مقایسه سرعت آسانسور بلندترین برج‌ها

فارنت: هنگام ساخت برج‌های بلند و آسمان‌خراش‌های امروزی همواره مشکلات دیگری علاوه‌بر دغدغه‌های معمولی هم‌چون استحکام کلی سازه و مقاومتش وجود دارد که یکی از آنها سرعت آسانسورهای ساختمان است!


اگر مهندسان قادر نباشند آسانسورهای پرسرعتی بسازند که در مدت‌زمان قابل‌تحملی ساکنان را به طبقات بالای برج‌ها برسانند، شاید اصلا اجرای سازه‌هایی بیش از حدود صد طبقه منطقی به‌نظر نرسد! در اینجا باهم نگاهی به سرعت میانگین آسانسورهای بلندترین برج‌های روی زمین می‌اندازیم:


برج خلیفه دبی که درحال‌حاضر با ارتفاع بیش‌از هشتصد متر بلندترین آسمان‌خراش دنیاست، به آسانسورهایی با میانگین سرعت ده‌متر برثانیه مجهز شده اما همه‌چیز به اینجا محدود نمی‌شود.

باید به این مسئله نیز توجه داشت که سرعت تنها یک فاکتور آسانسور قابل‌قبول آسمان‌خراش است و فاکتور مهم بعدی ایمنی است. جالب‌است بدانید برای ساکنین آسمان‌خراش CTF Financial Centre که در سال 2016 در چین تکمیل خواهدشد، مهندسین درحال آماده‌سازی آسانسورهایی با سرعت بالای بیست‌متر برثانیه هستند!

وقتی صحبت از حمل افراد با سرعت‌ بالا و درعین‌حال تامین حداکثری امنیت آنها به‌میان می‌آید همانطور که شاید حدس‌زده باشید، قبل‌از ساخته‌شدن آسانسورهای پرسرعت این‌چنینی، آزمایش های متعددی روی طرح‌های اولیه آنها صورت می‌گیرد.

یکی از اصلی‌ترین مکان‌های انجام آزمایشات اولیه، معدن سابقی در فینلند است که یک آسانسور سیصدمتری دارد با قابلیت انجام تست‌های مختلف در سرعت‌های ده‌متر برثانیه تا حدود هجده‌متر برثانیه. هم‌اکنون در این مکان آزمایشات آسانسورهای پروژه برج پادشاهی جدّه درحال‌انجام است. این آسمان‌خراش قراراست با ارتفاع بیش‌از یک‌کیلومتر ساخته شود!

وبسایت خبرآنلاین: آسانسور فضایی به عنوان وسیله‌ای خیالی توصیف می‌شود اما یک شرکت کانادایی حالا در واقعیت حق ثبت طرح ساخت چنین طرحی را دریافت کرده است.

ناسا(سازمان فضایی آمریكا) به شدت سرگم آزمایش بر روی بزرگترین راكت خود در طول تاریخ برای اعزام انسان به مریخ است اما  یك شركت فضایی كانادا قصد دارد مسیر متفاوتی را برای رسیدن به فضا طی كند. شرکت فضایی Thoth در کانادا طرح ساخت یک آسانسور فضایی را ارائه كرده و توانسته با ثبت طرح خود پتنت(حق ثبت) آن را از آمریكا دریافت كند. این طرح بر مبنای ساخت برجی است كه به 20 كیلومتری بالای سطح زمین می‌رسد و بلندی آن 20 برابر بلندترین برج ساخته شده توسط بشر خواهد بود. آسانسور فضایی وسیله‌ای  است که برای انتقال ماده از سطح یک جرم آسمانی به فضا طراحی شده باشد.


برای این وسیله طرح‌های بسیاری تصور شده که همه آنها شامل مسافرت به فضا از طریق حرکت در امتداد ساختاری ثابت به‌جای استفاده از موشک‌های فضایی است. طرح کلی این وسیله غالباً به سازه‌ای مربوط می‌شود که از روی سطح زمین - در نزدیکی یا روی استوا - تا مدار پیرامون زمین و فضای بی‌وزنی امتداد داشته باشد.

مقام‌های این شركت كانادایی اعتقاد دارند كه طرح آنها می‌تواند موجب صرفه جویی در مصرف مقادیر بسیاری سوخت و هزینه‌های هنگفت پرتاب راکت به مدار زمین شود. از بالای این برج ، هواپیماهای فضایی در یک مرحله به مدار پرتاب می شوند و برای سوخت گیری و پرواز مجدد به بالای این برج باز می گردند.


همچنین از این برج برای مقاصد دیگر از جمله استفاده از انرژی باد و ارتباطات هم استفاده خواهد شد. ثبت این طرح و دریافت پتنت آن از آمریكا نشان می‌دهد كه این شركت ایده جدید و بكری برای ساخت آسانسور فضایی كه همیشه خیالی فرض شده دارد. طراح این آسانسور دکتر برندان کویین،رئیس بخش فنی این شركت كانادایی است. ایده آسانسور فضایی اولین بار توسط کنستانتین تسیولکوفسکی،دانشمند روس در سال ۱۸۹۵ مطرح شد.