پروین: رفتن ناصر خیلی تلخ بود

علی پروین از اتفاقات سال 90 اصلا راضی نیست. سالی که بهارش با فوت رفیق همیشگی اش، ناصر حجازی آغاز شد

تماشا: علی پروین از اتفاقات سال 90 اصلا راضی نیست. سالی که بهارش با فوت رفیق همیشگی اش، ناصر حجازی آغاز شد و پس از آن هم پرسپولیس با حاشیه های فراوان هیچ وقت نتوانست یک مدعی جدی قهرمانی باشد.

پایان این سال بد، افشای اتفاقات وحشتناک فوتسال در بازی پرسپولیس و گیتی پسند اصفهان بود. اسطوره سرخپوشان امیدوار است سال جدید با درخشش پرسپولیس در لیگ قهرمانان آسیا و پیروزی تیم ملی در مسابقات مقدماتی جام جهانی برزیل، سال خوبی برای فوتبال ایران باشد. پروین در گفت و گو با فارس، از خاطرات خود در سالی که گذشت می گوید.

*سال 90 برایتان چطور بود؟

متاسفانه هر کاری می کنم خاطره خوبی به ذهنم نمی رسه. سال 90 واسه من خیلی بد بود. مخصوصا با اتفاقاتی که توش افتاد تلخ تر هم شد. خدا کنه مثل این دیگه تکرار نشه.

*چه اتفاقاتی؟

رفتن ناصر حجازی، دوست، یار و رقیبم بزرگ ترین و تلخ ترین خاطره زندگی ام در سال 90 بود. وقتی ناصر رو، رو تخت بیمارستان دیدم، جیگرم کباب شد. خبر درگذشت او را که شنیدم تا سه چهار روز نمی دانستم چطور می تونم باورش کنم. بعضی وقت ها می رفتم پشت در بیمارستان دعاهای مردم رو می شنیدم. روزهای بدی بود اما ناصر رو از دست دادیم. مردم همیشه یادش رو زنده نگه می دارن. الان وقتی می بینم تو استادیوم ها نام ناصر و یادگار او رو می برند، لذت می مبرم. ناصر در قلب تک تک ایرانی ها جا دارد.

*پرسپولیس 90 چطور بود؟

به نظرم پرسپولیس از اول اشتباه بسته شد و این وسط بنده خدا حمید استیلی رو فنا کردند. دعوا و مرافعه بین کاشانی و دایی باعث شد حمید نتونه خودش رو نشون بده. پرسپولیسی ها خوب یارگیری نکردند و با 12، 13 نفر رفتند ترکیه اردو تشکیل دادند. تیم اسیر حاشیه ها شد؛ این وسط حمید استیلی دچار مسائلی شد که نباید برایش پیش می اومد.

*استیلی خودش هم تقصیر داشت!

کاری به این حرف ها ندارم، اما این بچه نتونست افکارش رو تو پرسپولیس پیاده کنه. سال 90 برای حمید هم مثل من بسیار بد بود و امیدوارم درس های خوبی گرفته باشه.

*حقیقت داشت که شما با آمدن مربی خارجی مخالف بودید؟

من دوست نداشتم مربی خارجی درجه دو و سه برای ما بیاورند، اما خدا رو شکر دنیزلی اومد و تیم جمع و جور شد با اینکه هنوز نتیجه نمی گیریم، ولی بچه ها به خودشون اومدند و دنیزلی افکار خوبش رو پیاده کرده است. ایشاالله سال آینده بتونه با پرسپولیس به نتایج دلخواه برسه. خود آقامصطفی می داند رفاقت خوبی باهاش داریم و براش آرزوی موفقیت می کنیم.

*برسیم به تیم ملی، گروه بندی مرحله دوم جام جهانی 214 چطور بود؟

بعد از گروه بندی اعلام کردیم تو گروه بدی قرار نگرفته ایم، اما حالا همه مصاحبه می کنند و می گویند خیلی آسان است و مدعی شدند تیم ملی راحت صعود می کند. آخه چه خبره؟ شما تیم ها و برنامه ریزی آنها را نمی بینید؟ به نظرم گروه خوبی است و ما شایسته صعود هستیم، اما کار سختی داریم. همین قطر به ایران اومد و از ما مساوی گرفت. پس قطر و لبنان هم می تونن برای ما دردسر درست کنند.

*با ماندگاری کفاشیان در ریاست فدراسیون فوتبال موافق بودید؟

صددرصد. چون با ماندن او به نتایج خوبی می رسیم. کفاشیان چهار سال تو فوتبال ما فعالیت کرد، سرد و گرم رو چشید و حالا می تونه بازدهی خوبی داشته باشه. قطعا افرادی که به کفاشیان رای دادند بدون برنامه این کار رو نکردند، پس حالا باید گود رو به کفاشیان تحویل دهیم و مثل شیر پشت سرش باشیم چون کار سختی برای مسافر برزیل شدن داریم.

