تقویم تاریخ - 12فروردین

"جمهوری اسلامی را اعلام می كنم. شما با رای قاطع خود به جمهوری اسلامی؛ حكومت عدل الهی را اعلام كردید، حكومتی كه در آن اقشار ملت به یك چشم دیده می شوند و نور عدالت الهی برهمه و همه به یك طور می تابد و باران رحمت قرآن و سنت بر همه كس به یكسان می بارد. مبارك باد برشما كه در آن اختلاف نژاد مطرح نیست و همه برادر و برابرند.".

اعلامیه چنین ادامه می یافت:

"مبارك باد بر شما روزی كه در آن، تمام اقشار ملت به حقوق حقه می رسد. كشور از دست چپاولگران و غارت پیشگان نجات یافت. مقدرات خودرا به دست گیرید. مجال به فرصت طلبان ندهید. نگذارید نفتخواران و مفتخواران به صفوف فشرده شما رخنه كنند.".

در این اعلامیه اساسی كه به صورت یك سند در تاریخ ایران باقی خواهد ماند و به آن استناد خواهد شد همچنین آمده بود كه «12 فروردین» كه روز تحقق حكومت الله است از بزرگترین اعیاد مذهبی و ملی ما است و ملت ما باید این روز را جشن بگیرد و زنده نگهدارد.

طبق اصول و قواعد متداول [استاندارد جهانی]، این اعلامیه که پایه و زیربنای جمهوری اسلامی و حکم به اجرا درآمدن این نظام است باید سرلوحه برنامه و کار مقامات جمهوری اسلامی باشد و مفاد آن با دقّت تمام به اجرا درآید و در رعایت آن یک لحظه غفلت نشود. به عبارت دیگر؛ در جمهوری اسلامی نباید نفتخوار، مفتخوار و فرصت طلبی تحمل، و تبعیض مشاهده شود و از آنجا که طبق این اعلامیه افراد ملت باید به یک چشم دیده شوند، لذا در جمهوری اسلامی ایران نباید طبقه خواص و آقازاده و از این قبیل وجود داشته باشد و از امتیازهایی برخوردار شوند. باید اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی مصوب دی ماه 1358 (دسامبر 1979) که در چارچوب اعلامیه 12 فروردین تدوین شده اند مطلقا نقض و یا نادیده گرفته نشوند. باید دستگاه قضایی جمهوری اسلامی ایران دارای یک دادگاه قانون اساسی باشد. اصل 30 قانون اساسی حکم به رایگان بودن آموزش و پروش می دهد که در نظام پادشاهی از سال 1353 (1974 میلادی) چنین بود و مطلقا رایگان و یکنواخت. ولی اینک می بینیم که ایران دارای هزاران مدرسه پولی حتی در دوره تعلیمات عمومی شده است. اصل 44 بدون رفراندم، در مواردی تغییر مسیر داده و .... در اعلامیه دوازدهم فروردین، اطلاق حکومت عدل الهی به «جمهوری اسلامی ایران» موضوعی است بسیار مهم که باید گوش و چشم مقامات دولت به آن باشد، زیرا که مسئولیت اجرا با ایشان است.

در اجتماعات پس از انتخابات خرداد 1388 (ژوئن 2009) شعارهایی هم برتاکید در رعایت اعلامیه 12 فروردین 1358 آیة الله خمینی در برقراری نظام اسلامی و نیز اصول قانون اساسی داده شد.

رفراندم مربوط به تغییر نظام حکومتی، روزهای دهم و یازدهم فروردین برگزار شده بود. احمد صدر حاج سیدجوادی وزیر كشور وقت (دولت موقت به نخست وزیری مهدی بازرگان) نیز 12 فروردین 1358 اعلامیه جداگانه ای منتشر ساخته بود. طبق اعلامیه دولت موقت، در رفراندم 20 میلیون و 288 هزار تن (98 و دو دهم درصد آراء) به حذف سلطنت و برقراری نظامی اسلامی «بله» و 241 هزار تن «نه» گفته بودند.

 

2پیش ازمیلاد:مورخان رویدادهای قرون قدیم مرگ فرهاد چهارم شاه ایران از دودمان اشكانیان را 31 مارچ سال دوم پیش از میلاد نوشته اند. وی به دست همسر ایتالیایی خود ترموزا Thermusa (ترموسا) مسموم شده بود. در مسموم كردن فرهاد چهارم، فرهادك پسر فرهاد چهارم با مادرش همدست بود. شماری از مورخان، مرگ فرهاد چهارم را دوم و یا سوم آوریل (13 فروردین) نوشته و افزوده اند كه این مادر و فرزند به بزرگان ایران گفته بودند كه نحوست 13 باعث مرگ فرهاد چهارم شده است. استناد بیشتر مورخان، نوشته های Josephusژوزفوس (یوسف بن ماتیتیاهو) مورخ یهود (متولد سال 37 و متوفا در سال 102 میلادی) بوده است. داستان ازدواج فرهاد چهارم با ترموزا از این قرار گزارش شده است:

