ترافیک فضایی کاوشگرها در منظومه شمسی + تصاویر

اخبار علمی - ترافیک فضایی کاوشگرها در منظومه شمسی + تصاویر

علاوه بر حضور ده‌ها ماهواره تحقیقاتی، مخابراتی و نظامی در اطراف زمین، تعداد زیادی کاوشگر فضایی نیز در منظومه شمسی حضور دارند.
محققان شرکت Outer Places برای تهیه داده‌نمایی گرافیکی (Infographic) از حضور کاوشگرها در منظومه شمسی، از اطلاعات ناسا، آژانس فضایی اروپا (ESA)، آژانس اکتشافات هوافضا ژاپن (JAXA) و سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) استفاده کردند.

در این نقشه گرافیکی، وضعیت فضاپیماهای فعال در اطراف سیارات مختلف به تصویر کشیده شده‌اند.

عطارد: فضاپیمای مسنجر ناسا سال 2011 به مدار این سیاره رسید و هم‌اکنون در فاصله 77 میلیون کیلومتری از زمین قرار دارد.
ناهید: فضاپیمای ونوس‌اکسپرس آژانس فضایی اروپا (ESA) سال 2006 به مدار این سیاره رسید و هم‌اکنون در فاصله 40 میلیون کیلومتری از زمین قرار دارد.فضاپیمای AKATSUKI آژانس اکتشافات هوافضا ژاپن (JAXA) سال 2015 به مدار این سیاره خواهد رسید.

مدار لاگرانژی: فضاپیمای SOHO ناسا و آژانس فضایی اروپا (ESA) سال 1996،‌ فضاپیمای ACE ناسا سال 1998، فضاپیمای WIND‌ ناسا سال 2004، فضاپیماهای STEREO A و STEREO B ناسا سال 2007 به این منطقه رسیدند.
مدار لاگرانژی (Lagrangian Orbit) مناطقی بین زمین و خورشید است.
بین زمین و ماه: فضاپیمای ISEE-3 ناسا سال 2014 به مدار ماه می‌رسد و مدارگرد اکتشافی ماه (LRO) ناسا سال 2009 به مدار ماه رسید.کاوشگرهای ARTEMIS P1 و ARTEMIS P2 ناسا به ترتیب در سال‌های 2010 و 2011 به مدار ماه رسیدند و درحال حاضر در فاصله 615 هزار کیلومتری از زمین قرار دارند.

مریخ: فضاپیمای اودیسه مریخ ناسا سال 2001 به مدار سیاره سرخ رسید و هم‌اکنون در فاصله 222 میلیون کیلومتری از زمین قرار دارد.
فضاپیمای مارس‌اکسپرس آژانس فضایی اروپا (ESA) سال 2004 و مدارگرد اکتشافی مریخ ناسا سال 2006 به مدار مریخ رسیدند.
فضاپیمای ماون ناسا و کاوشگر MANGALAYAN سازمان تحقیقات فضایی هند (ISRO) سپتامبر 2014 (شهریور 93) به مدار مریخ می‌رسند.
سرس: فضاپیمای DAWN‌ ناسا فوریه 2015 به این سیاره کوتوله می‌رسد؛ سرس (CERES) در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری قرار دارد.
دنباله دار 67P: فضاپیمای روزتا آژانس فضایی اروپا (ESA) ماه گذشته میلادی (مه 2014) به اطراف دنباله‌دار 67P/Churyumov-Gerasimenko رسید.
مشتری: فضاپیمای JUNO ناسا جولای 2016 به این سیاره در فاصله 774 میلیون کیلومتری از زمین خواهد رسید.
زحل: فضاپیمای کاسینی ناسا و آژانس فضایی اروپا (ESA) سال 2004 به مدار این سیاره رسید و هم‌اکنون در فاصله 1 میلیارد و 219 کیلومتری زمین قرار دارد.

پلوتو: فضاپیمای NEW HORIZONS ناسا سال 2015 به این سیاره کوتوله در فاصله 5 میلیارد و 920 میلیون کیلومتری زمین خواهد رسید.لبه خروجی منظومه شمسی: فضاپیمای وویجر 1 ناسا اوت 2012 از لبه منظومه شمسی خارج و وارد فضای بین‌ستاره‌ای شد.
فضاپیمای وویجر 2 هم اکنون در لبه خروجی منظومه شمسی - هلیوسفر - در فاصله 15 میلیارد و 520 میلیون کیلومتری از زمین قرار دارد.

 

 نقشه ترافیک فضایی، کاوشگرها در اطراف مشتری و ناهید

 

 نقشه ترافیک فضایی، کاوشگرها در اطراف مریخ

 

 نقشه ترافیک فضایی، فضاپیمای کاسینی در اطراف زحل

 

اخبار علمی - ایسنا

ویدیو مرتبط :
تصاویر گرفته شده از اشیائ ناشناخته(یوفو) در منظومه شمسی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

پرتره‌ «کاسینی» از خانواده منظومه شمسی+تصاویر

پرتره‌ «کاسینی» از خانواده منظومه شمسی+تصاویر

 

تصویر ارائه‌شده توسط کاسینی

این تصویر توسط فضاپیمای کاسینی گرفته شده و نمای موجود را با وضوح هر چه تمام‌تر به نمایش گذاشته است.

