عوامل ایجاد كوررنگی

 

 

 

 

اگر در تشخیص رنگ اشیا دچار مشكل می شوید خوب است بدانید كه این اصلی ترین علامت بیماری كوررنگی است.

به گزارش سرویس بهداشت و درمان ایسنا، برخلاف باور عمومی، دید افراد مبتلا به كوررنگی به ندرت خاكستری است. كوررنگی یك بیماری ارثی وابسته به كروموزوم x مغلوب است كه در مردان بیشتر دیده شده و تقریبا همیشه از مادر به پسر به ارث می رسد.

در این اختلال كروموزومی سلول های مخروطی شكل در شبكیه چشم كه وظیفه تشخیص رنگ را برعهده دارند، دچار اختلال می شوند و به همین دلیل بیمار قادر نخواهد بود رنگ ها را درست تشخیص دهد.

كوررنگی همچنین ممكن است بر اثر بیماری های عصب بینایی یا شبكیه نیز رخ دهد. در این موارد، فقط چشمی كه مشكل دارد دچار كور رنگی می شود و بیماری در طول زمان تشدید می شود به طوری كه ممكن است تبدیل به كوررنگی كامل شود كه در آن بیمار دید خاكستری پیدا می كند. این بیماران معمولا در تشخیص رنگ آبی و زرد دچار مشكل می شوند.

به گزارش سایت تخصصی كامن سنس، كور رنگی هیچ درمانی ندارد. تشخیص زودرس كوررنگی می تواند مانع بروز مشكلات تحصیلی در كودكان دانش آموز شود. در این صورت بهتر است والدین كودك بیماری فرزندشان را به اطلاع مسوولان مدرسه برسانند. بعضی از بیماران از لنزهای مخصوصی استفاده می كنند كه هم به صورت لنز تماسی و هم به صورت عینك وجود دارد.

به گزارش ایسنا، شایعترین علائم این عارضه چشمی اشكال در تشخیص قرمز و سبز و اشكال در تشخیص آبی و سبز است..... /  خبرگزارى ایسنا

ویدیو مرتبط :
عوامل اصلی در ایجاد عصبانیت (1)

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

عوامل ایجاد شادی در زندگی

 

این آیه به خوبی بیان‏گر این حقیقت است كه اسلام به بهره‏مند شدن از زیبایی‏ها و موهبت‏های زندگی، اهمیت می‏دهد و آن را زیبنده ی دین‏داران و مؤمنان می‏داند.اسلام به بهره‏مند شدن از زیبایی‏ها و موهبت‏های زندگی، اهمیت می‏دهد و آن را زیبنده ی دین‏داران و مؤمنان می‏داند.

 

رسول اكرم‌صلی‌الله‌علیه‌وآله می‏فرماید: «مؤمن، شوخ و شاداب است‏»حضرت علی‌علیه‌السلام می‏فرماید: «شادمانی، گشایش خاطر می‏آورد»و «اوقات شادی، غنیمت است‏»

 

امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید: «هیچ مؤمنی نیست كه شوخی در طبع او نباشد»5 و «شوخ طبعی، بخشی از حسن خلق است‏»

 

امام رضا علیه‌السلام می‌فرماید: «كوشش كنید اوقات شما چهار زمان باشد؛ وقتی برای عبادت و خلوت با خدا، زمانی برای تأمین معاش، ساعتی برای معاشرت با برادران مورد اعتماد و كسانی كه شما را به عیب‏هایتان آگاه می‏سازند و در باطن به شما خلوص و صفا دارند و وقتی را هم به تفریحات و لذت‌های خود اختصاص دهید و از شادی ساعت‏های تفریح، نیروی لازم برای عمل به وظایف وقت‏های دیگر را تأمین كنید».