درپی شكست كراسوس فرمانده و كنسول (عضو شورای ریاست جمهوری روم) در جنگ حرّان در سال 53 پیش از میلاد از «سورنا» اسپهبد نامدار ایران و كشته شدنش، پرچمهای روم به دست ایران افتاد و باعث اندوهی دیرپا در ایتالیا شد. اگوستوس امپراتور روم (از سال 27 پیش از میلاد به مدت 31 سال) پس از احراز مقام ریاست روم (با رای سنا كه این رای گیری هر چند سال یك بار تكرار می شد و دوران امپراتوری محدود نبود) برای پایان دادن به این اندوه رومیان كه روحیه خود را از دست داده بودند با دولت ایران وارد معامله شد و قرار شد كه پرچمها را از ایران بخرد و پول را به اقساط بپردازد. وی برای خرسند ساختن فرهاد چهارم كه با این معامله موافقت كرده بود یك دختر ایتالیایی را هم برای وی فرستاد. فرهاد فریفته این دختر شد و با او ازدواج كرد و نامش را ترموزا گذارد (برخی از مورخان نوشته اند كه این دختر از ایتالیا دارای این نام بوده كه اسم یك الهه زن است).

به نوشته پاره ای از مورخان، ترموزا (ترموسا) درعین حال جاسوس دولت روم بود و ماموریت تلقین كردن (خط دادن) به فرهاد چهارم را داشت. این زن از فرهاد چهارم دارای پسری شد كه نامش را «فرهادك» گذاردند. فرهاد از زن قبلی خود و نیز كانكوباین هایش (صیغه هایش) پسران دیگری داشت. ترموزا برای اینكه پادشاهی به پسر خودش برسد و در عین حال خدمتی هم به وطن اصلی كرده باشد به شوهر تلقین كرد كه پسران بزرگتر را كه بیم كودتا كردنشان می رود به شهر رم بفرستد تا در عین حال با طرز زندگی رومیان و فنون نظامی آنان آشنا شوند. فرهاد پذیرفت، ولی پسران او از آن پس عملا گروگان دولت روم بودند. در این میان ترموزا از فرصت استفاده كرد و با كمك پسرش (!) شوهر را مسموم ساخت و بزرگان ایران مجبور شدند كه فرهادك را كه تنها فرزند در دسترس بود به نام «فرهاد پنجم» به شاهی منصوب كنند. امپراتور روم پس از شنیدن این خبر، نوه خود «كایوس» را برای گفتن تبریك روانه تیسفون كرد. فرهاد پنجم به توصیه مادر تا كنار رود فرات (تیسفون در ساحل شرقی دجله است) به استقبال كایوس رفت و در اینجا از دعاوی ایران بر ارمنستان گذشت. ترموزا و كایوس به فرهاد پنجم تلقین كرده بودند كه ارمنستان عامل اختلاف دو امپراتوری روم و ایران است و تا زمانیكه تحت قیمومت ایران باشد و شاه آن را سنای ایران (مهستان) انتخاب و اعزام دارد این اختلاف وجود خواهد داشت و صلح و صفا دوام نخواهد آورد و فرهاد پنجم پذیرفته بود.

این اشتباه فرهاد پنجم موجب افسردگی و رنجش بزرگان ایران شد و ضرب سكه با تصویر مادر و پسر كه قبلا در ایران رسم نبود (و حكایت داشت كه مادر شریك سلطنت فرزند است)، این افسردگی را به خشم مبدّل ساخت. سران ایران از طرز تفكر فرهاد پنجم هم كه (تحت تاثیر مادر) به یونانی ها نزدیكتر از ایرانی ها بود ناخرسند بودند طرح بركناری او را به مهستان بردند و كارهایی را كه مادر او ترموزا به سود رومیان انجام داده بود ضمیمه طرح كردند كه تصویب شد و یك شاهزاده اشكانی دیگر را به نام «ارد دوم» به شاهی ایران برگزیدند كه یك نظامی خشن و سختگیر و قانونگریز بود. فرهاد پنجم نزدیك به چهار سال سلطنت كرده بود. مورخان آن عصر و از جمله ژوزفوس اشاره دیگری به ترموزا نكرده اند و احتمالا به رم بازگشته بود زیرا كه چهار سال پس از بركناری فرهاد پنجم، پسران فرهاد چهارم كه در شهر رم بودند به ایران بازگشتند و بعدا یكی از آنان شاه ایران شد.

ژوزفوس كه درجوانی یك افسر یهود بود، پس از این كه در جریان محاصره اورشلیم به دست رومیان افتاد و مدتی در رم زندانی بود به مطالعه و تاریخ نگاری پرداخت و پنج كتاب تاریخ درباره رویدادهای وقت از او باقی مانده است كه اشارات فراوان به ایران دارد.

در سال 1939، یك هیات باستانشناسی فرانسوی مجسمه نیم تنه ترموزا را در كاوش های خود در منطقه خوزستان به دست آورد كه در تهران در موزه قراردارد .

 

 

1941م:رشید عالی الگیلانی ناسیونالیست عراقی و سیاستمداری كه از سیاستهای آلمان ناسیونال سوسیالیست (دولت نازی) هواداری می كرد اول آوریل 1941 (12 فروردین 1320) با كمك واحدهای نظامی چهار افسر ارشد و حمایت مفتی فلسطین در عراق كودتا كرد و با فراری دادن نایب السلطنه این كشور به سفارت آمریكا در بغداد زمام امور عراق را به دست گرفت. وی پیشتر هم دو بار نخست وزیر عراق بود. ملك غازی پادشاه عراق در همان زمان در یك حادثه اتومبیل كشته شده بود و پسرش فیصل دوم را كه كودكی بیش نبود برجایش نشانده بودند.

