آیا تهران و لندن اختلافات را کنار می گذارند؟

 اخبار سیاست  خارجی - گزارش الحیات از روابط ایران و انگلیس،
آیا تهران و لندن اختلافات را کنار می گذارند؟

به گزارش تیک ، همواره روابط بین ایران و انگلیس ناآرام و دچار نوسان بوده و ایران گاهی انگلیس را «شیطان کوچک» و گاهی نیز «روباه پیر» توصیف کرده است.

مشکلات بین این دو کشور با وجود امیدهایی که با پیروزی غیرمنتظره رئیس جمهور نسبتا میانه‌رو حسن روحانی در انتخابات ریاست جمهوری ژوئن 2013 ایران در افق نمایان ‌شد همچنان ادامه دارد.

انگلیس و آمریکا و دیگر کشورهای عضو ائتلاف ضد داعش معتقدند ایران نقشی مثبت در عراق ایفا می‌کند. ایران از دولت عراق در جنگ با داعش حمایت می‌کند و اخیرا حملاتی هوایی به نیروهای این گروه در مناطقی از عراق که نزدیک مرز با ایران قرار دارد انجام داده است.

فیلیپ هاموند، وزیر امور خارجه انگلیس در همایش امنیت منطقه‌ای که اوایل این ماه (دسامبر) در بحرین برگزار شد گفت: «ایران باید پیدایش خطر داعش را فرصتی برای خود بداند تا نشان دهد می‌تواند بخشی از راه حل -نه فقط بخشی از مشکل- باشد. ایران باید از این فرصت برای مشارکت سازنده در کنار جامعه بین‌المللی در تثبیت آینده جدید برای شراکت -به جای رویارویی- بهره برداری کند».

ایران و پنج عضو دائم شورای امنیت به اضافه آلمان نتوانستند در مهلت تعیین شده، یعنی 24 نوامبر 2014 به توافقی جامع درباره آینده برنامه هسته‌ای ایران دست یابند که این مسئله موجب افزایش تردیدها در انگلیس شد که تلاش می‌کند سیاست خاصی را در منطقه پردردسر خاورمیانه در پیش بگیرد. مهلت 24 نوامبر برای دستیابی به توافق، یک سال پس از اقدام ایران و گروه پنج به اضافه یک به امضای توافق تاریخی موقت درباره برنامه هسته‌ای ایران در ژنو به پایان رسید.

 

بر اساس طرح اقدام مشترک که درباره آن توافق شد، ایران بخشی از برنامه هسته‌ای خود را متوقف می‌کند و در مقابل، بخشی از تحریم‌ها کاهش می‌یابد، از جمله این که ایران می‌تواند هر ماه 700 میلیون دلار از درآمد نفت خود را دریافت کند. دوطرف در وین با تمدید مذاکرات به مدت هفت ماه دیگر و تعیین 30 ژوئن 2014 به عنوان مهلت نهایی جدید توافق کردند. انتظار می‌رود چارچوب توافق در این زمینه تا اول مارس 2015 به دست آید.

از سال 2010 کاترین اشتون، سیاستمدار انگلیسی نزدیک به حزب کارگر، به عنوان مسئول سیاست خارجی و امنیتی اتحادیه اروپا، ریاست مذاکرات درباره برنامه هسته‌ای ایران را برعهده دارد. هرچند دوره مسئولیت او به عنوان مسئول سیاست خارجی این اتحادیه اول نوامبر به پایان رسید ولی جانشین او فدریکو موگرینی از او خواست با توجه به مهارتی که در گفتگو دارد، به عنوان مشاور ویژه در اتحادیه اروپا درباره امور ایران فعالیت و نقشی اصلی در هماهنگ سازی مذاکرات ایفا کند.

برخی در انگلیس از این که مذاکرات متوقف نشد، نفس راحتی کشیدند. اما آنها با احتیاط و تردید منتظرند ببینند آیا مذاکراتی که ظرف هفت ماه آینده اجرا خواهد شد به توافق نهایی خواهد انجامید یا خیر.

