بیماری های کاسکو

بیماری های کاسکو
بیماریهای شایع در کاسکو ( طوطی خاکستری ) :
سرماخوردگی یکی از شایع ترین بیماریهای کاسکو میباشد که نشانه های آن کاملا مشابه سرماخوردگی در انسان است ، ضمن اینکه کاسکو ممکن است دچار اسهال سبز رنگ نیز بشود.عفونتهای داخلی نیز باعث اسهال شدید در پرنده میشود.
-خشکی پر که نشانه آن شکننده و خشک شدن پرهای کاسکو میباشد. این مشکل به دلیل تغذیه نادرست و کم بودن رطوبت بوجود میاید.
-عارضه پر کنی که به دلیل مشکلات روانی و یا جفت خواهی در کاسکو بوجود میاید.
بیماریها:
اساسا طوطی ها پرندگانی بسیار مقاوم در مقابل بیماریها هستند و به جز چند بیماری که در شرایط خاص ممکن است دچار شوند مریض نمیشوند و اگر مریض شوند عمدتا به دلیل خوب تغذیه نشدن ودچار شدن آنها به بیماریهای ناشی از سوء تغذیه یا مسمومیت های غذایی و ابتلای انها به بیماریهای گوارشی مثل اسهال است.
اسهال:
اسهال میتواند عوامل مختلفی داشته باشد.
1- پرنده تازه خریداری شده در یکی دو روز اول به علت استرس دچار آن شود که نگران کننده نیست وطبیعی میباشد. اما اگر بیش از این زمان طول کشید باید احتمال بیماری را بدهید و سریعا درمان را آغاز کنید.
2- پرنده پس از استحمام دادن ممکن است دچار آن شود که آن هم مهم نیست وبر اثر استرس میباشد.
3- پرنده بر اثر سرما خوردگی دچار آن شود که با درمان سرماخوردگی آن هم بهبود میابد.
4-اسهال ویروسی که با درمان آنتی بیوتیکی به تجویز دامپزشک درمان میشود.
- برای درمان حتما با دامپزشک مشورت کنید.
- اگر پرنده شما فقط اسهال دارد و علائم سرماخورگی ندارد ، برای درمان اسهال میتوانید از شربت سفید رنگ کوتریموکسازول به اندازه یک قاشق در ظرف آب پرنده استفاده کنید به مدت سه تا پنج روز. در طول روز دو بار دارو را عوض کنید تا فاسد نشود.
- تا زمانی که پرنده شما آب و غذا میخورد از طریق دارو خوب میشود از آمپول زدن و تزریق خودداری کنید تقریبا اکثر کاسکوها تحمل آمپول را ندارند و خواهند مرد.
سرما خوردگی ، ذات الریه :
این بیماری در مواردی ایجاد میگردد که دمای محل نگهداری پرنده پایین و سرد باشد یا اینکه پرنده در کنار در و پنجره و یا کولر و در معرض جریان هوا قرار بگیرد. نشانه های این بیماری چرت زدن بیش از حد ، گرفتگی یک یا هر دو سوراخ بینی ، آبریزش چشم ، بستن مداوم یک چشم، صدای خس خس در هنگام تنفس ، کم شدن محسوس اشتها و ضعف واسهال میباشد.
برای درمان حتما در همان روزهای اول بیماری اقدام نمایید.
- با دامپزشک مشورت کنید و یا میتوانید از کپسول آبی رنگ داکسی سایکلین در ظرف آب پرنده به میزان نصف کپسول و به مدت سه تا پنج روز استفاده کنید. چند قطره مولتی ویتامین هم به آب اضافه کنید.