رشید عالی پس از اطلاع از انتقال نایب السلطنه از سفارت آمریكا به یك پایگاه هوایی انگلستان در عراق (حبانیه)، دستور حمله به این پایگاه را صادر كرد. دولت انگلستان كه از دست رفتن عراق در جریان جنگ جهانی دوم را برای خود یك فاجعه می دانست ژنرال «آركادی واولArchibald Wavell» فرمانده نیروهای آن كشور در هند را مامور سركوب رشیدعالی و همدستانش كرد. انگلستان همچنین به سبب نزدیك شدن دولت ایران به آلمان و پیش بینی برخورد نظامی با دولت تهران، عراق را لازم داشت تا از خاك این كشور بر ضد ایران دست به اقدام نظامی بزند. بدون همكاری عراق، در آن زمان یك حمله نظامی به ایران كه موفقیت آمیز باشد امكان پذیر نبود. از طرفی، ادامه حكومت رشیدعالی ناسیونالیست در عراق، احتمال تامین یك هدف هیتلر را كه دست اندازی بر منابع نفت خاورمیانه و خارج ساختن هند از دست انگلستان بود افزایش می داد.

«واول» كه قبلا در شمال آفریقا با ایتالیایی ها و آلمانی ها دست و پنجه نرم كرده بود و بعدا هم فرمانده كل نیروهای انگلستان در خاور دور و آسیای جنوبی و سپس نایب السلطنه هندوستان شد، در اجرای دستور لندن موفق شد رشیدعالی را از عراق به كشور سعودی فراری دهد و نفوذ انگلستان بر عراق محفوظ بماند و پایگاههای نظامی انگلستان در آن كشور حفظ شود.

همین پیروزی «واول» بر رشید عالی راه را برای اشغال نظامی ایران هموار ساخت، به گونه ای كه نیروی نظامی چند هزار نفری انگلستان در اوت 1941 (شهریور 1320) از طریق عراق وارد ایران شد و وطن ما را بدون جنگ، تحت اشغال نظامی درآورد، رضاشاه متمایل به آلمان را بركنار و پسرش محمد رضا را شاه كرد. پس از پیروزی واول بر رشیدعالی، انگلیسی ها در بهار و تابستان 1941 فرصت كافی به دست آورده بودند كه از داخل عراق با تنی چند از افسران و سیاستمداران تهران ارتباط برقرار كنند و همین ها بودند كه ارتش ایران را در آستانه حمله نظامی مرخص و كشور را تسلیم متفقین كردند. آن چه كه واقعیت دارد این است كه اگر رشیدعالی موفق شده بود تا مدتی بر عراق حكومت كند، افتادن منابع نفت خاورمیانه به دست آلمان و یا نا امن شدن بهره برداری از آنها محتمل، و نتایج جنگ جهانی دوم چیزی دیگر بود و ایران هم به اشغال نظامی در نمی آمد و امروز، از نظر وسعت خاك، به مراتب بزرگتر از این بود. رشیدعالی كه در سال 1882 در بغداد به دنیا آمده بود كه در آن زمان از مستملكات عثمانی بود، در طول فعالیت های سیاسی اش همچنین موفق شده بود كه یك حزب ملی گرا تاسیس كند و گروههای ناسیونالیست عراقی را كه با هرگونه نفوذ خارجی در عراق و سرزمین های عربی و ایجاد یك كشور یهودی نشین در فلسطین (طبق اعلامیه لرد بالفور)، مخالف بودند متحد سازد. رشید سالها پس از دوری از عراق، در لبنان در تبعید درگذشت.

 

 

1906م:امروز زادروز الكساندر سرگویچ یاكوف لفA.S.Yakovlev قهرمان كار سوسیالیستی و سازنده هواپیماهای روسی «یاك» است كه یكم آوریل 1906 به دنیا آمد. یاكوف لف كه 86 سال عمر كرد و عضو آكادمی علوم شوروی بود در آغاز كار گلایدر (هواپیمای بدون موتور) و سپس هواپیمای بسیار سبك ساخته بود و سپس به ساختن «یاك» دست زده بود. «یاك» قسمت نخست نام اوست كه بر انواع هواپیماهای طراحی شده توسط وی گذارده شده است.

 

1854م:از این روز (یكم آوریل 1854) داستان «اوقات سخت» نوشته چارلز دیكنز به صورت پاورق (سریال) در مجله آغاز شد و الگو قرار گرفت. پاورق كردن داستان در مجله ها از آن پس به صورت امری عادی درآمد. این پاورق نویسی یك قرن بعد پایان یافت و مجله ها به جای آن، به انتشار داستان های كوتاه (بدون دنباله) پرداختند كه ادامه دارد.