فیلیپ هاموند پس از مذاکرات وین به نمایندگان پارلمان انگلیس گفت به زمان بیشتری برای پر کردن شکاف بین گروه پنج به اضافه یک و ایران نیاز است به ویژه در زمینه توانایی ایران برای غنی سازی اورانیوم که محور اصلی مذاکرات محسوب می‌شود. وی خاطرنشان کرد حرکت در دو مسیر موازی، یعنی ادامه دادن به مذاکرات همزمان با ادامه یافتن تحریم‌ها، اقدامی درست است و پیشرفت‌هایی -هرچند کند- داشته است.

- دشوار و پیچیده:
مذاکرات با ایران «دشوار و پیچیده» تلقی می‌شود. دستیابی به توافق جامع، فایده کلانی برای هردوطرف دارد. هاموند تاکید کرد «بر دستیابی به توافقی جامع پافشاری خواهیم کرد که در آن به این اصل آشکار احترام گذاشته شود که ایران نباید توانایی ساخت سلاح هسته‌ای را به دست آورد».

شایان ذکر است ریچارد دالتون که بین سال‌های 2003 تا 2006 سفیر انگلیس در ایران بود و اکنون پژوهشگر در برنامه شمال آفریقا و خاورمیانه در موسسه «چتم هاوس» لندن است در مقاله‌ای به وجود «راه حلی معقول برای دستیابی به نتیجه‌ای موفق» اذعان کرد. وی در عین حال هشدار داد «هیچ کس نمی‌داند آیا اراده سیاسی در واشنگتن یا تهران یا هر مکان دیگری برای دستیابی به نتیجه در پایان این روند وجود دارد یا خیر». وی افزود: «ماه‌های آینده سرنوشت ساز خواهد بود و باید اتحادیه اروپا تلاش بیشتر و علنی‌تری برای تشویق دوطرف و متقاعد کردن آنان، در کنار عربستان و اسرائیل، برای بهره برداری از این فرصت تاریخی از طریق نشان دادن انعطاف بیشتر انجام دهد».

جک استراو نماینده حزب کارگر در پارلمان انگلیس که در زمان تصدی وزارت امور خارجه این کشور (از 2001 تا 2006) در مذاکرات هسته‌ای با ایران از سال 2003 تا 2005 شرکت داشت نیز هشدار داد در صورتی که توافقی به دست نیاید و مذاکرات «به علت خطوط قرمز غیرقابل قبولی که برخی کشورهای عضو 1+5 نه همه آنها تحمیل کرده‌اند» متوقف شود، اتفاق نظر بین‌المللی در این زمینه به مرور زمان از بین خواهد رفت و به دنبال آن چین و روسیه شروع به خارج شدن از این روند خواهند کرد. از این رو، ما به ارزیابی مجدد سیاست‌های خود در داخل اتحادیه اروپا می‌پردازیم.

استراو، رئیس گروه پارلمانی در انگلیس درباره ایران است که با حضور همه احزاب تشکیل شده است و مدیریت تلاش‌های پارلمانی ذیربط در امور ایران را در ماه ژانویه بر عهده داشت. او از زمانی که وزیر امور خارجه بود همواره با حمله نظامی آمریکا یا اسرائیل به ایران مخالفت کرده است.

این نگرانی وجود دارد که مذاکرات هسته‌ای در ماه‌های آینده دشوارتر شود. به دنبال انتخابات میان‌دوره‌ای آمریکا، جمهوری خواهان کنترل دو مجلس کنگره را به دست گرفتند. این مسئله موجب تشدید فشارها برای اعمال تحریم‌های شدیدتر بر ایران می‌شود. همچنین انتخابات اسرائیل که قرار است ماه مارس آینده برگزار شود اوضاع را پیچیده‌تر خواهد کرد.

الحیات در ادامه نوشته است: ادامه یافتن مشکلات در روابط بین دوکشور، در طولانی شدن زمان بازگشایی سفارت انگلیس در تهران و سفارت ایران در لندن و از سرگیری روابط کامل دیپلماتیک بین دوکشور در سطح سفیران، نمایان شده است.

در اکتبر سال 2013 دوطرف اعلام کردند هرکشور کارداری تعیین خواهد کرد که در خاک خودش باقی خواهد ماند و برای از سرگیری روابط کامل دیپلماتیک بین دوکشور تلاش خواهد کرد. در ژوئن امسال نیز ویلیام هیگ، وزیر امور خارجه وقت انگلیس اعلام کرد «شرایط برای بازگشایی سفارت انگلیس در تهران مناسب است». ولی شش ماه پس از این سخنان، همچنان سفارتخانه‌های دوکشور بسته هستند.

