اعترافات خواندنی کارکنان هتل!

اقامت در هتل گرچه هزینه‌بر است اما سفر شما را به یاد ماندنی‌تر و راحت‌تر می‌کند، ولی اعترافات جالب کارکنان هتل نظر شما را تغییر خواهد داد!

وبسایت فرادید: اقامت در هتل گرچه هزینه‌بر است اما سفر شما را به یاد ماندنی‌تر و راحت‌تر می‌کند، ولی اعترافات جالب کارکنان هتل نظر شما را تغییر خواهد داد!

به گزارش میرر، قبل از اینکه این اعترافات را به شما بگوییم، به شما اطمینان خواهیم داد که در اقامت بعد در یک هتل، شما با با مهربانی با همه صحبت خواهید کرد و احتمالا از خدمات هتل نیز استفاده نخواهید کرد.

فرقی نمی‌کند که در هتل لوکس اقامت خواهید داشت یا یک هتل معمولی، به قصد کار می‌روید یا سفر؛ هدف هر چه باشد شما از مجموعه‌ای از انتظارات دارید که مایل نیستید خدشه‌ای به آن وارد شود!

یک خوشامدگویی گرم، اتاق تمیز، تخت نرم و گرم و حوله‌های مثل برف از جمله نیازهای اساسیِ هر مسافری است. البته اگر خوش‌شانس باشید چند شکلات خوش‌مزه هم داخل یخچال پیدا خواهید کرد.

اگر رازهای محرمانه کارکنان هتل تابحال برایتان مهم نبوده، حالا دیگر شرایط فرق دارد؛ بهتر است با جان و دل به ناگفته‌های آن‌ها گوش دهید.

رازها چگونه درز پیدا کردند؟

برخی از کارکنان هتل‌های معتبر در یک اپلیکیشن موبایلی به نام «ویسپر» که اجازه پرسش و پاسخ محرمانه به کاربران را می‌دهد، شرکت کرده و اعترافات برخی از آن‌ها در نوع خود بسیار جالب است.

نکته جالب توجه در مورد این اعترافات این است که کارکنان هتل فقط رفتار بد ندارند؛ به عبارت بهتر، آن‌ها رفتار خوب شما را به رفتار خوب و رفتار بد را با رفتار بد پاسخ می‌دهند.

1. یخ نکنید!

من در یک هتل کار می‌کردم و به عمد دمای لابی را پایین می‌آوردم که مسافران سرسمت بی‌جهت داخل لابی نچرخند!

2. وقتی گرسنگی سر می‌رسد

من در یک هتل کار می‌کردم و گاهی اوقات در بخش خدمات اتاق‌ها نیز مشغول به کار می‌شدم. ما هیچ‌وقت غذا با خودمان نمی‌آوردیم و حتی نمی‌خریدیم، چون که غذاهای دست‌نخورده باقیمانده را برمی‌داشتیم.

3. نیکوکاری همین‌جا شروع می‌شود

من در یک هتل کار می‌کردم و وقتی می‌دیدم کسی آمده که توانایی پرداخت هزینه‌های هتل را ندارد، یک اتاق مجانی به آن‌ها می‌دادم.

4. کلید دست من است!

در هتلی کار می‌کردم. وقتی مهمانی مرا اذیت می‌کرد، کلید آن‌ها را غیرفعال می‌کردم تا به دردسر بیفتند.

5. با من خوب باش تا با تو خوب باشم

در بخش پذیرش میهمان یک هتل کار می‌کردم. اگر هنگام ورود با من خوب باشید، هوایتان را خواهم داشت (خدمات ویژه اتاق، نوشیدنی و صبحانه مجانی)؛ اما اگر با من خوب برخورد نکنید، به شما اتاقی می‌دهم که مجبور باشید با آسانسور بالا بروید و اتاقتان مطمئنا چشم‌انداز خوبی هم نخواهد داشت.

6. جا نداریم!

گاهی اوقات مردم زنگ می‌زنند تا اتاق رزرو کنند. به آن‌ها می‌گویم جا نداریم، چون حوصله‌ام نمی‌کشد کارهای رزرو را انجام دهم!

7. تخفیف چرب و نرم

من در قالب یک کار نیمه وقت در یک هتل کار می‌کنم و گاهی اوقات چیزی را از هتل کف می‌روم! حتی یک بار رئیسم آمد و به من گفت: «آن کار را تو انجام دادی؟»

8. تختخواب تمیز!

من در یک هتل کار می‌کردم... پتوها سالی یکبار شسته می‌شوند. هفته پیش یکی از مهمان‌ها به من گفت که در تختخوابش حشره‌ای را پیدا کرده است.

