آخرین مطالب



اخبار


2 دقیقه پیش

عکس: استهلال ماه مبارک رمضان

همزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ...
2 دقیقه پیش

تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریم

وزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که می‌تواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام می‌شود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ...

روایت سفیر آمریکا از دیکتاتور ایران


معلوم بود که شاه حرفی برای گفتن ندارد و در طول گپ و گفت کوتاهی که داشتیم بیشتر به سر و زبان‌داری ‏وزیر دربارش [تیمورتاش] متکی بود!

خبرگزاری تسنیم: معلوم بود که شاه حرفی برای گفتن ندارد و در طول گپ و گفت کوتاهی که داشتیم بیشتر به سر و زبان‌داری ‏وزیر دربارش [تیمورتاش] متکی بود!

 چارلز کامرهارت در اواخر سال 1929 به‌عنوان سفیر آمریکا در تهران منصوب شد. ‌هارت ماجرای نخستین دیدار ‏خود با رضاشاه دیکتاتور مخلوع و تقدیم استوارنامه‌اش در مقام وزیرمختار ایالات‌متحده ‏را چنین وصف کرده است:

به رغم همه این مشغولیت‌ها، در روز 6 فوریه اطلاع دادند که شاه سه روز بعد، یعنی شنبه نهم [فوریه]، مرا در ‏کاخ گلستان به حضور خواهند پذیرفت. تنها چیزی که با آن حال و هوا جور در نمی‌آمد دو اتومبیل سلطنتی ‏ساخت آمریکا بود که برای بردن من و کارمندانم به کاخ به دنبالمان فرستاده بودند. جدای از آنها، هیچ چیز دیگری ‏نبود که بتواند آن فضای آکنده از حال و هوای منبعث از یک ذهنیت قرون وسطایی سرخورده و کج خُلق را برایمان ‏قابل تحمل‌تر کند.



تشریفات با دقت تمام انجام شد؛ ولی احساس کردم که شاه قدری مضطرب است. او با لکنت ‏چند جمله‌ای را از روی کاغذ خواند و سپس با لبخندی تصنعی به من دست داد و خوشامد گفت. شاید هم ‏می‌ترسید که از موقع استفاده کنم و مساله راه‌آهن را پیش بکشم. از سوی دیگر، قبلا به من توصیه کرده بودند که ‏خودم را آماده کنم تا اگر در اولین ملاقاتمان حرفی از راه‌آهن به میان آمد، بتوانم جواب بدهم؛ ولی هیچ حرفی ‏نشد. معلوم بود که شاه حرفی برای گفتن ندارد و در طول گپ و گفت کوتاهی که داشتیم بیشتر به سر و زبان‌داری ‏وزیر دربارش [تیمورتاش] متکی بود که البته تیمورتاش در حضور او اصلا آن هارت و پورتی را که در سایر مواقع ‏جلوی دیگران نشان می‌داد، نداشت.‏

برای سبک‌تر کردن فضای ملاقات، اجازه خواستم تا کارمندانم را به شاه معرفی کنم؛ از جمله آقای میلارد را که ‏از نظر من انتصابش در این پست یکی از بهترین انتصاب‌های ممکن بود. شاه هم بنا به تشریفات چند کلمه‌ای ‏صحبت کرد و بعد از خداحافظی به طرف درب خروجی تالار بزرگی رفت که ما را در آنجا به حضور پذیرفته بود؛ ‏خودش آن را گشود و با عجله خارج شد.

در دلم برای آن کسی که این تشریفات را گذاشته بود، دعا کردم. ‏چقدر سخت بود اگر می‌خواستم با تعظیم و عقب عقب از آن تالار بزرگ خارج شوم. وقتی شاه به طرف در رفت، ‏تیمورتاش، وزیر دربار، هم به دنبالش روانه شد تا در تالار را برایش باز کند و اربابش را به اتاق مجاور همراهی ‏نماید؛ ولی شاه با تکان دست او را عقب راند. چیزی که اتفاق افتاد بیشتر مثل یک بی‌محلی وقیحانه بود، ولی بعدها ‏سفیر ترکیه به من توضیح داد که رفتار آن روز شاه در واقع جزو همان بی‌ادبی‌های مرسوم او نسبت به اطرافیانش ‏بوده است...‏

ذهنیت بدوی این مرد را می‌شود از مطالبی فهمید که همتای آلمانی‌ام چند روز پیش در سفارت به من گفت. ‏وزیر مختار آلمان هفت سالی است که در اینجا به سر می‌برد. او درباره خلق‌و‌خوی عجیب و غریب شاه می‌گفت ‏که اگر شاه با اتومبیل به جایی برود و در راه اتومبیلش پنچر شود، بعید نیست که برای شوفر هفت تیر بکشد. ای. ‏دبلیو. دوبوا، مدیر شرکت اولن و شرکا، می‌گوید که همین اواخر شاه در سرکشی فاجعه‌آمیزش به پروژه خط ‌آهن ‏جنوب، ناگهان به نظرش رسید که بعضی کارگرها خوب کار نمی‌کنند؛ آنها را نشان کرد و به سربازانش دستور داد ‏که با شلاق به جانشان بیفتد. وقتی تعداد زیادی از کارگران حسابی شلاق خوردند، خاطر مبارک آسوده شد.

