اخبار
2 دقیقه پیش | عکس: استهلال ماه مبارک رمضانهمزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ... |
2 دقیقه پیش | تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریموزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که میتواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام میشود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ... |
دخل و خرج بازنشستگان هنوز نمیخواند
اخبار اجتماعی - دخل و خرج بازنشستگان هنوز نمیخواند
شاید یکی از ویژگیهای مهم عصر جدید، اهمیت و لزوم توجه ویژه به قشری به نام سالمندان باشد. با فراگیرشدن خدمات رفاهی از جمله بیمه عمر، بیمه تامین اجتماعی، خدمات بازنشستگی و... دیگر بازنشستگی بهمعنای از کار افتادگی نیست بلکه، افراد در طی سالهای فعالیت کاری خود با سرمایهگذاری که به شکل پرداخت حق بیمه است، خود را در سنی بازنشسته کرده و بقیه عمر خود را بدون اینکه فعالیتی انجام دهند، مستمری دریافت میکنند.
به گزارش آرمان، درحال حاضر، موضوع بازنشستگی در جوامع مختلف به یکی از مهمترین مسائل شهروندان تبدیل شده است. این اهمیت تا آنجاست که اگر دولتی بخواهد تغییری در سن بازنشستگی ایجاد کند، با واکنشهایی از سوی مردم مواجه میشود. برای مثال، هنگامی که سنای کشور فرانسه برای مقابله با بحران اقتصادی اروپا، سن بازنشستگی را از 60 سال به 62 سال افزایش داد تا از این طریق بتواند طی این مدت، نیروهای متخصص را جایگزین نیروهای قدیمی كند، با خشم عمومی شهروندانش مواجه شد.
روز ملی بازنشستگان
از سال ۸۶ روز ۲۵ ذیحجه بهعنوان روز خانواده و تکریم بازنشستگان در تقویم رسمی کشور درج شده است که امسال با 28 مهر مصادف شده است. بر اساس تعاریف، بازنشستگی درواقع مرحلهای از زندگی کارکنان است که دیگر ضرورتی ندارد تا کار و فعالیت کنند و میتوانند در خانه بمانند و به کارهای مورد علاقه خود بپردازند.
زندگی در محیطی امن، سالم و عاری از هر نوع تهدید، از اولین نیازهای بشر است و امروزه در منشورهای جهانی حق طبیعی هر فرد برای بهرهمندشدن از استانداردهای رفاه اقتصادی و امنیت و حقوق شهروندی امری مسلم تلقی شده است. بنابراین تامین رفاه اعضای جامعه در ابعاد مختلف به عهده دولتهاست که باید با برنامهریزیهای خرد و کلان مقدمات آسایش جوامع و بهطور خاص خانوادهها را فراهم کنند. در راستای تحقق چنین هدفی بود که دولتهای رفاه در جوامع شکل گرفتند و اقدام به تاسیس نهادهایی همچون تامین اجتماعی کردند.
مراقب بازنشستگان باشیم
از آنجا که بازنشستگی معمولا با شروع سن سالمندی همراه است از اینرو، سالمندان و بازنشستگان بهدلیل کهولت و کاهش تواناییهایشان، از اقشار آسیبپذیر جامعه محسوب میشوند. بنابراین، باید تحت توجه و حمایتهای لازم قرار بگیرند و نیازهای آنها در ابعاد جسمی، اجتماعی، و روانی مورد ارزیابی و پاسخگویی واقع شود. بیماری، ناتوانی، اختلالات ذهنی، فوت همسر، فقر و بسیاری عوامل اجتماعی دیگر باعث میشود تا نیازهای سالمندان در پارهای موارد متفاوت با نیازهای سایر اقشار جامعه و اعضای خانوادهها باشد.
از سوی دیگر توجه به این نکته از سوی مسئولان امری ضروری است که یکی از مهمترین دغدغهها و مشغولیتهای ذهنی این قشر مسائل اقتصادی است. آنها بهدلیل کهولت سن، توانایی انجام کار را ندارند، در نتیجه بزرگترین منبع درآمد خود را از دست میدهند. حقوق بازنشستگی که از پیامدهای دولت رفاه است هم بهقدری کم بوده که این اضطراب و مشغولیت ذهنی را کم نمیکند. اگرچه اخیرا ارائه خدماتی نظیر دادن کارتهای منزلت برای استفاده رایگان از حملونقل و… درنظر گرفته شدهاند یا حقوق بازنشستگان افزایش داشته اما، مسائل و مشکلات عدیده دیگری وجود دارد که پرداختن دولت به آنها ضروری است.