پرکنی :
پرکنی بیماری است که در آن پرنده شروع به کندن پرهای خود مینماید که چهره پرنده را نا زیبا و ارزش آن را به شدت کاهش میدهد.
عوامل موثر بر پر کنی :
۱- کاسکوهای پرکن شده به علت تنش جنسی در اثر ورود آنها به سن بلوغ و جفت خواهی(هفت سالگی به بعد)
۲- کاسکوهای پرکن شده به علت تنش تغذیه ای مثل تغذیه نا کافی یا تغذیه نادرست و ایجاد کمبود یا زیاد بود یک یا چند ماده غذایی در آنها.
۳- کاسکوهای پرکن شده به علت تنش ترس یا ترس مرضی یا بیماری ترس.
۴- کاسکوهای پرکن شده به علت تنش خشونت مثل خشونت های زمان صید.
۵- کاسکوهای پرکن شده به علت تنش ناسازگاری با محیط یا صاحب جدید.
۶- کاسکوهای پرکن شده به علت تنش حمل و نقل ، مثل حمل ونقل نامناسب.
۷- کاسکوهای پرکن شده به علت تنش تنها ماندن یا بی توجهی صاحب.
۸- کاسکوهای پرکن شده به علت تنش حسادتی در اثر وارد کردن یک کاسکو یا پرنده یا حیوان دیگر به خانه.
رایجترین نوع پرکنی ، بین کاسکوهای بالغ بیش از ۷سال سن وجود دارد که علت آن تنش جنسی است و راه حل آن فراهم کردن جفت است. به جز پرکنی با علت تغذیه ای ، دیگر انواع پرکنی در کاسکوها ریشه روانی دارد ، که برای درمان عوامل بیماری را باید برطرف کرد.
انواع بیماریها در طوطی سانان :
علائم احتمالی بیماری :
۱- خواب بیش از حد و کسل بودن غیر معمولی پرنده و نخوردن آب و غذا .
۲ -صدا از مقعد به هنگام دفع مدفوع و یا هرگونه تغییر قابل مشاهده در قسمت سفید مدفوع (ادرار) به مدت بیش از یک تا دو روز .
۳ – اسهال ونبود قسمت سفید رنگ در مدفوع و یا وجود غذای هضم نشده در مدفوع .
۴ – کاهش وزن : اگر استخوانهای طوطی معلوم و برجسته شود نشان دهنده بیماری لاغری وکاهش وزن است .

۵ -پرکنی یا پرهای نا منظم ، شکسته ، شلخته و خم شده که در حالت عادی اینگونه نباید باشد .
۶ -عطسه : بسیاری از طوطیها میتوانند به خوبی صدای عطسه شما را تقلید کنند و با تکرار آن شاید شما فکر کنید که طوطی شما مریض است. اما اگر عطسه با ترشحات و یا تورم در اطراف صورت و مخرج و یا تورم در ناحیه سوراخهای بینی و یا پا باشد در این صورت پرنده بیمار است .
۷ -استفراغ(بر گرداندن غذا) : در همه طوطی سانان برگرداندن غذا راهی برای ایجاد تعامل و نشان دهنده ی دوستی است ، اما اگر پرنده ی شما بدون هیچ دلیلی به صورت متناوب و بعد از خوردن غذا آن را برگرداند احتمالا نشانه بیماری است.
۸ -مشکلات تنفسی : علائم بیماری تنفسی خس خس کردن سینه و یا سر و صدا هنگام تنفس است .
۹ -عدم تعادل : نداشتن تعادل و افتادن از روی چوب قفس برای چندین مرتبه در روز نشان دهنده ی بیماری عدم تعادل در پرنده است.
۱۰- بیماریهای پا : پوسته پوسته شدن پا ، طاسی و ریختن پرهای ران ، زخم کف پا .
۱۱ -بیماریهای چشم : ظاهر پرنده کسل ، چشمها متورم میشود و همچنین قرمزی و تورم و یا از دست دادن پرهای اطراف چشم و همچنین مات شدن و از بین رفتن شفافیت چشم و ترشحات در اطراف آن .
۱۲- بیماریهای سر : تکان دادن بیش از حد سر در طول روز .

بیماریهای گوارشی :
یکی از شایع ترین بیماریها در طوطی سانان میباشد که در آن سیستم گوارشی پرنده دچار عفونت ویروسی و آسیب میشود. این بیماری آسیبهایی را به عصب معده وارد و گوارش و هضم غذا را برای پرنده دشوار میسازد به همین علت پرنده وزن خود را به سرعت از دست داده و بی حال میشود، همچنین در مدفوع پرنده غذای هضم نشده دیده میشود. در موارد پیشرفته تر بیماری دیواره معده (بخشی از معده) پاره میشود و غذای موجود در معده به داخل حفره ی شکمی پرنده وارد میشود و باعث عفونت باکتریایی شده و منجر به مرگ میشود.