تا این ‏ساعت که برداشت خوبی از ایران نداشته‌ام؛ زیرا قبلا در آلبانی بودم، که می‌گفتند «ذره‌ای از آسیاست که در اروپا ‏ته‌نشین شده» و حتی برخی‌ها آن را شرقی‌تر از ترکیه می‌دانستند و انتظارم این بود که ایران خیلی بهتر باشد. ‏

باید اعتراف کنم که زوگ، پادشاه آلبانی بیشتر از یک قرن از شاه ایران جلوتر است و روستاییان آلبانی را در مقایسه ‏با روستاییان بدبخت ایران باید اشراف‌زاده به حساب آورد. در آلبانی، روستایی‌ها لااقل در خانه‌های واقعی زندگی ‏می‌کنند؛ در حالی که روستاییان ایران عملا ژنده‌پوش هستند و در یک آلونک‌های کاهگلی خالی از اسباب و اثاثیه ‏زندگی می‌کنند. با وجود این، به اطرافم که نگاه می‌کنم می‌بینم که به همان اندازه که انتظارش را داشتم، جالب ‏است و از اینکه این پُست را به من داده‌اند بسیار قدردان هستم.

منبع: اسناد وزارت امور خارجه، گزارش چارلز کامرهارت، مورخ 11 ژانویه 1930.


ویدیو مرتبط :
تکرار اتهامات بدعهدی ایران در قبال برجام توسط سفیر آمریکا در سازمان ملل

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

سفیر آمریکا:/ایران مسؤول یک چهارم ...



سفیر آمریکا: ایران مسؤول یک چهارم

سفیر آمریکا:/ایران مسؤول یک چهارم کشته های آمریکا در عراق است معتقدم عراقی ها، ملی گرا هستند و دوست ندارند

کسی بر آنها سلطه داشته باشد یا به آنها دیکته کند که چه باید بکنند. نه از طرف آمریکا و نه از طرف ایران و نه هیچ یک از دیگر همسایگان عراق.

سفیر آمریکا در بغداد، ایران را به قتل یک چهارم از نظامیان آمریکایی در عراق متهم کرد.


به گزارش عصر ایران به نقل از خبرگزاری ها، "جفری جونز " دیروز جمعه گفت: گروه های مورد حمایت ایران مسؤل یک چهارم کشته های آمریکا در عراق هستند اما نفوذ تهران در عراق آنگونه که گفته می شود، جدی نیست.


چهار هزار و 400 نظامی آمریکایی از زمان آغاز حمله نظامی آمریکا به عراق در سال 2003 تاکنون در این کشور کشته شده اند.


قرار است آمریکا به طور رسمی پایان عملیات رزمی ارتش خود را در عراق در روز 31 آگوست جاری اعلام کند.


سفیر آمریکا در بغداد اضافه کرد: ایران با وجود تلاش های بسیار و برخلاف اعتقاد موجود درباره نفوذ بی نظیرش در عراق اما به طور جدی نمی تواند تعیین کننده نتیجه مذاکرات برای تشکیل دولت آینده عراق باشد.


وی گفت: پیش بینی ویژه من این است که می گویم یک چهارم تلفات انسانی آمریکا و برخی از حوادث رعب آلود مانند ربودن آمریکایی ها در عراق را می توان به گروه های ایرانی نسبت داد. ایران تلاش کرد تا نمایندگان عراقی خود برای ناآرامی و بی ثباتی در عراق استفاده کند و این کشور را به محل نامناسبی برای نیروهای خارجی تبدیل کند.


جونز افزود: اما من تاثیر طولانی مدتی را برای ایران در تحول سیاسی و اجتماعی عراق نمی بینم.

معتقدم عراقی ها، ملی گرا هستند و دوست ندارند کسی بر آنها سلطه داشته باشد یا به آنها دیکته کند که چه باید بکنند. نه از طرف آمریکا و نه از طرف ایران و نه هیچ یک از همسایگان عراق.


وی تاکید کرد: آمریکا به دلیل جمود سیاسی در عراق، احساس نگرانی بسیاری می کند. حملات تروریستی درعراق این واقعیت را تغییر نمی دهد که اتفاقات ضد امنیتی در عراق در دو سال اخیر به شکل ملموسی کاهش یافتند.


سفیر آمریکا در بغداد تصریح کرد: پایان عملیات رزمی آمریکا در عراق به این معنی نیست که آمریکا ارتباط خود را با عراق قطع می کند. تلاش می کنیم به عراق کمک کنیم. از این کشور صرف نظر نمی کنیم. حتی باید گفت ما عراق را ترک نمی کنیم. به سادگی باید بگویم که به خود اجازه می دهیم تا حضور نظامی خود را در عراق پایان دهیم..../عصرایران



ویدیوهای مرتبط


دیگر کاربران چه میخوانند....

درج آگهی رایگان
دانلود