شکر با کمک همسر و خانواده‌ام امید به زندگی در من بیشتر شده و امیدوارم خدا فرصت پیوند دست را از من نگیرد.

برخی از دوستان، هم‌کلاسی‌ها و اساتید علی برای کمک به او دست به کار شده‌اند و ما نیز به سنت حسنه نیکوکاری این مطلب را انتشار دادیم.

 

اخبار اجتماعی - تسنیم

 

ویدیو مرتبط :
#27 چرا به AMP نیاز داریم؟

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

خلق درام چون مومی در دستان شكسپیر+تصاویر

 

 

ویلیام شكسپیر درام نویس،شاعر و نویسنده مطرح انگلستان پس از گذشت نزدیك به 500 سال از تولدش هنوز در درام نویسی مثال زدنی است.

 

 

به گزارش خبرنگار بخش تئاتر باشگاه خبرنگاران؛نمایشنامه نویسان و درام‌نویسان مطرح دنیا،هركدام زندگینامه و سرنوشتی خواندنی و مورد توجهی داشته‌اند.

 

 

هر كدام از آن‌ها، با توجه به شرایط زندگی و اجتماعی زمانه خود با مشكلات عدیده‌ای روبرو بوده‌اند كه این مسئله در نوشته‌هایشان محسوس است.

 

 

آن‌ها اغلب مسائل اجتماعی و فرهنگی سیاسی عصر خود را محور و موضوع اصلی نمایشنامه‌هایشان قرار می‌دادند و در واقع این نگاشته‌ها نوعی سند و مدرك برای اتفاقات و رویدادهای آن زمان محسوب می‌شود كه می‌توان برای تحقیق و پژوهش به آن‌ها مراجعه كرد.

بی شك از میان تمامی درام نویسان شهیر دنیا؛ویلیام شكسپیر نمایشنامه نویس و شاعر انگلیسی،از كسانی است كه تاثیرپذیری آثار او و سبك نوشتاری‌اش هنوز نمونه‌ای ندارد.

 

 

وی در آوریل سال 1564 میلادی شهر استراتفورد از انگلستان به دنیا آمد،برخی او را بزرگترین نمایشنامه‌نویس تمام دوران می‌دانند.

پدر ویلیام شهردار و مادرش فرزند زمین‌داری محلی بود. درخصوص جوانی‌های او روایات متعددی شنیده شده،اما مدرك درستی در دست نیست.

 

 

او در سال 1582 با آنی‌ هادوی ازدواج كرد كه ثمره آن تولد دختری در سال 1583 و یك دو قلوی دختر و پسر در سال 1584 بود.او پس از ازدواجش به لندن رفت و تماشاخانه‌ای مشغول بازی شد.

 

 

وی در آن محل وظیفه ویرایش نمایشنامه‌ها را نیز برعهده داشت و از تجربه این كار توانست شروع به نوشتن نمایشنامه كند.

 

ارتباط مفید او با موفق‌ترین دسته بازیگران با نام "مردان لرد چامبرلین" بود كه پس از آمدن جیمز اول رخ داد.

 

وی با این گروه فعالیت خود را آغاز كرد و سرانجام صاحب سهم و مدیر نمایشنامه شد.

این گروه شامل بازیگرانی چون ریچارد بربیج كه خالق نقش‌های "هملت"،"شاه لیر" و "اتللو "بود و همین‌طور ویل كمپ و رابرت ارمین، بازیگران نمایش‌های "دلقك" و "احمق" شكسپیر می‌شد.

 

شكسپیر در دوران ابتدایی فعالیتش تلاش خود را محدود به بازیگری و نمایشنامه نویسی نكرد و در سال 1953 با سرودن اشعار عاشقانه از جمله "ونوس و آدونیس" آثاری را منتشر كرد.

 

 

با چاپ اشعارش در سال 1953 و 1594 به نوعی می‌توان گفت:اشعار او مطرح‌تر از نمایشنامه‌هایش شدند،اما این مسئله تاثیر زیادی بر نمایشنامه‌های او نیز داشت؛زیرا همانطور كه می‌دانیم نمایشنامه‌های شكسپیر بسیار وزین و با آهنگی خاص و بی‌نظیر نگاشته شده است.

 

 

نمایش‌های ابتدایی وی شامل "هنری چهارم"، "تیتوس‌آندرونیكس"،"رویای شبی در نیمه تابستان"، "بازرگان‌ونیزی" و "ریچارد دوم" می‌شود كه همگی در میانه و اواخر دهه 1590 تاریخ نگاری شده‌اند.

 

 

بسیاری از تراژدی‌های شكسپیر هنوز هم در تمام دنیا به صحنه می‌رود.نمایشنامه‌هایی چون اتللو و شاه‌لیر از آثاری است كه تكرار صدها اجرا از سوی كارگردانان مختلف،آن را كسل كننده و بی ‌اعتبار نكرده است.

 

 

ویلیام شكسپیر در سال1616 میلادی در گذشت او برای سنگ‌قبر خود نیز قطعه‌ای ادبی سروده بود،برروی این سنگ نوشته است:"به خاطر حضرت مسیح از كندن خاكی كه اینجا را احاطه كرده خودداری كن،خجسته باد كسی كه این خاك را رها كند و نفرین باد كسی را كه استخوان‌های مرا بردارد".

 

 

زمانی كه شكسپیر از دنیا رفت،هیچ مجموعه كاملی از وی به چاپ نرسیده بود و تنها 16 اثر از وی و از سوی افرادی نامشخص به صورت جسته و گریخته و همراه با بسیاری از نكات غلط و اشتباه به چاپ رسید.

 

 

این اتفاق دو تن از دوستان و همكاران او را خشمگین كرد و به همین علت آنها مجموعه آثار وی را با تلاش و كوشش خود كه در واقع مجموعه اصلی و اورجینال آثار شكسپیر است و مورد تصحیح قرار گرفته بود به چاپ رساندند.

 

 

مهمترین آثار ویلیام شكسپیر كه اجرای بسیاری از آنها در ایران و همچنین كشورهای دنیا به صحنه رفته و هنوز كه هنوز است جملات آن‌ها در اذهان دوست‌دارانش باقی است، نمایشنامه‌های "اتللو"، "مكبث"،"هملت"،"ژولیوس سزار"،"تاجر ونیزی"، "شاه‌لیر"، "هنری ششم"، "دو نجیب‌زاده و رونایی"،"ریچاردسوم"،"كینگ جان"،"هنری چهارم"،"كمدی اشتباهات"،"هیاهوی بسیار برای هیچ"،"هنری پنجم"،"آنتونیوس و كلئوپاترا"و "رام كردن زن سركش" هستند.

 

 

 

آثار مختلفی از این نمایشنامه نویس شهیر بصورت نمایش و یا فیلم و سریال در دنیا ارائه شده و هنرمندان بسیاری آثار وی را تاكنون به صحنه برده‌اند.

 

 

یكی از نمونه‌ اشعار شكسپیر در زیر آمده است:"دنیا همچون دایره‌ای بر روی آب است كه هر زمان بر پهنای خود می‌افزاید و در منتهای بزرگی هیچ می‌شود"./ خبرگزاری : باشگاه خبرنگاران