527م:یكم آوریل سال 527 میلادی ژوستین امپراتور روم شرقی (معاصر قباد ساسانی) برادر زاده اش «ژوستی نی ان» را ولیعهد امپراتوری اعلام و از همین روز در حكومت با خود شریك كرد. ژوستین یكم نگران گسترش عقاید سوسیالیستی مزدك به قلمرو روم بود. او می دانست كه «ژوستی نی ان» مخالف نظریه مزدك و هرگونه فلسفه برابری انسانها و دمكراسی است. با تعیین ژوستی نی ان به ولیعهدی روم، فلسفه دانان و روشنفكران قسطنطنیه كه عمدتا یونانیان بودند به تدریج به ایران پناهنده شدند و در دوران خسرو انوشیروان (معاصر ژوستی نیان) در مدارس عالی ایران به تدریس پرداختند. «ژوستی نی ان» پس از گرفتن زمام قدرت به دست، آكادمی یونانی قسطنطنیه (استانبول) را تعطیل كرد.

(شرح جنگهای دو امپراتوری با هم در دوران خسروانوشیروان و ژوستی نی ان درجای خود در این سایت آمده است. در این جنگها، ایران همواره پیروز بود)

1789م:یكم آوریل 1789 مجلس نمایندگان تازه تاسیس ایالات متحده (House) در نخستین جلسه اش كه در شهر نیویورك برگزار شده بود فردریك كنراد موهلنبرگFrederick Conrad Muhlenberg را به ریاست خود برگزید و عنوان او را بمانند پارلمان انگلستان، سپیكرSpeaker (زبان مردم) گذارد. فردریك كه پدرش از آلمان به آمریكا مهاجرت كرده بود، یك لوتران (پروتستان شاخه آلمانی) و نماینده ایالت عمدتا آلمانی نشین پنسیلوانیا بود. فردریك كه در آلمان تحصیل كرده بود در چهارم ژوئن 1801 درگذشت.

فردریک برغم آلمانی تبار بودن، مانع از آن شد تا آلمانی زبان رسمی ایالات متحده آمریکا شود. در آن روزگار شماری از اعضای مجلس نمایندگان و بویژه آنانکه در جریان انقلاب استقلال با نظامیان انگلیسی جنگیده بودند اصرار داشتند که زبان انگلیسی هم در مکاتبات دولتی بکار نرود. فردریک قراردادن آلمانی برجای زبان انگلیسی را نه تنها زحمتی برای بسیاری از مهاجر نشینان می دانست بلکه معتقد بود که این عمل باعث ادامه حالت خصومت انگلستان خواهد شد که مهاجر نشینان را بوجودآورده است. با وجود تاسیس مهاجر نشینان آمریکای شمالی به دست انگلیسی ها، آلمانی تبارهای ایالات متحده از لحاظ شمار در ردیف اول قرار دارند و پس از آنان ایرلندی تبارها در ردیف دوم و لاتین ها در ردیف سوم.

 

1819م:سنگاپور واقع در شبه جزیره Malay و تنگه مالاكا كه از سال 1819 به كنترل انگلستان درآمده بود از یكم آوریل 1867 یك كلنی انگلیسی اعلام شد. این كشور ـ شهر دریایی (جزیره شكل) در سال 1959 دارای دولت داخلی و از سال 1963 از اعضای فدراسیون مالزیا شده بود و چون دولت اندونزی ادعای مالكیت تعدادی از ایالت های این فدراسیون را كرد، سنگاپور در 1965 از فدراسیون مالزیا جدا و اعلام استقلال كامل كرد. در سنگاپور كه قبل از انگلیسی ها، پرتغالی ها و هلندی ها سروری داشتند جوامع بزرگ چینی، مالایایی و هندی زندگی می كنند و یك مركز جهانی اقتصاد است. شمار چینی های سنگاپور بیش از جوامع دیگر این كشور ـ شهر پنج میلیون نفری 710 کیلومتری است. یک سوم جمعیت سنگاپور را خارجیان تشکیل می دهند. سنگاپور که در آن نظم و امنیت دقیقا رعایت می شود پنجمین کشور ثروتمند جهان بشمارآورده شده و تنها کشور انگلیسی زبان آسیا است. در دوران جنگ جهانی دوم، امپراتوری ژاپن تحت شعار اخراج اروپاییان از آسیا، درپی یک نبرد سخت و اسارت نظامیان انگلیسی سنگاپور را از دست دولت لندن خارج كرده بود و از 15 فوریه 1942 تا سپتامبر 1945 در اشغال نظامی امپراتوری ژاپن بود.

سنگاپور (سینگاپور - سینگاپورا) نامی است که در قرن چهاردهم «سانگ نیلا یوتاما» شاهزاده سوماترائی بر آن نهاده است. وی هنگام شکار در این منطقه چون جانوری شبیه شیر (احتمالا ببر) را مشاهده کرده بود آنجا را سینگا (شیر) و پورا (شهر) نامید. این منطقه تا ورود پرتغالی ها بخشی از امپراتوری سوترایی بود. مهاجرت هندیان و چینیان به سنگاپور با استعمار آن توسط انگلیسی ها آغازشد.

«توماس رافلز» انگلیسی در 1819 به نام كمپانی هند شرقی انگلستان امتیاز فعالیت در سنگاپوررا که یک ایستگاه دریایی مناسب و محلی برای مبادله کالا بود از «سلطان حسین شاه» پادشاه منطقه مالاکا (مالاکان به پایتختی جوهور ـ سوماترا) گرفت كه با همین دستخط، انگلستان مالك آن شد.

