دانش و فناوری


2 دقیقه پیش

گرفتن ویزای انگلیس در ایران

از زمانی که اخذ وقت سفارت انگلیس در تهران ممکن شد، بسیاری از مشکلات متقاضیان این ویزا نیز به فراموشی سپرده شد. اگر چه هنوز هم بعضی از متقاضیان این ویزا، به جهت تسریع مراحل ...
2 دقیقه پیش

دوره مدیریت پروژه و کنترل پروژه با MSP

پروژه چیست؟ پروژه به مجموعه ای از فعالیتها اطلاق می شود که برای رسیدن به هدف خاصی مانند ساختن یک برج، تاسیس یک بزرگراه، تولید یک نرم افزار و … انجام می شود. در همه پروژه ...

نقطه ضعف های iPhone SE که باید بدانیم!


iPhone SE بسیار شبیه به آیفون ۵ اس هست،با این حال از سخت‌افزاری به مراتب قدرتمندتر بهره می‌برد. به عنوان مثال تراشه مرکزی آن با مدل A9 جایگزین گردیده و دوربین اصلی آن از ۸ مگا پیکسل به ۱۲ مگا پیکسل ارتقا یافته است.

وب‌سایت فارنت: iPhone SE بسیار شبیه به آیفون ۵ اس هست، با این حال از سخت‌افزاری به مراتب قدرتمندتر بهره می‌برد. به عنوان مثال تراشه مرکزی آن با مدل A9 جایگزین گردیده و دوربین اصلی آن از ۸ مگا پیکسل به ۱۲ مگا پیکسل ارتقا یافته است.

اگرچه به نظر می رسد شرکت اپل سعی کرده نسخه کامپکت آیفون ۶ اس را برای دوستداران گوشی‌های ۴ اینچی تولید نماید، با این حال آیفون SE در حقیقت از چندین منظر نسبت به آیفون ۶ اس دارای نقطه‌ضعف‌هایی است که ما در ادامه آن‌ها را مرور خواهیم کرد.

جای خالی قابلیت تاچ ۳ بعدی در آیفون SE

نقطه ضعف های iPhone SE که باید بدانیم!

اگرچه آیفون SE به نمایشگر ۴ اینچی با رزولوشن ۱۱۳۶ در ۶۴۰ پیکسل تجهیز گردیده، با این حال آیفون ۶ اس با نمایشگر ۴٫۷ اینچی به مراتب دارای رزولوشن و نسبت کنتراست بیشتری است که البته در ابعاد میلی‌متری زیاد به چشم نمی‌آید. ناگفته نماند این تنها تفاوت نمایشگرهای این دو نسل گوشی‌های ساخت آیفون نیست زیرا پنل آیفون SE برخلاف آیفون ۶ اس به قابلیت تاچ ۳ بعدی تجهیز نگردیده است و این یعنی آنکه که خریداران آیفون ۴ اینچی نمی‌توانند با فشار بیشتر بر روی صفحه‌نمایش از قابلیت‌های فناوری مذکور استفاده نماید.

قابلیت تاچ ۳ بعدی یا فورس تاچ به کاربر این امکان را می‌دهد که در برابر میزان فشار وارده بر صفحه‌نمایش، عملکردهای متفاوتی را تنظیم نماید. به بیانی ساده‌تر، اگر هنگام لمس کردن صفحه‌نمایش دستگاه خود فشاری بیش از حد معمول وارد نمایید، قابلیت‌های متفاوتی برای شما وجود خواهد داشت که در غیر آن صورت امکان دسترسی به آن‌ها را نخواهید داشت.

استفاده از سنسور آی‌دی تاچ قدیمی در آیفون SE

نقطه ضعف های iPhone SE که باید بدانیم!

اپل همچنین به جای استفاده از حسگر اثر انگشت ادغام شده با دکمه هوم جدیدتر آیفون ۶ اس که در کسری از ثانیه گوشی را آنلاک می‌کند در آیفون SE از همان حسگر قدیمی‌تر آیفون ۵ اس و ۶ استفاده کرده است. این حسگر البته کماکان سریع است اما سرعت عملکرد آن را نمی‌توان با آیفون ۶ اس یا گلکسی اس ۷ مقایسه کرد.

به کار گیری از دوربین سلفی به مراتب ضعیف‌تر در آیفون SE

نقطه ضعف های iPhone SE که باید بدانیم!

