کاهش آلودگی با تبدیل CO2 به سوخت

zoomit.ir -  مهدی زارع: تبدیل گاز کربن دی اکسید موجود در اتمسفر به کربن و سوخت قابل مصرف، یکی از روش‌هایی است که دانشمندان به تازگی به آن دست پیدا کرده‌اند و امیدوارند به عنوان راه حلی برای مشکل تغییرات جوی در اثر وجود این گاز در اتمسفر بتوانند از آن استفاده کنند. اولین کارخانه‌ی این دستاورد علمی در سوییس تاسیس خواهد شد.


دانشمندان تا کنون بر روی روش‌های زیادی برای کاهش آلودگی هوا و کاهش تزریق گازهای گلخانه‌ای به داخل اتمسفر تحقیق کرده‌اند. اکثر این روش‌ها بدنبال پیدا کردن راه حلی برای تولید کمتر این گازها بوده‌اند. گروهی از دانشمندان به تازگی بر روی روشی کار کرده‌اند که از مسیری دیگر عمل می‌کند و تلاش می‌کند تا گازهایی که تاکنون تولید شده و وارد جو شده‌اند را جذب کرده و برای مصارف دیگر مورد استفاده قرار دهد.

روش‌هایی مانند استفاده از انرژی‌های پاک مانند خورشید و باد، استفاده از خودروهای الکتریکی و تغییر روش‌های کشاورزی، برای کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای پیشنهاد شده‌اند. این در حالی است که روش حبس گاز کربن دی‌اکسید تلاش می‌کند تا گازهایی که هم‌اکنون در جو وجود دارند را جذب کند و مقدار آنها را کاهش دهد.

اولین کارخانه‌ی جذب گاز کربن دی‌اکسید، در اواخر سال جاری میلادی توسط شرکت سوییسی Climeworks در شهر زوریخ تاسیس خواهد شد. این کارخانه در ماه سپتامبر یا اکتبر شروع به کار خواهد کرد و علاوه بر جذب گازهای موجود در هوا، آنها را به محصولاتی قابل مصرف تبدیل خواهد کرد. محصولات این کارخانه برای فروش به شرکت‌های دیگر مانند شرکت‌های گلخانه‌ای آماده می‌شود تا از آن برای پرورش گیاهان استفاده کنند. علاوه بر این، محصول تولید شده را می‌توان در کارحانجات تولید نوشیدنی گازدار نیز استفاده کرد.


روش کار کارخانه به این صورت است که گاز CO2 موجود در هوا به داخل محفظه‌های مخصوص کشیده می‌شود و از آنجا به داخل فیلترهای اسفنجی هدایت می‌شود که از مواد شیمیایی مشتق از آمونیاک ساخته شده‌اند. ماده‌ی حبس شده در این فیلترها را می‌توان بعد از جمع‌آوری به کمک حرارت استخراج کرد. شرکت کلایم‌ورکس امیدوار است این کارخانه پس از شروع به کار، روزانه ۲ تا ۳ تن گاز CO2 را جذب کند. این مقدار زیاد به نظر می‌رسد اما مجموع گاز جذب شده‌ی این کارخانه در مدت یک سال، تنها برابر با گاز تولید شده توسط ۲۰۰ خودرو (حدود ۹۰۰ تن) خواهد بود و در مقایسه با ۴۰ میلیارد تن گازی که سالانه توسط انسان‌ها تولید می‌شود، این مقدار بسیار ناچیز است. این آمار بدان معنا است که این تکنولوژی تنها زمانی مفید خواهد بود که در مقیاس‌های بسیار بزرگ‌تر به کار گرفته شود.

دامنیک کروننبرگ (Dominique Kronenberg) مدیر عامل Climerworks قابلیت نصب در مکان‌های دل‌خواه و عدم نیاز به منبع خاص CO2 را یکی از بزرگ‌ترین مزایای این تکنولوژی می‌داند. البته، بزرگ‌ترین نقطه‌ی ضعف این روش را نیز می‌توان قیمت آن نامید. جذب هر تن گاز CO2 با این روش، ۶۰۰ دلار هزینه دارد و منتقدان معتقدند این روش، راه حلی اقتصادی و عاقلانه برای حل مشکلات آب و هوایی نیست.

هاوارد هرزوگ (Howard Herzog) یکی از مهندسان بخش انرژی MIT است که معتقد است این روش امید واهی ایجاد می‌کند و نمی‌توان از آن به عنوان روشی معقولانه یاد کرد. او معتقد است پس از سال‌ها تحقیق و توسعه بر روی روش‌های استفاده از انرژی‌های پاک مانند خورشید و باد، نباید دوباره به روش‌هایی برای استفاده و بازیافت کربن دی‌اکسید روی بیاوریم.


اما دیوید کیث (David Keith) موسس شرکت Carbon Engineering در کانادا دیدگاه دیگری دارد. او در این باره می‌گوید: "در زمانی که هنوز روشی عالی برای مقابله با مشکلات جوی و کاهش آلودگی هوا ابداع نشده است، استفاده از روشی برای تبدیل گاز موجود در هوا، به سوخت، فواید بالقوه‌ای دارد. علاوه بر آن، این فناوری به فضا و زیرساخت خاصی نیاز ندارد و به راحتی مقیاس‌پذیر است". به هر حال برای اظهار نظر نهایی در مورد فواید و ضررهای این روش، باید منتظر شروع به کار کارخانه‌ی Climeworks در زوریخ باشیم.