اینجا ایران است (88)

همه ما در طول زندگی روزمره خود در شهر یا روستای خودمان در محل کار، مسیر خانه و .... خلاصه همه جا با صحنه ها و اتفاقاتی رو به رو میشویم شاید خیلی مهم نباشد ولی لحظه ای ما را به توقف و نگاه عمیق وا می‌دارد. که همیشه پس از آن به سادگی از آن عبور می‌کنیم. ولی چرا این لحظات زیبا ولی غیر مهم ثبت نشود؟

 زنان محلی در حال جمع آوری گیاهان وحشی خوراکی در زمینهای آذربایجان. عکس از امیر شجاعی

---

 ژست پر غرور مرد لرستانی در کنار قلعه تاریخی فلک الافلاک یا دژ شاپور خواست در مرکز شهر خرم اباد در استان لرستان.

---

 مردم در حال کوهنوردی در طبیعت زیبای روستای توریستیِ الیمستان از توابع بخش مرکزی شهرستان آمل در استان مازندران. عکس از زندیه

 

---

 مسابقه طناب کشی با پشتکار و تلاشِ بی حدوحصر بچه های مدرسه ای در شهریار. عکس از حامد تاجیک

---

 فرار از گرمای این روزهای جنوب کشور به سبک بچه های جزیره هرمز در 8 کیلومتری بندر عباس. عکس از ارشاد مظلومی

---

 مادری در حال عکس انداختن از خانواده خود در مقابل سفید رود دومین رود بلند ایران در شهر منجیل واقع در استان گیلان. عکس از محمد

---

 ورزش پهلوانی و زورخانه ای نوجوانی در حال انجام حرکت با سنگ (یکی از وسایل ورزش باستانی) در قزوین. عکس از امیر مافی بردبار

---

 یک سفره خانه باصفا در هنگام ظهر در دربند تهران. عکس از آرتا میتی

---

 تصویری هنری از قایق سواری مردی در پل مارنان پلی در شهر اصفهان. عکس از آریا جعفری

---

 گله بانان به همراه گوسفندانشان در دشت رویایی و زیبای رینه در دماوند واقع در تهران. عکس از حامد رجب علی نژاد

---

دانشجویان دانشگاه "محقق اردبیلى" در حال آماده سازى دكور براى كنفرانس "معاصر سازی سنت های معماری اسلامی ایرانی "در اردبیل. عکس از فرید موسوى

---

 کورس اسب دوانی بهاره ی ترکمن صحرا یک مسابقه هیجان انگیز برای مردم ترکمن صحرا. عکس از حامد نیستانی

---

 فردی تنها در کویر برهوت و باوقار مرنجاب آران و بیدگل در شمال شهرستان آران و بیدگل در استان اصفهان.

---

رهگذری در کنار دیوار نقاشی شده از یک رفتگر زحمت کش در مشهد. عکس از مهدیه باقر زاده

---

 خانواده ای در حال بادبادک بازی در جشنواره بادبادک ها در تبریز. عکس از امین رحمانی

اینجا ایران است (1) / لذت مدیر شدن! / از سفر مکه و کربلا تا شمال و شاید آنتالیا !

اینجا ایران است (1) / لذت مدیر شدن! / از سفر مکه و کربلا تا شمال و شاید آنتالیا !

"مشخص است چرا همه در به در دنبال مدیر شدن هستند" ؛ این سخنی است که گاه و بیگاه از زبان مردم کوچه و بازار شنیده می شود، آنان معتقدند مواهب مدیر شدن به حدی است که برای رسیدن به آن، می توان از هر سدی گذشت!

 انتخاب  :

"مشخص است چرا همه در به در دنبال مدیر شدن هستند" ؛ این سخنی است که گاه و بیگاه از زبان مردم کوچه و بازار شنیده می شود، آنان معتقدند مواهب مدیر شدن به حدی است که برای رسیدن به آن، می توان از هر سدی گذشت!

فلان مدیر ارشد اداره که همین 10 روز پیش از مرخصی دوماه اش استفاده کرده و دو ماه تمام در محل کارش حاضر نمی شده، احتمالاً با توجه به اینکه سفرهای مذهبی، ربطی به مرخصی ندارد ، سه روز پس از حضور در محل کار، راهی کربلا شد و الحمدالله پریروز ، صحیح و سالم به اداره رسید. چون من به عنوان ارباب رجوع، بیش از حد به اداره مذکور رفته بودم تا آخرین امضا را از جناب رییس بگیرم و شر را کم کنم، کارمندی از همان اداره که به خاطر رفت و آمدها مکرر توفیق دوستی با او را یافتم، تماس گرفت و اطلاع داد که جناب رییس، ان شالله امروز (که همان دیروز باشد) ، خداوند طلبیده و عصر همان روز راهی مکه هستند، اگر کاری داری بیا که جناب رییس، دارند حلالیت می طلبند!

اگر بگذریم از آنکه تا رسیدیم، جناب رییس را دم اتوموبیل دیدم، نامه را نشانش دارد و با عصبانیت گفت "اینجا که نمی شود، ان شالله پس از سفر"، نگاهی به روزهای آینده نشان می دهد کار من و امثال من حالاحالا ها برای گرفتن امضا طول می کشد. یک حساب سر انگشتی نشان می دهد که:

* جناب رییس برگردند، حداقل دو هفته زمان می برد، پس از آن هم یک هفته دید و بازدید و خستگی سفر

* ماه رمضان نزدیک است، ماه رمضان هم که کار نمی کنند، یادم می آید صحبت آن کارمند اداره مذکور که در دفاع از دوستش در ماه رمضان سال قبل گفت، "مرد حسابی! چقدر می ری میای؟ مگر نمی بینی روزه است؟!!!، خب برو بعد از رمضان بیا"

* پس از رمضان، فضا آماده است برای یک سفر عالی به شمال کشور جهت رفع خستکی ایام رمضان و مشقت های روزه داری! اگر هم آب و هوای شمال با طبع مبارک ناسازگار بود، خانواده را می فرستیم شمال و خودمان می رویم آنتالیا تا در صورت امکان، شعبه ای تاسیس کنیم.

* از آنجا که جناب مدیر اساساً فاقد سابقه اجرایی هستند و از مدیریت، چیز زیادی نمی دانند، قرار است در سفری یک ماه راهی کیش و قشم شوند تا آنجا آموزش های لازم جهت اداره ی "اداره" به ایشان داده شود!

.... و این داستان ادامه دارد!

بعد بگو چرا فلانی برای مدیر شدن اینگونه سر و دست می شکند؟! تازه بگذریم از مواهب دیگری که شاید در آیندده به آن بپردازم!

همه که سرنوشت آقای "همساده" را ندارند که در وقت و بی وقت، با قطار و هواپیما و کشتی و اتوموبیل و .... سفر کنند و بیچاره شوند! بخندند و در عین حال "لهٍ له" باشند!

* توضیح: البته این مطلب ، قطعاً شامل همه مدیران کشور نمی شوند، طبعاً هستند بسیاری مدیران که پا به پای مردم کار می کنند و تلاش هایشان، گاه با بی مهری مواجه می شود./انتخاب