انسان باید به مریخ برود؟

خبرآنلاین: رفتن به مریخ، الهام بخش، نگران کننده و در نهایت گامی مهم برای انسان و همزمان شروع عصر تازه ای در علم است. اما این سوال همچنان برجاست: آیا انسان باید به مریخ برود؟

اگر روزی یک فضانورد برای اولین بار بر خاک مریخ فرود بیاید، با منظره ای از دره ها و دشت های سیاره قرمز روبرو خواهد شد.اما این سوال همچنان برجاست: بهتر نیست بدلیل خطرات ماشین جای انسان را بگیرد؟

الکساندر گرست، فضانورد، یکی از حامیان سفر مریخ می گوید: «انسان حتما به کره مریخ می رود. اطمینان دارم. کافی است به تاریخ نگاه کنیم. وقتی انسان توانست کشتی بسازد، نه تنها به سمت جزایر اطرافش به راه افتاد بلکه عازم افقهای دوردست شد.»

مشکل اصلی مسافت است. بسته به مدار مریخ، فاصله بین زمین و مریخ بین ۵۵ تا ۴۰۰ میلیون کیلومتر است، این سفر طولانی به معنی عبور از خلا مملو از تشعشعات خطرناک است.

رومان شارلز، مهندس فرانسوی می گوید: «با فناوری که امروز در اختیار داریم ماموریت فضایی رفتن به مریخ و بازگشت آن سه سال طول می کشد . مسیر رفتن بین هشت تا ده ماه است. سپس برای داشتن موقعیت مناسب برای بازگشت، فضانوردان باید یک سال و شاید کمی بیشتر در آنجا بمانند. بازگشت هم هشت تا ده ماه دیگر زمان می برد.»

او که سال ۲۰۱۱ در آزمایش مریخ ۵۰۰ مشارکت داشته است با مرور تجربه این سفر شبیه سازی شده به مشکلات اصلی اشاره می کند و می گوید: «علاوه بر چالش های فناوری که باید از میان برداشته شوند، برای فضانوردان هم مشکلاتی وجود دارد. به سه دسته از این مشکلات اصلی اشاره میکنم. چگونه انسان را در مقابل تشعشعات محافظت کنیم. دوم، بی وزنی است. چگونه برای غلبه بر آن تدابیر مناسب بیاندیشیم تا فضانوردان بمحض فرود آمدن در مریخ با سرعت و با کارایی در آن محیط کار کنند. و مشکل سوم مسائل روحی و روانی است. چگونه از سلامت روحی فضانوردان در طول این سفر طولانی اطمینان حاصل کنیم.»

برند یوهانس، روانشناس آژانس فضایی آلمان برای تقویت مهارت های فضانوردان در سفرهای طولانی فضایی، سامانه های آموزشی طراحی کرده است. او با تاکید بر ضرورت همکاری گروهی می گوید: «وقتی انسان به کره مریخ برود، این سفری با یک فضانورد نخواهد بود، یک گروه از فضانوردان هستند. رابطه بین گروه به اعضای آن بستگی دارد. این یکی از مهمترین عواملی است که موفقیت و یا عدم موفقیت ماموریت را تعیین می کند.»

برغم خطرات جسمی و روحی ماندن در یک کپسول بسته به مدت چند ماه، دانشمندانی که زندگی در مدار ایستگاه بین المللی فضایی را تجربه کرده اند ارزیابی مثبتی دارند.

الکساندر گرست می گوید: «بشر از میلیونها سال پیش کاوشگر بوده است. از پنجاه سال پیش ما وارد عرصه سفرهای فضایی شده ایم. در نتیجه هنوز در ابتدای راه این فناوری تازه و عصر جدید کاوشگری هستیم.»

روبات های کاوشگر به کره مریخ رسیده اند و با جستجوی خاک سیاره قرمز، داده های علمی را برای دانشمندان روی کره زمین ارسال می کنند.