هاشمی: دانشجویان نگذارند تا دین و تعصب كور نردبان ترقی را به پله‌های سقوط تبدیل کند

همزمان با 16 آذر ، روز دانشجو، آیت‌الله هاشمی رفسنجانی در یادداشتی ،دانشجویان را به هوشیاری دعوت كرد و از آنها خواست تا نگذارند كه جامعه با لالایی خرافه‌پرستی، به خواب غفلت برود و دین و تعصب كور برای مردم پوستین وارونه شود و نردبان ترقی، پله‌های سقوط گردد.

 

به گزارش ایسنا،رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام تصریح كرد :دانشجوی ایرانی باید بداند كه توأم شدن دیانت و سیاست، ملیت و اسلامیت و تعهد و تخصص از الزامات پیشرفت و توسعه آینده این سرزمین است كه ملتش با فطرت دینی، فترت را با هر توجیهی نمی‌پسندد و می‌خواهد براساس حكمت، عزت و مصلحت با جهان پیرامونی خویش تعاملات سازنده داشته باشد.

وی همچنین خواستار آن شد كه دانشجوی ایرانی تلاش نماید تا وارثی صالح برای سرمایه‌های علمی، پژوهشی اسلافش باشد و نگذارد تحجّر و واپسگرایی چوب لای چرخ پیشرفت كشور بگذارد و تحت تأثیر دگم‌اندیشی‌های زمانه، از حركت بایستد، چرا كه به گفته وی در این دوره و زمانه، هر توقفی فاصله ما را با قافله علم و تكنولوژی چند برابر می‌كند.

در یادداشت رییس مجلس خبرگان به مناسبت 1 روز دانشجو آمده است: یكی از ویژگی‌های بسیار ممتاز ایران كه سابقه‌ای درخشان در گذشته‌های بسیار دور تاریخ دارد، تأسیس دانشگاه جندی شاپور است كه اولاً مأمن و مرجع دانشمندان تمدن‌های قدیم بود كه به جرم آگاهی و آگاهی‌بخشی فراری و متواری می‌شدند و ثانیاً مردم ایران را در پذیرش دین سراسر سعادت اسلام با چشم باز و سعه صدر آماده ساخت.

موفقیت‌های علمی مركز آموزشی جندی‌شاپور مختص به سال‌های خدمات متقابل ایران و اسلام نیست. مستندات تاریخی حكایت از وجود دانشمندان ایرانی، مخصوصاً پزشكان حاذق در بسیاری از كشورها از جمله در مكه و مدینه زمان پیامبر(ص) دارد و انكارناپذیرترین سند، آن روایت مشهور از رسول اكرم(ص) است كه فرمودند: اگر علم در ثریا باشد، توسط قوم ایرانی به زمین كشانده می‌شود.

در سال‌های پس از صدر اسلام، اگرچه خلفای اسلامی، سعی در انتقال مراكز علمی به مراكز خلافت خویش در بغداد، شامات و... داشتند، اما استادان همان مراكز نیز علما و دانشمندان ایرانی بودند كه محافل درس امام محمد غزالی یكی از نمونه‌هاست.

در دوره‌های بعد همزمان با ظلمات قرون وسطایی در غرب، دانش و فن در ممالك اسلامی در اوج بود و انوار دانش مسلمانان از طریق اندلس و جزایر سیسیل و سیاحت به غرب رسید، گروهی از دوراندیشان غربی با استفاده از فرصت نزاع‌های داخلی مسلمانان در دوران جنگ‌های صلیبی و قبل و بعد از آن، با چراغ آمدند و برگزیده‌ترین كالا، یعنی بهترین دانش‌ها و كتاب‌های سرزمین‌های اسلامی، مخصوصاً ایران را به غرب بردند و منصفان آنان بارها و بارها اعتراف كرده‌اند كه همان آثار بی‌بدیل، پایه و اساس پیشرفت‌های علمی امروز غرب است.