 

 

مرز شادی و نشاط

 

براساس هدف و فرجام زندگی، شادی و نشاط از دیدگاه اسلام، دارای حد و مرز است. محتوا و قالب شادی و نشاط ، نباید با روح توحیدی و انسانی اسلام، در تضاد باشد; زیرا هر پدیده‏ای كه انسان را از آرمان و هدف اصلی خویش دور سازد، به هیچ وجه، مورد قبول اسلام نخواهد بود. بنابراین، پدیدة شادی و عوامل آن، به عنوان یك نیاز اساسی و ضروری، تا حدی روا و مجاز است كه مانع نیل انسان به هدف اصلی‏اش نگردد، از این رو، بسیاری از اندیشمندان مسلمان معتقدند: از آن جا كه انسان در انجام هر رفتار ارادی، انگیزه و هدفی را پی‏می‏گیرد، سرور و نشاط به عنوان یك رفتار، از این قاعده جدا نیست. اگر انگیزه و هدف، در راستای هدف اصلی زندگی آدمی باشد ، این پدیده ، مفید و سودمند خواهد بود و اگر انگیزه و هدف باطل ، در آن نهفته و در برابر هدف اساسی زندگی انسان باشد ، این پدیده ، باطل و زیان‌آور خواهد بود. بنابراین، می‏توان مرز شادی و نشاط را انگیزه و هدف آن دانست.

 

مزاح و شوخی، یكی از عوامل برجستة شادی است؛ اما اگر به سبك‏سری، بی‏شرمی و گستاخی بیامیزد، «هزل‏» نامیده می‏شود كه در اسلام، منع شده است و اگر به تحقیر و بدگویی و ناسزا آمیخته گردد، آن را «هجو» می‏خوانند و این نیز در اسلام نهی شده است.

 

یكی از اصحاب از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله پرسید: «آیا اگر با دوستان خود شوخی كنیم و بخندیم، اشكالی دارد؟ حضرت صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: اگر سخن ناشایستی در میان نباشد، اشكالی ندارد». اگر شوخی از حد خارج شود و به بیهودگی یا زیاده‏روی بینجامد، باز از نظر اسلام، عملی ناپسند خواهد بود; همان طور كه امیرمؤمنان، علیعلیه‌السلام می‏فرماید: «هر كس بسیار شوخی كند، وقار و سنگینی او كم می‏شود» امام صادق علیه‌السلام می‏فرماید: «زیاد شوخی كردن، آبرو را می‏برد»

 

خنده و تبسم - كه از عوامل نشاط و شادی است - باید صادقانه باشد. خنده از نظر اسلام، آن گاه مؤثر و مفید است كه به شخصیت دیگران، لطمه وارد نیاورد. وقتی احترام مؤمن، برتر از كعبه بر شمرده شده، به خوبی روشن می‏شود كه اهانت و تحقیر او، چه اندازه نكوهیده است.

 

قالب‏های نشاط و شادی، خوب است از بهترین قالب‌ها باشند و به همین دلیل، در روایات، قهقهه از شیطان تلقی شده13 و تبسم، بهترین خنده دانسته شده است.

 

زمان و مكان شادی نیز باید با آن متناسب باشد; زیرا اگر این تناسب برقرار نباشد، ناپسند و زشت‏ خواهد بود؛ به طور مثال، مزاح و بذله‏گویی در مراسم سوگواری و مكان‏های مقدس، ناپسند است!

 

با كندوكاوی اجمالی در نظریات و گفته‏های دانشمندان و متون معتبر، می‏توان موارد ذیل را در زمره عوامل نشاط و انبساط درونی برشمرد:

 

 

1. ایمان.

2. داشتن روحیه رضایت‌مندی و تحمل.

3. پرهیز از گناه.

 

 

4. مبارزه با نگرانی.

5. تبسم و خنده.

6. مزاح و شوخی منطقی.

 

 

7. استعمال بوی خوش.

8. آراستگی ظاهری، در حد متعارف.

9. پوشیدن لباس‏های روشن.

 

 

10. پرهیز از هم‌نشینی با افراد افسرده.

11. ورزش و کار و فعالیت بدنی.

12. داشتن روحیة توکل و امیدواری.

 

 

13. سیر و سفر.

14. نماز شب.

15. تفریح و مشاهده طبیعت، به ویژه فضاهای سبز.

 

 

16. تلاوت قرآن.

17. تفكر در آفریده‏های خداوند.

18. صدقه دادن و كمك به دیگران .

منبع:tebyan.net