کشف فسیل بزرگترین دایناسور + تصاویر

اخبار علمی - کشف فسیل بزرگترین دایناسور + تصاویر

به گزارش باشگاه خبرنگاران ، دیرینه شناسان در منطقه دور افتاده پاتاگونیای آرژانتین و در میان تعداد زیادی از فسیل‌های انباشته شده در این منطقه موفق به کشف فسیلی شده اند که ممکن است مربوط به بزرگ‌ترین دایناسوری باشد که تاکنون روی زمین زندگی می‌کرده است.
 

 
استخوان های فسیل این دایناسور غول پیکر در منطقه فلیچا در حدود ۲۵۰ کیلومتری غرب پاتاگونیا کشف شد.

کارشناسان می گویند این مکان که از نظر تعداد و تنوع فسیلی بسیار غنی است، می تواند زوایای دیگری از حیات در ماقبل تاریخ را برای انسان روشن کند. دیرینه شناسان معتقدند این فسیل مربوط به گونه جدیدی تیتاناسور باشد.تیتاناسور دایناسوری با گردن و دم دراز بوده که روی چهار پا حرکت می کرده و حدود ۹۰ میلیون سال قبل در دوران کرتاسه میزیسته است.

محققان می گویند وزن این دایناسور علف خوار بیش از وزن ۱۴ فیل آفریقایی یعنی چیزی حدود ۹۰ تن و طول این جانور حدود ۴۰ متر بوده است. رکورد قبلی مربوط به دایناسوری به نام آرژنتینوسوروس بوده که فسیل آن در آرژانتین کشف و برآورد می شود حدود ۳۶.۶ متر طول داشته است. یافته ها به همین جا ختم نمی شود. استخوان های مربوط به حداقل هفت دایناسور که به نظر جوان تر بوده اند در این محل کشف شد.

خوزه لوئیس کارالیدو یکی از هشت دانشمندی که در این تحقیق شرکت داشته اند می گوید: این کامل ترین کشف این نوع دایناسور غول پیکر در جهان است و یک کشف مهم برای دنیای علم محسوب می شود.

اولین بار سال ۲۰۱۱ و به شکلی تصادفی فسیل های این منطقه که حدود ۱۳۰۰ کیلومتر از بوئنوس آیرس فاصله دارد توسط یک کارگر مزرعه کشف شد. این کارگر برای اولین بار موفق به کشف استخوان عظیم پا به طول ۲.۴ متر شد. کاوش ها و حفاری ها در ژانویه ۲۰۱۳ ادامه یافت و محققان موفق به کشف استخوان های کاملی از دم، نیم تنه و گردن دایناسور شدند که اجازه می داد تصویر کامل تری از این جانور غول پیکر در زمان حیاتش ترسیم کنند. محققان آرژانتینی و اسپانیایی موفق به کشف ده استخوان مهره از نیم تنه،۴۰ استخوان از دم و قسمت هایی از گردن و پاها به طور کامل شدند.
 

 

 این تصویر که در تاریخ ۱۶ می ۲۰۱۴ گرفته شده فسیل ساق پای دایناسوری غول پیکر را نشان می دهد که به اندازه قد یک انسان است.
 
یکی از کارشناسان موزه ادیجیو فروگلیو در شهر جنوبی ترلیو آرژانتین می گوید: تا به حال آنچه در مورد ساروپادها در سراسر جهان شناخته شده بود، حاصل اکتشافات ناقص فسیلی بود.کارالیدو می گوید: ما معتقدیم تاکنون فقط ۲۰ درصد استخوان های دفن شده در این محل را یافته باشیم. این کشف به روشن شدن آناتومی این دایناسور گیاهخوار عظیم الجثه کمک بسیار زیادی خواهد کرد. بقایای پیدا شده همچنین به محققان کمک می کند با باز سازی شکل عضلات این مخلوق ، میزان انرژی لازم برای حرکت این جانور را محاسبه کنند.

در این محل همچنین ۶۰ دندان دایناسور پیدا شده که ۵۷ تای آن مربوط به تیرانوتیتان یکی از بزرگ ترین گوشتخواران لاشه خوار است. علاوه بر استخوان ها، مقداری فسیل شاخ و برگ در این مکان پیدا شده که به محققان در بازسازی اکوسیستم آن زمان کمک می کند. کارالیدو می گوید به کمک این فسیل ها ما به بازسازی بسیار دقیق از آناتومی جانور و یافتن پاسخ بسیاری از سوالات قادر خواهیم شد. از جمله این که چگونه جنوب آرژانتین برای بسیاری از گونه های عظیم الجثه دایناسورهای گیاهخوار شرایط مطلوبی را فراهم می کرده است.

