عکس: یخچال‌های ایران از دید عکاس گاردین

زیبایی‌های طبیعت کوهستانی دماوند و سبلان و یخچال‌های طبیعی آنها "کلاوس تیمان" مستندساز و پژوهشگر محیط زیست را به ایران کشاند.

فرارو: زیبایی‌های طبیعت کوهستانی دماوند و سبلان و یخچال‌های طبیعی آنها "کلاوس تیمان" مستندساز و پژوهشگر محیط زیست را به ایران کشاند.

"کلاوس تیمان" عکاس و مستندساز طبیعت در قالب یک گروه غیرانتفاعی به نام "Project Pressure" مجموعه‌ای از تصاویر یخچال‌های طبیعی در مناطق مختلف جهان را تهیه می‌کند. این مستند ساز چندی پیش همراه با گروه خود به ایران آمد تا از یخچال‌های طبیعی ایران عکاسی کند. او در ذیل عکس هایی که از پروژه خود در "گاردین" منتشر کرده است این یخچال ها را "غیرمنتظره‌ترین" یخچال‌های طبیعی در جهان نامیده و نوشته در چشم انداز بایر این منطقه یخچال‌هایی وجود دارد که منبع آب شیرین مردم اطراف آن به شمار می‌رود. تیمان هدف خود از این پروژه را عکسبرداری از یخچال‌های طبیعی بعنوان میراث بصری، پیش از ناپدید شدن و بالا بردن آگاهی در خصوص خطرات تغییرات آب و هوایی عنوان کرده است.

گفتنی است یخچال های ایران عموماً به صورت های گوناگون از قبیل یخچال سنگی، میزیخچالی، رسوبات یخچالی وجود دارند که در اطراف قله دماوند در قسمت شمالی و شمال شرقی قله و نیز به صورت پرفچال‌های پراكنده در اطراف قله دیده می‌شوند.

گاردین: آیا آمریکا باید به ایران اعتماد کند؟ شاید بهتر باشد این پرسش را بر عکس کنیم

گاردین نوشت: اقدام ما در به راه انداختن کودتا و بازگرداندن شاه به قدرت باعث شده است تا ایرانی ها به دلایل منطقی به درخواست ما برای همکاری اعتماد نکنند.

به گزارش پایگاه خبری «تیک»، در خلال یکی دو ماه گذشته، آمریکایی ها وقت زیادی را برای بررسی توافق هسته ای که با ایران به دست آمده است صرف کرده و با شک و تردید به این توافق نگاه کرده اند. چنین به نظر می رسد که اوباما سرانجام توانسته است آراء لازم را برای اجرایی شدن این توافق به دست آورد اما احتمالاً نخواهد توانست از رای منفی کنگره به این توافق پیشگیری کند. مخالفتی که کنگره با این توافق نشان می دهد باعث می شود تا انسان تصور کند که این توافقی خطرناک است و نباید به ایران اعتماد کرد.

اوباما در پاسخ به مخالفان توافق که می¬گویند نمی توان به ایران اعتماد کرد تاکید می کند که توافق بر پایه راستی آزمایی بی سابقه استوار است و نه اعتماد داشتن به ایران. مخالفان بر این نکته پافشاری می کنند که هدف ایران از این توافق آن است که اهداف خود را همچنان دنبال کند و اینکه این توافق باعث شود تا آمریکا و کشورهای اروپایی با ایران روابط اقتصادی برقرار کنند و اسرائیل به خطر بیفتد. موسسه جنگ طلب " هم اکنون از آمریکا حفاظت کن " از آمریکایی ها می خواهد تا سوابق ایران را در نظر داشته باشند و تصریح می کند که نباید تاریخ را به فراموشی سپرد و در این زمینه هیاهوی بسیار به راه انداخته و اعلام می کند که ما نباید با چنین کشوری که منظورم ایران است و رفتاری منطقی ندارد، موافقتنامه¬های سیاسی منعقد کنیم. شاید شوخی می کنید؟

حال بیائیم و برای لحظه ای مسایل را از منظر ایرانی ها بررسی کنیم: آمریکا به اندازه کافی رفتار شیطنت آمیز داشته است. دلایلی می توان ارایه داد که باعث می شود تا ایرانی ها از همکاری بیم داشته باشند. منظورم آمریکاست. شوخی می کنید؟ ما دیوانه ایم.

نخست اینکه با توجه به رویدادهای گذشته، ایران باید روی راستی آزمایی تاکید کند و نه اعتماد. واقعیت این است که ما در ایران سوابق بسیار هولناکی داریم که یکی از آن ها مشارکت داشتن در به راه انداختن کودتا در این کشور است. در سال 1953 سازمان سیا کودتایی را علیه دولت محمد مصدق که به گونه ای دمکراتیک به نخست وزیری انتخاب شده بود، سازماندهی کردچون وی می خواست صنعت نفت را ملی کند تا منافع حاصل از صنعت نفت بیشتر نصیب مردم ایران شود. شورش هایی برپا شد و از قرار صدها نفر جان خود را از دست دادند و سازمان سیا شاه را که پادشاهی منفور در ایران بود اما سازمان سیا به وی علاقه داشت چون موجود ضعیف النفسی بود و به رهنمودهای فراوان نیاز داشت که دلیلی کافی برای زیر سلطه نگه داشتن یک کشور محسوب می شود تا بتوانی اهداف اهریمنی خود را در آن پیاده کنی، به سلطنت بازگرداند.