استعداد علمی و پژوهشی ایرانیان، چون خورشیدی تابناك بوده و هست كه هر از چندگاهی از پس ابرهای تنگ‌نظری و جنگ و جدال‌های بیهوده و بازی‌های مضحك سیاسی درخشیده و باز هم می‌درخشد تا پایه‌های تقسیم‌بندی غیرعادلانه دنیا به كشورهای پیشرفته و كشورهای جهان سوم را به هم بریزد. البته باید به این نكته هم توجه فراوان داشت كه مسلمانان با تكیه به معارف قران و اسلام در چرخه تحقیقات و رشد و عمق علوم، نقش شگرف و ژرفی ایجاد كردند.

آنچه كه تاكنون گفته‌ام، نگاه تاریخی به سابقه علم و دانش در ایران قدیم است و در دوره جدید دانشگاه‌ها یكی پس از دیگری تأسیس می‌شوند تا جوانان ایرانی برای كسب علم و طی مدارج علمی مجبور به مهاجرت‌های دست‌جمعی به كشورهای دیگر نگردند.

در تاریخ معاصر دانشگاه، علاوه بر صبغه علمی، رنگ و بوی سیاست به خود می‌گیرد و دانشجویان ایرانی در هر رشته دانشگاهی، علاوه بر تحصیل دانش و فن، به عنوان آینده‌سازان و مدیران فردای جامعه، حاكمان را با استدلال و منطق به چالش می‌كشند و نسبت به هر نوع وابستگی كشور واكنش نشان می‌دهند كه نقطه اوج این چالش 16 آذر سال 1332 است كه وقتی عمق وابستگی رژیم پهلوی به آمریكا افشا می‌شود، سعی می‌كند عامل بیداری مردم، یعنی دانشگاه را به خواب مرگ بكشاند و همین حادثه، 16 آذر ماه را به عنوان روز دانشجو در تاریخ ایران جاودان كرد.

در سالهای مبارزه، رژیم پهلوی كه تحركات حوزه و دانشگاه را زلزله بنیان‌بر‌افكن، در كاخ موروثی سلطنت می‌دید، به لطایف الحیل سعی در القای اختلاف بین دانشگاه و حوزه‌ها را داشت تا با تز استعماری «تفرقه‌انداز و حكومت‌كن»، چند صباحی بیشتر بر پایه‌ای متزلزل بماند.

اما دانشجویان ایرانی با درایت عمیق اسلامی چنان پیوندی با مبارزان 17 ساله كه پیشتازان آنها روحانیون بودند، ایجاد كردند كه حوزه و دانشگاه دو نهاد تأثیرگذار برای نهادینه كردن ساختارهای نظامی شدند كه می‌تواند پس از حكومت 13 ساله پیامبر(ص) در مدینه و حكومت 5 ساله امام علی(ع) در كوفه در تمام تاریخ اسلام بی‌نظیر باشد، حكومتی كه بر پایه تعالیم مترقی مكتب اهل بیت(ع) و حمایت‌های مردم، مشروعیت یافت و دوران پیروزی و تثبیت را پشت گذاشت و با گذر مدبرانه از گردنه‌های صعب‌العبور داخلی و خارجی و با نگاهی دوراندیش به افق 1404 در سند چشم‌انداز به روزهایی می‌اندیشد كه سرآمد كشورهای منطقه باشد.

طی این مسیر و رسیدن به اهداف ترسیم شده، بدون دانشگاه و حوزه نمی‌شود. چرا كه محور آن سند و همه سیاست‌های كلی مصوب نظام، دانایی است و دانشگاه اساس دانایی است.

الحمدلله در دوران سازندگی، زیرساخت‌های توجه به علم و دانش و تحقیقات در كشور بنیانگذاری شد و با گسترش مراكز دانشگاهی در اقصی نقاط كشور، اندیشه موهوم لوكس بودن تحصیلات عالیه فرو ریخت و نه تنها پسران، حتی دختران شهری و روستایی ایران اسلامی، به دانشگاه آمدند. اگر در سال 1357 در همه دانشگاه‌های ایران فقط 150 هزار دانشجو داشتیم، فقط در دانشگاه آزاد اسلامی 1/5 میلیون دانشجو و 3 میلیون فارغ‌التحصیل داریم.