بیماری کبد چرب :
در پرنده مبتلا به چربی کبد به علت مصرف زیاد غذاهای چرب و عدم تحرک پرنده ، کبد شروع به جمع کردن چربی و بزرگ شدن میکند سپس کبد بزرگ شده و اندامهای دیگر شکم را تحت فشار قرار میدهد ، همچنین کبد ممکن است به ریه فشار آورده و موجب تنگی نفس در پرنده شود. با پیشرفت بیماری نارسایی کبد آغاز میشود و پرنده ممکن است به علت تجمع مواد سمی در کبد تشنج کرده و بمیرد.
قارچ :
از بیماریهای شایع دیگر در طوطی سانان قارچ میباشد . این بیماری با نشانه هایی از جمله : از دست دادن وزن و ناراحتیهای دستگاه تنفسی مشاهده میشود. معمولا این بیماری بر اثر خوردن مواد غذایی کهنه و فاسد و تمیز نکردن محیط نگهداری پرنده ایجاد میشود. اگر بر روی زبان طوطی شما لکه های سفید ظاهر شود یکی از نشانه های قارچ است و بهتر است برای درمان به آن آنتی بیوتیک داده شود .
بیماری ضعف و لاغری :
لاغری بیماری بسیار مهلک در طوطی سانان است که علائم آن شامل کاهش وزن ، تشنج و غذای هضم نشده در مدفوع است.اعتقاد بر این است که درمان این بیماری فقط میتواند برای چند سال زندگی طوطی شما را طولانی تر کند.
سندرم کمبود کلسیوم :
بیماری دیگری که باعث تشنج در طوطی ها میشود و علت آن عدم وجود کلسیوم در خون پرنده است. دامپزشکان با تجویز کلسیوم و باز گرداندن کلسیوم به حالت عادی اقدام به درمان این بیماری میکنند . برای پیشگیری از بیماری میتوان از کلسیوم و ویتامین D استفاده کرد.
مواد خطرناک برای طوطیها :
شمع های معطر ،اسپری ، عود، خوش بو کننده هوا و انواع عطر. به خاطر داشته باشید که محصولات بالا میتوانند برای طوطی شما بسیار خطرناک و حتی موجب مرگ آنها شود.
در رژیم غذایی طوطی خاکستری باید کلسیم و ویتامین و بتاکاروتن وجود داشته باشد، بنابراین باید مواد غذایی و سبزیجاتی که دارای موارد فوق هستند را به طور روزانه در رژیم غذایی آنها قرار داد. همچنین پرنده شما به مواد معدنی نیاز دارد در نتیجه از دادن آب مقطر به آن جدداً خودداری کنید.
بیشتر بیماریهای ذکر شده در صورت تشخیص به موقع و استفاده از آنتی بیوتیک مناسب و مکمل های ویتامینی درمان میشوند.
منبع:Asemoni.com

ویدیو مرتبط :
درمان بیماری اوتیسم + علایم بیماری - دکتر سید حسن ضیایی

---

خواندن این مطلب را به شما پیشنهاد میکنیم :

تالاسمی یک بیماری ارثی-ژنتیکی

 

HGbA2: هموگلوبین A2 از 2 زنجیره آلفا و 2زنجیره بتا تشکیل می‌شود.(α2δ2) که بطور طبیعی 2-1% هموگلوبین در بالغین را تشکیل می‌دهد.

 

HGbF: هموگلوبین F که هموگلوبین اصلی دوران جنینی است و کمتر از 1% هموگلوبین در بالغین را نیز شامل می‌شود،از زنجیره 4 تایی 2 تا آلفا و 2 تا گاما (α2δ2) تشکیل گردیده است و هموگلوبین های C , H و ... که در بعضی بیماریها بوجود می‌آید.

 

برای ساخت زنجیره بتا هر فرد از هر والد خود (پدر و مادر) یک ژن سازنده این زنجیره را دریافت می‌کند و برای زنجیره‌های δ,α از هر والد 2 ژن دریافت می‌کند. و بر اساس جهش یا حذف هر کدام از این ژنها ساخت و زنجیره مربوطه مختل شده و انواع بیماری تالاسمی را خواهیم داشت.

 

هموگلوبین نه تنها برای حمل و تحویل طبیعی اکسیژن لازم است، بلکه در شکل و اندازه و بدشکلی گلبول قرمز دخالت دارد. مقدار کل هموگلوبین خون بطور طبیعی در خانمها 2±12 و در آقایان 2±14 گرم در دسی‌لیتر می‌باشد.

 

انواع تالاسمی

تالاسمی به دو نوع آلفا تالاسمی و بتا تالاسمی است که خود بتا تالاسمی هم شامل تالاسمی ماژور (تالاسمی شدید) و تالاسمی مینور یا تالاسمی خفیف می‌باشد. افراد مبتلا به تالاسمی مینور در واقع کم خونی مشکل‌سازی ندارندریا، ولی اگر دو فرد تالاسمی مینور با هم ازدواج کنند به احتمال 25% فرزندنشان دچار تالاسمی شدید ماژور خواهد بود و 25% فرزندشان سالم و 50% تالاسمی مینور خواهند داشت.