بسیار خوب ،کودتا علیه مصدق به تاریخ پیوسته است، اما آمریکا به طور کامل دست از شیطنت های خود برنداشته است. ما از قرار بازیگرانی منطقی هستیم. اگر در سراسر جهان یک حکومت وجود داشته باشد که نتوان به آن اعتماد کرد آن حکومت آمریکاست. برای حکومت آمریکا آنچه در اولویت قرار دارد دیپلماسی است. این طور نیست که ما بدون دلیل منطقی وارد جنگ شویم، شوخی می کنید، حتی نمی دانم چگونه می توانم این جمله را به پایان ببرم چون در یک دهه گذشته شاهد به راه انداختن غیر مجاز ترین جنگ از سوی دولت آمریکا در تاریخ این کشور بوده ایم، جنگی که منشور سازمان ملل متحد را نقض کرد. این ضرب مثل چیست که می گوید کسانی که در خانه شیشه ای زندگی می کنند نباید به سوی دیگران سنگ پرتاب کنند و در مورد آمریکا باید گفت کسانی که خود منشور سازمان ملل را زیر پا می گذارند نباید به کشوری که می خواهد به توافق هسته ای دست پیدا کند ایراد بگیرد.

حال ببینیم با این مساله چگونه می توانیم برخورد کنیم: ایران بر اساس پیمان منع گسترش جنگ افزارهای هسته ای که از امضاء کنندگان این پیمان است حق دارد به غنی سازی اورانیوم مبادرت کند. در پیمان موسوم به ان پی تی غنی سازی اورانیوم به عنوان حق انکار ناپذیر تلقی شده است. اصطلاح حق انکار ناپذیر را توماس جفرسون سومین رئیس جمهوری آمریکا باب کرد. آمریکا نیز از جمله امضاء کنندگان پیمان ان پی تی است چون از لحاظ نظری ما آمریکایی ها می خواهیم شمار جنگ افزارهای هسته ای در جهان تا سرحد امکان اندک باشد.

اما یکی از متحدان نزدیک آمریکا یعنی اسرائیل عضو ان پی تی نیست. درست می شنوم، شما می گوئید اسرائیل باید تدابیر احتیاطی اتخاذ کند چون فردی از جمع زمامداران ایران سخنان ناروایی درباره اسرائیل بر زبان آورده است. اما نباید فراموش کرد که دیوانه های اسرائیلی نیز سخنان ناروایی درباره ایران بر زبان آورده اند و از قرار اسرائیل، جنگ افزار هسته ای نیز در اختیار دارد و پیمان ان پی تی را نیز امضاء نکرده است.

با توجه به این مطالب، اگر من جای ایران بودم هراس داشتم از اینکه با کشوری که یک دوست عزیز هسته ای همچون اسرائیل دارد توافق امضاء کنم. لحظه ای به این موضوع فکر کنید: اگر فرض را بر این بگذاریم که اسرائیل جنگ افزار هسته ای در اختیار دارد و ایران هم یک بمب هسته ای تولید کند آیا در چنین حالتی به علت ترس از انهدام متقابل باعث خواهد شد تا هیچ یک از دو طرف از جنگ افزار هسته ای استفاده نکنند. برای مثال پاکستان بمب هسته ای دارد. هند هم دارد . کره شمالی نیز دارد.

ایران نباید به هیچ وجه به توافق با آمریکا اعتماد کند. فراموش نکنید که 47 نفر از سناتورهای آمریکایی با نوشتن نامه ای خطاب به ایران اعلام کردند هر توافقی که به دست آید ممکن است توسط رئیس جمهور آینده آمریکا به سطل زبانه انداخته شود و با این اقدام خود چیزی نمانده بود که گفتگوهای هسته ای را با شکست کامل روبرو کنند. ممکن است که در پارلمان ایران هم چنین افرادی پیدا شوند اما آن ها آنقدر دیوانه نیستند که چنین نامه ای برای سران کشورهای دیگر ارسال کنند واز آن ها بخواهند که با دولت متبوع آن ها گفتگو نکنند. برای کسانی که از خارج به اوضاع آمریکا نگاه می کنند این پرسش پیش می اید که آیا دولت آمریکا با وجود چنین قوه قانونگذاری می تواند با کشورهای دیگر وارد مذاکره شود یا نه. چون ممکن است امروز توافقی به دست آید اما فردا از میان برود.

ایران دلایل بسیاری برای سوء ظن داشتن به آمریکا در اختیار دارد اما با وجود همه این انتقادهایی که از ایران می کنیم شاید بزرگترین متحد ما در خاورمیانه ایران باشد. ما همواره تلاش کرده ایم تا روی تفاوت هایی که با ایران داریم تاکید داشته باشیم اما واقعیت این است که ایرانی ها شبیه آمریکایی ها هستند با این تفاوت که رنگ پوستشان اندکی تیره تر است. ایران نیروی کار تحصیل کرده در اختیار دارد و ما به هیچ وجه چنین نیرویی در اختیار نداریم.آن ها عاشق جراحی پلاستیک هستند، که در این زمینه شبیه یکدیگریم. عقد آمریکا و ایران اگر در آسمان بسته نشده باشد در زمین بسته شده است.

می دانم که ایران با انواع مشکلات روبروست و من نمی خواهم این نکته را کتمان کنم اما به هر حال ایران کشوری است دارای منابع و جامعه مدنی. ما می توانیم از متحدی این چنین در خاورمیانه استفاده کنیم. ما هم اکنون همراه با ایران علیه داعش می جنگیم پس بهتر است وارد مرحله دوم شویم و بی درنگ با ایران پیمان ببندیم.

اخبار سیاست  خارجی  -  تیک