تا نابودی جهان چقدر زمان باقی است؟

یکی از نظریات قابل توجه در این مورد، نظریه‌ی گسیختگی جهان است. طبق این نظریه، جهان هستی آن قدر منبسط می‌شود تا روزی به طور کامل از هم گسسته شده و اصطلاحا گسیخته می‌شود و تمامی مواد موجود در آن از بین می‌روند.

zoomit.ir - مهدی زارع: نظریات نابودی جهان مدت‌های زیادی است که بحث داغ دانشمندان نجوم و علوم فیزیک است. یکی از نظریات قابل توجه در این مورد، نظریه‌ی گسیختگی جهان است. طبق این نظریه، جهان هستی آن قدر منبسط می‌شود تا روزی به طور کامل از هم گسسته شده و اصطلاحا گسیخته می‌شود و تمامی مواد موجود در آن از بین می‌روند.

نظریه‌ی گسیختگی جهان هستی جزو مهم‌ترین نظریات نابودی جهان است که بحث‌ها و تحقیقات زیادی را در بین دانشمندان به راه انداخته است. طبق این نظریه، جهان هستی که در حال منبسط شدن است، زمانی به حد نهایی انبساط می‌رسد و در نتیجه تمامی فواصل جهان هستی به بی‌نهایت تبدیل می‌شوند و تمامی مواد موجود از بین می‌روند.

با توجه به مطالعاتی که روی سوپرنوا انجام شد، نظریه‌ی انبساط جهان هستی ثابت شده است. سرعت این انبساط همواره در حال افزایش است و احتمالا روزی به حد نهایی خود برسد. دلیل این انبساط، انرژی سیاه است که دانشمندان به فرمول‌هایی برای محاسبه‌ی آن دست یافته‌اند. طبق محاسبات دانشمندان که با توجه به فرمول‌های انرژی سیاه و نرخ انبساط جهان هستی انجام شده است، اگر نظریه‌ی گسیختگی جهان درست باشد، این اتفاق در حدود ۲.۸ میلیارد سال دیگر (یعنی ۱.۲ برابر عمر کنونی جهان هستی) اتفاق خواهد افتاد. محاسبات قبلی زمانی حدود ۲۲ میلیارد سال را تخمین زده بودند. این زمان قبل از زمان تخمین زده شده برای مرگ خورشید در ۵ میلیارد سال آینده یا زمان ۴ میلیارد سالی تا برخورد کهکشان راه شیری با کهکشان همسایه یعنی آندرومدا است.

اتفاق افتادن یا نیفتادن این نظریه، به مقدار انرژی مرموز سیاه بستگی دارد. اگر این انرژی در حال افزایش باشد، امکان گسیختگی جهان هستی بالا است وگرنه باید به نظریات دیگری مانند فشردگی بزرگ که حرکتی برخلاف انفجار بزرگ یا Big Bang است بپردازیم. البته نظریه‌ی پارگی جهان نیز ممکن است هیچ‌‌گاه اتفاق نیفتد و جهان هستی به انبساط خود تا بی‌نهایت ادامه دهد. اما این انبساط بیش از حد ممکن است به پدیده‌ی دیگری برای پایان جهان منجر شود که نام آن مرگ گرما است. طبق نظریه‌ی مرگ گرما، جهان آن‌ قدر منبسط می‌شود که دیگر هیچ ستاره‌ی جدیدی برای تولید گرما شکل نمی‌گیرد.

با در نظر گرفتن هر یک از نظریات گفته شده، زمان زیادی تا نابودی جهان هستی باقی است و ساکنان زمین با اطمینان بیشتری می‌توانند به زندگی ادامه دهند. البته نظریاتی مانند برخورد سیاره‌های کشنده که زمان آنها قابل پیش‌بینی نیست نیز باید مد نظر باشند. به نظر شما کدام‌یک از این نظریات در پایان جهان اتفاق خواهد افتاد؟

چقدر به یاد امام زمان هستی؟

زنده نگه داشتن یاد امام زمان(عج)

وقتی امام منتظَرمان همواره به یاد ماست و برایمان دعا می کند، چرا ما به یادش نباشیم؟ چرا ما یادش را همواره زنده نکنیم؟ چرا ما نکوشیم که به حضرتش خدمت کنیم؟ چرا ما نکوشیم که حقوق حضرت را رعایت نکنیم؟ ...

وقتی دعای ندبه می خوانیم که «عَزیزٌ عَلَیَّ أَن أرَی الخَلقَ وَلا تُری» ... باید یادمان باشد که این سخت بودن ندیدن امام را باید با عمل نشان دهیم نه فقط با حرف...!