 

تالاسمی ماژور

تالاسمی ماژور یا آنمی کولی به علت حذف یا جهش در هر دو ژن سازنده زنجیره بتا ایجاد می‌شود و به این ترتیب یا هیچ زنجیره بتایی ساخته نمی‌شود و یا به مقدار کمی ساخته می‌شود. در نتیجه بدن کمبود این زنجیره‌ها را با ساخت زنجیره‌های آلفا جبران می‌کند که این زنجیره‌های آلفای اضافی برای گلبولهای قرمز سمی هستند و با رسوب بر روی سلولهای گلبول قرمز باعث می‌شوند که گلبولهای قرمز در مغز استخوان و در داخل خون تخریب شده و زنجیره‌های آلفا در مغز استخوان رسوب می‌کنند. از طرفی به علت خونسازی غیر موثر ، مراکز خونساز خارج مغز استخوان ، ار جمله کبد و طحال شروع به خونسازی می‌کنند و بزرگ می‌شوند.

 

بیماری معمولا بصورت کم خونی شدید در 6 ماهه اول زندگی کودک تظاهر می‌کند و درصورت عدم شروع تزریق خون ، بافت مغز استخوان و مکانهای خونساز خارج مغز استخوان فعال و بزرگ شده و باعث بزرگی مغز استخوانها بخصوص استخوانهای پهن (صورت و جمجمه) و بزرگی کبد و طحال می‌شوند.

 

علایم بیماری

کم خونی شدید طوریکه برای بقاء بیمار تزریق مکرر خون لازم است.

 

افزایش حجم شدید مغز استخ

 

وان بخصوص در استخوانهای صورت و جمجمه ، چهره خاص افراد تالاسمی را ایجاد می‌کند (چهره موش خرمایی).

 

اختلال رشد دربچه‌های بزرگتر

 

رنگ پریدگی ، زردی و گاهی پوست ممکن است به دلیل رنگ پریدگی و یرقان و رسوب ملانین به رنگ مس در آید.

 

بزرگی کبد و طحال ، در سنین بالاتر گاهی طحال به حدی بزرگ می‌شود که باعث تخریب بیشتر گلبولهای قرمز می‌شود.

 

علایم ناشی از رسوب آهن در بافتهای مختلف از جمله پانکراس و قلب و غدد جنسی و ایجاد دیابت و نارسایی قلبی و تاخیر در بلوغ.

 

استخوانها نازک شده و مستعد شکستگی می‌شوند.

 

 

تشخیص

در آزمایش خون تالاسمی ماژور گلبولهای قرمز خون کوچک و کم رنگ خواهد بود (کم خونی هیپوکروم میکروسیتر). افت شدید هموگلوبین به مقادیر کمتر از 5 گرم در دسی لیتر وجود دارد. بیلی روبین سرم به علت تخریب سلولها افزایش می‌یابد و سایر آزمایشات که لزومی برای گفتن همه آنها نیست. تشخیص قطعی با الکتروفورز هموگلوبین انجام می‌شود که در تالاسمی ماژور هموگلوبین A طبیعی ساخته نمی‌شود و 98% هموگلوبین‌ها را هموگلوبین F تشکیل می‌دهد و هموگلوبین A2 نیز تا 5% افزایش پیدا می‌کند.

 

عوارض

از عوارض تالاسمی یک سری از عوارض از جمله اختلال رشد و تغییر قیافه بیمار و بزرگی کبد و طحال که به علت خود بیماری است و یکسری عوارض دیگر ناشی از درمان تالاسمی است. اصلی‌ترین این عارضه هموسیدوز یا هموکروماتوز است.

 

هموسیدروز به رسوب آهن در بافتها گفته می‌شود که نتیجه غیر قابل اجتناب تزریق طولانی مدت خون است. در هم نیم لیتر خونی که به بیمار تزریق می‌شود، حدود 200mg آهن به بافتها منتقل می‌کند که این مقدار آهن نمی‌تواند از بدن دفع شود و در بافتها رسوب می‌کند و باعث نارسایی در بافتها می‌گردد. بخصوص رسوب آهن در قلب و پانکراس و غدد ، مشکل اصلی این بیماران خواهد بود که باعث نارسایی پانکراس و دیابت ، نارسایی قلبی و نارسایی غدد جنسی و تیروئید و ... می‌شود.