اعترافات خواندنی «وودی آلن»

آلن می‌گوید: «من تنبل و دور از کمال‌گرایی هستم. استیون اسپیلبرگ و مارتین اسکورسیزی تا نیمه‌شب روی جزئیات کار می‌کنند و زحمت می‌کشند، اما من ساعت شش که می‌شود می‌خواهم به خانه بروم و شام بخورم. فیلمسازی برای من همه وجودم نیست. »

او ادامه می‌دهد: «یک نقص دیگر این است که من هوش یا عمق ناشی از استعداد طبیعی را ندارم. بزرگی در من نیست.

وقتی صحنه‌های فیلم‌های (آکی‌را) کوروساوا را می‌بینید، متوجه می‌شوید که سر صحنه یک مجنون است. صد اسب سر صحنه است و همه‌چیز باید کامل باشد. او دیوانه بود. من هیچ‌کدام از این ویژگی‌ها را ندارم. »

آلن 79 ساله در سال‌های اخیر به‌خاطر کیفیت فیلم‌هایش مورد انتقاد بوده است. تازه‌ترین فیلم او «مرد غیرمنطقی» (Irrational Man) با بازی واکین فینیکس و اما استون «خیلی خیلی بد» و «تقریباً غیرقابل‌دیدن» توصیف شده است. پیش از آن «ملیندا و ملیندا» (2004) و «رویای کاساندرا» (2007) هم با چنین واکنش‌هایی روبه‌رو شدند.

آلن در گفت‌وگو با NPR می‌گوید: «مشکل این است که من به طبقه متوسط تعلق دارم. اگر دیوانه این کار بودم، شاید بهتر بود.

اگر سر صحنه فریاد می‌زدم و پافشاری می‌کردم، شاید بهتر بود، اما نمی‌دانم. می‌گویم، «همین قدر خوب است!» این ویژگی طبقه متوسط است که با قدرت تولید همخوانی ندارد. »

آلن می‌گوید احساس می‌کند فیلم «امتیاز نهایی» با بازی اسکارلت جوهانسن تا حد زیادی با تعریف او از بزرگ بودن یک اثر نزدیک بود و او تولید هر فیلم را با این امید که یک اثر کلاسیک خلق کند، شروع می‌کند. «شما همیشه می‌خواهید «همشهری کین» بسازید یا «دزد دوچرخه» بسازید، اما این اتفاق نمی‌افتد.»

با این حال، آلن بعد از اکران «مرد غیرمنطقی» گفت او فیلمسازی را یک راه «خوشایند» برای امرار معاش می‌داند. «همه ما باید در زندگی امرار معاش کنیم و برای رسیدن به این هدف کاری انجام بدهیم. با استانداردهای عمومی شغل‌ها، ساختن فیلم یک راه خیلی خوب است.

شما با آدم‌های خیلی بااستعداد کار می‌کنید. من با زنان زیبا و مردان خوب کار می‌کنم. این  کار سخت و ملال‌آور نیست. من از کار کردن لذت می‌برم. »

او ادامه می‌دهد: «شاید حاصل کار من به‌خاطر این موضوع باشد. زندگی خیلی معقولی دارم. صبح‌ها بلند می‌شوم و کار می‌کنم.

بچه‌هایم به مدرسه می‌روند، با تردمیل کار می‌کنم، کلارینت می‌زنم، با همسر قدم می‌زنم. هر روز برای قدم زدن یک جای مشخص می‌رویم. اگر دیوانه بودم شاید به نفعم بود. »

آلن در بخش دیگر گفت‌وگو، نداشتن حس کنجکاوی را دلیل این‌که هیچ‌وقت در فیلم‌هایش به موضوع مواد مخدر نپرداخته، بیان می‌کند.

«موضوع مواد مخدر هیچ‌وقت برایم جالب نبوده است. خیلی موضوعات هستند که برایم جذابیت ندارند. به تکنولوژی علاقه ندارم. کامپیوتر ندارم. به سفر و موسیقی محبوب علاقه ندارم. »

او در پاسخ به این پرسش که در آستانه 80 سالگی دوست دارد دیگران او را چطور به یاد بیاورند، می‌گوید: «برایم مهم نیست. بچه‌هایم که حق امتیاز فیلم‌هایم را در اختیار دارند می‌توانند تمام فیلم‌هایم را بردارند و دور بریزند.

شما و من می‌توانیم بالای قبر شکسپیر بایستیم و او را تحسین کنیم، اما این اصلا مهم نیست. شما منقرض می‌شوید.»

اخبار فرهنگی - صبا