واردات خودرو در یک دهه چقدر آب خورد؟

در 10 سال گذشته بیش از 10 میلیارد دلار هزینه واردات خودرو در کشور شده است.

هر مدال المپیك چقدر آب می خورد؟

هر مدال المپیك چقدر آب می خورد؟

تا به حال فكر كرده‌اید هر مدال المپیك برای ورزش ایران چقدر آب می خورد؟

جام جم آنلاین: از آنجا كه المپیك‌ها در فاصله چهار سال از یكدیگر برگزار می‌شود، از یك منظر باید تمام هزینه‌هایی را كه صرف ورزش قهرمانی در این مدت می‌شود حساب كرد تا با ضرب و تقسیمی ساده متوجه شد كه ورزش ایران به طور تقریبی چه میزان در راه كسب مدال المپیك هزینه و به عبارتی سرمایه‌گذاری می‌كند.

تا به حال فكر كرده‌اید هر مدال المپیك برای ورزش ایران چقدر آب می‌خورد؟ یك میلیون،دو میلیون، ‌نه، باید از میلیون عبور كرد و به میلیارد رسید، آن هم نه یك میلیارد و دو میلیارد، بلكه 50 میلیارد تومان.بله، 50 میلیارد تومان ناقابل و البته ما برای به دست آوردن این رقم كلی چرتكه انداخته‌ایم تا آن را استخراج كنیم. می‌گویید چگونه؟ ‌توضیح می‌دهیم.

از آنجا كه المپیك‌ها در فاصله چهار سال از یكدیگر برگزار می‌شود، از یك منظر باید تمام هزینه‌هایی را كه صرف ورزش قهرمانی در این مدت می‌شود حساب كرد تا با ضرب و تقسیمی ساده متوجه شد كه ورزش ایران به طور تقریبی چه میزان در راه كسب مدال المپیك هزینه و به عبارتی سرمایه‌گذاری می‌كند.

این نیز به این خاطر است كه جملگی كشورها در راه حضور در المپیك از چند سال قبل دست به سرمایه‌گذاری روی تیم‌ها و ورزشكاران خویش در رشته‌های انفرادی می‌زنند تا در وهله نخست با كسب سهمیه‌های حضور در المپیك و سپس با حضور در تورنمنت‌ها و مسابقات بین‌المللی مختلف برای حضور در بازی‌های المپیك آماده شوند.

اگرچه عمده این نظر متوجه مسوولان ارشد ورزش است كه با حمایت و پشتیبانی از ورزش قهرمانی، تیم‌ها و قهرمانان را در راه حضور در این بازی‌ها، تحت پوشش قرار می‌دهند، اما در مقابل هم هستند عده‌ای كه معتقدند از بدو ورود یك ورزشكار به عرصه قهرمانی، برای باروری و رشد وی هزینه می‌شود كه به طور بدیهی اگر خواسته شود ‌این هزینه‌ها نیز محاسبه گردد، ‌رقم 50 میلیارد مورد اشاره خیلی بیشتر از اینها می‌شود.

البته باید این نكته را در نظر داشت كه كسب مدال المپیك برای هر كشوری جدا از هزینه‌های مادی صورت گرفته، به لحاظ معنوی، ملی و سیاسی برای هر كشور از ارزش زیادی برخوردار است كه اگر برای آن نیز ده‌ها میلیارد تومان سرمایه‌گذاری شود، منطق هزینه‌كرد آن پذیرفتنی است و نباید چنین پنداشت كه پول عبثی خرج ورزش شده است.

غرور و افتخار ملی ایرانیان در هنگامه بازی‌های المپیك سیدنی، آتن و پكن و كسب مدال طلا از سوی حسین رضازاده و هادی ساعی را به یاد آورید تا شما نیز در زمره كسانی قرار بگیرید كه معتقدند ‌هزینه‌كرد در ورزش خود یك نوع سرمایه‌گذاری پربازده است. این را از این نظر گفتیم تا عده‌ای نگویند چرا باید این همه پول را صرف ورزش كرد. اما برسیم به اصل قضیه...

350 میلیارد تومان، بودجه ورزش قهرمانی

نگاهی به بودجه چهار ساله دستگاه‌های ورزش شامل وزارت ورزش و جوانان (سازمان تربیت بدنی سابق) و كمیته ملی المپیك نشان می‌دهد در فاصله چهار ساله بین المپیك‌های پكن و لندن (از سال 87 تا 91) حدود 350 میلیارد تومان بودجه به بخش ورزش قهرمانی تزریق شده یا می‌شود.