 

درمان

تالاسمی شدید و درمان نشده همیشه باعث مرگ در دوران کودکی می‌گردد. در صورت تزریق مکرر خون و حفظ سطح مناسبی از خون می‌توان طول عمر ا افزایش داد و تا حد زیادی مانع از تغییرات استخوانی و اختلال رشد گردید. پس درمان تالاسمی عبارتند از:

تزریق دراز مدت خون: هدف از تزریق خون مکرر برای بیمار حفظ هموگلوبین بیمار در سطح بالای 10 است.

 

دفروکسامین: مشکل اصلی بیماران تالاسمی بعد از سالها ، هموسیدروز و اضافه بار آهن است، که می‌توان آن را به کمک تزریق مرتب دفروکسامین به صورت زیر جلدی یا وریدی تخفیف داد. این دارو با آهن ترکیب شده و از ادرار دفع می‌شود. البته مقدار زیاد این دارو ممکن است باعث واکنش پوستی در محل تزریق و یا عوارض عصبی به ویژه در دستگاه بینایی و شنوایی شود. بنابراین این دارو به تنهایی برای پیشگیری دراز مدت از مسمومیت با آهن کافی نیست.

 

برداشتن طحال: اگر بزرگی طحال ، نیاز به تزریق خون را بیشتر کند طحال برداشته می‌شود تا نیاز به خون کاهش یابد.

 

پیوند مغز استخوان: درمان قطعی بیماری با پیوند مغز استخوان است. البته این عمل با مرگ ومیر بالایی همراه است. و در برخی بیماران نیز سلولهای تالاسمی مجددا رشد می‌کنند.

 

روند بیماری

امروزه با توجه به درمانهای موجود بیماران تا 30 سالگی هم زنده می‌مانند. و اینها بچه‌هایی با رشد ناقص هستند و شایعترین علت مرگ آنها نارسایی قلبی به علت هموسیدروز و همچنین به علت تزریق خون و افزایش بار قلب می‌باشد.

 

تالاسمی مینور

تالاسمی مینور معمولا بدون علامت بوده و علایم بالینی واضح ندارند و بطور عمده در تست‌های چکاپ به صورت اتفاقی تشخیص داده می‌شوند. این افراد کم خونی مختصر (هموگلوبین بیش از 10) با سلولهای گلبول قرمز کوچک و کم رنگ (هیپوکروم میکروسیتر) دارند که معمولا مشکل‌ساز نمی‌باشد.

 

تالاسمی مینور در نتیجه اختلال یکی از دو ژن سازنده زنجیره گلوبین بتا به وجود می‌آید که این ژن ناقص یا از پدر و یا از مادر به فرد به ارث رسیده است، در نتیجه کاهش یا فقدان ساخت زنجیره بتا از یک ژن اتفاق می‌افتد و به دنبال آن هموگلوبین A2 تا حدود %8-4 افزایش می‌یابد و گاهی افزایش هموگلوبین F در حدود %1-5 دیده می‌شود.

 

تنها نکته‌ای که در تالاسمی خفیف یا مینور جالب توجه است، این است که این افراد موقع ازدواج نباید با یک فرد شبیه خود (تالاسمی مینور) ازدواج کنند.

 

آلفا تالاسمی

علت آلفا تالاسمی حذف یک یا چند ژن از 4 ژن سازنده زنجیره آلفاست، هر چه تعداد ژنهای حذف شده بیشتر باشد بیماری شدیدتر می‌شود و براساس تعداد ژنهای حذف شده به 4 گروه تقسیم می‌شوند.

هیدروپس فتالیس: که حذف هر 4 ژن آلفا را دارند و هموگلوبین ساخته شده فقط از زنجیره‌های گاما تشکیل شده است که هموگلوبین بارتز گفته می‌شود و وخیم‌ترین نوع آلفا تالاسمی است و با حیات خارج رحمی منافات دارد و جنین هنگام تولد مرده است و یا مدت کوتاهی پس از تولد می‌میرد. این جنین‌ها دچار ادم شدید هستند.

 

بیماری هموگلوبین H: که در اثر حذف 3 ژن آلفا گلوبین بوجود می‌آید. بیماران دچار کم خونی هیپوکروم میکروسیتیک بوده و بزرگی طحال در آنها دیده می‌شود. در بعضی مواقع ممکن است نیاز به تزریق خون داشته باشند و در صورت کم خونی شدید و نیاز به انتقال خون باید طحال برداشته شود.

 

صفت آلفا تالاسمی 1: که 2 ژن آلفا حذف شده و از هر لحاظ شبیه بتا تالاسمی مینور است.

 

صفت آلفا تالاسمی 2: که فقط یک ژن از 4 ژن حذف شده و یک حالت ناقل ژن ، خاموش و بدون علامت است.