فیلیپ هاموند، وزیر امور خارجه انگلیس در پارلمان این کشور به وجود مشکلاتی فنی اشاره کرد که حل آنها آسان نیست. به عنوان مثال، انگلیس باید مقدار زیادی تجهیزات برای جایگزین کردن تجهیزاتی که در حمله به سفارت این کشور در تهران در نوامبر 2011 تخریب شد به ایران منتقل کند که این کار نیازمند رعایت مسائل امنیتی و اطلاعاتی زیادی است.

همچنین مشکلاتی در زمینه ارائه خدمات کنسولی کارآمد در تهران متناسب با تقاضا برای دریافت روادید ورود به انگلیس وجود دارد و به گفته مقامات انگلیسی، ایرانی‌ها محدودیت‌هایی ایجاد کرده اند که «تلاش‌ها برای ارائه این گونه خدمات را با مانع مواجه می‌کند».

جک استراو، وزیر امور خارجه سابق انگلیس، تاکید زیادی بر فواید احتمالی دستیابی به توافق هسته‌ای، برای انگلیس و ایران دارد. استراو می‌گوید درصد کاهش صادرات انگلیس به ایران بیشتر از درصد کاهش صادرات هرکشور دیگری است، زیرا فقط انگلیس است که همچنان به سیاست برقرار نکردن روابط بازرگانی با ایران پایبند است.

صادرات انگلیس به ایران از 628 میلیون و 400 هزار هزار یورو در سال 2006 به فقط 89 میلیون و 400 هزار یورو در سال 2013 کاهش یافت، در حالی که صادرات کل کشورهای عضو اتحادیه اروپا به ایران طی این مدت از 11 میلیارد و 290 میلیون یورو به 5 میلیارد و 438 میلیون یورو کاهش یافته است.

در اواسط ماه اکتبر گذشته، استراو سخنران اصلی در نخستین همایش ایران و اروپا بود که روزنامه «یوروپین فیس» در هتل «گروونور اسکوئر» در لندن برگزار کرد. شرکت کنندگان در این همایش ابراز امیدواری کردند تحریم‌های بین‌المللی علیه ایران لغو شود. بیش از 200 مدیرعامل و سیاستمدار از ایران و اروپا در این همایش شرکت داشتند و «فرصت‌ها و چالش‌ها در بازار ارزشمند و عمدتا دست نخورده ایران» را بررسی کردند. در این همایش پیام محمد نهاوندیان، رئیس دفتر ریاست جمهوری ایران نیز قرائت شد، ولی این همایش از هیچ گونه حمایت رسمی دولت انگلیس برخوردار نبود.

هیئت‌های ایرانی و اروپایی شرکت کننده در این همایش چشم به بهره‌برداری از فرصت‌های تجاری متعددی دوخته بودند که با لغو تحریم‌ها در ایران ایجاد خواهد شد. ولی باید منتظر بمانیم تا ببینیم آیا این تحریم‌ها به عنوان بخشی از توافق هسته‌ای فراگیر که مهلت دستیابی به آن مشخص شده است، لغو خواهد شد یا خیر.

 

 اخبار سیاست  خارجی  - تیک

ویدیو مرتبط :
این پسرها هر شب در خیابان های تهران کنسرت می گذارند

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

نیكی كریمی : بین تهران و لندن زندگی می كنم

 

 

 

 

رشته اصلی من تنیس است و بازی های آن را دنبال می كنم از جمله گرانداسلم ها را ؛ اما پیگیر اخبار فوتبال هم هستم.

 

از بعضی جهات خیلی شبیه هم هستند. هر دو عین زندگی جریان دارند. اتفاقاتی كه در زندگی می افتد، مثل یك لیگ و بازی فوتبال است. خطاهایمان چیست، اینكه كی گل بزنیم، باخت ها و بردها و نقاط ضعف و قوت مان، موفقیت هایمان و حریف مان و... اینها خیلی شبیه زندگی روزمره و سالانه ماست. طبعاً سینما هم چون شبیه زندگی است و همین ویژگی ها را دارد.

