کشف «مکانیزم تاثیر طب سوزنی در درمان تنش مزمن» توسط محقق ایرانی

در حالی که طب سوزنی به طور گسترده‌ای برای درمان تنش مزمن مورد استفاده است، مکانیزم عملکرد آن ناشناخته باقی مانده و اکنون یک محقق ایرانی دانشگاه جورج‌تاون و همکارانش در مجموعه‌ای از پژوهش‌ها برای اولین بار به بررسی چگونگی عملکرد آن در کاهش واکنش هورمون تنش در نمونه حیوانی تنش مزمن پرداخته‌اند.

دکتر لادن اشکواری، دانشیار دانشکده پژوهش‌های سلامت و پرستاری اظهار کرد: بسیاری از پزشکان طب سوزنی مشاهده کرده‌اند که این درمان سنتی می‌تواند تنش را در بیماران کاهش دهد؛ اما شاهد زیستی کمی در مورد چگونگی یا چرایی این رخداد وجود داشت. ما در حال بررسی این درمان در سطح مولکولی هستیم که به توضیح مزیت‌های طب سوزنی کمک خواهد کرد.

اشکواری به طراحی مجموعه‌ای از پژوهش‌ها بر روی موش‌ها و آزمایش تاثیر طب سوزنی الکترونیک در سطح پروتئین‌ها و هورمون‌هایی پرداخته که با مسیرهای زیستی دخیل در واکنش تنش ترشح می‌شوند.

وی در ادامه گفت: من از طب سوزنی الکترونیک استفاده کردم چرا که می‌توانستم از دریافت دوز درمانی مشابه در همه حیوانات اطمینان حاصل کنم.

نقطه مورد نظر برای فرو کردن سوزن در این پژوهش «سوسانلی» نام داشته که به از بین بردن بسیاری از مشکلات مانند تنش کمک می کند. در موشها نیز مانند انسان، این نقطه در پا و زیر زانو قرار دارد.

این پژوهش از چهار گروه موش برای 10 روز استفاده شد. یک گروه کنترل شده که تنش نداشتند و از طب سوزنی برخوردار نشدند، یک گروه که برای یک ساعت در روز تنش داشته و طب سوزنی دریافت نکردند، گروهی که تنش داشته و یک درمان ساختگی در نزدیکی دم برخوردار شدند و گروه تجربی که استرس داشته و در ناحیه سوسانلی پا این درمان سوزنی را دریافت کردند.

محققان سپس سطوح هورمون خون که از محور هیپوتالاموس هیپوفیز آدرنال (HPA) ترشح می‌شد را اندازه‌گیری کردند که شامل هیپوتالاموس، غده هیپوفیز و غده آدرنال است. تعاملات میان این اندام به کنترل واکنشها به تنش و تنظیم هضم، سیستم ایمنی، حالت و احساسات، ذخیره و مصرف انرژی می‌پردازد.

آنها همچنین میزان NPY، یک پپتید ترشح شده با سیستم عصبی سمپاتیک را در موشها و انسانها اندازه‌گیری کردند. این سیستم در واکنش به تنش حاد دخیل بوده که منجر به تنگ شدن جریان خون در تمام بخشهای بدن بجز قلب، ریه ها و مغز می‌شود. اما تنش مزمن می‌تواند منجر به افزایش فشار خون و بیماری قلبی شود.

اشکواری در این پژوهشها دریافت که طب سوزنی الکترونیک از افزایش مزمن ناشی از تنش هورمونهای محور HPA و مسیر سمپاتیک NPY جلوگیری می‌کند.

وی اظهار کرد موش‌هایی که از درمان ساختگی برخوردار شده بودند به افزایش هورمون مشابه حیوانات دارای تنش دچار شدند.

این پژوهش در مجله Endocrinology منتشر شده است.

منبع:isna.ir

کشف محقق ایرانی برای درمان سرطان

با تلاش محقق ایرانی دانشگاه کالیفرنیا و شمار دیگری از محققان انستیتو مطالعات زیست شناسی SALK آمریکا جزئیات بی سابقه ای درباره نحوه مقاوم شدن سلولهای سرطانی در برابر داروها کشف و منتشر شد.

خبرگزاری مهر: با تلاش محقق ایرانی دانشگاه کالیفرنیا و شمار دیگری از محققان انستیتو مطالعات زیست شناسی SALK آمریکا جزئیات بی سابقه ای درباره نحوه مقاوم شدن سلولهای سرطانی در برابر داروها کشف و منتشر شد.

سلولهای سرطانی که درون تومور زندگی می کنند، همچون کلنی باکتریایی، همواره در حال تکامل هستند تا بدین ترتیب به حیات خود ادامه دهند. در تکنیک های درمانی رایج از دوز خاصی از داروها برای نابودی صدها هزار سلول سرطانی استفاده می شود با این حال حتی اگر یک تک سلول سرطانی نیز از این مهلکه جان سالم به در ببرد این امکان وجود دارد که با جهشی بی سابقه به حیات خود ادامه داد و توده جدیدی از سلولهای سرطانی مقاوم به داروها را به تدریج تولید کند.

اکنون دانشمندان انستیتو SALK با همکاری دکتر نادر پورمند از دانشگاه کالیفرنیا سانتا کروز به یافته های جالب توجهی درخصوص چگونگی شکل گرفتن این نوع مقاومت دارویی در سلولهای سرطانی دست یافته اند.

دانشمندان به این نوع مقاومت به عنوان پدیده ای نگاه می کنند که به علت یکسان نبودن سلولهای سرطانی تشکیل دهنده تومورهای مشابه روی می دهد.

درحقیقت مشخص شده که سلولهای سرطانی تشکیل دهنده تومور و بافت های سرطانی همواره از تنوع قابل توجهی برخوردارند و همین موضوع فرآیند مقابله دارویی با آنها را به کاری بسیاری دشوار تبدیل می کند.

لحظه استخراج و تجزیه و تحلیل RNA از سلول سرطانی با هدف مشخص شدن نحوه تکامل آنها

یافته های این محققان نشان می دهد که چگونه تغییرات در RNA سلولهای سرطانی بافت سینه به این سلولهای مخرب کمک می کند تا بسیار سریعتر از آنچه که تا پیش از این تصور می شده است تکامل پیدا کنند. RNA مولکولی است که ژنها را کدگذاری کرده و پروتئین تولید می کند.

دستاور  د د کتر پورمند و همکارانش می تواند به طرز بالقوه ای به پیدا کردن راهی جهت از بین بردن تنوع سولهای سرطانی و در نهایت کاهش مقاومت آنها در برابر داروها منجر شود.