اگرچه بر اساس کالبدشکافی‌های صورت گرفته، آیفون SE در قاب پشتی میزبان سنسور ۱۲ مگا پیکسلی مشابه با آنچه در آیفون ۶ اس استفاده شده بود است، با این حال دوربین سلفی آن همان سنسور دوربین ۱٫۲ مگا پیکسلی آیفون ۵ اس با دیافراگم f/2.4 است، این در حالی است که در آیفون ۶ اس این دوربین به ۵ مگا پیکسل و گشادگی دیافراگم f/2.2 ارتقا داده شده بود. در حالی یک دوربین سلفی ۱٫۲ مگا پیکسلی در سال ۲۰۱۶ اصلاً جذاب به نظر نمی‌رسد، با این حال خوشبختانه امکان استفاده از روشنایی نمایشگر به عنوان فلاش سلفی همچنان حفظ شده است.

نبود نسخه ۱۲۸ گیگابایتی آیفون SE

نقطه ضعف های iPhone SE که باید بدانیم!

در حالی که روزبه‌روز بر حجم اپلیکیشن‌های کاربردی افزوده می‌شود و از طرفی طبع ثبت تصاویری سلفی در بین دارندگان گوشی‌های هوشمند بالا می‌رود، به نظر می‌رسد اپل معتقد است که کاربران بایستی دیر یا زود به بهره‌گیری از فضای ذخیره‌سازی ابری رو آورند زیرا آیفون ۴ اینچی جدید تنها در دو نسخه ۱۶ و ۶۴ گیگابایتی راهی بازار خواهد شد. در هر حال دارندگان آیفون ۶ اس برخورداری از نسخه ۱۲۸ گیگابایتی را یک قابلیت می‌دانند که جای خالی آن در آیفون SE به وضوح احساس می‌شود.

حذف قابلیت Taptic Engine در آیفون ۴ اینچی جدید

نقطه ضعف های iPhone SE که باید بدانیم!

Taptic Engine استفاده شده در آیفون ۶ اس همانند یک موتور ویبره از آینده است. این قطعه در مقایسه با نمونه‌های رایج به کار گرفته شده در پرچم‌داران اندرویدی دقیق‌تر و کم صداتر عمل می‌کند و بر روی بازخورد لمسی به صورت مستقیم تأثیر گذار است. هنگامی که در آیفون ۶ اس کاربر از فناوری تاچ ۳ بعدی استفاده می‌کند، یک ویبره خفیف توسط Taptic Engine به منظور دریافت اطلاعات ایجاد می‌شود و شاید دلیل اصلی نبود این قطعه در آیفون ۴ اینچی جدید نیز جای خالی تاچ ۳ بعدی در آن باشد.

عدم امکان استفاده از LTE Advanced و آنتن MIMO در آیفون SE

نقطه ضعف های iPhone SE که باید بدانیم!

 لازم است یادآور شویم که میزان تبادل اطلاعات به فاکتورهای مختلفی نظیر پهنای باند، نوسان فرکانس، تنظیمات MIMO و میزان کیفیت مسیر بی‌سیم (wireless path) نیاز دارد. در حال حاضر بیشتر شبکه‌های LTE دارای سرعت دانلود ۵Mbps تا ۲۵Mbps می‌باشند، اما با گسترش بیشتر این شبکه و استفاده از LTE-Advanced این میزان انتقال اطلاعات می‌تواند حتی بیشتر از سرعت سرویس‌دهنده‌های خطوط پرسرعت اینترنتی (DSL) نیز شود. در هرحال آیفون SE قابلیت استفاده از شبکه LTE Advanced را برخلاف آیفون ۶ اس نداشته و همچنین به دلیل حذف آنتن MIMO در آن نیز به مراتب امواج وای‌فای کمتری را در فواصل طولانی می‌تواند دریافت نماید.

و اما

عمر شارژ بیشتر آیفون SE نسبت به آیفون ۶ اس

نقطه ضعف های iPhone SE که باید بدانیم!

با وجود این‌که احتمالاً ظرفیت باتری در آیفون SE با آیفون ۵s برابر است اما بهینه‌سازی‌های مربوط به مصرف کمتر چیپست و قطعات باعث شده تا آیفون SE عمر شارژ بهتری از آیفون ۵ اس و حتی ۶ اس داشته باشد. در جدولی که بر همین اساس منتشر شده، نشان داده می‌شود آیفون SE در تمامی زمینه‌های شارژ دهی از آیفون‌های قبلی بهتر عمل کرده و یا حداقل همان عمر شارژ را دارد.

حذف برجستگی دوربین در آیفون SE

نقطه ضعف های iPhone SE که باید بدانیم!