 

مقایسه اندازه ی این دایناسور با دایناسورهای دیگر

 

پل بارت متخصص علم فسیل شناسی و انسان شناسی موزه تاریخ طبیعی لندن می گوید: البته ادعای این که این دایناسور بزرگ ترین دایناسور روی زمین بوده باید به تائید برسد. دیوید برنهام از متخصصان دیرینه شناس دانشگاه کانزاس می گوید: چه این دایناسور بزرگ ترین دایناسور روی زمین باشد و چه نباشد، این گنج کشف شده به بازسازی گذشته های بسیار دور کمک شایانی می کند. پیدا کردن فسیل دایناسورهای زیاد در یکجا فرضیه زندگی کردن دایناسورهای گیاهخوار به صورت گله ای را تقویت می کند.
اخبار علمی - باشگاه خبرنگاران
 

ویدیو مرتبط :
کشف فسیل دایناسور غولپیکر در سیاره مریخ !

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

کشف فسیل یک خزنده دریایی هم عصر دایناسور

کشف فسیل یک خزنده دریایی هم عصر دایناسور

یک گروه بین المللی از دانشمندان فسیل گونه جدیدی از نوعی خزنده دریایی دلفین مانند هم عصر دایناسور را در عراق یافته اند که شناخت ما را از تکامل و انقراص این خزنده های دریایی باستان متحول می کند.

 مهر- پژوهشگران انگلیسی و بلژیکی نتایج تحقیقات خود را در نشریه  Biology Letters منتشر کرده اند.

این گونه جانوری ایکتیوساروس خوانده می شود که خزنده های دریایی هستند که صدها فسیل آنها از زمان داینوسورها به دست آمده است.

دکتر والتین فیشر از دانشگاه لیژ بلژیک در توصیف ظاهر این جانور باستان گفت: قد آنها از یک تا بیش از 20 متر متفاوت بوده ، همگی آنها بچه زا بودند و در دریا به دنیا می آمدند. برخی از آنها شناگرهای سریعی بودند و می توانستند به اعماق بروند. چشمان درشت داشته و خونگرم بودند.

تا همین اواخر تصور می شد که ایکتیوساروس به تدریج و در جریان تنوع زیستی از طریق رویدادهای انقراضی متعدد در طول دوره ژوراسیک از بین رفته اند.

تصور می شد حوادث پی در پی، همه ایکتیوساروس ها را کشته است البته به جز آنهایی که به طور قدرتمندانه ای می توانستد شنا کنند و زندگی خود را در اقیانوس های آزاد ادامه دهند.

بر اساس این الگو تصور می شد که ایکتیوساروس ها به سرعت و به طور مداوم به شناگرهای سریعتری در آبهای آزاد تبدیل شدند و به نظر می رسید هیچ دوره سکونی در تاریخچه طولانی تکامل آنها دیده نمی شود.

با این حال یک گونه کاملا جدید از ایکتیوساروس ها از منطقه کردستان عراق به دست آمده است که دیدگاه دانشمندان را در مورد این جانور تغییر داده است. این گونه توسط زمین شناسان نفتی انگلیسی در طول دهه 1950 به دست آمده است.در این فسیل تقریبا اسکلت جانور به خوبی حفظ شده است.

این فسیل بر روی یک تکه سنگ حفظ شده بود و زمین شناسان در هنگام حفاری برای یافتن نفت آن را یافته و به انگلیس انتقال داده بودند. این فسیل از آن زمان تا کنون در موزه نگهداری می شود.

مطالعه بر روی این فسیل از دهه 1970 آغاز شد و آن پس محققان متفاوتی بر روی آن کار کردند.

محققان در جدیدترین یافته های خود نام این گونه جانوری را Malawania anachronus به معنای خارج از شناگر گذاشتند. با وجود آنکه این جانور در دوره کرتاسه می زیسته اما آخرین عضو شناخته شده از ایکتیوساروس ها است که مدتها تصور می شد در اوایل ژوراسیک یعنی 66 میلیون سال زودتر منقرض شده اند.

این نوع ایکتیوساروس باستانی ظاهرا با یک سکون تکاملی شناخته می شود: به نظر می رسد که بین اوایل ژوراسیک و کرتاسه خیلی تغییر نکرده است که این یک شاهکار بسیار نادر در سیر تکاملی خزندگان دریایی به شمار می آید.

فیشر می گوید: شاید وجود ایکتیوساروس های ژوراسیکی در دوره کرتاسه به این دلیل از دید دانشمندان دور افتاده اند که آنها همیشه در خاورمیانه زندگی می کرده اند منطقه ای که پیش از این فقط یک فسیل ایکتیو ساروس بسیار ناقص از آن به دست آمده بود.

کشف این فسیل حاکی از آن است که انقراض دوره ژوراسیک در مورد ایکتیوساروس ها روی نداده است حقیقتی که ثبت فسیل آنها را کاملا از دیگر گروه های دریایی خزنده متفاوت کرده است.

انقراض نهایی ایکتیوساروس ها در حدود 95 میلیون سال پیش روی داده است./مهر