مک و iOS ، از ویندوز پیشی می گیرند

یک مؤسسه تحلیلی پیش‌بینی کرده اقتدار سیستم عامل ویندوز در بازارهای جهانی تا دو سال دیگر به پایان می‌رسد.

وقتی استقلال و پرسپولیس از منچستر و رئال پیشی می گیرند

اخبار ورزشی - چرا در فوتبال ایران دخل و خرج باشگاه‌ها نمی‌خواند؟
وقتی استقلال و پرسپولیس از منچستر و رئال پیشی می گیرند

وقتی استقلال و پرسپولیس از منچستر و رئال پیشی می گیرندبی پولی بزرگترین معضل باشگاه‌های ایرانی در سال گذشته بود. حداقل سه باشگاه در سطح اول فوتبال ایران در سه ماه اخیر با اعتصاب بازیکنانشان مواجه بودند و تیم‌های بزرگی که حتی در کورس قهرمانی قرار داشتند در اوج رقابت‌شان برای قهرمانی با مشکل بی‌پولی مواجه شدند که منجر به تعطیلی تمرینات و خلل در روند باشگاه شد.

 تقریبا فصلی را به خاطر نداریم که بازیکنان باشگاه‌ها از وصول نشدن چک‌هاشان شکایت نکنند و مدیران باشگاه‌ها در گفت‌وگو با رسانه‌ها از مشکلات مالی خود سخنی به میان نیاورند. تعطیلی تمرینات، اعتصاب ستاره‌های بزرگ و مهاجرت غیرقابل پیش‌بینی آن‌ها در میانه فصل و در کورس رقابت‌ها و انتقالشان به باشگاه‌های متمول عربی همه و همه اتفاقاتی است که به‌خاطر نابسامانی وضعیت مالی باشگاه‌ها گریبان آن‌ها را در کوران رقابت‌ها می‌گیرد. این ورزها هم که پروژه محال خصوصی‌سازی باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس به عنوان بدهکارترین باشگاه‌های فوتبال پایتخت با جدیت خاصی در حال پیگیری است و خصوصی سازی در بطن خود یک سازوکار شفاف مالی را می طلبد که درآمد و هزینه باشگاه‌ها با هم همخوانی داشته باشد.

آینده فوتبال ایران از بعد مالی و اقتصادی بیش‌ از حد نگران کننده به‌نظر می‌رسد. منابع بی‌حد و حصر دولتی که در طول سال‌های به جیب باشگاه‌ها سرازیر شده و بی‌حسابی و کتابی باشگاه‌ها در دخل خرج موجب شده تا تنها دو باشگاه استقلال و پرسپولیس بیش از ۱۰۰ میلیارد بدهی بالا بیاورند. اما چه اتفاقی می‌افتد که منچستر یونایتد هر سال سودآورترین باشگاه دنیا می‌شود و در مقابل استقلال و پرسپولیس هر روز در باتلاق بدهی‌هاشان بیشتر فرو می‌روند؟ حالا اگر انتظار نداشته باشیم استقلال و پرسپولیس به منچستر برسند حداقل می‌توانیم انتظار این را داشته باشیم که بر اساس اسلوب جهانی مدیریت هزینه و درآمد در باشگاهشان رفتار کنند.

یکی از موارد مهمی که در این زمینه وجود دارد نسبت درآمد و هزینه باشگاه‌هاست. اینکه چه میزان از منابع و بودجه‌های فوتبال ایران صرف خرید بازیکن، استخدام کادر فنی و به‌طور کلی لیست پرداخت حقوق و دستمزدها می‌شود؟ متخصصان اقتصادی حوزه فوتبال پس از سال‌ها به مدلی رسیده‌اند که راه باشگاه‌های بزرگ و کوچک را به سودآوری باز کرده است. به این ترتیب که اگر یک باشگاه ۶۵ درصد از درآمد خود را هزینه پرداخت حقوق‌ها کند، در شرایط ایده‌آل به‌سر می‌برد. منچستر یونایتد سال‌هاست که از این مدل پیروری می‌کند و حتی در برخی از فصول این عدد را تا ۶۰ درصد هم تقلیل داده و این موجب شده که این باشگاه‌ در بیشتر سال‌ها سودآورترین باشگاه دنیا شود.

بر اساس این مدل باشگاه‌ها ۳۵ تا ۴۰ درصد باقیمانده درآمد خود را صرف هزینه‌هایی چون توسعه تیم‌های پایه، افزایش امکانات سخت‌افزاری و تاسیسات و البته پس‌انداز در حساب باشگاه‌ می‌شود. از محل همین سرمایه‌گذاری است که آژاکس هرساله از محل باشگاه‌های استعدادیابی‌اش ستاره‌های بزرگی را به قمیت بالا به باشگاه‌های بزرگ دنیا می‌فروشد.