وقتی نیكی كریمی در ابتدای برنامه هفت در بررسی و تحلیل اولین فیلم در حال اكرانش نام خبر ورزشی را به زبان آورد و گفت اخبار جام جهانی را در این روزنامه می خواندم، جرقه مصاحبه ورزشی با او در ذهن ما نقش بست و به همین بهانه و البته به دلیل اقبال مردم نسبت به این فیلم و شروع هفته دوم نمایش سوت پایان در سینماها با هم گفت وگویی ورزشی با خبر ورزشی داشت. گفت وگویی كه با سوت پایان شروع شد و به فوتبال كشید...

* بگذارید ابتدا از نام فیلم شما شروع كنیم. چرا سوت پایان؟

در زمان یك ماهه پیش تولید فیلم، بازی های جام جهانی در جریان بود. وقتی با عوامل كار صحبت می كردم، این ویژگی را در نقش اصلی گنجاندیم كه او هم مثل همه مردم تحت تأثیر فوتبال و جام جهانی است. بعداً در برنامه ریزی كار طوری جلو رفتیم كه سكانس پایانی فیلم در فیلمنامه شب فینال جام جهانی ۲۰۱۰ همزمان شود. یعنی «سوت پایان» جام جهانی با سوت پایان زندگی این فرد با هم زده می شد و این طوری اسم فیلم را هم گذاشتیم سوت پایان.

* حالا كه اسم فیلم تان را ورزشی انتخاب كرده اید، این امكان هست كه شما برای فیلم های بعدی سراغ سوژه های ورزشی بروید؟

فكر نمی كنم! دو، سه سال پیش آقای كیارستمی طرحی را با من در میان گذاشت كه بسیار زیبا بود. بچه ای كه دچار بیماری است، با یك فوتبالیست سرشناس توسط خانواده اش مواجه می شود و در جریان این برخوردها اتفاقات جالبی می افتد. من آن زمان احساس كردم اگر بخواهم وارد این فضا شوم باید اطلاعات زیادی از فوتبال داشته باشم كه ندارم! تا الان تعداد زیادی فیلم ورزشی یا مستند دیده ام كه به اطلاعاتم افزوده ؛ اما برای ساخت یك فیلم باید باز هم بیشتر اطلاعات داشته باشم.

*مستند مارادونا را دیده اید؟

بله، من در جشنواره های مختلف داخلی و خارجی بارها داور بوده ام و مستندهای زیادی دیده ام. مثلاً یك مستند هم از كانتونا دیده ام. به نظرم اگر مستندی خوب ساخته شود، حتماً ماندگار خواهد شد و بارها خودم نیز سر ذوق آمده ام تا مستندی بسازم. كسی چه می داند، شاید یك روز هم مستندی ورزشی ساختم!

*شما برای شركت در فستیوال های مختلف هنری به شهرهای مختلف دنیا می روید كه فوتبالی هم هست. آیا در جریان این سفرها به ورزشگاه هم رفته اید؟

حقیقتاً هنوز پیش نیامده ولی خیلی دوست دارم. من بین تهران و لندن زندگی می كنم. به كرات پیش آمده كه زمان بازی چلسی آرسنال در لندن بوده ام. بارها به خودم گفته ام این بازی را بروم از نزدیك ببینم ؛ اما نشده كه به ورزشگاه بروم. دوست هم داشتم به ورزشگاه بروم ولی نشده... فكر می كنم واقعاً دیدنی است. حتماً در سفر بعدی می روم.

*چند درصد سینماگران، فوتبال را دنبال می كنند؟

خیلی زیاد. رشته اصلی من تنیس است و بازی های آن را دنبال می كنم از جمله گرانداسلم ها را ؛ اما پیگیر اخبار فوتبال هم هستم. هركس در رشته ای تخصصی دارد؛ اما همه فوتبال را دوست دارند. مثلاً سال قبل سر كار آقای كمال تبریزی به نام «خیابان های آرام» در ارمنستان بودیم و می دیدم كه همه آقایان به شدت پیگیر نتایج فوتبال بودند و مدام بعد از هر صحنه فیلمبرداری از بازی ها می پرسیدند!

