اخبار
2 دقیقه پیش | عکس: استهلال ماه مبارک رمضانهمزمان با آغاز ماه مبارک رمضان جمعی از کارشناسان حوزه نجوم همراه با نماینده دفتر استهلال مقام معظم رهبری عصر دوشنبه هفدهم خرداد برای رصد هلال شب اول ماه مبارک رمضان بوسیله ... |
2 دقیقه پیش | تا 20 سال آینده 16 میلیون بیکار داریموزیر کشور گفت: در نظام اداری فعلی که میتواند در ۱۰ روز کاری را انجام دهد، در ۱۰۰ روز انجام میشود و روند طولانی دارد که باید این روند اصلاح شود. خبرگزاری تسنیم: عبدالرضا ... |
به خشونت علیه زنان و دختران پایان دهید
«16 روز زمان دارید که خانه، شهر، کشور و جهان خود را نارنجی کنید. این یک کارزار جهانی برای پایان دادن به خشونت علیه زنان و دختران است.»
اینها همه پیشنهادهای سازمان ملل فقط برای رساندن یک پیام یعنی بالا بردن سطح آگاهی جامعه در مورد خشونت علیه زنان و بحث در مورد راه حل های آن است. این خشونتها باعث شد که 23 فعال حقوق زنان از نقاط مختلف دنیا در سال 1991 میلادی به فکر سازمان دادن یک اقدام جهانی بیفتند. از آن سال این زنان تلاش می کنند تا در یک کمپین 16 روزه، مردم را نسبت به ماهیت خشونتهای نظاممند علیه زنان آگاه کنند و بگویند خشونت علیه زنان، نقض حقوق انسانی آنها است. نام کمپین آنها «16 روز نارنجی» است که هر سال از 25 نوامبر یعنی روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان آغاز و تا 10 دسامبر، روز جهانی حقوق بشر ادامه دارد. امسال هم قرار است همه کشورها و سازمان هایی که به این کمپین پیوسته اند با برنامه هایشان، 16 روز دنیا را نارنجی کنند.
بان کی مون، دبیرکل سازمان ملل نیز پیام کوتاه خود را به مناسبت این روز با این عنوان مطرح کرده است: «سکوت را بشکنید. اگر شما شاهد خشونت علیه زنان و دختران هستید، ننشینید، حرکت کنید».
63 کشور دنیا و اتحادیه اروپا تا پایان سال 2013 میلادی به این کمپین پیوستند و برای پایان دادن به خشونت علیه زنان و دختران تعهدات ملی خود را اعلام کرده اند.
ایجاد امنیت برای زنان و دختران در خانه، مدرسه، محیط کار و اجتماع، دغدغه اصلی همه گروهها و دولتهایی است که در این 16 روز با رنگ نمادین نارنجی میخواهند به دنیا تلنگر بزنند تا برای کنترل خشونتی که بر پایه جنسیت است سطح آگاهی عمومی را بالا ببرند و شیوههای اجرایی دولتها را برای منع خشونت علیه زنان اصلاح کنند.
سازمان ملل میگوید 70 درصد از زنان در جهان به نوعی خشونت را تجربه کردهاند. این آمار نشان می دهد از هر 10 زن، هفت نفر در طول عمر خود خشونت فیزیکی یا جنسی را تجربه میکنند. این آمار دربرگیرنده 603 میلیون زن است که قانون کشورهایشان، خشونت خانگی علیه زنان را جرم محسوب نمیکند. ارقامی که نشان میدهند از هر چهار زن در دنیا، یکی در دوران بارداری خشونت فیزیکی را تجربه می کند.
این تجربهها آنقدر فراوانی داشته و دارد که در ادامه 16 روز نارنجی، سال 2008 دبیر سازمان ملل کمپین «اتحاد برای پایان دادن به خشونت علیه زنان» را معرفی کرد. کمپینی که با هدف آگاهی رسانی، افزایش منابع و اراده سیاسی برای پیشگیری و محو تمام اشکال خشونت علیه زنان و دختران در دنیا برگزاری شود.
بان کی مون برای این که مبارزه با خشونت علیه زنان هر ماه در صدر اخبار بین المللی باشد، بیست و پنجم هر ماه را به عنوان «روز نارنجی» برگزید. روزی برای بالا بردن آگاهی و پیشگیری از خشونت علیه زنان و دختران و اولین روز نارنجی بیست و پنجم جولای سال 2012 برگزار شد.
