خواندن مغز ممکن شد

به گزارش مهر، این نوآوری در واقع چیزی جز رمزگشایی از تجربیات ادراکی انسان نیست. درحقیقت اکنون محققان می توانند با زیر نظر قرار دادن سیگنالهای مغزی متوجه شوند که افراد چه چیزهایی را می بینند و یا درک می کنند.

در این بررسی محققان از الکترودهایی برای اندازه گیری سیگنالهای مغزی در ۷ داوطلب مختلف استفاده کردند. آنها درحالی الکترودها را به سر این افراد متصل کرده بودند که تصاویری از چهره انسانهای مختلف و خانه ها را در فلشهای ۴۰۰ میلی ثانیه ای برایشان نمایش می دادند.

به گفته محققان، این فرآیند نوعی خواندن مغز است اما نه به آن معنا که ممکن است کاری نادرست به نظر برسد.

در ادامه نوعی نرم افزار رایانه ای دو مدل سیگنال مغزی را مورد بررسی قرار می دهد، یعنی سیگنالهای مرتبط با رویداد مشاهده شده و همچنین سیگنالهای غیرمرتبط با آن.

نکته جالب توجه این بررسی به بخش پیش بینی الگوریتم مربوط می شود یعنی جایی که محققان از آن خواستند تا ۱۰۰ واکنش بعدی هر داوطلب از مشاهده تصاویر مختلف را پیش بینی کند.

این الگوریتم قادر بود که با تأخیر زمانی حدود یک ثانیه و البته با ضریب دقت بالا از روی آنالیز فوری سیگنالهای مغزی داوطلب نشان دهد که او در حال مشاهده چه تصویری است.

اخبار علمی - مهر

اولین ارتباط اینترنتی مغز به مغز انسان ممکن شد

اولین ارتباط اینترنتی مغز به مغز انسان ممکن شد

محققان دانشگاه واشنگتن برای اولین بار یک ارتباط مغزی غیرتهاجمی انسان به انسان را اجرا کرده‌اند که در آن یک محقق توانست توسط اینترنت یک سیگنال مغزی برای کنترل حرکات دست محقق دیگر ارسال کند.

به گزارش ایسنا، یکی از محققان با نام راجش رائو با استفاده از نگارش‌های الکتریکی مغز و نوعی تحریک مغناطیسی یک سیگنال به مغز آندره استوکو در سوی دیگر حیاط دانشگاه فرستاده و انگشت وی را بر روی صفحه کلید حرکت دادند.

در این آزمایش، رائو در آزمایشگاه خود نشسته و یک کلاه متصل به دستگاه الکتروانسفالوگرافی برای خوانش فعالیتهای الکتریکی مغز به سر داشت. استوکو در آزمایشگاه خود در حیاط دانشگاه قرار گرفت و یک کلاه شنای بنفش با دستگاه سیم‌پیچ تحریک مغناطیسی ترانس‌کرانیال که در قشر حرکتی چپ مغز وی قرار گرفته و حرکت دست راست وی را کنترل می‌کرد، به سر داشت.

رائو به صفحه رایانه که نشانگر یک بازی ویدیویی ساده بود، نگاه می‌کرد. هنگامی که قرار بود یک توپ به سوی هدف پرتاب شود، وی تصور کرد که دست راست خود را حرکت می‌دهد و سیگنال مغزی او باعث شد تا اشاره‌گر بر روی گزینه شلیک قرار بگیرد.

تقریبا در همان زمان، استوکو که از گوشیهای حذف صدا استفاده کرده و به نمایشگر رایانه نگاه نمی‌کرد، بطور غیر ارادی انگشت سبابه دست راست خود را برای فشردن کلید فاصله بر روی صفحه‌کلید روبروی خود حرکت داد.

به گفته استوکو، احساس حرکت غیر ارادی انگشت وی شبیه به تیک عصبی بوده است.

این فناوری تنها به خوانش برخی انواع سیگنالهای ساده مغزی و نه تفکرات فرد پرداخته و به دیگران اجازه کنترل فعالیتهای فرد بر خلاف میل وی را نخواهد داد./ایسنا