البته رشد خیره‌كننده كمّی نباید ما را از الزامات رشد كیفی دانشگاه و دانشجو غافل نماید و الحمدلله سیاست‌های كلی این مهم، یعنی ارتقای مقاطع تحصیلی عالیه و توجه به مراكز تحقیقاتی و پژوهشی پس از تهیه در مجمع تشخیص مصلحت نظام به تصویب رهبر انقلاب رسیده و باید موانع نظری و عملی این هدف مقدس را برداریم تا كرسی‌های آزاداندیشی با جنبش نرم‌افزاری به هم آمیزد و ما را به جهش علمی برساند كه لازمه حضور در دنیای پیشرفته و فراصنعتی امروز است كه به حق دهكده جهانی نامیده می‌شود.

دانشجوی ایرانی باید تلاش نماید تا وارثی صالح برای سرمایه‌های علمی، پژوهشی اسلافش باشد و نباید بگذارد تحجّر و واپسگرایی چوب لای چرخ پیشرفت كشور بگذارد و تحت تأثیر دگم‌اندیشی‌های زمانه، از حركت بایستد، چرا كه در این دوره و زمانه، هر توقفی فاصله ما را با قافله علم و تكنولوژی چند برابر می‌كند.

دانشجوی ایرانی باید بداند كه توأم شدن دیانت و سیاست، ملیت و اسلامیت و تعهد و تخصص از الزامات پیشرفت و توسعه آینده این سرزمین است كه ملتش با فطرت دینی، فترت را با هر توجیهی نمی‌پسندد و می‌خواهد براساس حكمت، عزت و مصلحت با جهان پیرامونی خویش تعاملات سازنده داشته باشد.

دانشجوی ایرانی باید هوشیار باشد كه جامعه با لالایی خرافه‌پرستی، به خواب غفلت نرود و دین و تعصب كور برای مردم پوستین وارونه نشود و نباید بگذارد نردبان ترقی، پله‌های سقوط گردد.

دانشجویان امروز ایران، فرزندان و برادران دانشجویان دیروزند كه وقتی با عزت و افتخار از دانشگاه 8 سال دفاع مقدس فارغ‌التحصیل شدند، با سهمیه ایثارگران كه كمترین حق آنان بود، تجربیات نرم‌افزاری و سخت‌افزاری را در خدمت سازندگی قرار دادند و پایه‌های دانش هسته‌ای، موشك‌های پیشرفته و دیگر تحقیقات و پژوهش‌ها را در دانشگاه‌ها چنان محكم كرده‌اند كه غنی‌سازی هسته‌ای، ماهواره امید، تحقیقات مركز رویان و دیگر دستاوردها، دوستان و دشمنان ایران را خوشحال و ناراحت كرده است.

با تبریك این روز عزیز به همه دانشجویان، سفارش و تأكید می‌نمایم كه فراموش نكنند، فعالیت‌های فوق برنامه هرچند كه لازمه جامعیت طلبه و دانشجوست ولی تحصیل باید سرلوحه برنامه‌های آنان باشد كه اگر چنین شود، آینده ایران در همه ابعاد فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی درخشان خواهد بود. انشاءالله.../ ایسنا

ویدیو مرتبط :
نردبان ترقی شما چه شکلیه؟

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

۹ پله تا تبدیل شدن به مادری خونسرد

 

 

 

بیشتر ما وقتی بچه دار می شویم، سعی می کنیم برای فرزندمان هر کاری بکنیم و بهترین ها را برایش فراهم کنیم اما در این راه، گاهی استرس هایی به ما وارد می شود و حس می کنیم خلاصی از این استرس و رسیدن به آرامش، خود خوشبختی است. به کار بستن ۹ توصیه زیر به شما کمک می کند زندگی را، البته با داشتن فرزند، آسان تر بگیرید!.

 

▪ ۲۰ تا ۳۰ دقیقه اختصاصی

۲۰ تا ۳۰ دقیقه پیش از دیگران از خواب برخیزید و چای بنوشید یا با آرامش مجله مورد علاقه تان را ورق بزنید. این کار سبب می شود روزتان را خوب آغاز کنید و استرس و کارهای روزمره باعث خستگی شما نشود.