شاید محسوس‌ترین مزیت ظاهری آیفون SE نسبت به مدل ۶ اس، نداشتن برجستگی دوربین در قاب پشتی آن باشد؛ زیرا در سال‌های اخیر کوپرتینوها به دلیل وجود همین برجستگی بارها و بارها مورد تحقیر دیگر شرکت‌های تولید کننده گوشی همراه از جمله شیائومی قرار گرفته‌اند. البته ناگفته نماند که حذف این برجستگی بدون هزینه نبوده، زیرا ضخامت آیفون SE نسبت به ۶ اس کمی افزایش یافته است.


ویدیو مرتبط :
نقطه ضعف

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

روزنامه جمهوری اسلامی:شباهت‌های روحانی وهاشمی استعدادآن راداردکه به نقطه ضعف دولت...



اخبار,اروزنامه جمهوری اسلامی,هاشمی و روحانی

 چند پرسش روزنامه جمهوری اسلامی از دولت روحانی

سیدسروش صاحب فصول در ستون سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی نوشت:

از ابتدای ورود دكتر روحانی به عرصه رقابت‌های انتخاباتی، موضوع نزدیك بودن دیدگاه‌ها و رویكردهای وی به آیت‌الله هاشمی رفسنجانی مورد توجه كارشناسان، رقبا و افكار عمومی قرار داشت؛ چیزی كه در جریان تبلیغات انتخاباتی، نه دكتر روحانی و نه اطرافیان او هرگز آن را نفی نكردند.

پس از پیروزی دكتر روحانی در انتخابات، این مقایسه‌ها و شناسایی نشانه‌های قرابت فكری افزایش یافت و حضور تعدادی از وزراء و افراد مورد وثوق رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام در دولت یازدهم این نزدیكی فكری را مورد تأكید بیشتری قرار داد.

فارغ از مسائل سیاسی و رویكردهای اجتماعی، آنچه در مورد این شباهت باید مورد توجه قرار گیرد، رویكردهای اقتصادی دولت یازدهم است خصوصاً اینكه اغلب چهره‌های مشترك دولت یازدهم با دولت‌های پنجم و ششم، وزرا و مسئولان اقتصادی هستند.

واقعیت این است كه در بررسی روند تغییرات شاخص‌های اقتصادی و فراز و فرودهای سال‌های پس از انقلاب اسلامی،‌ علاوه بر سال‌های 84 تا 92 یعنی دوران دولت‌های نهم و دهم، سال‌های 68 تا 76 یكی از پرتلاطم‌ترین دوره‌های تاریخی اقتصاد ایران بوده است.

اگر دولت‌های نهم و دهم با داعیه باز كردن حلقه مدیریت كشور و دفاع از طبقات فرودست جامعه، تصمیمات و سیاست‌های غیركارشناسی و عجیبی در حوزه اقتصادی اتخاذ كرده و شرایطی بسیار خطیر برای كشور پدید آوردند. آیت‌الله هاشمی رفسنجانی با هدف انجام اصلاحات ساختاری در اقتصاد ایران، دست به تغییراتی در فرایند قیمت گذاری، پرداخت یارانه‌ها و تعیین نرخ ارز زد كه به دلائل و علل گوناگونی كه مجال پرداختن به آن‌ها در این نوشتار نیست، دستخوش چالش‌های فراوانی شد و سرانجام ناتمام باقی ماند.

حال و با گذشت حدود 16 سال از آن زمان، دولتی در ایران بر مسند نشسته است كه نه تنها رئیس آن قرابت فكری فراوانی با رئیس دولت‌های پنجم و ششم دارد بلكه دولتمردانش نیز خصوصاً در حوزه اقتصادی،‌ عمدتاً از همان دوران پرتلاطم 16 سال قبل انتخاب شده‌اند.

این قرابت فكری همانقدر كه می‌تواند نقطه قوت دولت‌ آقای روحانی باشد، استعداد آن را نیز دارد كه به نقطه ضعف دولت یازدهم تبدیل شود.

 دوستداران و علاقمندان دولت یازدهم، حضور چهره‌های قدیمی و پرسابقه دولت‌های پنجم و ششم را نشانه و علت پختگی دولت می‌دانند و منتقدان دولت یازدهم این تكرار را نه تنها شاهدی برای صحت ادعای بسته بودن دایره چرخش نخبگان در ایران می‌دانند بلكه علامت و پیام روشنی ارزیابی می‌كنند برای احیای مجدد آنچه سیاست‌های اقتصادی لیبرالی دولت‌های پنجم و ششم می‌نامند.

به نظر می‌رسد اگر دولت یازدهم به دقت و روشنی به تبیین و تشریح مواضع اقتصادی خود نپردازد، این ارزیابی كه هنوز در مرحله پیش فرض تحلیلی منتقدان قرار دارد، خیلی زود به الگوی نقد و تحلیل عموم جامعه از رویكردها و اقدامات دولت تبدیل می‌شود.

