حلقه اینشتین در فضا پیدا شد

به گزارش باشگاه خبرنگاران، این ساختار حلقه‌مانند قابل‌توجه، از هم‌ترازی تصادفی دو کهکشان دوردست به وجود آمده و نمایشی نادر و عجیب از همگرایی گرانشی آن طور که اینشتین در نظریه نسبیت عمومی خود پیش‌بینی کرده بود، به نمایش می‌گذارد.

همگرایی گرانشی زمانی رخ می‌دهد که یک کهکشان عظیم یا خوشه‌ای از کهکشان‌ها، نور منتشرشده از یک کهکشان دورتر را خمیده کرده و تصویری بسیار بزرگنمایی‌شده را شکل می‌دهند.

در این مورد عجیب، کهکشان SDP.81 و یک کهکشان مداخله‌کننده چنان به طور کامل هم‌تراز شده‌اند که نور حاصل از کهکشان دورتر، حلقه‌ای تقریبا کامل را آن گونه که از زمین مشاهده می‌شود، شکل داده است.

جرم کیهانی SDP.81 که توسط رصدخانه فضایی هرشل کشف شد، کهکشان فعال و ستاره‌زایی است که در فاصله 12 میلیارد سال نوری قرار دارد. این کهکشان توسط یک کهکشان عظیم که در فاصله چهار میلیارد سال نوری واقع شده است، همگرا می‌شود.

در نجوم، همگرایی گرانشی برای بررسی جهان‌های بسیار آغازین و بسیار دوردست استفاده می‌شود، زیرا این پدیده عملکرد بهترین تلسکوپ‌ها را تقویت می‌کند.

با ارائه جزئیات شگفت‌انگیز در تصاویر جدید، منجمان قادر خواهند بود اطلاعات موجود در این تصویر از شکل‌افتاده را دوباره مونتاژ کرده و ساختاری از تصویر واقعی کهکشان دوردست ارائه دهند.

محققان از برنامه‌های رایانه‌ای پیشرفته برای بازسازی دوباره ظاهر واقعی کهکشان‌های همگرا شده استفاده می‌کنند و آشکارسازی خمیدگی نور توسط همگرایی گرانشی، به دانشمندان در بررسی شکل واقعی و حرکت درونی کهکشان دوردست SDP.81 کمک خواهد کرد.

جزئیات این مطالعه در مجله Astrophysical Journal Letters منتشر شد 

 

اخبار علمی - باشگاه خبرنگاران

 

ویدیو مرتبط :
حلقه ی صورتی بسیار زیبا در فضا

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

حلقه اینشتین در فضا / عکس روز ناسا

 

 خبرآنلاین - در اخترشناسی رصدی، حلقه اینشتین عبارت است از تغییر شکل نور رسیده از یک منبع (مثل کهکشان یا ستاره) به یک حلقه، که از همگرایی گرانشی نور منبع توسط یک جرم بسیار بزرگ (مانند یک کهکشان دیگر یا سیاهچاله) ناشی می شود.

ممکن است یک کهکشان بتواند در پس کهکشانی دیگر پنهان شود؟ دست کم در مورد کهکشان SDP.81 این‌طور نیست. کهکشان آبی‌رنگی که در مرکز عکس می‌بینید، در پیش‌زمینه قرار دارد و توانسته نور کهکشان پشت سر خود را خمیده کند. در حقیقت کهکشان قرمز رنگ، پشت کهکشان آبی قرار دارد ولی نور آن بر اثر پدیده‌ «عدسی گرانشی» خمیده شده و در نتیجه می‌توان آن را به این شکل عجیب دید.

 

 

به این پدیده، «حلقه‌ی اینشتین» هم می‌گویند. عکس کهکشان آبی را تلسکوپ هابل، و عکس کهکشان قرمز را آرایه‌ی رادیویی «آلما» (ALMA) گرفته است. مطالعه‌ دقیق این تصویر نشان می‌دهد که یک کهکشان کوچک و کم نور اقماری هم در کنار کهکشان پشتی وجود دارد و این نشان می‌دهد که بسیاری از کهکشان‌های اقماری خیلی کم‌نور و در عین حال پر از ماده‌ی تاریک هستند. این کهکشان کوچک را می‌توانید به صورت یک نقطه‌ سفید در سمت چپ ببینید.

 

اخبار علمی - خبرآنلاین