تیم تصویربرداری کاسینی 141 تصویر گرفته شده با زاویه باز را به منظور خلق این پانورامای جالب‌توجه پردازش کرده است.

این تصویر که در Newseum در واشنگتن رونمایی شده، 404 هزار و 880 مایل از سطح زحل و حلقه‌های درونی این سیستم را پوشش می‌دهد. این حلقه‌ها شامل حلقه E است که شاخص‌ترین حلقه این سیاره به شمار می‌آید.

گفته می‌شود مسافت بین زمین و ماه به راحتی در این حلقه جای می‌گیرد.

در این تصویر زمین مانند یک نقطه آبی شفاف در قسمت سمت راست پایین و ناهید نیز یک نقطه شفاف در بخش بالای سمت چپ زحل است. مریخ نیز به عنوان یک نقطه قرمز کمرنگ در قسمت بالا و در سمت چپ ناهید قابل‌مشاهده است.

تصویر ارائه‌شده طوری به نظر می‌رسد که گویی سیارات منظومه شمسی در ترتیب اشتباهی قرار گرفته‌اند، اما این صرفا خطای دید است.

در این تصویر هفت عدد از قمرهای زحل نیز رویت می‌شوند که از آن میان می‌توان به انسلدوس در سمت چپ تصویر اشاره کرد.

کاسینی حتی توده یخی قطب‌جنوب این قمر را گیر انداخته است. این ذرات یخ ریزی که حلقه E را تشکیل می‌دهد، ارائه می‌دهند.

حلقه E مانند هاله‌ای به دور زحل و حلقه‌های درونی است و در نوری که از پشت آن ساطع می‌شود، قابل‌مشاهده است.

شکل‌های موزائیک بخشی از برنامه کاسینی به نام «به سمت زحل دست تکان دهید» است که در تاریح 19 جولای مردم را برای یافتن زحل در آسمانشان و تکان دادن دست به سوی آن ترغیب می‌کرد.

دانشمندان با استفاده از رایانه‌هایی حلقه‌های زحل را بررسی می‌کنند تا به طور قابل‌توجهی مقایسه تصاویر را افزایش داده و رنگ‌ها را تغییر دهند و بتوانند ماده‌ای را که از مدارهای قمرهای ریزی مانند Anthe و Methone ساطع می‌شود، برای نخستین بار مشاهده کنند.

به ویژه، حلقه E الگوهایی را به نمایش می‌گذارد که اختلالاتی از جانب منابع مختلف مانند نور خورشید و جاذبه انسلدوس را منعکس می‌کنند.

کاسینی تصاویر زیادی از زمین نمی‌گیرد، زیرا خورشید به اندازه‌ای به این سیاره نزدیک است که نمای غیرمسدود به دتکتورهای حساس این فضاپیما آسیب می‌رساند.

مت هدمن، دانشمند حاضر در پروژه کاسینی از دانشگاه ایداهوی مسکو بر این باور است که "این موزائیک داده‌های با کیفیت‌ بالای قابل‌توجهی را در خصوص حلقه‌های زحل ارائه می‌دهد و تمامی انواع ساختارهایی را که ما به دنبال درک آن هستیم، آشکار سازی می‌کند.

این تیم علمی در انتظار فرصتی بود که خورشید از نقطه دید کاسینی به پشت زحل برود، تا سفینه بتواند این تصاویر را بگیرد.

این فرصت در 19 جولای فراهم شد، زمانی که کاسینی قادر به شکار تصویری از زمین و قمرهایش و این موزائیک چندتصویره و پانورامای سیاه و سفید از سیستم زحل بود.

لیندا اسپیلکر، دانشمند پروژه کاسینی و مستقر در آزمایشگاه پیشرانش جت ناسا در کالفیرنیا بر این باور است که "علاوه بر به نمایش‌گذاشتن زیبایی این سیاره حلقوی، داد‌ه‌هایی‌ از این دست درک ما را از تاریخ حلقه‌های کمرنگ احاطه‌کننده زحل و شیوه‌ای که در آن دیسک‌های اطراف این سیاره شگل گرفتند، ارتقا می‌دهد و این موضوع دانش ما را از چگونگی شکل‌گیری منظومه شمسی حول خورشید افزایش می‌دهد."

کاسینی در سال 1997 به فضا پرتاب شد و برای بیش از 9 سال است سیستم زحل را کنکاش می‌کند و تا سال 2017 به ماموریت خود ادامه خواهد داد.

یکی از ماموریت‌های این سامانه فضایی جمع‌آوری داده‌های علمی بیشتر، تصاویری از زحل، حلقه‌ها و همچنین قمرهای آن است.

 

تصویر ارائه‌شده توسط کاسینی

تصویر ارائه‌شده توسط کاسینی

مدارگردی کاسینی در اطراف زحل

تصویری از دریاچه‌های نزدیک قطب شمال تیتان (بزرگ‌ترین قمر زحل)

 

منبع :isna.ir