2002م:یكم آوریل 2002 پارلمان هلند Euthanasia (یوتنیژیا به معنای «مرگ راحت») را در این كشور قانونی كرد. قبلا در برخی از نقاط جهان مرگ داوطلبانه با كمك دكتر تجربه شده بود، ولی این عمل جز در سویس از 1937، در كشورهای دیگر با مخالفت رو به رو شده است. «یوتنیژیا» در استرالیا، در یك ایالت قانونی شده بود كه پارلمان كل، آن را ابطال كرد. در آمریكا كه دكتر ارمنی، «جك كه وركیان» آن را در دهه 1990 باب كرده بود با به زندان افتادن وی، به پایان رسید. با وجود این، به گزارش رسانه ها، هواداران این عمل در میان مردم عادی به ویژه بیماران سخت و زمینگیر و سالخوردگان و در بین روشنفكران و فلاسفه رو به افزایش است. گزارش های مربوط به دردكشیدن بیماران و سختی نگهداری از بیماران آلزایمری در رسانه ها، و نیز بالا رفتن طول عمر (بدون لذت) كه همراه با انواع بیماری های سخت و ازكار افتادگی است، هواداران این فكر را افزایش می دهد.

 

 

2007م:کمتر دیده شده است كه مردان قانون (وكیل دادگستری و قاضی) دست به تظاهرات خشونت بار بزنند. ولی در پاكستان در روزهای 11 و 12 مارس 2007 چنین تظاهراتی در بیشتر شهرها به ویژه لاهور و كراچی به چشم خورد زیرا كه ژنرال پرویز مشرف رئیس كشور پاكستان افتخار محمد چودری رئیس دیوان عالی این را از سمت خود به حالت تعلیق درآورده بود. وكیلان خشمگین می گفتند كه قاضی «افتخار محمد چودری» در برابر دولتیانی كه بر ضد حقوق بشر اقدام و یا از مقام خود سوء استفاده می كردند به سختی می ایستاد كه معلق شد. این وكیلان در چند نقطه با پلیس درگیر شدند و در یك نقطه آدمك ژنرال مشرف (عكس بالا) را آتش زدند.

همین تظاهرات مقدمه یک رشته مبارزات سیاسی شد که به بازگشت سیاسیون در تبعید به وطن و پیروزی دو حزب مردم و مسلم لیگ شاخه نواز شریف در انتخابات پارلمانی فوریه 2008 انجامید، گیلانی از حزب مردم پاکستان نخست وزیر شد و دولت به دست مخالفان پرویز مشرف افتاد.

 

 

2007م:از آماری كه 12 مارس 2007 همراه با عكس در رسانه های آمریکا انتشار یافت و ادعا شده بود كه رسمی است چنین برمی آمده است كه در قرن بیست و یكم هم هر سال 600 تا 800 هزار زن و دختر از 127 كشور به ممالك دیگر قاچاق می شوند تا در عشرتكده ها به كار «سكس سلیو = برده سکس» گمارده شوند.

طبق این آمار، كشور تازه استقلال یافته «مولدوا» یكی از مراكز عمده قاچاق زن بوده است. قاچاقچیان زن اخیرا متوجه کشورهای آسیای مرکزی شده اند. مقصد این زنان عمدتا اروپای غربی و كشورهای نفتخیز و ثروتمند عربی ازجمله «دوبی» است. پای برخی از این زنان به آمریكای شمالی هم می رسد. «فقر» عامل به دام افتادن همه این زنان نبوده است، سادگی، فریب خوردگی، ضعف اخلاقیات، بی اعتنایی خانواده، بی حالی دولتها و ضعف پلیس محلی و یا احیانا فاسد بودن آن باعث شده كه آنان به دام باندهای تبهكار بیافتند.

باندهای قاچاق كه برای انتقال این زنان متحمل هزینه می شوند، آنان را بدهكار می كنند و سند رسمی تا چند برابر مبلغ واقعی بدهی می گیرند و گذرنامه های آنان را هم اخذ می كنند و برایشان چاقوكش می گمارند تا فرار نكنند و درآمد خود را تا اتمام بدهی در اختیارشان بگذارند كه این بدهی (با بهره سنگین) هم پایانی نخواهد داشت.

این آمار حكایت دارد كه یك سوم از این زنان به ایدز و مابقی به امراض مقاربتی دیگر دچار می شوند و عمر كوتاهی خواهند داشت. دیده شده است بستگان این زنان، كه برای یافتنشان تلاش كرده اند، درجریان جستجو گرفتار زد و خورد و قتل و جرح شده اند. هفت درصد از این زنان نیز خودكشی كرده اند.

عكس یكی از این زنان را كه به چنگ پلیس آمریكا افتاده نشان می دهد كه روی خود را پنهان كرده است. او از اروپای شرقی به آمریكا منتقل و به خودفروشی گمارده شده بود.

 

 

2007م:دژ (كاسل) دراكولا در كشور رومانی كه گفته شده است از عمر آن هشت قرن می گذرد در مارس 2007 جهت فروش به بازار داده شده بود. در نظام كمونیستی رومانی، دولت مالك این دژ بود و تنها برای تولید فیلم سینمایی آن را در اختیار اصحاب استودیوهای مربوط قرار می داد و گاهی هم اجازه می داد كه گردشگران و میهمانان خارجی از آن دیدن كنند.