ویدیو مرتبط :
خشونت علیه زنان
خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :
به سکوت در برابر خشونت علیه زنان پایان دهیم
اخباراجتماعی - بان کیمون با اشاره به آمار تکاندهنده جهانی؛
به سکوت در برابر خشونت علیه زنان پایان دهیم
به سکوت در برابر خشونت علیه زنان پایان دهیم
«خشونت مبتنی بر جنسیت و روابط جنسی خشونتی است که هیچ مرز جغرافیایی، اجتماعی و اقتصادی نمیشناسد». دبیر کل سازمان ملل در "روز جهانی رفع خشونت بر زنان" این نوع از خشونت علیه زنان را شدیدترین گونه در سالهای اخیر دانست. سازمان ملل متحد ۳۳ سال پس از کشته شدن سه خواهر به نامهای منیروا، ماریت ترزا و بتربه میرابال که از فعالان سیاسی و اجتماعی علیه حکومت در جمهوری دومینیکن بودند، روز ۲۵ نوامبر را به طور رسمی "روز جهانی منع خشونت علیه زنان" نامگذاری كرد.
در ٢٥ نوامبر ١٩۶٠ خواهران میرابال از مخالفان رافائل لئونیدس تروخییو، دیکتاتور جمهوری دومینیکن پس از ماهها شکنجه و تجاوز به قتل رسیدند. از آن پس خواهران میرابال که به "پروانههای فراموش نشدنی" تشبیه میشدند، به سمبل مقاومت ملی زنان دومینیکن تبدیل شدند. از آن زمان تا کنون پیوسته برای حساس کردن افکار عمومی نسبت به خشونت علیه زنان تلاش شده است. برای نخستین بار در سال ۲۰۱۲ دبیرکل سازمان ملل متحد علاوه بر انتشار بیانیه، این روز را "روز نارنجی" نام نهاد. هدف او ارتقای آگاهی و پیشگیری از خشونت علیه زنان و دختران بود.
طبق اعلامیه جهانی منع خشونت علیه زنان، هر عمل خشـونتآمیز بر اساس جنسیت که به آسیب یا رنجاندن جسمی، جنسی و یا روانی زنان منجر شود، از مصادیق خشونت علیه زنان محسوب میشود. برای مثال انواع تهدیدها، اجبار یا محروم کردن زنان از آزادی که در منظر عمومی یا در زندگی خصوصی انجام شود از مصداقهای بارز خشونت است.
این اعلامیه، خشونت بر مبنای جنسیت، تجاوز، خشونت خانوادگی، حمله و آزار جنسی، قاچاق زنان و دختران وهمچنین اعمال برخی سنتهای زیانآور مثل ختنه دختران را نیز از عنوانهای دیگر خشونت علیه زنان برشمرده است. نهاد زنان سازمان ملل متحد (UN Women) در همین روز اعلام کرده است که از هر سه زن، یکی از آنها خشونت فیزیکی و جنسی را تجربه کرده است.
در بخش دیگری از گزارش این نهاد اعلام شده است در اتحادیه اروپا، ۴۵ تا ۵۵ درصد از زنان آزار و اذیت جنسی را از سن ۱۵ سالگی تجربه میکنند. در بخش دیگری از آمارهای ارائه شده از سوی این نهاد نیز آمده است، ۷۰۰ میلیون زن در دنیا پیش از ۱۸ سالگی مجبور به ازدواج شدهاند. زنان با انواع مختلفی از خشونتها روبهرو هستند. در این بین برخی از آنها برای رهایی از بسیاری از این خشونتها دست به مهاجرت میزنند. مهاجرتی که در برخی موارد نه تنها از درد خشونتهای پیشین نمیکاهد، بلکه به انواع دیگری از خشونت علیه آنها دامن میزند.
سازمان بینالمللی مهاجرت (IOM) به تازگی اعلام کرده است، خشونت علیه زنان مهاجر در قالب فاکتورهای سن، وضعیت قانونی، طبقه اجتماعی، فرهنگ و قومیت قابل بررسی است. ضعف در دانش زبان کشور مقصد، اشتغال در مشاغل نامناسب، بیاطلاعی از حقوق و تجربه قبلی خشونت در وطن در افزایش احتمال خشونت علیه زنان مهاجر مؤثر است.
اخبار اجتماعی - بهار نیوز