آمار سالمندان رو به افزایش است
روند افزایش جمعیت کشور ایران از سال ۱۳۴۵ که اولین سرشماری رسمی در کشور انجام شد تا سال ۷۵ از رشد بالایی برخوردار بود و همین امر باعث شد تا مسئولان وقت کشور سیاست فرزند کمتر زندگی بهتر را اجرا کنند. با اجرای این سیاست، هماکنون کشور ما از رشد ناچیز جمعیتی برخوردار است به گونهای که، براساس آخرین سرشماری در سال ۱۳۹۰جمعیت کشور بیش از۷۶ میلیون نفر برآورد شده است که این میزان نسبت به سرشماری ۱۰ سال قبل تنها 3 /1 درصد رشد داشته است.
این موضوع گویای این حقیقت است که جمعیت کشور ما به سرعت به سمت کهنسالی پیش میرود به گونهای که، بر اساس اظهارات متولیان امر، آمار سالمندان کشور در ۴۰ سال آینده به ۲۶ میلیون نفر میرسد. این درحالی است که براساس آمار منتشر شده در حال حاضر بیش از شش میلیون سالمند در کشور وجود دارد که تنها 36 درصد سالمندان حقوق بازنشستگی میگیرند.
بهرغم اینکه، تا به حال بارها و بارها فقدان بیمه سالمندان در کشور مطرح شده است بازهم آمار خوبی در این زمینه دیده نمیشود و کاستیها همچنان وجود دارد. چراکه با نگاهی به آمارها درمییابیم که در حال حاضر تنها جمعیتی درحدود دو میلیون نفر بهعنوان بازنشسته و از کارافتاده از سازمان تامیناجتماعی مستمری دریافت میکنند که این نشاندهنده عدم توجه لازم به این موضوع است. از سوی دیگر، بازنشستگان که باید با آرامش و آسودگی خیال زندگی کنند و دولت برای حمایتهای مادی و معنوی تمهیداتی برای این افراد آسیبپذیر جامعه درنظر گیرد، مجبورند بعد از بازنشستگی باز هم کار کنند چراکه مخارج زندگی با درآمدهای بازنشستگی حاصل از سالها تلاش همخوانی ندارد.
گسترش بیمههای اجتماعی از آسیبهای بازنشستگی میکاهد
یک سیاستگذار اجتماعی میگوید: به نظر میرسد یکی از مهمترین راهکارها برای کاهش آسیبهای ناشی از بازنشستگی، گسترش بیمههای اجتماعی باشد. بنابراین، مهمترین موضوع برای تامین شرایط مناسب برای افراد کهنسال و سالخوردگان، گسترش فرهنگ بیمهای و پوشش کامل بیمهای این قشر از افراد جامعه از سوی دولت است چراکه عدم دریافت مستمری و حتی نبود بیمههای درمانی تمام افراد جامعه و بهویژه میانسالان را که آسیبپذیرتر هستند با مشکلات عدیدهای مواجه میکند.
فرشید یزدانی ادامه میدهد: آنچه درحال حاضر در جامعه ما جا افتاده امتناع برخی کارفرمایان از پرداخت حق بیمه است. بنابراین، مهمترین رویکرد در رابطه با این موضوع تصویب قوانینی است که کارفرما را مجبور به پرداخت حق بیمه نیروی کار خود کند. وی تصریح میکند: اطلاعرسانی در رابطه با اهمیت بیمه اجتماعی از دیگر اقداماتی است که میتواند در این حوزه صورت گیرد تا آحاد جامعه مطلع باشند که همیشه قرار نیست جوان بمانند و توان کار کردن داشته باشند و از این رو باید از همین دوره جوانی فکری به حال دوران بازنشستگی یا از کارافتادگی خود کنند.
یزدانی همچنین به مناسبسازی فضای شهری از سوی مسئولان امر اشاره کرده و میگوید: نکته دیگری که وجود دارد، زمین خوردن سالمندان مساله مشترک میان همه آنهاست، ولی هنوز معماری ما به استانداردی نرسیده که گودی و پستی و بلندی پیادهروها را ترمیم کند. از سوی دیگر، در فرهنگسراها، شاهد برنامههایی برای جوانان یا نوجوانان هستیم، ولی برنامه خاصی برای سالمندان یا بازنشستگان وجود ندارد که بتوانند در محیطهای این چنینی با همسالان خود ملاقات کنند. بنابراین، به نظر میرسد سیاستگذاری در این زمینهها هم میتواند مفید باشد.
