پول ملاک اول بازیکنان ایرانی است!

بینندگانی که دیروز صبح از تلویزیون صدای ارسلان کاظمی را شنیدند، تعجب کرده بودند. با اینکه بازیکنان ایرانی حاضر در آمریکا کم نیستند اما این اولین باری بود که صدا و سیما گفت و گوی زنده یکی از آنها را پخش می کرد.

کسانی که بسکتبال را دنبال می کنند تا به حال ندیده بودند یکی از شبکه های تلویزیونی بخواهد به حامد حدادی، ارسلان کاظمی، فربد فرمان یا سورن دیربوقسیان توجه کند.

با این حال دیروز، برنامه بیدارباش شبکه ورزش با ارسلان صحبت کرد و از وضعیت او در تیم اورگن پرسید. شهریار ربانی مجری و افشین رضاپور مهمان حضور برنامه میزبان ارسلان بودند:

ارسلان اوضاع در بازی های کالج ها چطور است؟

- ما بازی هایی را باختیم که اصلا حقمان باخت نبود. این روزها از اوج فاصله گرفته ایم و شب قبل نیز بازی را در ثانیه های آخر باختیم که روی روحیه تیم تاثیر گذاشته است.

اما در این باخت ها آمار تو خیلی خوب است.

- من برای موفقیت تیم تلاش می کنم و زحمات من وقتی بیشتر نمایان می شود که تیم در بازی برنده شود.

با این بازی ها در NCAA، چقدر امیدواری به NBA برسی؟

- بازتاب در NCAA که خوب است و مربیان نیز کاملا به من اعتماد کرده اند و زمان بازی ام بیشتر شده است. من برای NBA تلاش می کنم و هدف اصلی من رسیدن به آن سطح از بازی هاست. هنوز تا تابستان وقت دارم. روی برخی از ضعف هایم کار می کنم و مربیانم فرصت های خوبی را در تمرینات و بازی ها برای من به وجود می آورند.

دقیقا انتخاب اورگن و ترک رایس هم به خاطر همین هدف بود.

- اورگن بیشتر از رایس توی چشم کارشناسان قرار دارد و من اینجا زیر ذره بین نگاه های آنها قرار دارم. پوشش تصویری بازی های این تیم بهتر انجام می شود.

بازی هایت انعکاسی هم در NBA داشته؟

- اینجا بازی ها را نگاه می کنند و به نظرم رضایت برخی از کارشناسان NBA را جلب کرده ام اما می دانید هرگونه مذاکره با بازیکن قدغن است و مذاکره مستقیم با کسی انجام نمی شود. فقط مدیر برنامه و کالج با هم می توانند درباره بازیکنی توافق کنند و تصمیم بگیرند.

در تصاویری که از حضور تو در کنفرانس خبری بعد از بازی ات با اورگن دیدیم به نظر می رسید با تسلط انگلیسی صحبت می کنی.

- بله، هر چند اینجاانگلیسی را آنطور که در ایران یاد می دهند، حرف نمی زنند و تفاوت هایی دارد اما در این 5 سال تسلطم بهتر شده است.

قضیه بازی با واشنگتن چه بود؟ شنیده بودی که می خواهند علیه تیم شما شعارهایی بدهند؟

- بله شنیده بودم. اورگن و واشنگتن در اینجا مثل استقلال و پرسپولیس در ایران طرفدار دارند و کری خوانی بین آنها رایج است. قبل از بازی حرف هایی زده شد اما در جریان بازی اتفاقی نیفتاد. یکی از هم تیمی هایم گفت آنها برای خراب کردن روحیه ما ممکن است علیه تو که ایرانی هستی حرف هایی بزنند و تو را در زمین خراب کنند. من اصلا به این اتفاقات احتمالی و حواشی قبل از مسابقه فکر نکردم و به زمین رفتم. با شروع بازی و هر چقدر جلو می رفتیم چیزی علیه خودم نشنیدم. شعارها همان کری های همیشگی و رایج بین طرفداران دو تیم بود.

