آشپزی که به‌جای قاشق با دستانش غذا را هم می‌زند! + تصاویر

پِرِم کومار با دستانی برهنه و بدون محافظ ماهی سرخ می‌کند؛ او دستانش را درون دیگ پر از روغن با حرارت 200 درجه سانتی گراد فرومی‌برد و غذا را زیرورو می‌کند. این آشپز 65 ساله در «کارول باغ» کنار خیابان روزانه 150 کیلوگرم ماهی سرخ می‌کند و به صدها نفر می‌فروشد و البته بیشتر مشتریان فقط به هوای تماشای هنرنمایی عجیب وی به دکه اش می‌آیند.

 

 

کومار می‌گوید این استعدادش را از پدرش که در سال 1960 بانی این کسب وکار خانوادگی بود، به ارث برده است. ناگفته نماند پرم همیشه دستانش را در روغن فرو‌نمی‌برد و فقط وقتی مشتری‌ها از او بخواهند این کار را انجام می‌دهد. او بسیار امیدوار است که پسر 26 ساله‌اش، دیپاک کومار، نیز به‌زودی این مهارت را بیاموزد. البته کومار تنها کسی در دنیا نیست که چنین توانایی دارد؛ آشپزی دیگر از تایلند، چیانگ مای، نیز با دستانی برهنه مرغ سرخ می‌کند.

 

 

جالب است بدانید در پس این استعداد مافوق بشری یک دلیل علمی وجود دارد با نام «تأثیر لیدن فروست» (Leidenfrost effect). طبق این پدیده فیزیکی انسان می‌تواند دستانش را درون مایعات داغ فروببرد به شرطی که قبل از آن دستش را درون آب یخ فروکند. در چنین حالتی مایع داغ، آب روی دست را گرم و به بخار تبدیل می‌کند. این بخار همچون محافظی برای پوست عمل کرده و مانع از تماس مایع داغ با سطح پوست می‌گردد. البته این لایه محافظ فقط برای مدت‌زمان اندکی دوام می‌آورد و فرد باید سریعاً دستش را از مایع داغ خارج کند.

اخبار گوناگون - باشگاه خبرنگاران

ویدیو مرتبط :
مردی که قاشق بر دهان گیتار می زند

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

ورزش شهر جدید پرند و وزیری که فقط کلنگ می زند+تصاویر

چرا باید ورزش های اقلیت جامعه توسعه یابد؟

ورزش شهر جدید پرند و وزیری که فقط کلنگ می زند+تصاویر

در حالی که شهرک سازی در محور برنامه های دولت نهم و دهم قرار گرفته، به نظر می رسد نگاه فرهنگی و جدی درباره لوازم این ساخت و سازها وجود ندارد.

به گزارش خبرنگار ورزشی مشرق، چندی پیش محمد عباسی، وزیر ورزش و جوانان در معیت شماری از همراهان و مسئولان، عازم مجموعه "سرزمین ایرانیان" کنار شهر جدید پرند شده بود. وی در این حضور، بخش های مختلف ورزشی این مجموعه را که نگاهی اقتصادی- تفریحی به این مقوله دارد، مورد بررسی قرار داده بود.

سوال این است که چه لزومی دارد، وزیر ورزش و جوانان که با انبوهی از مشغله ها و دغدغه های ملی و بین المللی مواجه است، به بازدید از این مجموعه و شهر جدید برود؟ چه الزام و اهمیتی در این پروژه وجود دارد که وزیر یک وزارتخانه در آستانه مهمترین رویداد جهانی را، مشغول خود می کند؟ آیا وزیر بایستی باید راهی این شهر شده و کلنگ در دست بگیرد تا شاهد گسترش شماری ورزش شویم که اساسا در زمره مشغولیت های بخش خاصی از جامعه است.

از سوی دیگر، چرا وزیری که داعیه دار امر فرهنگی و دغدغه های ارزشی است، در مراسمی شرکت داشته که ورزش های آن نسبتی با جامعه ایرانی ندارد؟ توسعه ورزش هایی مانند گلف، موتورسواری، کارتینگ و ...، در دایره فرهنگی ایرانیان چه جایگاهی دارد و اساسا به کدامین طبقه جامعه ما تعلق دارد؟ وقتی این ورزش ها را مورد بررسی جدی قرار دهیم، چه ارزش فرهنگی به ذهن متبادر می شود؟

نگاهی اجمالی به شهرهای جدید و بافت جمعیتی آن، می طلبد که زمینه برای گسترش ورزش هایی فراهم شود که متعلق به این طبقات اجتماعی بوده و موجب اشاعه ارزش های فرهنگی شوند. موضوعی که این تصاویر نشانی از آن ندارد و می توان آینده ای را متصور بود که عملا این شهرهای جدید در کنار خود شاهد گسترش مجتمع هایی باشند که تناسبی با بافت آن ندارد. در آینده نیز منتهی به ناهنجاری های اجتماعی- فرهنگی خواهد شد که ناشی از فقدان کارشناسی در این زمینه است.

کاش، وزیری بر مسند ورزش می نشست که دارای تخصص و نگاهی عمیق و راهبردی به مسائل فرهنگی- اجتماعی می بود تا شاهد چنین اقدامات بی تدبیرانه نباشیم که در آینده منتهی به مشکلات فراوانی می شود./مشرق نیوز