سریع ترین خودروهای دهه 90 میلادی

وب سایت پدال - مسعود انیس حسینی: آمار عملکرد شتاب خودروهای مختلف از قدیم‌الایام، از جایگاه مهمی در دنیای اتومبیل برخوردار بوده و این موضوع، هم از جانب خودروسازان و هم از جانب مجلات مختلف دنبال شده است. در مجله Car and Driver، این سنت از سال ۱۹۵۵ آغاز شده و از آن زمان تاکنون، مدل‌‌های خودروی زیادی مورد این تست قرار گرفته‌اند. در ادامه، سریعترین خودروها بر اساس زمان رسیدن به سرعت ۶۰ مایل (۹۶/۶ کیلومتر) بر ساعت در دهه 90 گردآوری شده‌اند.


۱۲) داج وایپر RT/10 مدل ۱۹۹۸ – زمان ۴ ثانیه (جایگاه مشترک)


۱۱) داج وایپر GTS مدل ۱۹۹۷ – زمان ۴ ثانیه (جایگاه مشترک)


۱۰) داج وایپر GTS مدل ۱۹۹۷ – زمان ۴ ثانیه (جایگاه مشترک)


۹) داج وایپر GTS مدل ۱۹۹۶ – زمان ۴ ثانیه (جایگاه مشترک)


۸) پورشه 911 توربو مدل ۱۹۹۴ – زمان ۴ ثانیه (جایگاه مشترک)

در ۱۲ فوریه ۱۹۹۴ در فرانسه، پورشه از یک مدل تولیدی با بالاترین سطح عملکردی برای خودروی معمولی در بازار امریکا رونمایی کرد؛ 911 توربو 3.6 مدل ۱۹۹۴. این مدل که هنوز به صورت موتور عقب و دیفرانسیل عقب بود، قدرتی به میزان ۳۵۵ اسب‌بخار و گشتاور حداکثری به میزان ۵۲۰ نیوتن‌متر در اختیار داشت.


۷) داج وایپر GTS مدل ۱۹۹۷ – زمان ۳/۹ ثانیه (جایگاه مشترک)

آکورا NSX، شورولت کوروت و پورشه 911 کاررا از جمله مدل اسپورت رقیب بودند که وایپر در یک مقایسه توانست بر آنها پیروز شود؛ موضوعی که چندان هم جای تعجب نداشت.


۶) موسلر رپتور مدل ۱۹۹۶ – زمان ۳/۹ ثانیه (جایگاه مشترک)


۵) فراری F50 مدل ۱۹۹۷ – زمان ۳/۸ ثانیه (جایگاه مشترک)


۴) وکتور W8 تووین توربو مدل ۱۹۹۱ – زمان ۳/۸ ثانیه (جایگاه مشترک)


۳) پورشه 911 توربو S مدل ۱۹۹۷ – زمان ۳/۷ ثانیه (جایگاه مشترک)


۲) پورشه 911 توربو مدل ۱۹۹۵ – زمان ۳/۷ ثانیه (جایگاه مشترک)

ساختار این مدل از فرمولی «بداهه‌پردازانه» استفاده می‌کرد؛ در یک شاسی با طولی به اندازه ۴ اینچ (۱۰۲ میلی‌متر) کوچکتر از یک جیپ رنگلر، یک موتور دو توربوشارژر ۴۰۰ اسب‌بخاری نصب شده بود که قدرت خود را به چرخ‌های عقب منتقل می‌کرد. نتیجه چیزی شبیه به یک «گلف‌کارت» با دو توربین «جنرال الکتریک» بود.


۱) مک‌لارن F1 مدل ۱۹۹۴ – زمان ۳/۲ ثانیه

شتاب این مدل، در حدّ یک «پرواز» بود. با شروع حرکت این خودرو در جاده، بلافاصله مرز سرعت ۱۶۰ کیلومتر بر ساعت، پشت‌سر گذاشته می‌شد و افق دید راننده از آسمان، به‌گونه‌ای بود که انگار مقصد بعدی به کره ماه است! شاید هم با داشتن چنین پیشرانه‌ای با این پتانسیل، باید به فراتر از ماه و شاید «مریخ» فکر کرد.