ارسلان را باید بازیکن دبل – دبل بنامیم؟

- (خنده) این نظر لطف شماست اما در هر مهارتی ثبت آمار دو رقمی هدف بازی های من است تا بلکه به تیم کمک کرده باشم. زیاد به دنبال عناوین و لقب نیستم، من کارم را انجام می دهم.

کمی از زندگی ات بگو. جایی که تو هستی غذای ایرانی یا رستوران ایرانی پیدا می شود؟

- نه متاسفانه اما از طریق برخی دوستان وقتی دعوت می شوم غذای ایرانی می خوردم.

در تصاویر شکل و شمایل تازه ای از تو دیدیم. ریش و قیافه مردانه تر و ...

- (خنده) ما هم بالاخره بزرگ شده ایم.

با قانون جدید نظام وظیفه معاف می شوی؟

- الان که با شما حرف می زنم پدرم در تهران به دنبال همین کارهاست. ظاهرا قانون سرباز قهرمان هنوز ابلاغ نشده اما در ایران می دانم که پیگیر کارهایم هستند.

خبری از فربد فرمان، حامد حدادی و سورن دیربوقوسیان داری؟

- فربد فرمان در دسته پایین تر NCAA بازی می کند اما از حال یکدیگر بی خبر نیستیم. حامد حدادی دوباره تیمش را عوض کرد و به فینیکس رفت که به نظرم می تواند در این تیم بیشتر بازی کند. از سورن هم بی خبر نیستم و در USLA که در دسته ما بازی می کند، بیشتر همدیگر را می بینیم. این بازیکنان یک سال دیگر فرصت دارند تا به واسطه ادامه تحصیل در کالج ها بازی کنند اما من آخرین سال بازی هایم است.

اخیرا تولد مایکل جردن بود، تو هم دعوت بودی؟

- آقا ما را چه به جردن! او اسطوره بسکتبال است که پنجاه ساله شده.

ارسلان، بازیکنان ایرانی می خواهند به شرایط تو برسند، باید چه کار کنند؟

- من احساس می کنم بازیکنان ایرانی با همه استعدادی که دارند کم تمرین می کنند. با بازیکنان و دوستانم که در ایران هستند صحبت می کنم و می بینم ملاک اصلی و نهایی آنها پول است و خیلی زود دست از تلاش برای رقابت و پیشرفت برداشته اند، در حالی که اینجا کاملا برعکس است. بازیکنان اول تلاش می کنند. NCAA یا NBA فرقی ندارد، در بسکتبال آمریکا برای بقا باید مدام مبارزه کرد.

---

دسته موتوری

ارسلان این روزها زیاد به صورتش می رسد. او ریش هایش را زده و سبیل گذاشته است. فوروارد اروگن با این شمایل در کنفرانس مطبوعاتی بعد از بازی با کالیفرنیان شرکت کرد. کاظمی این عکس را از این کنفرانس روی صفحه اجتماعی اش گذاشت و درباره آن نوشت: «دسته موتوری».

فارسی وان ایرانی با پول مردم، فقط برای اعراب!

«آی فیلم»؛ نیاز داخلی، روی آنتن خارجی !

"فارسی وان" ایرانی با پول مردم، فقط برای اعراب!

از شهریور سال 89 ، یک کانال تلویزیونی کاملاً متفاوت و پر سر و صدا به جمع شبکه های تصویری بدون مرزی صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران اضافه شد. شاید بسیاری از هموطنانمان تا به حال حتی اسم شبکه «آی فیلم» را هم نشنیده باشند، با این وجود، واقعیت آن است که کانالی با همین اسم، ماه هاست که از طرف صدا و سیمای کشورمان تأسیس شده و امواج مربوط به آن، از تهران به سراسر جهان فرستاده می شود. آی فیلم، یک شبکه کاملاً ایرانی با صدای اصلی عربی است که به طور 24 ساعته فیلم و سریال داخلی پخش می کند؛ با این تفاوت که امکان تبدیل زبان این شبکه به «فارسی» وجود دارد.

فارسی وان، از این لحاظ!

