بیگانگان فضایی، زمین را چگونه می‌بینند؟+تصویر

بیگانگان فضایی، زمین را چگونه می‌بینند؟+تصویر

 در حقیقت، باشکوه‌ترین نما از سیاره سوم از سوی خورشید که ممکن است بیشتر انسانها بتوانند از آن لذت ببرند، از دریچه هواپیمایی در ارتفاع 12 کیلومتری خواهد بود.

 

البته با تلاش‌های سازمان ناسا و به لطف تصاویر زمین از فضا که توسط ماموریت‌های فضایی سرنشین‌دار و بدون سرنشین به زمین ارسال شده، مشاهده زمین از دیدگاه بیگانگان فضایی برای همه انسانها میسر شده است.

 

جدیدترین تصاویر از زمین که اخیرا توسط فضاپیمای کاسینی از مدار سیاره زحل ثبت شده، سیاره ما را به شکل یک لکه آبی رنگ در فاصله بین حلقه‌های زحل نمایش داده‌اند.

 

کاسینی که از سال 2004 در اطراف این سیاره حلقه‌دار می‌چرخد، تصاویر خود را از فاصله حدود 1450 کیلومتری ثبت کرده که سومین مجموعه از تصاویر زمین از فضای خارجی به شمار می‌رود. اما به نوشته مجله دیسکاور، طیف گسترده‌ای از تصاویر ثبت شده از مسیرهای نزدیکتر وجود دارند که زمین را از هر زاویه ممکن و قابل تصور نمایش داده‌اند.

 

در همان روز که مردم زمین یک عکس دسته‌جمعی را در برابر دوربین کاسینی به ثبت رساندند، فضاپیمای مسنجر نمای جالبی از کل منظومه شمسی را به تصویر کشید.

این تصویر به نمایش نمایی از وسعت منظومه شمسی پرداخته که سیارات مختلف در آن به شکل نقاط ریز نور مشخص شده‌اند.

 

در حالی که فضانوردان آپولو در زمان کاوش در ماه تصاویری را از طلوع زمین به ثبت رسانده بودند، فضاپیمای ژاپنی کاگویا در گامی بهتر در سال 2007 به ثبت تصاویر و فیلمی از زمین در حال غروب در افق ماه پرداخت.

 

ما همه تصاویر خورشید‌گرفتگی از منظر زمین را مشاهده کرده‌ایم اما تصاویر جالب مدارگرد اکتشافی ماه در سال 2010 به ثبت لحظاتی پرداخته که ماه در برابر خورشید و زمین قرار گرفته است.

 

در این تصاویر،‌ سایه ماه بر روی زمین در سواحل آلاسکا به نمایش درآمده است.

 

یکی دیگر از تصاویر جالب شامل نمای هلال نور طبیعی بر روی زمین در زمان درخشش خورشید بر یک سوی سیاره توسط فضاپیمای روزتای سازمان فضایی اروپا بوده در حالی که در سوی دیگر نورهای مصنوعی شهرهای بزرگ که هنوز در تاریکی شب قرار دارند در تضاد با آن قرار گرفته‌اند.

 

منطقه نور طبیعی خورشید کاملا به شکل هلالی در زیر سیاره نمایش داده شده است.
تصویر دیگر شامل نمایش زمین از زیر توسط فضاپیمای NEAR در سال 1998 است.

 

این عکس که از فاصله 400 هزار کیلومتری ثبت شده، زمین را از بخش قطب جنوب با نیمی از سیاره در معرض خورشید و نیم دیگر در تاریکی نمایش داده است. همچنین می‌توان ماه را نیز در فاصله دورتر مشاهده کرد.

 

جدیدترین تصویر زمین از فاصله 1450 کیلومتری در زیر حلقه‌های زحل توسط فضاپیمای کاسینی

 

تصویر کمتر شناخته شده فضاپیمای مسنجر از منظومه شمسی مقارن با تصاویر کاسینی

 

ثبت تصویر زمین از سطح ماه توسط فضاپیمای کاگویا در سال 2007

 

تصویر دیگر کاگویا از سیاره زمین در زوایای دور و نزدیک

 

زمین در حال غروب از منظر فضاپیمای کاگویا

 

نمایش خورشید‌گرفتگی از فضا و سایه ماه در ساحل آلاسکا در سال 2012

 

نمای زیبایی از هلال نور طبیعی روی سطح زمین در برابر نورهای ساخت بشر در شهرهای بزرگ جهان

 

تصویر زمین از زاویه قطب جنوب توسط فضاپیمای NEAR در سال 1998

منبع:isna.ir

ویدیو مرتبط :
بیگانگان فضایی معرف به خزندگان فضایی درقالب انسان 2

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

رسیدن سیگنال های رادیویی مرموز به زمین/ رمزگشایی از پیام بیگانگان فضایی

اخبار علمی - رسیدن سیگنال های رادیویی مرموز به زمین/ رمزگشایی از پیام بیگانگان فضایی

  یک ستاره شناس انگلیسی در سال 1967 سیگنال های ضربان داری را که از فضای خارج از منظومه شمسی می آمدند تشخیص داد.