بدون در نظر گرفتن این‌كه در پكن تنها 2 مدال (یك طلا و یك برنز) گرفته‌ایم، ما در اینجا بیشترین تعداد مدال كسب‌شده برای ورزش ایران را مبنای محاسبه قرار می‌دهیم، یعنی هفت مدال كسب‌شده در المپیك 1952 هلسینكی فنلاند بنابراین اگر 350 میلیارد را بر عدد هفت تقسیم كنیم عدد 50 میلیارد تومان برای هر مدال به‌دست می‌آید كه رقمی نزدیك به واقع به حساب می‌آید.

آمار و ارقام اعلام شده از سوی كمیته ملی المپیك نیز نشان می‌دهد هزینه‌های هر ورزشكار المپیكی فقط طی دو سال منتهی به المپیك، ‌حدود 500 میلیون تومان می‌شود.

با توجه به این‌كه حدود یكصد ورزشكار در اردوهای تداركاتی المپیك حاضر هستند كه در نهایت از بین آنان 40 تا 60 ورزشكار برای حضور در المپیك انتخاب می‌شوند، می‌توان استنباط كرد كه نزدیك به 50 میلیارد تومان تنها به فاصله دو سال منتهی به المپیك، روی ورزشكارانی كه شانس حضور در این بازی‌ها را دارند، هزینه می‌شود.

در جدول زیر، ‌ریز این هزینه‌ها به ازای هر ورزشكار حاضر در اردوهای المپیك، ‌ذكر شده است.

احمد ارشدی، معاون اداری و مالی كمیته ملی المپیك در این باره می‌گوید: بعد از پایان المپیك پكن، دیوان محاسبات با محاسبه ساده‌ای، ارقام بودجه صرف شده ورزش در مقابل تعداد مدال‌های به دست آمده را هنگفت خواند و این قضیه یكی از سه بندی بود كه در تحقیق و تفحص به عمل آمده، فضای مدیریت ورزش را به چالشی بزرگ كشاند. البته با توضیحات كارشناسی ارائه شده، مسوولان مربوط قانع شدند تا این چالش فرو نشیند.

هر مدال چقدر می‌ارزد؟

شاهرخ شهنازی، عضو كمیته اجرایی كمیته ملی المپیك با بیان این كه به دلیل وجود فاكتورها و پارامترهای مختلف، محاسبه هزینه‌های مدال‌آوری سخت است، تصریح می‌كند: شرایط برای مدال‌آوری ورزشكاران در رشته‌های مختلف كاملا متفاوت است.

برای مثال در رشته‌هایی مثل كشتی، تكواندو و وزنه‌برداری، با هزینه‌هایی به مراتب پایین‌تر، شانس مدال‌آوری می‌یابیم.

در حالی كه در رشته‌هایی چون شنا و پینگ‌پنگ، برای كسب حتی یك مدال برنز المپیك، باید میلیاردها تومان صرف هزینه‌های زیرساختی و قهرمان‌پروری كرد كه البته مهم‌تر از حجم این سرمایه‌گذاری، كیفیت و برنامه‌ریزی و زمان مناسب است تا طی دوره‌ای بلند، پیشرفت پله به پله در این گونه ورزش‌ها را شاهد باشیم.

ده‌ها میلیون دلار می‌ارزد

«خیلی از كشورهای دنیا حاضرند حتی برای دریافت یك مدال المپیك، میلیون‌ها دلار هزینه كنند».

رضا مهماندوست سرمربی پیشین تیم ملی تكواندو (رشته‌ای كه تك مدال طلای المپیك پكن را برای كشورمان به ارمغان آورد) در تشریح این جمله خود می‌گوید: در ابعاد حكومتی و سیاسی، كسب مدال المپیك ارزش‌های راهبردی مثبت فراوانی برای هر كشور دارد. علاوه بر آن، تاثیر اجتماعی این كار نیز بسیار بارز است؛ به طوری كه باعث تشویق جامعه به سوی ورزش و دوری آنها از اعتیاد می‌شود. از این گذشته، اتحاد و انسجام ملی با كسب پیروزی‌های ممتاز المپیكی به میزان بالایی تقویت می‌شود. عكس موضوع هم صدق می‌كند یعنی وقتی كاروان ورزشی به المپیك، نتواند نتایج مطلوبی كسب كند اثرات منفی زیادی در جامعه به وجود می‌آید.

احمدرضا طالبیان، نخستین قایقرانی كه در تاریخ ورزش كشورمان مجوز ورود به المپیك را به دست آورده است، اعتقاد دارد ورزشكاری كه به حد دریافت مدال المپیك می‌رسد، دست‌كم دو میلیارد تومان روی او سرمایه‌گذاری شده است كه این سرمایه‌گذاری هم در ابعاد مالی و هم معنوی است./جام جم آنلاین