به عبارت دیگر، در شرایط فعلی و با مشخص شدن استخوان بندی اصلی دولت و آغاز فعالیت وزراء و مسئولان اقتصادی، این مسئولان باید از مرحله كلی گویی، برشمردن اولویت‌های ناظر بر چالش‌ها و... قدم فراتر بگذارند و راهبردهای اصلی خود را برای جامعه تشریح كنند تا جایگاه دولت یازدهم در فراگرد اقتصادی ایران بهتر مشخص شود، چرا كه در این مرحله و شرایط تكرار ضرورت اعتدالگرایی، باز گرداندن آرامش به اقتصاد، بهبود فضای كسب و كار و...، توقف در تاكتیك‌ها تلقی می‌شود.

 وزرای دولت اكنون باید برای افكار عمومی به روشنی تشریح كنند كه پس از بازگرداندن آرامش به اقتصاد، تعامل با فعالان اقتصادی، جلوگیری از تزریق مستمر نقدینگی به جامعه، تأمین مالی تولید و... در رویكرد كلان خود را در قالب یك دولت مدافع بازار آزاد می‌دانند یا یك دولت رفاه اجتماعی؟ اهمیت پاسخگویی به این پرسش در این است كه برای ناظران و كارشناسان تاحدود زیادی مشخص می‌كند، تصمیمات دولت را در چه چارچوبی باید تحلیل و ارزیابی كنند؟

واقعیت این است كه در یك ارزیابی كلی از 25 سال اخیر یعنی حدود سال 67 تا 92، دولت‌های ایران را می‌توان از نظر رویكردهای كلی در چند دسته مختلف قرار داد؛ دولت‌های پنجم و ششم (دولت‌های آیت‌الله هاشمی رفسنجانی) دولت‌هایی با رویكردهای اقتصاد آزاد تلقی می‌شوند. دولت‌های هفتم و هشتم (دولت‌های حجت الاسلام سید محمد خاتمی) با فاصله گرفتن ضمنی از برخی رویكردهای دولت‌های آقای هاشمی خصوصاً در زمینه سیاست‌های مالی، تداعی كننده دولتی بیشتر نهادگرا و متمایل به رویكردهای رفاه اجتماعی به حساب می‌آید.
این تلقی به ویژه در دولت هشتم با جایگزین شدن چهره‌های نهادگرا با چهره‌های مدافع اقتصاد آزاد در نهادهایی مانند بانك مركزی، سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی، وزارت كار و... قوی‌تر نیز شد.

در دولت‌های نهم و دهم با وجود آنكه شعارهای محمود احمدی نژاد در اوائل حضور در مسند ریاست جمهوری به شدت تداعی كننده یك دولت رفاه اجتماعی بود و سیاست‌هایی مانند توقف روند افزایش قانونی قیمت‌ها با تغییر برنامه چهارم، برخورد با شبكه بانكی در قالب‌های مختلف كاهش نرخ سود و در ادامه پرداخت یارانه نقدی به افزایش هزینه‌های عمومی دولت منجر شد اما در نهایت به آتش درهم جوشی خاتمه یافت كه از تمامی مدل‌ها و اشكال كلاسیك و غیركلاسیك دولتمداری می‌توان در آن سراغ گرفت و ملقمه‌ای شد كه نشانه‌های یك دولت پوپولیست بیش از هر چیز در آن دیده می‌شود.

حال دولت یازدهم كه ناگزیر میراث بر چنین شرایطی است باید رویكردهای كلان خود را تشریح كند. مسائلی مانند شیوه و الگوی پرداخت یارانه‌های نقدی،‌ مسكن مهر و... كه از بارزترین مصادیق سیاست‌های رفاه اجتماعی به حساب می‌آیند باید مورد توجه دولت قرار گیرند و مسئولان برای افكار عمومی تشریح كنند كه فارغ از الزامات قانونی تا چه حد به ادامه این قبیل سیاست‌ها اعتقاد دارند؟

دولت یازدهم باید توضیح دهد كه در عین پایبندی به قانون اصل 44 و خصوصی‌سازی چه میزان از دخالت بخش خصوصی در اقتصاد، حضور سرمایه‌داران و بنگاه‌داری خصوصی را در حوزه اقتصاد را بر می‌تابد؟

این قبیل پرسش‌ها را می‌توان همچنان اضافه كرد ولی مهم این است كه پاسخهایی روشن و شفاف از سوی دولتمردان به این سؤالات داده شود تا فضای ذهنی و عملكردی دولت برای ناظران، كارشناسان و حتی منتقدان روشن گردد. /جمهوری اسلامی