*دربی 74 و هت تریک زاید چطور بود؟

دربی 74 جزو خاطراتی بود که مرا یاد شش تایی کردن استقلال انداخت. به نظرم یک معجزه بود. در 10 دقیقه زاید تمام استادیوم رو برعکس کرد. البته استقلالی ها هم غرور داشتند ولی این بازی تمام شد و پرسپولیس مزد زحماتش رو گرفت.

*با رویانیان که مشکلی ندارید؟

من و رویانیان همیشه با هم حرف می زنیم و نظراتمان را می گوییم. من با سردار هیچ مشکلی ندارم و همه می خواهیم به پرسپولیس کمک کنیم.

*اتفاقات اخیر فوتسال پرسپولیس و ماجرای تبانی را شنیده اید؟

این رو برای آقایونی می گیم که نمی دونند! پیراهن پرسپولیس حرمت داره، تو هر رشته ای که آن رو می پوشید. خوشبختانه صحبت های مسوولان باشگاه رو درباره این قضیه خوندم و امیدوارم اگر ثابت شد برخورد جدی انجام بشه. حالا هر فردی می خواد باشد.

این پیراهن تن بزرگانی بوده که بدون چشمداشت به پول عرق ریختند و برای سربلندی و خوشحالی هواداران زحمت کشیدند. هرچند امیدوارم که این ماجرا صحت نداشته باشه. نمی خواستم این حرف رو بزنم، اما واقعا اگر تو فوتبال ما چنین اتفاقی افتاده باشد، باید در این فوتبال رو گل بگیریم. مخصوصا تو باشگاه بزرگ پرسپولیس که همه چشم ها به آن دوخته شده. باز هم می خوام رویانیان برخوردی جدی با این مساله داشته باشه.

پروین: میلانی‌ها خیلی قلمی بودند!

اخبار ورزشی - پروین: میلانی‌ها خیلی قلمی بودند!

علی پروین پس از شکست تیم پیشکسوتان پرسپولیس مقابل ستارگان میلان در گفت‌وگوی اختصاصی با  فارس، درباره مسائل مختلف شرکت کرد که در زیر می‌خوانید:

آقای پروین در این چند مدت خیلی خسته شدید؟
نه بابا، چه خسته‌ای، آدم وقتی شاگردان، دوستان و هواداران عاشق پرسپولیس را می‌بیند، مگر خسته می‌شود. این چند روز آنقدر سرمان گرم بود که نفهمیدیم چطور گذشت. واقعا روزهای خیلی بود و باید از همه آنهایی که برای برگزاری این دیدار یک لیوان جا به جا کردند تا این تیم بزرگ را به ایران آوردند تشکری ویژه داشته باشم.

پس خیلی راضی هستید؟
بله می‌خواهم همه اسم‌هایی که واقعا دیدم تلاش کردند تا این اتفاق بزرگ بیافتد را بیاورم و از آنها از طریق رسانه شما تشکر کنم، ابتدا از رویانیان تشکر می‌کنم و از تک تک پرسنل باشگاه که واقعا زحمت کشیدند و در کنار خیلی از بزرگ‌ترها.

منظورتان پیشکسوتان است؟
بله از جاسمیان، کلانی، بهزادی، وطن‌خواه، فریدون معینی، مبینی و همه آنهایی که آمدند با لباس آن بالا نشستند، در جلسات ما شرکت کردند و به خاطر حفظ حرمت‌ها کنار بچه‌ها بودند. دستشان درد نکند. اینها بزرگواری خودشان را به من نشان دادند. اینها ثابت کردند که عاشق پرسپولیس هستند و من هم باید طبق وظیفه خودم از آنها تشکر کنم البته کسانی دیگر بودند که همه جوره حمایت از ما را اعلام کردند که انشاالله نفس‌شان گرم باشد.

منظورتان چه کسانی است؟
خیلی‌ها بودند که دست یاری برای ما دراز کردند و نگذاشتند کار رویانیان روی زمین بماند. واقعا رویانیان کار بزرگی کرد و این کارش در یادها می‌ماند. از همین جا، جا دارد از حسین هدایتی، زنجانی، حسن کریمی، شاهین قیلیچ و طباطبایی هم تشکر ویژه‌ای داشته باشم. اینها کسانی هستند که کنار ما بودند و عاشقانه برای جمع کردن بچه‌ها دور هم زحمت کشیدند. دستشان درد نکند، به خدا از همه آنها به نوبه خودم راضی و راضی هستم.

هرگز شما را اینقدر که در بازی با میلان شاد بودید، خرسند ندیده بودیم.
روز بزرگی برای پرسپولیس بود، همین جا از بازیکنانی تشکر می‌کنم که از روز او تا آخر با ما بودند، از آنهایی که خط خوردند هم  تشکر می‌کنم. از آنهایی تشکر می‌کنم که یک تا 90 دقیقه داخل زمین بازی کردند و وقتی پیراهن پرسپولیس را پوشیدند در این سن و سال برای نباختن جنگیدند. دستشان درد نکند چون آنها دنبال یک هدف واحد بودند.