تا چند ماه وی این نظریه را مطرح کرد که این سیگنال ها می تواند از یک منشا هوش خارج از منظومه شمسی نشات گرفته باشد اما بعدها اثبات شد که منبع این سیگنال ها ستاره هایی با سرعت گردش بسیار زیاد موسوم به تپ اختر هستند.

با این حال، شنیده شدن یک سری جدید از سیگنال های مرموز موسوم به "انفجار رادیویی سریع" (FRBs) دوباره ذهن ستاره شناسان را به خود مشغول کرده است که ممکن است این سیگنال ها پیام بیگانگان فضایی باشد.

این سیگنال ها از آن جهت یک راز هستند که مشخص نیست چه چیزی می تواند چنین انفجارهای کوتاه اما شدیدی را تولید کند.

این امر گمانه زنی هایی را در مورد منشا این سیگنال ها مطرح کرده است از جمله برخورد ستاره ها یا پیام هایی که به طور مصنوعی شکل گرفته باشند.

 

 نخستین FRB در سال 2007 توسط تلسکوپ های رادیویی شنیده شد اما این امواج بسیار موقتی بودند و تصادفی به نظر می رسیدند و چند سال طول کشید تا ستاره شناسان توافق کنند که این سیگنال ها ناشی از نقص در یکی از تجهیزات تلسکوپ نبوده است.

این سیگنال که فقط پنج میلی ثانیه طول کشید به افتخار کاشف آن دانکن لوریمر، انفجار لوریمر نامگذاری شد.

این انتشار رادیویی بسیار پراکنده بود و  کارشناسان گفتند این امواج می بایست از یک فاصله بسیار دور و احتمالا میلیاردها سال نوری آن طرف تر آمده باشد.

تخمین های اولیه حاکی از آن بود که روزانه 10 هزار رویداد از این نوع اتفاق می افتد اما در واقع شنیده شدن امواج دیگر در سال 2012 دانشمندان را بیشتر به فکر فرو برد.

این زمانی بود که تلسکوپ رادیویی پارکس در استرالیا همراه با گروه دیگری از سیگنالها، سیگنال FRB دیگری را شنید ، اما اینکه فقط پارکس این سیگنال ها را تشخیص می داد موجب شد دانشمندان فکر کنند این امواج خطا و نقص تجهیزاتی است.

تا اینکه، کشف اخیر در ماه اوریل سال جاری توسط یک تلسکوپ رادیویی بزرگ در پورتو ریکو دانشمندان را متقاعد کرد که این سیگنال ها واقعی هستند.

اما این دانش پژوهان هنوز نتوانسته اند پاسخی در توضیح چرایی و چگونگی این سیگنال ها ارائه کنند.

نظریه هایی که تا کنون در مورد منشا این سیگنال ها مطرح شده، شامل ظهور کوتوله های سفید، ستاره های سوزان، برخورد ستاره های نوترونی و وسوسه انگیزترین نظریه سیگنال هایی از سوی بیگانگان فضایی است.

 

"نیگل واتسون" نویسنده کتاب راهنمای یوفو می گوید: این یافته های شگفت انگیز حاکی از آن است که یک پدیده ستاره شناختی ناشناخته یا غیر معمول و یا یک شبکه بزرگ ارتباطی بیگانه و وجود اشکالی از حیات هوشمند در کانئات است.

وی افزود: هر سیگنال غیر معمول از فضای خارج ما را ترغیب می کند تا فکر کنیم نکند از سوی یک تمدن بیگانه باشد. از آنجا که این سیگنال بسیار گریزان و تفسیر آن دشوار است از این رو باید تحلیل و بررسی های بیشتری در مورد آن صورت گیرد.

این پژوهشگر اظهار داشت: اگر این یک سیگنال بیگانه باشد و ما- ساکنان زمین - در این کائنات عظیم تنها نباشیم می تواند تاثیر عظیمی بر درک ما از جایگاهمان در جهانیان بگذارد.

وی تاکید کرد : اما در حال حاضر FRB ها هنوز یک راز سر به مهر هستند.

برای تعیین دقیق اینکه این سیگنال ها از کجا می آیند و عامل شکل گیری آنها چیست مطالعات و رصد های بیشتری در آینده لازم است و تا آن زمان منتفی کردن هر نظریه خاصی دشوار است.

 

اخبار علمی -  مهر