توجه عاطفی به سالمندان و بازنشستگان دریغ نشود
موضوعات روانی و عاطفی یکی دیگر از مشکلات سالمندان است که اغلب در دوران بازنشستگی که افراد حس سربار بودن میکنند، گریبانگیر این قشر میشود. یک روانشناس در این رابطه میگوید: علاوه بر جامعه و دولتها، خانوادهها نیز وظایفی را در قبال سالمندان و بازنشستگان دارند. در فرهنگ ما رها کردن سالمندان و بازنشستگان، امری زشت و ناپسند است.
بهروز بیرشک میافزاید: آنچه در هر شرایطی باید مدنظر باشد، این است که سالمندان چه در خانه سالمندان و چه در آپارتمانها یا برجهای مدرن باشند، از توجه عاطفی به آنها نباید دریغ شود، به طوری که احساس زیادی بودن یا سربار بودن یا فراموش شدگی پیدا نکنند. از این رو، در رابطه با سپردن این افراد به خانه سالمندان باید به این نکته توجه شود که این مراکز عموما افراد را از نظر عاطفی و روحی تامین نمی کنند.
او تصریح میکند: از این رو، برای رسیدن به شرایط مطلوب در حوزه سالمندان و بازنشستگان دولت و خانوادهها باید در کنار هم شرایط یک زندگی آرامبخش و بدون دغدغه چه در بعد اجتماعی و چه در بعد روانی را فراهم کرده و موانع این مناسبات را برطرف کنند. بیرشک بیان میکند: باید در مورد فرهنگسازی برای خانوادهها در رابطه با تکریم بازنشستگان و آموزش برای رفتار مناسب و علمی با آنها، از طریق رسانههای عمومی تلاش و برنامهریزی کنند و خانوادهها نیز به فرزندان خود فرهنگ تکریم سالمندان را منتقل کرده و آموزش دهند.
اخبار اجتماعی - آرمان
ویدیو مرتبط :
وقتی دخل و خرج خانواده های ایرانی با هم نمی خواند
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
چرا دخل و خرج صدا و سیما با هم نمی خواند؟
اخبار فرهنگی - چرا دخل و خرج صدا و سیما با هم نمی خواند؟
به زودی دوران ریاست سیدعزت الله ضرغامی بر سازمان صداوسیما به پایان می رسد. سوم خرداد 1383 با حکم مقام معظم رهبری او جای علی لاریجانی در سازمان صدا و سیما را گرفت.
حکم وی آبان 88 از سوی رهبر انقلاب تمدید شد. اکنون در آبان 1393 پنج سال دوم ریاست ضرغامی به پایان نزدیک می شود. فرارو بر آن است در پرونده ای ویژه به چالش های پیش روی رسانه ملی و رئیس جدید او بپردازد.
هرسال بودجه سازمان صداوسیما در لایحه و قانون «بودجه» ذکر می شود. با توجه به منابع اعتبارات این سازمان که در قانون اساسنامه آن ذکر شده است، بخشی از بودجه توسط فعالیت های اقتصادی خود سازمان و بخش دیگری توسط دولت تامین می شود. طبق ماده 24 قانون اساسنامه سازمان صداوسیما «مدیرعامل موظف (این سازمان) است بودجه تفصیلی سال آتی را حداکثر تا پانزدهم مهر هرسال تهیه کرده و برای تصویب به شورای سرپرستی تسلیم کند.»
رویه سالهای اخیر این گونه بوده است که دخل و خرج صدا وسیما با هم نمی خوانده است و صدای اعتراض ها در خصوص کمبود بودجه این سازمان از گوشه و کنار به گوش رسیده است. عزت الله ضرغامی رئیس سازمان صدا و سیما بارها از توقف پروژه های گوناگون به علت کسری بودجه خبر داده است.
حسین راغفر استاد دانشگاه و اقتصاد دان در اینباره گفت: «گاهی میبینیم که یک رادیوی کوچک و یا حتی یک رادیوی محلی به قدری به موفقیت می رسد که می تواند مخاطبین بسیاری را به خود جلب کند و درآمد بسیاری به دست آورد. اما در مقابل می بینیم که دستگاهی به عظمت صدا و سیما نه تنها موفق نبوده بلکه جزو ضررده ترین سازمان ها هم شناخته می شود.»
