استرالیا: به سوریه حمله کنیم

در ادامه جنگ روانی غرب و اخراج سفرای سوریه

استرالیا از مداخله نظامی در سوریه استقبال کرد

خبرگزاری فارس: وزیر امور خارجه استرالیا از مداخله نظامی در سوریه استقبال و در عین حال درباره مخالفت چین و روسیه به عنوان اعضای دائمی شورای امنیت برای اتخاذ این رویکرد ضدسوری هشدار داد.

به گزارش فارس به نقل از خبرگزاری فرانسه، دولت استرالیا امروز چهارشنبه اعلام کرد که از بحث درباره مداخله نظامی در سوریه استقبال می کند و در عین حال درباره چالش های مهم ناشی از اجرایی شدن این مداخله نظامی نیز هشدار داد.

استقبال استرالیا از مداخله نظامی در سوریه در شرایطی گزارش می شود که فرانسه طرح صلح ارائه شده از سوی "کوفی عنان" نماینده ویژه سازمان ملل و اتحادیه عرب در امور سوریه را به شدت سازشی توصیف و تهدید به اقدام نظامی علیه سوریه کرده است؛ فرانسه در عین حال اعتراف کرده است که چنین طرحی احتمالا با مخالفت روسیه و چین به عنوان اعضای دائمی شورای امنیت در سازمان ملل روبرو خواهد شد.

وزیر خارجه استرالیا در این رابطه گفت: من بحث درباره موضوع مداخله نظامی در سوریه را رد نمی کنم؛ من صرفا اینطور فکر می کنم که باید با شما در محافظه کاری هایی که مطرح می کنید، سهیم شوم.

وزیر خارجه استرالیا گفت: اما شما برای اجرایی کردن مداخله نظامی در سوریه به هم عقیدگی در شورای امنیت سازمان ملل نیاز دارید و شما باید انتقادات چین و روسیه درباره روش مداخله ای که در لیبی به کار گرفته شد را نیز در نظر داشته باشید

وزیر خارجه استرالیا در ادامه به خبرنگاران گفت که تجهیز نظامی مخالفان سوری مشکلات واقعی در پی دارد و دولت "بشار اسد" رئیس جمهوری سوریه تجهیز نظامی مخالفان را به عنوان مجوزی برای کشتارهای شدیدتر معترضان سیاسی خود تفسیر می کند.

"باب کار" در ادامه به مسائل لجستیکی در تجهیز مخالفان پراکنده سوریه و ایجاد منطقه "پرواز ممنوع" مانند آنچه در لیبی اتفاق افتاد، در سوریه ای اشاره کرد که دفاع زمین به هوای بسیار قابل توجه و ارتشی بسیار بسیار قدرتمند دارد.

"باب کار" گفت که شهر کانبرا در عوض خواستار تاکید بر اجرای آتش بس و مصالحه سیاسی در سوریه است و در عین حال تشدید تحریم های ضد سوری و افزایش کمک به پناهندگان این کشور رانیز بررسی خواهد کرد؛ وی افزود: یک آتش بس و یک گفت و گوی سیاسی، یک حل و فصل سیاسی، تمام آن چیزی است که ما بیشتر از همه خواهان آن هستیم.

شهر "کانبرا" پایتخت استرالیا روز گذشته با پیروی از رویکرد ضد سوری کشورهای غربی، دیپلمات های سوری مشغول فعالیت در کشور خود را اخراج کرد و "باک کار" وزیر امور خارجه استرالیا نیز اعلام کرد که این کشور با فرانسه درباره پیشنهاد استفاده از زور در سوریه مذاکره خواهد کرد./فارس

ویدیو مرتبط :
سوریه: حمله مردم سوریه به سفارت ترکیه در سوریه/

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

اسرائیل برای حمله به سوریه اجازه گرفت؟

خبرآنلاین: در سال 2007، ناگهان اعلام شد اسرائیل به سوریه حمله کرده است. اما ایا اسرائیل برای حمله به تاسیسات هسته ای سوریه، چراغ سبز آمریکا را دیده بود؟ جرج بوش در خاطراتش نوشته، مخالف حمله اسرائیل به سوریه بوده است. در کتاب خاطرات جرج بوش که اخیرا در ایران منتشر شده به جزییات تازه ای درباره حمله رژیم صهیونیستی به تاسیسات اتمی سوریه در سال 1386 (2007) اشاره شده است.