 

▪ هماهنگ کردن مدرسه رفتن کودک با بچه همسایه

حتما در همسایگی شما نیز بچه هایی هستند که همراه با فرزند شما به مهدکودک یا دبستان می آیند. با والدین آنها هماهنگ کنید تا بعضی روزها فرزند شما همراه با آنان و بعضی از روزها فرزند آنها با شما به مهد یا دبستان برود. این کار باعث می شود برای چند روز در هفته وقت اضافی بیشتری داشته باشید.

 

▪ دوستی با مادران دیگر

به جای آنکه وقتی کودکتان را به پارک می برید تا بازی کند، روی نیمکتی تنها بنشینید، سعی کنید با دیگر مادرها دوست شوید، به ویژه می توانید با کسانی آشنا شوید که فرزندانی هم سن و سال فرزند شما دارند. برای آشنا شدن یکی دو جمله ساده کافی است: «چه کیف زیبایی دارید! آن را از کجا خریده اید یا «چه قدر لباس کودکتان خوش رنگ و زیبا است! خودتان آن را بافته اید؟» و بعد می توانید در رابطه با مسایل کودکان صحبت کنید و با هم دوست شوید.

 

▪ لحظات اختصاصی برای کودکان

تمام روز کار می کنید و شب خسته به خانه برمی گردید؟ خودتان را جای فرزندتان بگذارید. در این شرایط، او چه حسی خواهد داشت و چه می کند؟ حتی اگر مجبورید شاغل باشید، وقتی به خانه بازمی گردید تمام کارهایتان را کنار گذاشته و برای چند دقیقه ای به فرزندتان توجه کنید، کمی با او بازی کنید، حرف بزنید و نقاشی بکشید. جمع و جور کردن خانه، جارو کشیدن، حمام کردن و ... را می توان چند ساعتی به عقب انداخت. یک روز در هفته را هم مرخصی بگیرید و به تمام کارهای خانه برسید تا استرس تان شما کمتر شود.

 

▪ برهنه کردن پاها

گاهی اوقات باید اجازه داد کودکان پابرهنه روی چمن ها یا ماسه های کنار دریا بدوند؛ حتی در خانه نیز نباید سر لباس آنها خیلی حساس بود. به این ترتیب، مدام مجبور نیستید تکرار کنید که: «کفشت کو؟ کجا انداختیش؟» پابرهنه بودن می تواند راه رفتن صحیح را به کودک بیاموزد و ماهیچه های پا را هم قوی می کند.

 

▪ غذا خوردن با دست

میوه ها را پوست بکنید و در بشقاب بگذارید و اجازه بدهید کودک به جای چنگال آنها را با دست بخورد. تکه های گوشت، مرغ و پنیر را کوچک کرده و خودش به دهانش بگذارد. پس از اتمام غذا هم دستمال مرطوبی به او بدهید تا دهان، دست ها و صورتش را تمیز کند.

 

▪ غذای حاضری جلوی تلویزیون

شاید شما هم بارها شنیده باشید که ناهار یا شام خوردن با تلویزیون روشن درست نیست و کانون خانواده را سست می کند. ما نیز با غذا خوردن با تلویزیون خاموش موافق ایم اما بد نیست پنج شنبه یا جمعه، غذایی حاضری درست کنید و با همسر و فرزندان تان جلوی تلویزیون بنشینید و در حالی که کارتون یا یک فیلم کمدی می بینید، آن را میل کنید.

 

▪ مهمانی های کودکانه

کنید؟ بچه ها با هم سرگرم می شوند و بازی های جدید یاد می گیرند.

 

▪ خوابیدن در روز جمعه

روز جمعه اجازه بدهید همه اهل خانه تا ظهر بخوابند. صبحانه و ناهار را یکی کنید و بیرون از خانه در پارک صرف کنید حتی می توانید برای راحت تر بودن صبحانه سبکی بخورید و برای ناهار به رستوران بروید.