او گفت: «یک نمونه موفق در این زمینه می تواند شبکه الجزیره باشد. این شبکه تنها چند سال است که فعالیت خود را آغاز کرده است اما در همین فرصت کوتاه راه موفق را به خوبی پیش گرفته است اما چرا صدا و سیما ما با ده ها برابر تشکیلات نتوانسته است موفق باشد؟»
او گفت: «مسئولان همواره از هزینه های زیاد این سازمان نام می برند، درست است که هزینه ها زیاد است اما اتلاف منابع هم کم نیست. باید مجموعه عوامل را در نظر گرفت.»
راغفر ناکارآمدی را عامل اصلی عدم موفقیت این سازمان دانست و گفت: «صدا و سیما دستگاهی نیست که بخواهد وظیفه توزیع اطلاعات را در جامعه انجام دهد بلکه نقش اصلی آن کنترل جامعه است. همه رسانه ها در سطح جامعه نقش کنترل کننده دارند، تعدادی به صورت آشکار و تعدادی ایدئولوژیک. اما در ایران به دلیل ساختار سیاسی موجود، در تمام جاهایی که منابع عمومی توزیع می شود این مسئله وجود دارد. ناکارآمدی؛ آن هم در سطح گسترده.»
او با بیان اینکه این مشکلات بیشتر سیاسی هستند تا اقتصادی گفت: «در شرایطی که انتظارات دیگری از سازمان وجود دارد، کارکرد رسانه با مشکلات جدی ای مواجه می شود. به این ترتیب نمی تواند به نیازی که در جامعه وجود دارد پاسخ دهد و مرتب فاصله میان مخاطبین با برنامه ها بیشتر می شود. در این شرایط مسئولان مجبور هستند که گزارش هایی مبنی بر موفقیت بدهند که بتوانند به کار خود ادامه دهند. این روند ادامه پیدا می کند تا جایی که این دستگاه را به ضررده ترین سازمان دولتی و با مخاطب بسیار کم تبدیل می کند.»
او ادامه داد: «من خود بارها در برنامه های مختلف صدا و سیما حاضر شده ام و به این باور رسیده ام که فقط قصد آن است که برنامه ها پر شوند، بدون توجه به کیفیت. می توان گفت که این دستگاه دیگر یک دستگاه ورشکسته است و تنها برای بقای خودش سعی می کند که برنامه هایی با خرج های بیشتری بچیند اما هیچ اثرگذاری ای متناسب با هزینه ها ایجاد نمی شود.»
این استاد دانشگاه نتیجه گرفت: «پس می توان گفت که این دستگاه به لحاظ اقتصادی و هدف های اصلی رسانه ناکارآمد است و اساس هزینه های زیادش و آن که میزان هزینه ها با درآمدهایش برابری ندارد از منظر اقتصادی به علت ناکارآمدی آن و آنکه نمی تواند هدف هایی که برایش تعریف شده را به درستی تحقق ببخشد به وجود آمده است.»
او توضیح داد: «خود این ناکارآمدی منشا بسیاری از عوارض گسترده دیگر است. تخصیص منابع غلط، روی کار آمدن افراد نالایق، ایجاد زمینه ای برای فرصت طلبی و فساد است. فساد به آن معنا که در بسیاری از جاها همین ناکارآمدی به شیوه ای غالب تبدیل می شود. در چنین فضاهایی می توان انواع و اقسام فساد همچون زد وبند، پارتی بازی، قوم و خویش گرایی و ... را مشاهده کرد. در شرایطی هم که توقع روشنی از محصول مورد نیاز وجود ندارد، این شیوه ادامه پیدا خواهد کرد. زیرا این دستگاه با تمام ناکارآمدی هایش در چنین شرایطی پذیرفته شده است و نیازی به تغییر ندارد.»
راغفر در پایان گفت: «هنگامی که نهادی با منابع عمومی کار می کند اما ارزیابی عمومی ای نسبت به عملکرد آن وجود ندارد و افکار عمومی در این میان دارای اهمیت نیستند، انتظاری هم برای اصلاح آن وجود ندارد و نمی توان تغییر قابل توجهی از وضعیت عملکردی این سازمان انتظار داشت.»
اخبار فرهنگی - ایرنا