در پی سقوط نظام كمونیستی رومانی، یك شاهزاده سابق كه این کاسل را ارث خود می دانست از اقامت در خارج به رومانی بازگشت و با مراجعه به دادگاه، آن را پس گرفت و به معرض فروش گذارد و بهایش را یكصد میلیون دلار تعیین کرد.

داستان دراكولای خون آشام مربوط به همین دژ است كه برخی از مورخان نوشته اند كه عملی میهنی به منظور ترساندن دشمنان خارجی بوده است.

 

 

1988م:پیت سوزا Pete Souza كه اینك عكاس رسمی «باراك اوباما» رئیس جمهور آمریكاست و این عكس را در سال 1988 در میدان سرخ مسكو گرفته است، در آخرین هفته فوریه 2009 ضمن دادن این عكس به روزنامه نگاران جهت انتشار به شرح آن پرداخته و گفته بود: مرد نسبتا جوان دوربین به گردن كه قیافه توریست به خود گرفته، كسی جز ولادیمیر پوتین نیست كه تا فروپاشی شوروی یك افسر اطلاعاتی این امپراتوری سوسیالیستی بود و در آن روز ماموریت میدان سرخ به او داده شده بود تا از لحاظ امنیتی مراقب اوضاع باشد. سوزا كه از دیدار رونالد ریگن رئیس جمهور وقت آمریكا از شوروی و مذاكرات او با گورباچف برای كاخ سفید و رسانه های آمریكا عكس می گرفت افزوده بود كه شكل صورت، شانه و بازوان و اندازه قد و رنگ مو و طرز قیافه گرفتن جای تردید و انكار باقی نمی گذارد كه آن فرد (در اینجا، در عكس با علامت دایره مشخص شده است) ولادیمیر پوتین است كه از آن زمان تاكنون بر عمر او 20 ساله اضافه شده و مقداری از موهای سرش را ازدست داده است.

در آن روز «ریگن» پس از مذاكره با گورباچف در كاخ كرملین، به اتفاق او به میدان سرخ رفته بود تا در این میدان تاریخی كه ناپلئون بر آن گام گذارد و هیتلر آرزوی رسیدن به آن را به گور برد قدم بزند و عوام الناس روس را از نزدیك ببیند كه به او گفته بودند از گوشه و كنار روسیه برای دیدن میدان سرخ، تابوت لنین و دیوار كرملین به آنجا می روند. عكس، ریگن را در این میدان و درحال دست دادن به یك نوجوان نشان می دهد.

پیت سوزا به روزنامه نگاران گفته بود پرسش هایی كه در آن روز در میدان سرخ از ریگن می شد وی (سوزا) را دچار این تردید كرده بود كه بیشتر سئوال کنندگان از میان ماموران امنیتی انتخاب و فرستاده شده بودند زیرا كه پرسش ها درباره وضعیت حقوق بشر، نابرابری ها (ظلم كاپیتالیسم) و ... در آمریكا و از قبیل بود.

پوتین در طول عضویت در كا.گ. ب. كه تا سرهنگی در این سازمان بالا رفته بود عمدتا در آلمان فعالیت داشت. وی كه در آن زمان عضو حزب كمونیست شوروی بود بر زبان آلمانی مسلط است و اطلاعات او از اروپا و «ناتو» و سیاست های كلی آمریكا كمبود و نقص ندارد.

رسانه هایی كه این عكس و اظهارات «پیت سوزا» را در اواخر فوریه و اوایل مارس 2009 منتشر ساخته بودند نوشته بودند كه آماده اند هرگونه توضیح رسمی كرملین دراین باره را منتشر كنند تا عكس، سند تاریخ شود. ولی تا یك ماه پس از انتشار عكس (31 مارس 2009)، جز اشاره ای از یك نویسنده روس كه كتابی درباره ولادیمیر پوتین نوشته توضیحی ملاحظه نشد. اگر بعدا هم توضیحی ملاحظه شود در زیر این مطلب (در این وبسایت) اضافه خواهد شد تا مخدوش نباشد.

چند روزنامه آمریكایی با چاپ این عكس و اشاره به سوابق فعالیت های برخی از مقامات فعلی كرملین بویژه «لاوروف» وزیر امور خارجه كه او هم یك افسر «كا گ ب» بود نوشته بودند كه خواندن دست این روس ها خیلی دشوار است، به ظاهر آنان و تعارفاتشان نباید دلخوش كرد؛ باطن چیز دیگری است. آنان در آنجا ننشسته اند تا به تحقق سیاست های ما كمك كنند و ....

این روزنامه ها بر مطلب خود، چند عكس دیگر از ولادیمیر پوتین و همچنین عكسی از یك نقاشی رنگ ـ روغن او را كه درزمانی كوتاه ترسیم كرده بود چاپ كرده بودند و نیز عكس های او در حال جودو و شكار و ملاقاتهای سیاسی اش.

 

1815: «اوتو فون بیسمارك» دولتمرد آلمانی و بانی وحدت آلمان (رایش) به دنیا آمد و 65 سال عمر كرد.

