تصاویری دیدنی از زندگی عشایری مغولان

  صبح بخیر: دسانگ لی (1975، بوسان) عکاس اهل کره‌‌ جنوبی، ساکن پاریس است که تحصیلات‌اش را در رشته‌ی عکاسی تبلیغاتی در دانشگاه چانگ‌آنگ کره‌ جنوبی گذرانده است. او در سال 2003 کارش را با عکاسی تبلیغاتی شروع کرد اما بعدها در سال 2007 فعالیت‌اش را با عکاسی مستند ادامه داد. عکس‌های وی از جهان پیرامون خود الهام می‌گیرد و بر جهان پیرامون تأثیر می‌گذارد.

او تاکنون سه نمایشگاه انفرادی در گالری‌های شیکاگو، میلان و سئول برگزار کرده و در نمایشگاه‌های گروهی متعددی نیز در کشورهای مختلف حضورداشته است.


دسانگ لی در چندین سال اخیر موفق به حضور در جمع فینالیست‌های چندین مسابقه شده و جوایز مهمی هم کسب کرده که ازجمله می‌توان به جایزه‌ عکس پرتره سایت لنزکالچر (2015)، جایزه بین‌المللی عکاسی بارسلونا (2015)، جایزه بین‌المللی عکس کورتونا (2015)، جشنواره عکس سانتافه (2015)، جایزه‌ داستان‌سرایی بصری سایت لنزکالچر (2014) و مسابقه‌ی جهانی عکاسی سونی (2013 و 2015) اشاره کرد.
 
زندگی عشایری مغولان همواره دربرگیرنده‌ی فرهنگ و آداب سنتی این اقوام در طول تاریخ بوده است. باوجود روند رو به رشد مدرنیزه شدن جهان هنوز 35 درصد آن‌ها به شیوه‌ی عشایری و سنتی زندگی می‌کنند که بقای آن‌ها به شرایط جغرافیایی محل زندگی‌شان بستگی دارد.

این سبک از زندگی عشایری و سنتی در مکان‌های مختلف مغولستان بسیار سخت و دشوار است زیرا طبق آمار دولت مغولستان 850 برکه و 2000 نهر و رودخانه این کشور خشک شده است. طی 30 سال اخیر و خشک‌شدن‌های فزاینده 25 درصد از اراضی مغولستان به صحرای خشک تبدیل‌شده است.

مطالعات اخیر نشان می‌دهد که به‌طور بالقوه 75درصد از خاک مغولستان در معرض خطر قرار دارند. این تغییرات زیست‌محیطی به‌طور مستقیم تهدیدی برای عشایر مغولی به‌حساب می‌آید که برای هزاران سال شیوه‌ی زندگی آن‌ها بوده و نسل به نسل انتقال‌یافته است.

دسانگ لی می‌گوید: این پروژه تلاشی است برای خلق موزه‌ی تصاویر، چیزی شبیه یک شهرفرنگ مدرن، اما به‌جای ساخت آن در استودیو از مدل‌های واقعی که خود مردم هستند بهره گرفتم. آن‌ها را در یک موقعیت واقعی در مناطق بیابانی مغولستان قرار دادم. این‌گونه به نظر می‌رسد که: این افراد برای زنده ماندن مجبور به رفتن به یک موزه‌ی شهرفرنگ هستند و برای ایجاد پس‌زمینه‌ی زیبا، تصاویر را بر روی یک بیلبورد چاپ کردم و سپس بیلبورد را در خط افق و چشم‌انداز واقعی قراردادم.

من امیدوارم با انجام این کار، احساسی بین زندگی عشایری روبه‌زوال و تصویر مجازی از یک موزه شهرفرنگ ایجاد کرده باشم.

تصور کنید در آینده، زندگی عشایری مغولان تنها ممکن است در پشت طناب مخملی یک نمایشگاه وجود داشته باشد.

خبرگزاری مهر: استان گیلان به دلیل دارا بودن شرایط خاص زیستی همیشه مهد پرورش استعدادها یی بوده، که در جایگاه های مختلف اجرایی حضور دارند و تعداد زیادی از آنها دوران تحصیل خود را در همین مدارس عشایری گذرانده اند.