پس از آنکه زمزمه های مربوط به راه اندازی یک شبکه نمایش تلویزیونی از سوی صدا و سیمای ایران برای مردم دیگر نقاط جهان جدی شد، بسیاری از کارشناسان این حربه را به «پاتک» جام جم کشورمان در مقابله با «تک» بیگانگان تعبیر کردند و به نوعی آی فیلم را معادل ایرانی شبکه جنجالی «فارسی وان» دانستند.

به باور این گروه و چنان که از لابه لای سخنان مسؤولان امر نیز می شد فهمید، این شبکه مأموریت یافته بود تا عملیات رسانه ای کانال هایی مثل فارسی وان و MBC پرشیا را تلافی کند و با اشاعه فرهنگ رسمی ایران به سایر اهالی منطقه، اهداف مؤسسان خارج نشین شبکه های فارسی زبان را عقیم بگذارد.

ناگفته پیداست که راه اندازی این کانال، هزینه های هنگفتی هم برای صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران در برداشته است. امکان پخش همزمان برنامه های این شبکه روی سه ماهواره گرانقیمت هات برد، دب ست و نایل ست، مستلزم صرف هزینه قابل توجهی است که حتماً باید به آن، بهای دوبله دوباره فیلم ها و سریال های موردنظر را هم اضافه کرد.

عملیات نجات، با فرمول شکست خورده!

مروری بر برخی از سخنان مسؤولان رسمی حاضر در مراسم افتتاحیه «آی فیلم» می تواند در نوع خودش جالب توجه باشد. آن روز، عده ای از دست اندرکاران مربوط، از این شبکه ایرانی به عنوان یک بسته ارزشمند فرهنگی یاد می کردند که خیلی از مردم «جهان» در انتظارش هستند.

همچنین آنها «آی فیلم» را پدید آورنده یک تحول اساسی در حوزه رسانه های منطقه می دانستند و وعده می دادند که از همان روزهای آغازین کار، «آی فیلم» تأثیر خود را به مخاطبان بین المللی اش گذارد. این وعده ها و ادعاها در حالی مطرح می شود که شبکه تازه متولد شده ایرانی، روی ماهواره های موردنظر رقبای تیزچنگ و شناخته شده ای دارد.

غول رسانه ای MBC با فعالیت های گسترده در زمینه های فیلم، سریال، کارتون، کودک، مستند و ورزش، سالهاست که طیف عرب زبان و حتی پارسی گوی منطقه را هدف گرفته و بعید است که به راحتی آنچه برخی از مسؤولان ما گمان می کنند، فضای کار را به «تک شبکه» از گرد راه رسیده ایرانی واگذار کند؛ غیر از این، می توان به صدها شبکه متفرقه دیگر هم اشاره کرد.

این در حالی است که «آی فیلم» در حال حاضر روزانه 8 ساعت برنامه پخش می کند و 16 ساعت دیگر، به تکرار همان برنامه ها اختصاص دارد! نکته جالب آنکه بخشی از برنامه های «آی فیلم» به تهیه مصاحبه های تمجید آلود از این شبکه، از شهروندان عرب زبان منطقه مربوط می شود که در آنها تعداد معدودی از اهالی کشورهایی مثل لبنان، مصر و امارات، مقابل دوربین «آی فیلم» ظاهر می شوند و به تعریف کردن از این شبکه می پردازند.

این سیاست که اتفاقاً در شبکه های داخلی نیز بسیار رایج است، تقریباً در الگوی رسانه ای هیچکدام از کانال های مدرن تلویزیونی جایی ندارد و گردانندگان این قبیل شبکه های معتبر و موفق ترجیح می دهند به جای ستایش از خود، ضریب نفوذ برنامه های شان را بالا ببرند.

عملیات نجات برای «آی فیلم» در منطقه، در حالی تدارک دیده شده که فرمول های موفقیت آن، مشتی از همین راهکارهای شکست خورده و امتحان پس داده به شمار می روند.