دعای عهد که می خوانیم ... « اللهمَّ أنِّی أُجَددُ لَه فِی صَبیحَةِ یَومِی هَذَا وَ مَا عِشتَ مِن أیَامِی عَهداً وَ عَقداً وَ بَیعَةً لَهُ فِی عُنُقِی لا أَحُولُ عَنهَا و لا أزُولُ أَبَدا اللهمَّ اجعَلنِی مِن أنصَارِه وَ أعوَانِه وَ الذَّابینَ عَنهُ وَ المُسَارعینَ إلَیه فِی قَضَاءِ حَوائِجِه وَ المُمتَثِلینَ لاوَامِره وَ المُحَامینَ عَنهُ وَ السَّابِقینَ إلی إرادَتِه وَ المُستَشهَدینَ بَینَ یَدَیه»

باید که به عمل نشان دهیم تجدید این پیمان را، پایدار بودن و برنگشتن از این پیمان را، باید که بخواهی تا از یارانش باشی و کمک کارانش و از مدافعان حریمش و از شتاب کنندگان به سویش که خواسته هایش را انجام دهی و دستوراتش را اطاعت کنی ... و برای همه این شدن ها و به عمل نشان دادن ها، در کنار همه آن گام هایی که باید برای انجام وظیفه برداریم، یک گتم دیگر هم هست. می دانی چیست؟

وقتی در جمع دوستانت نشسته ای، وقتی در این جمع از هر دری سخنی می گویید و می شنوید، وقتی درباره هزاران مسئله مورد علاقه تان یا مسائلی که فکرتان را مشغول کرده، با هم سخن می گویید، چقدر برای امام زمانت وقت می گذاری؟ چقدر در جمع دوستانت از فضایل امام می گویی و آثار وجودی حضرتش؟ چقدر از وظایفی که در مقابل امام بر عهده دارید، حرف می زنید؟ اصلاً می دانی حقوق امام چیست؟ تو و دوستانت چه چیزهایی را باید رعایت کنید؟ ...

بگذار بحث حقوق حضرت را به زمان دیگری موکول کنیم که این نیز جای خود را می طلبد... اما یادت نرود امام صادق(علیه‌السلام) به یکی از یاران خود به نام فُضیل فرمود: «آیا می نشینید و با یکدیگر گفت و گو می کنید؟» فضیل گفت: آری فدایت شوم. امام صادق(علیه‌السلام) فرمود: «همانا من آن مجالس را دوست می دارم، پس امر ما را احیا کنید. ای فُضیل! خدا رحمت کند کسی را که امر ما را احیا نماید»(1)...

یادت نرود که امام رضا(علیه‌السلام) فرمود: «هر کس در مجلسی بنشیند که در آن مجلس امر ما زنده می گردد، روزی که دل ها می میرد، دلش نخواهد مرد»(2) ...

پس اگر می خواهی آن روز که دل ها می میرد، دلت زنده باشد؛ یادت باشد هر گاه در جمع دوستانت نشستی، از امام زمانت سخن بگو، از وظایفی که بر عهده دارید، از کارهایی که باید برای امام بکنید که زمینه و شرایط ظهورش را فراهم کنید و ... .

اگر روایاتی را که با مضمون امامت به ما رسده است، نیم نگاهی بیندازیم؛ در همه آن ها می یابیم که زندگی همه انسان ها و موجودات به برکت امام معصوم است. وقتی زیستن مان را مدیون برکت وجود امام زمان مان هستیم، چرا در خدمت گذاری اش نکوشیم؟ مگر نه اینکه هر گاه کسی کاری برایمان انجام می دهد، می کوشیم که در جبران آن کار، خدمتی برایش انجام دهیم. امام که هستی مان مدیون وجود اوست، برایش چه کرده این؟

به این مسئله فکر کرده ای؟...

 

امام صادق(علیه‌السلام) در بیان شرافت امام مهدی(عج) فرمود: «اگر دوران او را دریابم، تمام مدت زندگانی ام در خدمت او خواهم بود»(3) و خدمت کردن به امام چیزی جز یاری رساندن به شیعیان و پیروان حضرت، برطرف کردن نیازها و دفع مشکلات و حل و فصل امور آن ها نیست.

اما یادت باشد که امام را بر تو حقی است، آن گونه که در روایت به من و تو رسانده اند «هر حقی که برای خدای تعالی است، از آنِ ما (امامان) است»(4) پس همان گونه که می کوشی حق الله را رعایت کنی، بکوش که حق امام زمانت را نیز رعایت کنی که قلب مبارکش را با گناهان از خود نرنجانی، دستوراتش را اطاعت کنی و از نایبش پیروی، شرایط ظهورش را آماده سازی و در راهش جان نثاری کنی... .

..........................................................

پی نوشت ها:

1.بحارالانوار، ج 44، ص282.

2.صدوق، مجالس، مجلس 17، ح 4.

3.بحارالانوار، ج51، ص148.

4.اصول کافی، ج1، ص 37.