داستان خودکشی ناموفق کارگر قهوه‌خانه پس از یک حادثه شغلی

 

اخبار اجتماعی - داستان خودکشی ناموفق کارگر قهوه‌خانه پس از یک حادثه شغلی

«حسن کریمی» ‌، برادر عبدالله در گفتگو با ایلنا در تشریح وقایعی که در روزهای بستری بودن برادرش در بیمارستان فیروزگر تهران (که ۵۳ روز طول کشید) رخ داده است، گفت: عبدالله به دلیل مسمویت با گاز سمی منواکسید کرین و ایست قلبی به نزدیک‌ترین مرکز درمانی، یعنی بیمارستان دولتی فیروزگر واقع در میدان ولیعصر انتقال داده شد و به عنوان حادثه دیده حین کار و با اطلاع مرجع قضایی در این مرکز درمانی پذیرش شد. برادرم چندین روز بحرانی را به حالت کما در بخش ICU سپری کرد و بعد از هوشیاری نسبی به اتاقی یک تخته در بخش ریه منتقل شد.

او ادامه داد: هر وقت از عبدالله درباره حادثه آتش سوزی سوال می‌کردیم، وحشت عجیبی در صورتش موج می‌زد و از توصیف حادثه عاجز می‌ماند. به نظر می‌رسید از لحاظ روحی دچار مشکل شده است. وقتی موضوع را با کارکنان بیمارستان در میان گذاشتیم، به ما گفته شد چنین حالتی در عبدالله آن هم بعد از پشت سرگذاشتن چنین حادثهٔ وحشتناکی طبیعی است و حال او با گذشت زمان خوب می‌شود و با چنین استدلالی از درخواست ما برای مشاوره عبدالله با روانپزشک شانه خالی می‌کردند.

کریمی افزود: حدود ۱۰ روز بعد (یکم مهر ۹۱) پزشک معالج حال عمومی عبدالله را خوب توصیف کرد و او را مرخص کرد. در پی صدور دستور ترخیص، کارفرما (صاحب قهوه خانه) وارد کاغذبازی اداری این پرونده شد اما کارکنان بخش ترخیص بیمارستان، از ترخیص عبدالله با دفترچه خدمات درمانی ایرانیان جلوگیری کردند و از کارفرما خواستند باتوجه به آنکه برادرم بیش از یکسال تحت پوشش کامل بیمه تأمین اجتماعی بوده و حادثه نیز در محل کار به وقوع پیوسته است، با ارائه دفترچه تأمین اجتماعی نسبت به ترخیص او اقدام کند.

او تصریح کرد: چون وقت اداری رو به اتمام بود، ترخیص عبدالله به روز بعد موکول شد. کارفرما موضوع را به اطلاع من رساند و به من اطمینان داد که برادرم را فردا (۲ مهر ۹۱) ترخیص خواهد کرد.

به گفته کریمی، کارکنان بخش ریه با اطلاع کامل از اینکه عبدالله به عنوان حادثه دیده حین کار به آن مرکز مراجعه کرده و هزینه درمان او باتوجه به قوانین کار برعهده کارفرما است، از من خواستند از بخش بیرون بروم اما این درخواست غیرمنطقی و ترس عبدالله از تنهایی، او را مضطرب کرد. من که به تغییر حال روحی عبدالله پی برده بودم، موضوع را به کارکنان بخش گوشزد کردم، ولی آنها از روی لجبازی از نیروی انتظامی مستقر در بیمارستان خواستند مرا به ظن اینکه شاید بخواهم برای فرار از پرداخت هزینه‌ها عبدالله را فراری دهم، با اعمال زور از بیمارستان بیرون کنند.

او با اشاره به گزارش پرستاری وقت بیمارستان فیروزگر مبنی بر عدم تعادل روحی و روانی عبدالله و نیاز او به حمایت، گفت: کارکنان بخش به جای مراقبت از عبدالله یا تزریق آرامبخش، او را برای چندین ساعت در اتاق یک تخته‌اش زندانی و به حال خودش‌‌ رها کردند، اما گویا مشکلات روحی عبدالله در طول شب ادامه پیدا کرده بود، تا جایی که او جوانی را که در اتاق دیگری بستری بود را به قتل تهدید کرده بود.

کریمی افزود: عبدالله‌‌ همان شب از پنجره اتاقش در طبقه سوم با لباس بیمارستان و پای برهنه خود را به بیرون پرتاب کرد. شدت ضربه بعد از برخورد با کف سنگفرش حیاط به حدی شدید بود که او از ناحیه‌های مختلف ستون فقرات به شدت صدمه دید و لگن استخوان خاجی و پاشنه هر دو پایش شکست. صدمات او به حدی جدی بود که برای تمامی عمرش خانه نشین و از کار افتاده شده است.

