وقتی زمین از ماه آب می دزدید

 تحقیقات جدیدی که توسط دانشمندان انستیتو تحقیقات Southwest در کلورادوی آمریکا صورت گرفته نشان می دهد پس از برخورد فضایی که به شکل گیری زمین و قمر آن منجر شد، سیاره مادر به راحتی مواد فرار و بخارات را جذب خود کرده که در این میان آب و سایر مولکولها از مهمترین این ترکیبات بوده است.

در عین حال این تحقیقات نشان می دهد که همزمان با دور شدن تدریجی ماه از زمین، این جرم فضایی باقیمانده بخارات فراری که در دورانهای ابتدایی جدا شدن خود از زمین به دست آورده بود را رها می سازد.

از این رو دانشمندان بر این باور هستند که زمین در دورانهای ابتدایی پیدایش خود و شکل گیری ماه، سرقتی بزرگ از این جرم فضایی کوچک انجام داده است.

دانشمندان دهه های طولانی است که درباره تفاوت مهم ماه و زمین بحث می کنند، جایی که نبود آب در ماه مهمترین تفاوت آن با زمین عنوان می شود.

بر اساس مطالعاتی که پیشتر انجام شده است ماه هر سال حدود ۴ سانتیمتر از زمین دورتر می شود. در واقع از زمان شکل گیری، ماه همواره در حال دور شدن از زمین بوده است.

نتایج این تحقیقات در پی ترکیب مدل های شیمیایی و حرارتی با مدلهای قبلی حرکتی ماه به دست آمده است، تحقیقاتی که تاکنون انجام آن سابقه نداشته است.

اخبار علمی - مهر

ویدیو مرتبط :
رانش زمین و شکستگی لوله های آب و فاضلاب در خیابان ایران زمین

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

دی ماه زمان اوج زمین لرزه است

 

 

باز هم در دی ماه کره زمین لرزید و سیلاب خون راه انداخت. هائیتی در دریای کارائیب هم مانند بم لرزید و فاجعه آفرید. دی ماه زمان اوج زلزله هاست. سال هاست این اصل مهم طبیعت و قانون لایتغیر هستی را متذکر می شوم که زمین لرزه ها رابطه مستقیمی با چگونگی فاصله زمین از خورشید دارند.

می دانیم طبق قانون کپلر زمین در مدار بیضی به دور خورشید می چرخد به طوری که خورشید در یکی از کانون های این بیضی قرار دارد و بر این اساس و در این چرخش بیضی وار فاصله زمین به خورشید متغیر است. نزدیک ترین فاصله زمین به خورشید را نقطه حضیض می گویند که بر اساس ماه های تقویم ایرانی مقارن است با دی ماه و دورترین فاصله زمین با خورشید، نقطه اوج است که مقارن می شود با مردادماه. زمین در دی ماه به نزدیک ترین فاصله به خورشید می رسد و در غلیظ ترین غلظت تشعشعات به اصطلاح کیهانی خورشیدی قرار می گیرد و این غلظت تشعشعات کیهانی که عامل چسب هسته یی عناصر سازنده پوسته زمین هستند باعث سنتز هسته یی و ساخته شدن عناصر اعماق زیرین پوسته زمین و قطورتر شدن جداره زمین در دی ماه می شوند و وقتی در این فرآیند سنتز، حجم عظیمی از ضدماده درون زمین به ماده سنتز می شود. قاعدتاً حفره های وسیع و خالی در زیر پوسته جامد زمین به وجود می آید که تکیه گاه پوسته از بین رفته و به ناچار بر اثر وزن خود شکسته شده و در داخل مذاب زیرین خود فرو می ریزد یعنی زمین لرزه روی می دهد و جای شکستگی هم گسل است.

بیان جزییات بیشتر علمی این امر از حوصله این متن خارج است و در فرصت مقتضی و در مجامع علمی باز هم توضیحات کامل تری ارائه خواهم داد. بنابراین خواستم بگویم علت شدت زمین لرزه ها در ماه دی به خاطر همین امر است کمااینکه در این ماه اخیر زلزله های فراوانی از جمله سانفرانسیسکو، کالیفرنیا و اخیراً هم صبح چهارشنبه ۲۳/۱۰/۸۸ زلزله خونبار هائیتی پیش آمد و خاطرمان هم هست که زلزله مرگبار بم هم در پنجم دی ماه سال ۸۲ به وجود آمد و اگر رد پای زلزله های مهیب و تاریخی دنیا را جست وجو کنیم مسلماً نمودار زمین لرزه ها در دی ماه به اوج خود می رسد. سال هاست این مورد بسیار مهم را در مطبوعات و روزنامه های کشور عنوان کرده ام و در زمینه زلزله ها با سازمان های علمی مربوطه ارتباط دارم. امیدوارم بعد از این مساله بااهمیت فصلی بودن زلزله ها کاملاً مورد تعمق و تفکر و بررسی قرار گیرد.