1924: یک دادگاه آلمان در این روز آدولف هیتلر را به اتهام طراحی یک نقشه براندازی (پوچ Putsch = کودتا Coup) در ایالت باواریای آلمان (شهر مونیخ) به پنج سال زندان محکوم کرد که تنها 9 ماه در زندان ماند و در این مدت کتاب mein kamf را نوشت. شورش هشتم و نهم نوامبر 1923 مونیخ که به «براندازی بیر هال Beer Hall» معروف شده است به نتیجه نرسیده بود. حزب ناسیونال سوسیالیست آلمان (نازی) تلاش کرده بود که با این شورش قدرت را در باواریای آلمان به دست گیرد.

1937: عدن ـ شهر بندری هشتصد هزار نفری كنونی واقع در جنوب جزیره العرب و شرق باب المندب ـ كلنی انگلستان اعلام شد. این منطقه از بیش یك قرن پیش از آن در كنترل انگلستان بود ولی زیر نظر دولت انگلیسی هند (بریتیش ایندیا) اداره می شد. دولت انگلستان با توجه به موقع استراتژیك عدن، از سال 1839 در آنجا پادگان نظامی و پایگاه دریایی داشت. در قرن شانزدهم پرتغالی ها چند سالی كنترل عدن را به دست داشتند. اهمیت عدن پس از بهره برداری از آبراه سوئز افزایش یافته است. در پی قدرت گرفتن كمونیست ها در شمال یمن، انگلستان به ایجاد یك فدراسیون از شش قبیله مستقر در جنوب یمن كمك كرد تا نیروی بزرگتری در برابر شمال باشند و در 18 ژانویه 1963 عدن را هم وارد این فدراسیون كرد و نامش را «امارات عربی جنوب» گذارد. طولی نكشید كه جنوب یمن مورد توجه دولت مسكو قرار گرفت و كمك كرد عدنی ها در سال 1967 دست به شورش بزرگی بزنند كه منجر به برچیده شدن قرارگاههای نظامی انگلستان و ایجاد جمهوری یمن جنوبی با دولتی كمونیست شد و عدن پایتخت جمهوری دمكراتیك خلق یمن (یمن جنوبی) بود تا این كه دو یمن (شمالی و جنوبی) به صورت كشوری واحد در آمدند.

1939:در پی تصرف مادرید به دست سلطنت طلبان اسپانیایی و تسلیم شدن جمهوریجواهان و چپهاt جنگ داخلی سه ساله و خونین اسپانیا كه در حقیقت زاییده معارضه چپها و راستهای جهان غرب بود به سود راستگرایان پایان یافت و فرانسیسكو فرانكو دیكتاتور این كشور شد. در این روز بود که فرانکو پیروزی خودرا اعلام داشت و تقریبا بلافاصله دولت واشنگتن دولت وی را برسمیت شناخت.

1948: محاصره برلین غربی که در درون آلمان شرقی قرارگرفته بود توسط نیروهای شوروی آغاز شد. راههای منتهی به برلین غربی از خاك آلمان شرقی كه در كنترل شوروی بود می گذشت. این محاصره به ایجاد یك پل هوایی توسط غرب انجامید. در پی سقوط آلمان نازی، متفقین شهر برلین را میان خود قسمت کرده بودند که محلات غربی آن نصیب سه دولت آمریکا، انگلستان و فرانسه (اصطلاحا متفقین غربی) شده بود. محاصره برلین در آن سال، جهان را در لبه پرتگاه یك جنگ جهانی دیگر قرارداده بود.

1955: جنبش استقلال طلبی قبرس برای پاره كردن زنجیر استعمار انگلستان آغاز بكار كرد. اسقف ماكاریوس رهبری این جنبش را كه به ثمر رسید برعهده داشت. استقلال طلبان که عمدتا یونانی زبان بودند در آغاز کار می خواستند که قبرس به یونان ملحق شود که ترکهای ساکن شمال قبرس به مخالفت برخاستند و .... قبرسی های یونانی زبان هیچگاه در طول تاریخ این جزیره بخشی از کشور یونان نبودند. قبرس در دوران هخامنشیان در قلمرو ایران قرارداشت و پایگاه نیروی دریایی ایران در مدیترانه بود.

2001: اسلوبودان میلوشویچ رهبر حزب سوسیالیست صربستان دستگیر و به هلند (زندان دادگاه جهانی) منتقل شد. وی كه 11 سال بر صربستان و یوگوسلاوی حكومت كرده بود، 11 مارس 2006 در 65 سالگی در سلول زندان به صورت «مرده» مشاهده شد و مسئله مرگ او هنوز به درستی كشف نشده است. غرب به میلوشویچ اتهام «جنایتكار جنگ» زده بود.

2010:برایان راسBrian Ross روزنامه نگار اینوستیگیتیو شبکه تلویزیونی «ای بی سی» آمریکا گزارش داد که شهرام امیری فیزیکدان اتمی ایران به دولت آمریکا پناهنده شده است. وی گفت شهرام که در ژوئن 2009 برای زیارت به کشور سعودی رفته بود دیگر به ایران بازنگشت. راس در گزارش نسبتا مفصل خود گفت که شهرام از پژوهشگران دانشگاه مالک اشتر بود و اطلاعاتی را درباره فعالیت های اتمی ایران در اختیار CIA گذارده است. مقامات دولت ایران قبلا گفته بودند که شهرام در جریان سفر مکه، توسط آمریکاییان ربوده شده است. ای بی سی با گزارش خود عکس شهرام را پخش کرد و مطلب و عکس در سایت این شبکه در اینترنت نیز قرارگرفته است.