*بازی های ملی چطور؟ خودتان دنبال نمی كنید؟

پدرم مدال قهرمانی بوكس در سطح آسیا دارد. یعنی در كنار علاقه و تحصیل در ادبیات، همیشه حال و هوای ورزشی در منزل ما بود و نتایج فوتبال را هم دنبال می كردیم اما من شخصاً خیلی اهل فوتبال نیستم.

*اما می گویند خیلی فوتبالی هستید...

نه این طور نیست.

*حتی ملی؟

چرا، بازی هایی كه همه ملت روی آن تمركز می كنند من هم دنبال می كنم، مثل استرالیا ولی نه همه بازی ها.

* رنگ مورد علاقه؟

(با خنده) آمده اید اینجا كه این یكی را بپرسید! خب بنویسید آبی را دوست دارم.

* خارجی ها چطور؟

رئال، چلسی و آرسنال. بازی های منچستر را هم دوست دارم

*خیلی عجیب است شما در لندن زندگی می كنید و منچستریونایتد را دوست دارید. لندنی ها از این تیم متنفرند!

این قانون در مورد من صدق نمی كند. واقعاً تیم خاصی را دوست ندارم. من فقط بعضی بازی ها را دنبال می كنم ؛ مثلاً بازی های منچستر آرسنال، چلسی آرسنال یا رئال بارسلونا.

*بین چهره های ورزشی به چه كسی علاقه بیشتری دارید؟

واقعاً نمی توانم شخص خاصی را اسم ببرم. آدم های زیادی داریم كه در رشته های مختلف كارشان را به خوبی انجام می دهند و برایم قابل احترام هستند ولی اجازه بدهید اسم از كسی نبرم.

حتی فوتبال؟

به خصوص در فوتبال!

* شهاب حسینی نقش اول مرد فیلم شما بود. او چقدر به فوتبال علاقه دارد؟

از خودشان بپرسید بهتر است ولی زمان كار می دیدم كه با علاقه نتایج جام جهانی و بازی ها را دنبال می كند.

* بعضی كارشناسان معتقدند بین فوتبال و سینما وجوه مشترك زیاد است. دوربین ها، تهیه كننده و كارگردان و بازیگران شما مثل مدیرعامل، سرمربی و فوتبالیست های ما هستند. نظر شما چیست؟

از بعضی جهات خیلی شبیه هم هستند. هر دو عین زندگی جریان دارند. اتفاقاتی كه در زندگی می افتد، مثل یك لیگ و بازی فوتبال است. خطاهایمان چیست، اینكه كی گل بزنیم، باخت ها و بردها و نقاط ضعف و قوت مان، موفقیت هایمان و حریف مان و... اینها خیلی شبیه زندگی روزمره و سالانه ماست. طبعاً سینما هم چون شبیه زندگی است و همین ویژگی ها را دارد.

* استاد علی نصیریان می گفت «بعضی وقت ها نمایش تیم های اروپایی شبیه باله روسی می شود»...

البته اگر خوب بازی كنند نه مثل بعضی تیم های ما!

* بله، ایشان هم مثال از تیم های اروپایی و بارسلونا می آورد. البته مقابل شما نمی شود حرف از بارسلونا بزنیم!

(باخنده) كسی نمی تواند بگوید بارسلونا بد است. نمی شود كه!

* بعد از اكران «سوت پایان» نقاط ضعف و قوت فیلم تان را چطور دیدید؟ پس از دیدن واكنش های مردم و صحبت با آنها به چه نقطه ای رسیدید؟ فكر می كنید اینها چقدر به شما برای كار بعدی تان كمك می كند؟

تجربه لذت بخشی بود و البته بسیار سخت. برای ساخت فیلم، انرژی مضاعفی لازم داشتم ولی خوشبختانه یك گروه خوب و حرفه ای كارها را خیلی راحت كرد. الان هم پخش حرفه ای هدایت فیلم خیلی كمك كرده. در كل خدا خیلی دستم را گرفته و كمكم كرد و از این «اولین» فیلم من كه روی پرده رفت، خیلی راضی هستم. خدا را شكر.

* نیكی كریمی از این به بعد فقط به فكر كارگردانی خواهد بود؟

نه، به بازیگری هم ادامه خواهم داد. من بازیگری را دوست دارم..../ آینده نیوز