حاشیه: تصویر «آیدین آغداشلو» در تلویزیون

عصر ایران: شبکه قرآن و معارف سیمای جمهوری اسلامی ایران در یکی از برنامه های  روز پنج شنبه 24 بهمن 1392  درباره ارزش و اهمیت یک نسخه بسیار نفیس قرآن با آیدین آغداشلو هنرمند سرشناس و جهانی ایران گفت و گو کرد.

 این که کارشناس تاریخ هنر درباره یک اثر هنری اظهار نظر کند امر عجیبی نبود. وجه قابل توجه این بود که چهره این هنرمند مستقل، پس از مدت ها از تلویزیون دیده می شد.

پیش تر البته شبکه مستند نیز بخش هایی از مجموعه بسیار تحسین‌شده و خاطره‌انگیز «به سوی سیمرغ» ساخته حمید سهیلی در سال 1362 را پس از30 سال دوباره پخش کرده بود که متن آن را آیدین آغداشلو نوشته و گوینده گفتار متن هم خود اوست. برنامه ای درباره نگارگران ایرانی که در جای جای ایران سراغ موزه ها و کتابخانه ها و حتی خانه ها رفته بود اما تصویر هنرمند را نخستین بار بود که تلویزیون رسمی نشان می داد.

(به سوی سیمرغ، روایتی متفاوت از تاریخ نقاشی ایران را به تصویر می‌كشد و فراز و فرودهای این هنر را در تاریخ تمدن‌های مختلف ایرانی، نقش دوره‌های تاریخی بر هنر نقاشی و همچنین طرح‌ها و مواد مورد استفاده در هنر نقاشی را مورد بررسی قرار می‌دهد و از مجموعه هایی است که تاریخ مصرف ندارد و بارها می توان به تماشای آن نشست.)

  جالب این که به رغم پخش صدا و تصویر آیدین آغداشلو از شبکه های مستند و قرآن و معارف سیمای جمهوری اسلامی و آن هم به تازگی در مقام اظهار نظر درباره نسخه نفیس قرآن از شبکه قرآن، روزنامه کیهان روز یکشنبه 27 بهمن ماه گفت و گوی یک روزنامه جدید الانتشار با این هنرمند شاخص و جهانی درباره برپایی اولین نمایشگاه انفرادی او را یکی از بهانه های حملات خود ساخته و مطابق عادت مالوف از آغداشلو با عنوان همکار دفتر فرح پهلوی یاد کرده است.

 علت حملات دوباره به این هنرمند شاید این باشد که آغداشلو به صرف کار هنری و کارشناسی هنر بسنده نمی کند و اهل فکر هم هست و گاهی آنچه را که می اندیشد به روی کاغذ می آورد.