چه هدفی؟
انشاالله همه کمک کنند این بچه‌ها دور هم باشند تا ما بتوانیم این راه را ادامه بدهیم. شما نگاه کنید از تدارکات تیم گرفته تا این بنده خدا، مدیر رسانه‌ای همه دویدند و تلاش کردند تا خدایی ناکرده کار زمین نیافتد. ما اگر بتوانیم هر 10 الی 15 روز بچه‌ها را دور یکدیگر دعوت کنیم و جمع کنیم می‌توانیم مثل همین میلانی‌ها به سراسر ایران برویم. مگر شوخی بود 65 هزار نفر به ورزشگاه آمده بودند، 2 هزار نفر در تمرینات ما بودند.

تازه اگر یک کم برخی مسائل نبود من قول می‌دهم 100 هزار نفر هم می‌آمدند، این هواداران عاشق پرسپولیس هستند. هم بین آنها جوان بود و هم 50-60 ساله. واقعا غیر قابل توصیف بود. دست همه آنها درد نکند که پیشکسوتان را تنها نگذاشتند.

برخی از آنها بازیکنانی مثل بازیکنانی مثل دایی و کریمی را تشویق می‌کردند.
من همیشه از تشویق شاگردان لذت می‌برم، من دوست داشتم همه بیایند اما دایی و کریمی گیر بازی تراکتورسازی و پرسپولیس بودند. حتی بنده خداها عذرخواهی هم کردند اما انشاالله آنهاهم می‌آیند تا یک پرسپولیسی دور هم جمع کنیم و مثل آث میلان به سراسر ایران برویم. البته همین‌جا هم باید از رسانه‌ها تشکر کنم، خدا وکیلی حرمت مو سفیدان را نگه داشتند. دست همه آنها درد نکند. بی نظیر بودند.

حالا جو تا این حد خوب بود، پس چرا باختید؟
من پس از بازی راستش را بخواهید تحقیقات کردیم و دیدیم این تیم 80 بازی خوب و گردن کلفت انجام داده، از طرفی دیگر ما دو یا سه جلسه تمرین کردیم. من اصلا فکر نمی‌کردم اینقدر آث میلانی‌ها خوب و قلمی باشند اما بالاخره آنها کنار هم بازی کرده بودند و چشم بسته همدیگر را پیدا می‌کردند. بچه‌های ما هم بد نبودند اما چون با هم آشنا نبودند کمی دچار مشکل شده بودند. ولی مهم نفس کار بود که به نظرم فوتبال ایران از این کار لذت برد. انشاالله همه باشگاه‌ها از پیشکسوتان خود مثل همیشه حمایت کنند چون جمع کردن این مو سفیدان کنار هم به خدا کارهای ماندگار است.

این کارها یک دنیا ارزش دارد و با هیچ پول و دلاری نمی‌شود آن را خرید و عوض کرد. اما مهم‌تر از همه حضور پرشور هواداران بود.

 اما 100 هزار نفر نشدند؟
انشاالله بازی بعدی 100 هزار نفر هم می‌شوند، همین که راه بزرگان فوتبال جهان به ایران باز شد، خودش هنر است. امیدوارم ایجاد رقابت شود و تیم‌های دیگر هم بیایند. باور کنید خود بارسی و مالدینی هم از جو ایران لذت بردند و بعدا در مورد آن بیشتر خواهید شنید.

و صحبت پایانی...
روز خوبی بود، همه در این روز خوب سهیم بودند، یک جشن بزرگی برای پیشکسوتان بود و انشاالله سعی می‌کنیم ادامه دارد باشد، این کارها ماندگار می‌ماند و من هم خوشحال می‌شم که این چند روز شاگردانم را دور هم ببینم.

انشاالله آنهایی هم که نیامدند به ما اضافه می‌شوند، کینه و کدورت‌ها را دور می‌ریزیم و یک تیم پیشکسوتان قلدر با حضور بزرگان می‌سازیم و مثل آث میلانی‌ها این طرف و آن طرف می‌رویم البته باید در پایان تشکر ویژه داشته باشم از سید حسن خمینی و فرزندش. آقایان با حضورشان در اردو واقعا همه بچه‌ها را یاد امام(ره) بزرگوار انداخته بودند. امامی که گفت من ورزشکار نیستم اما ورزشکاران را دوست دارم.

هیچ وقت حرفهای امام از گوشم بیرون نمی‌رود. من افتخارمی‌کنم به نوه امام و پسر ایشان که بزرگواری خودشان را به موسفیدان نشان دادند و حرمت‌ها را حفظ کردند. الحق و الانصاف که خون امام بزرگ در رگ‌های این عزیزان می‌جوشد. شبی به یاد ماندنی بود، از طرفی دیگر آقا سید حسن با آمار و ارقامی که می‌داد واقعا همه را متعجب کرده بود. او ریز به ریز پیشکسوتان پرسپولیس را می‌شناخت و برای من بسیار جالب بود.

من برای ایشان آرزوی موفقیت می‌کنم و از طرف همه پرسپولیسی‌ها می‌گویم دست شما درد نکند، کار بزرگی کردید. چون خوشحال کردن این پیشکسوتان واقعا هنر است که این اتفاق افتاد.

اخبار ورزشی - فارس