 رئال مادرید برای خرید بیل مجبور شد بازیکن مهم و تاثیرگذاری چون اوزیل را بفروشد.

حتی در باشگاه بزرگی چون رئال‌مادرید که به خرید بازیکنان گران‌قیمت با رقم‌های بالا عادت دارد هم حساب و کتاب رعایت می‌شود. آن‌ها پیش از آنکه به سراغ خرید گران‌قیمتی چون گرت بیل بروند با کارشناسان بازاریابی خود ابتدا بررسی‌های لازم را جهت عقد قراردادهای تبلیغاتی انجام می‌دهند و بعد از آنکه از بازگشت سرمایه خود مطلع شدند به سراغ خرید چنین بازیکنی با چنین قراردادی می‌روند.

حتی واگذاری ستاره تاثیرگذاری چون اوزیل در ساعات پایانی نقل و انتقالات هم بخشی از همین پازل تامین هزینه خرید بیل را تشکیل می‌دهد تا باشگاه با خرید یک ستاره متضرر نشود. حالا این را مقایسه کنید با خریدهای باشگاه‌های استقلال و پرسپولیس که هر سال بدون درنظر گرفتن نیاز باشگاه و تنها به صرف ایجاد فضای تبلیغاتی در بازار و نقل و انتقالات اقدام به خرید می‌کنند و صدالبته خریدهایی که از روی چشم و هم‌چشمی است بدون توجه به جیب باشگاه و تنها برای عقب نیفتادن از رقیب در بازار و نقل و انتقالات است. همین امر موجب می‌شود که استقلال و پرسپولیس الان با رقم بیش از ۱۰۰ میلیون بدهی مواجه باشند.

این درست که در ایران خصوصی‌سازی به شکل واقعی آن صورت نگرفته است و باشگاه‌ها به نحوی به بودجه دولتی وابسته‌اند و درآمدهای باشگاه‌های سایر کشورهای دنیا را هم از قبیل حق پخش و فروش پیراهن را هم ندارند اما نکته عجیب اینجاست که آن‌ها هرساله به میزان درستمزد بازیکنانشان می‌افزایند تا جایی که در حال حاضر درآمد برخی از بازیکنان فوتبال در ایران به دو میلیارد تومان در یک فصل هم رسیده است.

بر همین اساس استقلال و پرسپولیس و به‌طور کلی اکثر باشگاه‌های ایرانی با وجود درآمدهای ناچیز خود همواره چندین و چند برابر درآمد سالیانه‌شان، دستمزد و حقوق برای بازیکنان و مربیان پرداخت می‌کنند. در واقع استقلال و پرسپولیس بیش از منچستر و رئال مادرید برای باشگاه‌شان هزینه می‌کنند و همین هزینه کردن هم بدهی میلیاردی آن‌ها را پدید آورده است.  همین هزینه‌های بی‌حساب و کتاب هم موجب شده تا این باشگاه‌ها علاوه بر اینکه نتوانسته‌اند هیچ سرمایه‌گذاری مشخصی روی تیم‌های پایه خود انجام بدهند با بیش از چند دهه از عمرشان هنوز نتوانسته‌اند یک ورزشگاه داشته باشند.

حالا با بررسی مسائل بالا، چه بودجه دولتی همچنان برقرار و بردوام باشد و چه خصوصی‌سازی باشگاه‌ها به شکل واقعی یا غیر واقعی آن شکل بگیرد باشگاه‌های ایرانی برای فرار از بدهی‌های فراوانی که آن‌ها را دربرگرفته چاره‌ای جز حرکت به سمت مدل متداول جهانی و تطابق هزینه‌ها  درآمدهاشان ندارند. یکی از مهم‌ترین کارهای باشگاه‌ها در این زمینه کاهش هزینه‌هاست و مهم‌ترین آن‌ها کاهش دستمزدهای بازیکنان فوتبال است که در سال‌های اخیر به شکل کاذبی افزایش یافته است.

یک مدیرعامل خوب مدیرعاملی است که به‌جای اینکه به فکر ترکاندن بمب در فصل نقل و انتقالات باشد به فکر هزینه کردن با دقت باشد. هزینه کردنی که موجب نشود بعد از رفتنش از باشگاه یک تیم حسابرسی ویژه عدد بدهی ۷۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ تومانی آن را گزارش کند.

اخبار ورزشی - تابناک