بوش در بخشی از خاطرات خود به این موضوع اشاره می کند که عکسبرداری های هوایی از خاک سوریه تصاویر ساختمانی کاملا مخفی و مشکوک در صحرای شرقی سوریه را نشان داده بود که شبیه ساختار راکتور اتمی کره شمالی بوده است.

 

از همان جا بحث حمله به این تجهیزات بین آمریکا و رژیم صهیونیستی و به طور مشخص بین بوش، رییس جمهور وقت آمریکا و اولمرت، نخست وزیر وقت رژیم اسرائیل مطرح شده است. بحثی انتقادی که بوش در آن گلایه می کند که چرا اسرائیل منتظر نمانده است تا آمریکا برای حمله به سوریه چراغ سبز نشان دهد.

بوش می نویسد: «...ظن قوی این بود که مچ سوریه را در حالی گرفته ایم که با کمک کره شمالی تجهیزات سلاح اتمی تولید می کند.

اولمرت به این نتیجه رسیده بود: جرج، من از تو میخواهم که آنجا را بمباران کنی.» این مطلب را کمی بعد از دریافت این گزارش گفت.

به نخست وزیر گفتم: متشکرم که این موضوع را مطرح کردی. به من کمی فرصت بده تا به گزارش های اطلاعاتی نگاه کنم و جواب را به تو خواهم داد.

تیم امنیت ملی را برای یکسری موضوعات فوری، دورِ هم جمع کردم... سیا و ارتش به این نتیجه رسیدند ریسک زیادی دارد که یک تیم را وارد و خارج خاک سوریه کنی، آن هم با تجهیزات کافی، تا یک مجموعه را منفجر کند... قبل از اینکه تصمیم بگیرم، از مدیر سیا، مایک هایدن خواستم یک ارزیابی اطلاعاتی انجام دهد. توضیح داد که تحلیل ها با اطمینان نشان از آن دارد که این مجموعه، مکان یک راکتور اتمی است. اما به علت اینکه نمی توانند مکان تجهیزاتی را که برای تبدیل پلوتونیوم به سلاح است، مشخص کنند، پس اطمینان کامل ندارند که برنامهی اتمی سوریه، یک برنامه نظامی است. با گزارش مایک، به تصمیم قطعی رسیدم. "تا زمانی که آژانس های اطلاعاتی من به روشنی نگفته اند که این، یک برنامه  نظامی است، نمی توانستم به یک کشور مستقل حمله کنم."

این حرف را به اولمرت هم گفتم. به او گفتم تصمیم گرفته ام، از راهی دیپلماتیک وارد شوم که در آن، تهدید استفاده از زور هم باشد.

نخست وزیر از شنیدن حرفام ناامید شد. گفت: "این حرف بر کشورم تاثیر روانی بسیار بدی می گذارد."

گفت که برنامه سلاح اتمی سوریه برای اسرائیل، مسئله ای «حیاتی» است و او نگران است که دیپلماسی، عمل نکند و شکست بخورد. گفت: "من باید با شما صادق و یکرنگ باشم. استراتژیتان اعصاب من را خورد می کند."

این پایان مکالمه مان بود.

در 6 سپتامبر 2007، این تجهیزات توسط اسرائیل منهدم شد.

حمله اولمرت، اعتماد به نفسی را که در جنگ لبنان از دست داده بودم، دوباره به من بازگرداند. به ایهود پیشنهاد دادم، بگذاریم چند وقت بگذرد و بعد، حمله را فاش کنیم تا رژیم سوریه را منزوی کرده باشیم. این عملیات او بود، و من مجبور بودم که به خواسته او عمل کنم. ساکت ماندم، اگر چه فکر می کردم داریم فرصتی را از دست می دهیم. در نهایت، بمباران، میل اسرائیل را به تنها عملکردن نشان داد. اولمرت، معطل چراغ سبزگرفتن نایستاد و من هم چنین چراغی نشان ندادم. او کاری را که فکر می کرد برای حفاظت از اسرائیل، ضروری است، انجام داد.».../خبرآنلاین