او در ادامه بیان کرد: بعد از این حادثه، کارکنان بیمارستان مدعی شدند عبدالله به دلیل مصرف مواد مخدر به خودکشی دست زده است. من که از طرز برخورد کارکنان بیمارستان ناراحت شده بودم، به دفتر رئیس بیمارستان مراجعه کردم، اما رئیس بیمارستان در اتاقش حاضر نبود. حس کرده بودم کارکنان بیمارستان می‌خواهند به هر شکلی حادثه را توجیه کنند و بیمار را مقصر جلوه دهند، بنابراین گفتم تا زمانی از عبدالله آزمایش مواد مخدر گرفته نشود، اجازه ویزیت او را نخواهم داد. به اصرار من، از او آزمایش مواد مخدر گرفتند و مشخص شد او پاک است.

کریمی با اشاره به متواری شدن کارفرما در پی اطلاعش از خودکشی عبدالله،  افزود: بعد از یک هفته که عبدالله به هوشیاری نسبی رسید، برای جراحی‌های متعدد به بخش ارتوپدی منتقل شد ولی با وجود آنکه احتمال قطع نخاعش می‌رفت، روز‌ها بر روی تخت بیمارستان به حال خود‌‌ رها شده بود تا اینکه مسئول مددکاری به من مراجعه کرد و گفت تا زمانی که هزینه بیمارستان را پرداخت نکنید، با وجود آنکه احتمال قطع نخاع بیمار می‌رود، عمل جراحی روی ستون فقراتش انجام نخواهد شد. ما با وجود تنگدستی مبلغ مورد نیاز را به هر نحوی تهیه و پرداخت کردیم و ستون فقرات عبدالله ۲۵ روز بعد از سقوطش جراحی شد.

کریمی در پایان خواستار رسیدگی به تخلفات کارکنان بیمارستان شد و اظهار کرد: عبدالله بعد از ۵۳ روز ترخیص و به شهرش – سنندج - منتقل شد اما از کارافتاده و خانه نشین شده است و در حال حاضر با گذشت حدود ۲ سال از حادثه برای گذراندن زندگی به پدر پیرش محتاج است.
اخبار اجتماعی - ایلنا

 

ویدیو مرتبط :
خودکشی ...ناموفق....

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

مرگ سالیانه ۲.۳ میلیون کارگر/ ثبت ۳۶۰ میلیون حادثه شغلی

به گزارش مهر، علی ربیعی گفت: مطالعه برنامه های توسعه نشان می دهد سلامت و پرورش نیروی انسانی نقطه محوری برای ریشه کنی فقر و توسعه انسانی است.

به گفته وزیر تعاون، کار و رفاه، فرآیند رشد و توسعه اقتصادی کشورهای در حال توسعه به سبب پایین بودن سطح زندگی، کاهش یافتن بسیاری از شاخص‌ها و بالا رفتن هزینه های مرتبط با حوزه سلامت مختل شود.

ربیعی افزود: زمانی که از موضوع سلامت صحبت به میان می آید، در واقع از کف حمایت اجتماعی سخن گفته ایم؛ بنابراین سلامت موضوعی فراگیر و فراتر از حوزه اقتصادی است و مسائل اخلاقی در آن وارد می شود.

به گفته وی، سیاست‌های حمایت اجتماعی نقش مهمی در کاهش فقر و حمایت از رشد فراگیر از طریق افزایش سرمایه انسانی و بهره وری و تسهیل تغییرات ساختارهای اقتصاد ملی ایفا می کند.

وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی گفت: صندوق‌های تامین اجتماعی در بسیاری از کشورها به دلیل برهم خوردن توازن میان شمار بیمه پردازان و دریافت کنندگان خدمات و فراهم نشدن منابع مورد نیاز در آینده با چالش‌های جدی روبرو می‌شوند.

به گفته وی، حمایت از برنامه های سلامت مستلزم تدوین برنامه ای جامع است. ربیعی از کشورهای اسلامی خواست همکاری های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خود را توسعه دهند.

وزیر کار تاکید کرد: همکاری این کشورها برای کاهش حوادث ناشی از کار و تقویت بهداشت کار می تواند به حفظ نیروی انسانی و جلوگیری از هدررفت منابع و در نهایت توسعه اقتصادی آنها کمک بزرگی کند.

وی، شمار حوادث شغلی را در جهان ۳۶۰ میلیون مورد در سال عنوان کرد و گفت: این حوادث مرگ سالیانه دو میلیون و ۳۰۰ هزار کارگر را به دنبال دارد. به گفته وی، به طور متوسط هر ساله ۴ درصد تولید ناخالص داخلی کشورها برای جبران حوادث و بیماری های شغلی مصرف می‌شود.

اخبار اجتماعی - مهر