2010: رسانه های آمریکا ضمن گزارش از کسر بودجه ایالت کالیفرنیا و اجبار دولت محلی به صرفه جویی و حتی کاستن از ساعات دروس مدارس اشاره کرده بودند که سه هزار ایرانی در کالیفرنیا از برنامه «مدی کل (درمان بیماری با پول ایالت کالیفرنیا)» استفاده می کنند زیرا که خودرا بینوا اعلام کرده اند و هزینه درمان آنان که عمدتا سالخورده هستند بسیار سنگین است. این کمک درمانی منحصر به ایالت کالیفرنیاست. این رسانه ها همچنین اشاره به پیشنهاد مردی کرده بودند که گفته است برای حل مسئله مالی دولت محلی کالیفرنیا، این ایالت کشت و مصرف ماری جوانا (مری وانا) را قانونی و بر آن مالیات سنگین وضع کند.

منبع:iranianshistoryonthisday.com

ویدیو مرتبط :
رضا عطاران و تقویم تاریخ :))

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

تقویم تاریخ 22 اسفند

1309ش:با تصويب متمم قانون انحصار تجارت، از اين روز در اسفندماه 1309 بازرگاني خارجي ايران در دست دولت قرار گرفت.

 

 

 

1642:«آبل تاسماني» دريانورد هلندي و مامور كمپاني هند شرقي هلند ( اندونزي ) كه به دستور مدير اين كمپاني مامور يافتن راهي از جنوب اقيانوس آرام به جنوب شيلي و ورود به اقيانوس اطلس و رسيدن به اروپا شده بود 13 مارس 1642 به جزايري رسيد كه انها را به نام ايالت نيوزيلند هلند « نيوزيلند » نا ميد.

 

1881:الكساندر دوم تزار روسيه 13 مارس 1881 هنگامي كه با كالسكه سلطنتي از خيابان مي گذشت با پرتاب بمب كشته شد.

 

 

1921:درست يك ماه پس از قتل پتر كروپوتكينPeter Kropotkin فرضيه پرداز آنارشيسم ، پيروان او در شهر مادريد « ادواردو داتو » نخست وزير وقت اسپانيا را كه ازجلسه پارلمان به خانه اش مي رفت هدف گلوله قراردادند كه چند روز بعد در 13 مارس 1921 درگذشت.

1938:مارس 1938 وحدت آلمان و اتريش تامين شد و اين دو سرزمين ژرمن ها يكي شدند كه به زبان آلماني انشلوس Anschluss (اتحاديه) تشكيل دادند.

 

 

12:2003 مارس 2003 در شهر بلگراد "زوران جينجيچ Zoran Djindjic " نخست وزير 50 ساله هوادار غرب جمهوري صربستان هنگام خروج از ساختمان دولتي محل كارش هدف گلوله قرار گرفت و كشته شد.

1848: انقلابات اين سال اروپا كه اتريش را هم در برگرفته بود در اين روز « مترنيخ » صدر اعظم اين كشور را مجبور به كناره گيري كرد . او پس از تسليم استعفاءنامه اش گفت كه امپراتوري اتريش هم به دنبال او خواهد رفت . تاريخ نشان داد كه چنين شد.

1868: محاكمه پارلماني ( ايم پيچمنت ) اندرو جانسون رئيس جمهوري وقت آمريكا به اتهام ناديده انگاشتن يك قانون مصوب، از 13 مارس سال 1868 در كنگره اين كشور آغاز شد.
1921: مغولستان خارجي (قسمت شمالي مغولستان ) از چين جدا شد و به نام جمهوري مغولستان اعلام استقلال كرد.

1954: ژنرال جياپ دستور حمله و محاصره دژ « دين بين فو » را صادر كرد كه به شكست فرانسه و خروج اين كشور از هندوچين منجر شد.

1963: دو جت نظامي شوروي براي سنجش ميزان آمادگي دفاعي آمريكا برفراز قلمرو اين دولت در آلاسكا پرواز اكتشافي انجام دادند و سالم به پايگاه خود بازگشتند.

1973: كاسيگين نخست وزير وقت شوروي در اين روز در اسفند 1351 براي شركت در مراسم گشايش پولادسازي اصفهان وارد ايران شد. تاسيسات پولاد سازي اصفهان با كمك شوروي ساخته شده است. قبل از جنگ جهاني دوم، ايران در صدد برآمده بود باكمك آلمان در كرج يك كارخانه پولادسازي داير كند.

1989: سازمان دولتي دارو وغذاي آمريكا در پي مسموم شدن چند تن از اتباع اين كشور با خوردن انگور وارداتي از كشور شيلي كه به دانه هاي آن ماده سمي تزريق شده بود دستور جمع آوري ميوه هاي محصول اين كشور و منع واردات ميوه از شيلي تا اطلاع ثانوي را اعلام كرد.

1955: پليش تركيه در استانبول به سوي علوي ها ( شيعيان ) تيراندازي و باعث مرگ 16 تن از آنان گرديد.

1999: به رغم مخالفت روسيه ، سه كشور عضو سابق پيمان ورشو ــ لهستان ، چك و مجارستان ــ به عضويت ناتو ( پيمان نظامي غرب) پذيرفته شدند.