گزارش جدید از گرانی اقلام خوراکی

بانک مرکزی گزارش هفتگی متوسط قیمت خرده فروشی مواد خوراکی را اعلام کرد که بر اساس آن نرخ تخم‌مرغ، برنج، حبوبات، میوه‌ها و سبزی‌های تازه افزایش داشتند.

این گرانی است، تورم نیست / جدول قیمت اقلام خوراکی در تهران طی هفته اول خرداد

این گرانی است، تورم نیست / جدول قیمت اقلام خوراکی در تهران طی هفته اول خرداد

 طی چهار سال گذشته شاهد رشد 89 درصدی قیمت مواد خوراکی در پایتخت هستیم.

تاکید می کنم، این تورم نیست، این گرانی است،. سبد مواد خوراکی که به گزارش بانک مرکزی سالانه 25 تا 26 درصد از هزینه خانوارها را به خود اختصاص می دهد، بازهم به گزارش بانک مرکزی طی سالهای 87 تا 91 حداقل در پایتخت کشور بخش عمده ای از همین سبد مواد خوراکی 89 درصد گران شده است.

البته بازهم تاکید می کنم این افزایش قیمت با چیزی که به عنوان شاخص تورم می شناسیم متفاوت است و در واقع این همان چیزی است که مردم لمس اش می کنند و مدیرکل دفتر آمار بانک مرکزی آنرا گرانی می نامد، یعنی واقعیتی که در لحظه توسط هر کسی لمس می شود و در حافظه کوتاه مدت ثبت می شود بدون آنکه در این حافظه جایی برای توجه به قیمتهای کاهش یافته و ارزانی در میان مدت و لبند مدت باشد

نگاهی به روند رو به رشد گرانی نشان می دهد که طی سالهای اخیر آنچه در سبد مواد غذایی مردم قرار می گیرد، حداقل برای پایتخت نشینان به شدت رشد پیدا کرده است و این در حالی است که دولت طی همین دوره از یکسو با واردات گسترده به ایجاد ذخایر استراتژیک همت گماشته و از سوی دیگر با اجرای طرح های فصلی و دوره ای تحت عنوان تنظیم بازار تلاش کرده است قیمت ها را در بازار مهار، ویا اصطلاحا تنظیم کند.

سر جمع سبدی شامل 26 قلم کالای خوراکی که در آن لبنیات، گوشت، حبوبات، میوه و سبزی، قند،چای و روغن موجود است براساس گزارش هفتگی بانک مرکزی در پایان اردیبهشت ماه سال 1388 یعنی اولین سال فعالیت دولت دهم معادل 63 هزار تومان بوده است. همین سبد بدون تغییر حجم در هفته پایانی اردیبهشت ماه سال 91 به رقمی معادل 119 هزار تومان رسیده است. بله این واقعا گرانی است و در تعریف با تورم تفاوت دارد.  زیرا تورم برآیند قیمتی طی یک دوره است ولی آنچه در اینجا به آن پرداخته ایم همان تورم نقطه ای است که استناد به آن از سوی بانک مرکزی در سال 88 آغاز و در سال 91 از گزارشهای رسمی بانک مرکزی خارج شد.

واقعیت دیگر آنکه در همین دوره زمانی حداقل دستمزد از 275 هزار تومان به 390 هزار تومان رسیده است یعنی 42 درصد رشد داشته است، یعنی تنها نیمی از گرانی مواد خوراکی را پوشش داده است.

بله این گرانی است. هر دلیلی که داشته باشد و یا هر تعریفی برای آن متصور شویم آنچه برای مردم قابل لمس است، قدرت خریدی است که در ازای این گرانی از کفشان خارج شده است، کاهش رفاهی است که لمس اش می کنند و دلیل مشکلاتی است که هر روز بیشتر بر دوششان سنگینی می کند.

این همان گرانی است که امروز محمود بهمنی رئیس کل بانک مرکزی به آن متوصل شده و با آن افزایش قیمت دلار را توجیه کرده می گوید: «کدام کالا ظرف پنج سال گذشته قیمتش پایین آمده یا ثابت مانده که بخواهیم نرخ دلار یک هزار تا یک هزار و 50 تومان باشد».

البته آقای بهمنی هم در اینجا به تورم اشاره نمی کند بلکه منظورش گرانی است، ولی راستی در اقتصادی که بیش از 80 درصد آن دولتی است، چه کسی مقصر این افزایش قیمت هاست؟ آیا هنوز هم باندهای مافیایی در انتهای انگشت اتهام منتظر نشسته اند./خبرآنلاین