جبهه درست مبارزه «آی فیلم» کجاست؟

اگر بپذیریم رواج شبکه های فارسی زبان ماهواره ای مثل فارسی وان و من و تو، مسؤولان سازمان صدا و سیما را برای مقابله به مثل تحریک کرده و باعث شده است که آنها به صرافت هزینه کردن در راه تأسیس کانالهایی مثل «آی فیلم» بیفتند، آن گاه یک علامت سؤال بسیار بزرگ به وجود خواهد آمد و آن هم اینکه جبهه درست به کارگیری چنین شبکه هایی، کجا می تواند باشد؟ باید از دست اندرکاران جام جم سؤال کرد که آنها کدام وظیفه را برای خودشان در اولویت بالاتری قرار می دهند؛ اینکه از جوانان ایرانی در برابر امواج کانال های نمایشی بیگانه صیانت کنند یا اینکه در مقابل آنها، شبکه هایی با مأموریت خارجی برای اشاعه فرهنگ ایرانی راه بیندازند؟

واقعاً کدام تکلیف مهمتر است، دفاع یا حمله؟در این شرایط، سرمایه هنگفتی که خرج روی آنتن رفتن «آی فیلم» در خارج از مرزها می شود، می تواند در داخل مورد استفاده قرار بگیرد و با پر کردن بخشی از اوقات فراغت جوانان هموطن، حجم استفاده آنها از شبکه هایی را که می توانند برای مبانی اخلاقی و خانوادگی جامعه خطرناک باشند، تقلیل بدهند.

اهداف اقتصادی، فراموش شدند؟

در روزهایی که می رفت تا شبکه تلویزیونی «آی فیلم» افتتاح پیدا کند، برخی از مفسران و تحلیلگران در شرح مزایای چنین شبکه ای، از آن به عنوان مجالی برای معرفی کالاهای ایرانی یاد می کردند و معتقد بودند که آگهی گرفتن آی فیلم، نه تنها دخل و خرج تهیه برنامه های این کانال تلویزیونی را با هم جورتر می کند، بلکه باعث خواهد شد تا محصولات ایرانی به مخاطبان آی فیلم در منطقه معرفی شود و در نهایت اقتصاد کشورمان نیز از جهاتی رونق و شکوفایی پیدا کند. امروز و با گذشت 10 ماه از گشایش آی فیلم، هنوز نمی توان کوچکترین رگه ای از فعالیت ثمربخش اقتصادی در این شبکه پیدا کرد. آی فیلم حتی یک آگهی تجاری از ایران و خارج از کشور جذب نکرده و اساساً هیچ نوع تبلیغی اعم از زیرنویس یا میان برنامه در این شبکه وجود ندارد.

نگاه های داخلی در حسرت آی فیلم!

آخرین و شاید مهم ترین نکته در این مورد به جای خالی شبکه نمایش در تلویزیون داخلی مربوط می شود. در شرایطی اخیراً عزت الله ضرغامی در مراسم افتتاح شبکه نمایش رادیوی کشور حضور پیدا کرد که تلویزیون دولتی کشورمان به تمام معنا فقدان چنین کانالی را حس می کند.

نمی توان انکار کرد که تلویزیون کشورمان در جذب حداکثری مخاطبان ناکام بوده و بام های پر از بشقاب شهروندان ایرانی، بر صحت این موضوع شهادت می دهند.

در این شرایط، شاید بهتر باشد دوستان ابتدا به رفع نیازهای داخلی بپردازند و شبکه هایی مثل ورزش و نمایش را روی امواج داخلی بفرستند.عجیب آنکه حتی همین کانال «آی فیلم» که با پول مردم ایران تأمین می شود و به دو زبان فارسی و عربی هم قابل دریافت است، برای مردم کشورمان پخش نمی شود و در دسترس آنها نیست. شاید اگر نگاه جدی تری به کمبودهای تلویزیون دولتی کشور در حوزه جذب مخاطب صورت بگیرد، آنگاه مسؤولان انتظامی نیز در فواصل مختلف مجبور به عملیاتی کردن طرح های ضربتی جمع آوری دیش های ماهواره نباشند و انرژی شان را صرف رفع ناهنجاری های مهمتری که این روزها در سطح جامعه وجود دارد، کنند..../تحلیل:انتخاب